بازده طبقات مختلف دارایی‌های سنتی

میزان بازگشت سرمایه در سبدهای مختلف دارایی

http://palangakarin.blogfa.com

در حقيقت گزارشگري مالي سنتي نمي تواند ارزش واقعي شركت را محاسبه كند و فقط به اندازهگيري ترازنامه مالي كوتاه مدت و دارايي هاي ملموس اكتفا ميكند . اين درحاليست كه در دهه اخير شركتها، توجه ويژهاي را براي اندازهگيري سرمايه هاي فكري براي ارائه گزارش به طرف هاي ذينفع ابراز كرده و در پي يافتن روشي براي ارزيابي داراييهاي ناملموس داخلي و استخراج ارزش نامحسوس، در سازمانها مي باشند در حقيقت سرمايه فكري يك مدل جديد كاملي را براي مشاهده ارزش واقعي سازمانها فراهم مي آورد . و با استفاده از آن مي توان ارزش آتي شركت را نيز محاسبه كرد . به اين دليل، تمايل به سنجش و لحاظ كردن ارزش واقعي دارائي هاي نامشهود سرمايه فكري بيش از پيش نزد شركتها، سهامداران سرمايه گذاران و ساير گروههاي ذينفع، افزايش يافته

سرمایه فکری

سرمايه فكري در برگيرنده ي همه ي فرايندها و دارايي هايي است كه به طور معمول و سنتي در ترازنامه منعكس نمي شود. همچنين شامل آن گروه از دارايي هاي نامشهود مانند علائم تجاري و حق امتيازها و. ميباشد كه روشهاي حسابداري , مدرن آنهارا مد نظر قرار مي دهد.

سرمايه فكري از تفاوت بين ارزش بازاري يك واحد تجاري و هزينه ي جايگزيني دارايي هاي آن بدست مي آيد.

سرمايه فكري را از منظر محاسباتي مي توان به عنوان اختلاف ارزش بازار و ارزش دفتري شركت ها تعريف كرد.

سرمايه فكري يك ماده فكري است كه جمع آوري شده و به اشكال گوناگون براي توليد يك دارايي با ارزش تر مورد استفاده ي سازمان قرار مي گيرد.

تعاریف سرمایه‌ فکری

. استوارت اعتقاد دارد:

سرمایه فکری مجموعه‌ای از دانش، اطلاعات، داراییهای فکری ( Intellectual Property )، تجربه، رقابت و یادگیری سازمانی است که می‌تواند برای ایجاد ثروت به کار گرفته شود. در واقع سرمایه فکری تمامی کارکنان، دانش سازمانی و تواناییهای آن را برای ایجاد ارزش افزوده در بر می‌گیرد و باعث منافع رقابتی مستمر می‌شود.

. بنتیس :

سرمایه فکری را به عنوان مجموعه‌ای از داراییهای نامشهود(منابع، تواناییها، رقابت) تعریف می‌کند که ازعملکرد سازمانی و ایجاد ارزش به دست می‌آیند

ادوینسون و مالون:

سرمایه فکری را «اطلاعات و دانش به کار برده شده برای کار کردن، جهت ایجاد ارزش» تعریف می‌کنند

بنتیس و هالند:

سرمایه فکری ذخیره‌ای از دانش را که در نقطه خاصی از زمان در یک سازمان وجود دارد، نشان می‌دهد. در این تعریف ارتباط بین سرمایه فکری ویادگیری سازمانی مورد توجه قرار گرفته است

سرمایه فکری :

دارایی است که توانایی سازمان را برای ایجاد ثروت اندازه‌گیری می‌کند. این دارایی ماهیت عینی و فیزیکی ندارد و یک دارایی نامشهود است که از طریق به کارگیری داراییهای مرتبط با منابع انسانی، عملکرد سازمانی و روابط خارج از سازمان به دست آمده است. همه این ویژگیها باعث ایجاد ارزش به دست آمده به دلیل اینکه یک پدیده کاملاً داخلی است، قابلیت خرید و فروش ندارد

عناصر سرمایه فکری

طبقه بندي بونيتس

-1 سرمايه انساني : در اين طبقه بندي منظور از سرمايه انساني دانش فردي كاركنان يك سازمان مي باشد .

-2 سرمايه ساختاري : كليه داراييهاي غيرانساني و يا قابليتهاي سازماني است .

-3 سرمايه ارتباطي : كليه دانش موجود در روابط يك سازمان با محيط پيرامون خود شامل مشتريان، عرضه كنندگان سهامداران، دولت، مجامع علمي و اطلاع رساني و . است .

-4 دارايي معنوي : بونيتس مالكيت معنوي را آن قسمت از داراييهاي نامشهود مي داند كه بر اساس قانون، مورد حمايت و شناسايي قرار گرفته است .

طبقه بندي روس

-1 سرمايه انساني : سرمايه انساني شامل شايستگي، گرايشهاي فكري و خلاقيتهاي فكري

-2 سرمايه ساختاري : همه ي ساختارهاي سازماني، فرآيندهاي اجرايي، حقوق معنوي سازماني و داراييهاي فرهنگي

-3 سرمايه ارتباطي : مجموعه ي روابط با ذينفعان داخلي و خارجي يك سازمان اعم ازمشتريان، تامين كنندگان مواد اوليه و سهامداران

-4 سرمايه بهبود و بازسازي : در برگيرنده ي حق اختراعهاي جديد و تلاشهاي آموزشي كاركنان مي باشد .

طبقه بندي استيوارت

-1 سرمايه انساني : كاركنان يك سازمان است كه مهمترين دارايي يك سازمان محسوب ميشوند .

-2 سرمايه ساختاري : به معناي دانش قرار گرفته شده در فناوري اطلاعات و همه ي حق امتيازها و ماركهاي تجاري سازمان

-3 سرمايه مشتري : كليه ي اطلاعات مربوط به بازار است كه براي جذب و حفظ مشتريان، مورد استفاده قرار مي گيرد .

طبقه بندي بروكينگ

-1 دارايي هاي انسان محور : مهارت ها، صلاحيت ها، تجربه و توانايي هاي حل مسائل ومشكلات و رو شهاي انجام وظيفه ي رهبري است .

-2 دارايي هاي زيرساختاري : همه ي فناوري ها و فرآيندها و خط مشي هايي است كه سازمان را قادر به فعاليت مي سازد .

-3 مالكيت معنوي : حق امتياز، علائم، ماركهاي تجاري و دانش فني است .

-4 دارايي هاي بازار : مشتريان و ميزان وفاداري آنها و كانالهاي تبليغ و توزيع

طبقه بندي نورتون و كاپلان (مدل كارت امتيازي متوازن)

اين چهارچوب عملكرد يك سازمان را در چهار حوزه ي مشتري، فرايندهاي داخلي، رشد و يادگيري و مالي اندازه گيري مي كند . اين چهارچوب مي تواند نتايج مالي و نامشهوديك سازمان را به طور همزمان كنترل و اندازه گيري كند .

ديدگاه مشتري = سرمايه مشتري

ديدگاه رشد و يادگيري = سرمايه انساني

ديدگاه فرايندهاي داخلي = سرمايه ساختاري

ديدگاه مالي = سرمايه مالي و مشهود

سرمايه انساني :

سرمايه انساني شامل مجموعه اي از دانش، لياقت و شايستگي، روح همكاري،انعطاف پذيري كاركنان، تحمل ناملالايمات، انگيزه، رضايت شغلي، سبك رهبري، توانايي حل مشكلات، ريسك پذيري، تجربه، مهارت و استعداد افراد داخل يك سازمان مي باشد . سرمايه انساني همچنين قدرت ابداع و خلاقيت سازمان را در بر مي گيرد .

سرمايه ساختاري:

سرمايه ساختاري شامل هر چيزي است كه بعد از اتمام كار كاركنان در هر شبانه روز درواحد تجاري باقي مي ماند و به كل واحد تجاري تعلق دارد . از نظر استوارت سرمايه ساختاري شامل دانش موجود در فناوري اطلاعات، حق ثبت و بهره برداري، علائم وماركهاي تجاري است . همچنين مجموعه اي از قابليتهاي يك سازمان را نشان مي دهد كه سازمان را براي انجام اقدامات منطقي، كارا و اثربخش در مواجهه با نيازهاي بازار و تغييرات اين نيازها

سرمايه ارتباطی:

به طور كلي مي توان سرمايه ارتباطي را مجموعه ي عواملي دانست كه روابط سازمان را با محيط پيراموني خود سازماندهي و مديريت مي نمايد .سرمايه ارتباطي تنها شامل روابط با مشتري و بازاريابي نيست؛ بلكه روابط خارجي شركت با شبكه ها، رقباي تجاري،تامين كنندگان مواد اوليه، حسن شهرت واحد انتفاعي، انجمنها و اصناف تجاري، دولت موسسات وابسته ي دولتي، رسانه هاي گروهي و مراكز تحقيقاتي را در بر مي گيرد

مدل هاي اندازه گيري سرمايه فكري

1-مدلهايي كه سرمايه فكري را بصورت غير پولي ارزيابي مي كنند:

2-مدلهايي كه سرمايه فكري را بصورت پولي و مالي ارزيابي ميكنند:

مدلهايي كه سرمايه فكري را بصورت پولي و مالي ارزيابي ميكنند، عبارتند از :

1-نرخ بازده دارايي ها (ROA)

2-ارزش افزوده اقتصادي (EVA)

3-روش تشكيل سرمايه بازار

4-روش سرمايه فكري مستقيم

5-روش هاي اندازه گيري مالي سرمايه فكري

Tobin q روش 6-

مدلهايي كه سرمايه فكري را بصورت غير پولي ارزيابي مي كنند، عبارتند از:

-1 تراز نامه نامرئي ناملموس

2- كنترل دارايي هاي نا ملموس

-4 شاخص سرمايه فكري

(BSC) -3 كارت امتياز دهي متوازن

-5 كارگزار تكنولوژي

6- روش جهتيابي تجاري اسكانديا

-7 مدل مديريت سرمايه فكري

8- روش Joia

روشهای کارتهای امتیازی:

. این روشها بر مبنای شناسایی عناصر مختلف داراییهای نامشهود یا سرمایه فکری و شاخصها و مقیاسهای به دست آمده براساس کارت امتیازی و گزارش آنها به صورت گراف، استوارند. این روشها شبیه روشهای مستقیم سرمایه فکری هستند و تنها تفاوتشان این است که در روشهای کارت‌های امتیازی، برآوردی از ارزش پولی داراییهای نامشهود یا سرمایه فکری صورت نمی‌گیرد

ارزش نامشهود محاسبه شده (CIV)

ارزش سرمايه فكري را از طريق مقايسه ي عملكرد يك واحد انتفاعي با ميانگين شركتهاي مشابه و رقيب، محاسبه مي كند . يكي از محاسن اين روش اين است كه اين امكان را به ما مي دهد تا از طريق داده هاي مالي، شركتها را دو به دو مقايسه كنيم .

مدل داراييهاي نامشهود (IAM)

IAM مدل، شاخصهاي تعريفي خود را در قالب چهار عنوان ارائه مي كند:

2-بازسازي

3-كارايي

4-پايداري

5 -ريسك.

روش جهت يابي اسكانديا

مدل جهت يابي اسكانديا، بر پنج حوزه ي مجزا و در عين حال مرتبط با هم، متمركزمي شود. اين حوزه ها عبارتند از :

كانون مالي

كانون مشتري

كانون فرايندها

كانون توسعه تجديد

كانون انساني.

نسبت ارزش بازار به ارزش دفتري

با تجزيه و تحليل اختلاف و يا نسبت ميان ارزش بازار و ارزش دفتري تا حدود زيادي قادريم ميزان سرمايه فكري سازمانها را اندازه گيري نماييم.

روش Q توبین

اين روش ارزش بازار يك شركت را با هزينه ي جايگزيني داراييهاي آن مقايسه مي كند. در اين روش نسبت Q از تقسيم ارزش بازار واحد انتفاعي بر هزينه هاي جايگزيني داراييهاي شركت بدست مي آيد.

روشهای مستقیم سرمایه فکری:

. عبارت‌اند از برآورد ارزش پولی داراییهای نامشهود یا سرمایه فکری، به وسیله شناسایی عناصر مختلف تشکیل دهنده آنها. طبق این روشها یک بار ارزش عناصر به صورت تک تک محاسبه می‌شود و سپس مجموع ارزش طبقات مختلف آنها بیانگر ارزش دارایی مربوطه است

روشهای بازار سرمایه‌گذاری
(روشهای تشکیل بازار سرمایه):

. محاسبه کردن اختلاف بین ارزش بازار شرکت (برمبنای قیمت بازار سهام) و حقوق صاحبان سهام تعدیل شده از بابت تورم یا بهای جایگزینی، به عنوان ارزش سرمایه فکری یا داراییهای نامشهود در نظر گرفته می‌شود.

روشهای بازده داراییها:

. محاسبه میانگین سودهای قبل از مالیات چند سال شرکت و تقسیم آن بر میانگین داراییهای مشهود شرکت در آن سالها، نتیجه این محاسبه را نرخ بازگشت داراییها می‌نامند که بعداً با میانگین صنعت مقایسه می‌شود. تفاضل این دو رقم، در میانگین داراییهای مشهود ضرب می‌شود تا میانگین درآمدهای سالانه بازده طبقات مختلف دارایی‌های سنتی حاصل از داراییهای نامشهود به دست آید. بعد این میانگین درآمد به دست آمده، بر میانگین وزنی هزینه سرمایه یا نرخ بهره، تقسیم می‌شود تا از این طریق برآوردی از ارزش داراییهای نامشهود یا سرمایه فکری به دست آید.

اهداف اندازه‌گیری سرمایه فکری

برای کمک به سازمانها در جهت فرموله کردن استراتژی‌هایشان؛

- برای ارزیابی نحوه اجرای استراتژی‌ها؛

- کمک به گسترش و تنوع تصمیم‌گیری‌های شرکت؛

- ارزیابیهای غیرمالی سرمایه فکری می‌تواند به طرحهای باز پرداخت و پاداشهای مدیران، ارتباط داده شود؛

- جهت ایجاد رابطه با سهامداران خارج از شرکت که سرمایه فکری رادراختیاردارند.

گزارشگری سرمایه فکری

. استفاده‌کنندگان از اطلاعات مربوط به سرمایه فکری شامل گروههای زیر می‌شود:

1-سهامداران و سرمایه‌گذاران

2-تحلیلگران مالی

3-کارکنان

4-سایر افراد

سهامداران و سرمایه‌گذاران

برای داشتن اطلاعات بهتر برای تصمیمات مربوط به سرمایه‌گذاری، سهامداران و سرمایه‌گذاران باید دانش و آگاهی بیشتری در مورد سرمایه فکری یک سازمان داشته باشند.اگر سرمایه‌گذاران، اطلاعات کاملی در مورد ارزش سازمان و سرمایه فکری آن نداشته باشند، ارزیابی آنها از وضعیت سازمان دارای اعتبار کمتری خواهد بود و خود این ابهام، باعث افزایش هزینه سرمایه برای سازمان می‌شود.

تحلیلگران مالی:

تحلیلگران برای درک بهتر ارزش سازمان، باید اطلاعات درستی در مورد ارزش سرمایه فکری آن داشته باشند. بدون داشتن اطلاعات مفصل در مورد سرمایه فکری سازمان و درک چگونگی کمک کردن این اطلاعات در رسیدن به اهداف استراتژیک، تجزیه و تحلیل کنندگان نمی‌توانند ارزیابی درستی از وضعیت سازمان انجام دهند. این امر، منجر به افزایش ابهام برای سرمایه‌گذاران و بانک‌ها می‌شود و باعث خواهد شد که آنها ریسک بیشتری برای سرمایه‌گذاری یا دادن اعتبار، برای سازمان در نظر بگیرند که این خود سبب می‌شود، هزینه سرمایه‌ای افزایش پیدا کند.

کارکنان:

کارکنان برای درک سلامت و وضعیت مالی سازمان خود، به اطلاعات نیاز دارند و امروزه سرمایه فکری یک عنصر بسیار مهم برای این هدف است. آنها بویژه به کسب اطلاعات در مورد شکل فرایندهای مربوط به نحوه مدیریت، نگهداری و گسترش دادن این داراییها علاقه‌مندند.

سایر افراد:

سازمانها به وضعیت روابط‌شان با شرکای تجاری، تأمین‌کنندگان و تمامی کسانی که منافعی در سازمان دارند، بسیار اهمیت می‌دهند. یکی از راههای کسب اطمینان این افراد و داشتن روابط مستحکم با آنها در اختیار گذاشتن اطلاعات دقیق در مورد داراییها بویژه سرمایه فکری موجود در سازمان است.

نتیجه گیری:

امروزه تعداد زیادی از شرکتها در سرتاسر جهان دریافته‌اند که اندازه‌گیری و مدیریت سرمایه فکری می‌تواند برای آنها مزیتهای رقابتی فراهم آورد. سرمایه فکری یک شرکت مجموع سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه‌ای آن است. داشتن کنترل بر این داراییها سازمان را قادر می‌سازد از یک طرف حاکمیت داخلی مؤثری داشته و از طرف دیگر، دارای روابط خارجی موفقی با مشتریان وتأمین‌کنندگان و سایرین باشد. بنابراین، ایجاب می‌کند که شرکت برای مدیریت، کنترل و گزارشگری سرمایه فکری اقداماتی انجام دهد. باید توجه داشت که ارزش محاسبه شده برای داراییهای نامشهود دقیق نیست و بیشتر روشهای اندازه‌گیری به دلیل اینکه به کارگیری آنها مشکل است و اطلاعات و شاخصهای زیادی را لازم بازده طبقات مختلف دارایی‌های سنتی دارند و این شاخصها نیز به طور کامل تشریح نشده‌اند، پیاده‌سازی آنها در عمل با مشکلاتی روبرو خواهد بود.

بازارهای مالی چیست؟

زمان مطالعه: 6 دقیقه بازارهای مالی به طور گسترده به هر بازاری اطلاق می‌شود که در آن معامله اوراق بهادار انجام می‌شود، از جمله.

لینک کوتاه صفحه

بازارهای مالی به طور گسترده به هر بازاری اطلاق می‌شود که در آن معامله اوراق بهادار انجام می‌شود، از جمله بازار سهام، بازار اوراق قرضه، بازار فارکس، و بازار مشتقات و غیره. بازارهای مالی برای عملکرد روان اقتصادهای سرمایه داری حیاتی هستند.

شناخت بازارهای مالی

بازارهای مالی با تخصیص منابع و ایجاد نقدینگی برای کسب و کارها و کارآفرینان، نقشی حیاتی در تسهیل عملکرد روان اقتصادهای سرمایه داری ایفا می کنند.

بازارها تجارت دارایی های مالی خود را برای خریداران و فروشندگان آسان می کند. بازارهای مالی محصولات اوراق بهاداری را ایجاد می کنند که برای کسانی که وجوه اضافی دارند (سرمایه گذاران / وام دهندگان) بازدهی ایجاد می کند و این وجوه را در اختیار کسانی قرار می دهد که به پول اضافی (قرض گیرندگان) نیاز دارند.

بازار سهام تنها یکی از انواع بازارهای مالی است. بازارهای مالی با خرید و فروش انواع مختلفی از ابزارهای مالی از جمله سهام، اوراق قرضه، ارزها و مشتقات ساخته می شوند.

بازارهای مالی به شدت به شفافیت اطلاعاتی متکی هستند تا اطمینان حاصل کنند که بازارها قیمت هایی را که کارآمد و مناسب هستند تعیین می کنند.

قیمت بازار اوراق بهادار ممکن است به دلیل نیروهای اقتصاد کلان مانند مالیات نشان دهنده ارزش ذاتی آنها نباشد.

بازارهای سهام

شاید فراگیرترین بازارهای مالی، بازارهای سهام باشند. این بازار مکانی است که شرکت‌ها سهام خود را در آن فهرست می‌کنند و توسط معامله‌گران و سرمایه‌گذاران خرید و فروش می‌شوند.

بازارهای سهام، توسط شرکت‌ها برای افزایش سرمایه از طریق عرضه اولیه عمومی (IPO) استفاده می‌شوند و سهام متعاقباً بین خریداران و فروشندگان مختلف در بازاری که به عنوان بازار ثانویه شناخته می‌شود معامله می‌شود.

سهام ممکن است در بورس های فهرست شده، مانند بورس نیویورک (NYSE) یا نزدک، یا خارج از بورس (OTC) معامله شود.

شرکت‌کنندگان معمولی در بازار سهام شامل سرمایه‌گذاران و معامله‌گران (هم خرده‌فروشی و هم نهادی) و همچنین بازارسازان و متخصصانی هستند که نقدینگی را حفظ می‌کنند و بازارهای دوطرفه را ارائه می‌کنند.

کارگزاران اشخاص ثالثی هستند که معاملات بین خریداران و فروشندگان را تسهیل می‌کنند، اما موقعیت واقعی در سهام ندارند.

بازارهای خارج از بورس

بازار خارج از بورس (OTC) یک بازار غیرمتمرکز است، به این معنی که مکان های فیزیکی ندارد و معاملات به صورت الکترونیکی انجام می شود، که در آن فعالان بازار اوراق بهادار را مستقیماً بین دو طرف بدون کارگزار معامله می کنند. در حالی که بازارهای فرابورس ممکن است معاملات سهام خاصی را انجام دهند (به عنوان مثال، شرکت های کوچکتر یا پرریسک تر که معیارهای فهرست بندی بورس ها را ندارند)، بیشتر معاملات سهام از طریق بورس انجام می شود.

با این حال، برخی بازده طبقات مختلف دارایی‌های سنتی از بازارهای مشتقه منحصراً فرابورس هستند و بنابراین بخش مهمی از بازارهای مالی را تشکیل می دهند. به طور کلی، بازارهای فرابورس و معاملاتی که در آنها انجام می شود بسیار کمتر تنظیم شده، نقدشوندگی کمتری دارند و غیرشفاف تر هستند.

بازارهای اوراق قرضه

اوراق قرضه اوراق بهاداری است که در آن سرمایه گذار پول را برای مدت معینی با نرخ بهره از پیش تعیین شده وام می دهد. ممکن است یک اوراق قرضه را به عنوان توافقی بین وام دهنده و وام گیرنده در نظر بگیرید که شامل جزئیات وام و پرداخت های آن است. اوراق قرضه توسط شرکت ها و همچنین توسط شهرداری ها، ایالت ها و دولت های مستقل برای تامین مالی پروژه ها و عملیات منتشر می شود. به عنوان مثال، بازار اوراق قرضه اوراق بهاداری مانند اسکناس های صادر شده توسط خزانه داری ایالات متحده را می فروشد. بازار اوراق قرضه نیز بازار بدهی، اعتباری یا با درآمد ثابت نامیده می شود.

بازارهای پول

معمولاً بازارهای پولی محصولاتی با سررسید کوتاه مدت بسیار نقدشونده (کمتر از یک سال) معامله می‌کنند و با درجه بالایی از ایمنی و بازده نسبتاً کم بهره مشخص می‌شوند. در سطح عمده فروشی، بازارهای پول شامل معاملات با حجم بالا بین مؤسسات و معامله گران است. در سطح خرده فروشی، آنها شامل وجوه متقابل بازار پول خریداری شده توسط سرمایه گذاران فردی و حساب های بازار پولی است که توسط مشتریان بانک افتتاح می شود. افراد همچنین ممکن است با خرید گواهی سپرده کوتاه‌مدت (CD)، اسکناس‌های شهرداری، یا اسناد خزانه‌داری ایالات متحده، از جمله نمونه‌های دیگر، در بازار پول سرمایه‌گذاری کنند.

بازارهای مشتقه

مشتقه قراردادی است بین دو یا چند طرف که ارزش آن بر اساس یک دارایی مالی اساسی توافق شده (مانند اوراق بهادار) یا مجموعه ای از دارایی ها (مانند یک شاخص) است. اوراق مشتقه، اوراق بهادار ثانویه ای هستند که ارزش آنها صرفاً از ارزش اوراق بهادار اولیه ای که به آن مرتبط هستند، ناشی می شود. به جای معامله مستقیم سهام، یک بازار مشتقه در قراردادهای آتی و اختیار معامله و سایر محصولات مالی پیشرفته معامله می کند که ارزش خود را از ابزارهای اساسی مانند اوراق قرضه، کالاها، ارزها، نرخ های بهره، شاخص های بازار و سهام به دست می آورند.

بازار فارکس

بازار فارکس (صرافی خارجی) بازاری است که در آن شرکت کنندگان می توانند خرید، فروش، پوشش ریسک و سفته بازی بین جفت ارزها را انجام دهند. بازار فارکس نقدشونده ترین بازار در جهان است. بازار ارز روزانه بیش از 6 تریلیون دلار را انجام می دهد.

که بیشتر از مجموع بازارهای آتی و سهام است. همانند بازارهای فرابورس، بازار فارکس نیز غیرمتمرکز است و متشکل از شبکه ای جهانی از رایانه ها و کارگزاران از سراسر جهان است. بازار فارکس متشکل از بانک ها، شرکت های تجاری، بانک های مرکزی، شرکت های مدیریت سرمایه گذاری، صندوق های تامینی و کارگزاران و سرمایه گذاران خرده فروشی فارکس است.

بازارهای کالا

بازارهای کالا مکان هایی هستند که تولیدکنندگان و مصرف کنندگان برای تبادل کالاهای فیزیکی مانند محصولات کشاورزی (مانند ذرت، دام، سویا)، محصولات انرژی (نفت، گاز، کربن)، فلزات گرانبها (طلا، نقره، پلاتین)، یا کالاهای نرم (مانند پنبه، قهوه و شکر). اینها به عنوان بازارهای کالای نقطه ای شناخته می شوند، جایی که کالاهای فیزیکی با پول مبادله می شوند.

بازارهای ارزهای دیجیتال

در چند سال گذشته شاهد معرفی و ظهور ارزهای رمزنگاری شده مانند بیت کوین و اتریوم، دارایی های دیجیتال غیرمتمرکز مبتنی بر فناوری بلاک چین بوده ایم. امروزه، هزاران توکن ارزهای دیجیتال در دسترس هستند و در سراسر جهان در میان صرافی‌های مستقل آنلاین مبادلات ارز دیجیتال معامله می‌شوند. این صرافی ها میزبان کیف پول های دیجیتالی هستند تا معامله گران بتوانند یک ارز رمزنگاری شده را با ارز دیگر یا پول های فیات مانند دلار یا یورو مبادله کنند.

از آنجایی که اکثر صرافی های رمزنگاری پلتفرم های متمرکز هستند، کاربران در معرض هک یا کلاهبرداری هستند. صرافی های غیرمتمرکز نیز در دسترس هستند که بدون هیچ مرجع مرکزی کار می کنند. این صرافی ها امکان تجارت مستقیم همتا به همتا (P2P) ارزهای دیجیتال را بدون نیاز به یک مرجع واقعی مبادله برای تسهیل تراکنش ها فراهم می کنند. معاملات آتی و اختیار معامله در ارزهای دیجیتال اصلی نیز موجود است.

بازارهای سهام و IPO

هنگامی که یک شرکت تأسیس می شود، نیاز به دسترسی به سرمایه سرمایه گذاران دارد. همانطور که شرکت رشد می کند، اغلب خود را نیازمند دسترسی به مقادیر بسیار بیشتری از سرمایه ای می بیند که می تواند از عملیات جاری یا وام بانکی سنتی به دست آورد. شرکت ها می توانند این اندازه سرمایه را با فروش سهام به مردم از طریق عرضه اولیه عمومی (IPO) افزایش دهند. این وضعیت شرکت را از یک شرکت “خصوصی” که سهام آن در اختیار چند سهامدار است به یک شرکت سهامی عام تغییر می دهد که سهام آن متعاقباً در اختیار افراد زیادی از عموم مردم خواهد بود.

هنگامی که سهام شرکت در بورس عرضه می شود و معاملات در آن آغاز می شود، قیمت این سهام با ارزیابی و ارزیابی مجدد ارزش ذاتی و عرضه و تقاضای آن سهام در هر لحظه از زمان توسط سرمایه گذاران و معامله گران، تغییر می کند.

انواع مختلف بازارهای مالی چیست؟

برخی از نمونه‌های بازارهای مالی و نقش‌های آن‌ها شامل بازار سهام، بازار اوراق قرضه، فارکس، کالاها و بازار املاک و مستغلات و چندین مورد دیگر است. بازارهای مالی را می توان به بازارهای سرمایه، بازار پول، بازارهای اولیه در مقابل ثانویه و بازارهای فهرست شده در مقابل بازارهای فرابورس تقسیم کرد.

بازارهای مالی چگونه کار می کنند؟

علیرغم پوشش بسیاری از طبقات دارایی های مختلف و داشتن ساختارها و مقررات مختلف، همه بازارهای مالی اساساً با گرد هم آوردن خریداران و فروشندگان در یک دارایی یا قرارداد و اجازه دادن به آنها برای تجارت با یکدیگر کار می کنند. این اغلب از طریق یک مزایده یا مکانیزم کشف قیمت انجام می شود.

کارکردهای اصلی بازارهای مالی چیست؟

بازارهای مالی به دلایل متعددی وجود دارند، اما اساسی‌ترین کارکرد این است که امکان تخصیص کارآمد سرمایه و دارایی‌ها در یک اقتصاد مالی وجود دارد. بازارهای مالی با اجازه دادن به بازار آزاد برای جریان سرمایه، تعهدات مالی و پول، اقتصاد جهانی را روان‌تر می‌کنند و در عین حال به سرمایه‌گذاران اجازه می‌دهند در افزایش سرمایه در طول زمان مشارکت کنند.

چرا بازارهای مالی مهم هستند؟

بدون بازارهای مالی، سرمایه نمی تواند به طور کارآمد تخصیص یابد و فعالیت های اقتصادی مانند تجارت و سرمایه گذاری و فرصت های رشد به شدت کاهش می یابد.

شرکت کنندگان اصلی در بازارهای مالی چه کسانی هستند؟

شرکت ها از بازارهای سهام و اوراق قرضه برای جذب سرمایه از سرمایه گذاران استفاده می کنند. سفته بازان به طبقات مختلف دارایی نگاه می کنند تا روی قیمت های آینده شرط بندی کنند. پوشش‌دهنده‌ها از بازارهای مشتقه برای کاهش ریسک‌های مختلف استفاده می‌کنند و آربیتراژورها به دنبال سود بردن از قیمت‌گذاری نادرست یا ناهنجاری‌های مشاهده شده در بازارهای مختلف هستند. کارگزاران اغلب به عنوان واسطه ای عمل می کنند که خریداران و فروشندگان را با هم جمع می کنند و برای خدمات خود پورسانت یا هزینه ای دریافت می کنند.

http://palangakarin.blogfa.com

در حقيقت گزارشگري مالي سنتي نمي تواند ارزش واقعي شركت را محاسبه كند و فقط به اندازهگيري ترازنامه مالي كوتاه مدت و دارايي هاي ملموس اكتفا ميكند . اين درحاليست بازده طبقات مختلف دارایی‌های سنتی كه در دهه اخير شركتها، توجه ويژهاي را براي اندازهگيري سرمايه هاي فكري براي ارائه گزارش به طرف هاي ذينفع ابراز كرده و در پي يافتن روشي براي ارزيابي داراييهاي ناملموس داخلي و استخراج ارزش نامحسوس، در سازمانها مي باشند در حقيقت سرمايه فكري يك مدل جديد كاملي را براي مشاهده ارزش واقعي سازمانها فراهم مي آورد . و با استفاده از آن مي توان ارزش آتي شركت را نيز محاسبه كرد . به اين دليل، تمايل به سنجش و لحاظ كردن ارزش واقعي دارائي هاي نامشهود سرمايه فكري بيش از پيش نزد شركتها، سهامداران سرمايه گذاران و ساير گروههاي ذينفع، افزايش يافته

سرمایه فکری

سرمايه فكري در برگيرنده ي همه ي فرايندها و دارايي هايي است كه به طور معمول و سنتي در ترازنامه منعكس نمي شود. همچنين شامل آن گروه از دارايي هاي نامشهود مانند علائم تجاري و حق امتيازها و. ميباشد كه روشهاي حسابداري , مدرن آنهارا مد نظر قرار مي دهد.

سرمايه فكري از تفاوت بين ارزش بازاري يك واحد تجاري و هزينه ي جايگزيني دارايي هاي آن بدست مي آيد.

سرمايه فكري را از منظر محاسباتي مي توان به عنوان اختلاف ارزش بازار و ارزش دفتري شركت ها تعريف كرد.

سرمايه فكري يك ماده فكري است كه جمع آوري شده و به اشكال گوناگون براي توليد يك دارايي با ارزش تر مورد استفاده ي سازمان قرار مي گيرد.

تعاریف سرمایه‌ فکری

. استوارت اعتقاد دارد:

سرمایه فکری مجموعه‌ای از دانش، اطلاعات، داراییهای فکری ( Intellectual Property )، تجربه، رقابت و یادگیری سازمانی است که می‌تواند برای ایجاد ثروت به کار گرفته شود. در واقع سرمایه فکری تمامی کارکنان، دانش سازمانی و تواناییهای آن را برای ایجاد ارزش افزوده در بر می‌گیرد و باعث منافع رقابتی مستمر می‌شود.

. بنتیس :

سرمایه فکری را به عنوان مجموعه‌ای از داراییهای نامشهود(منابع، تواناییها، رقابت) تعریف می‌کند که ازعملکرد سازمانی و ایجاد ارزش به دست می‌آیند

ادوینسون و مالون:

سرمایه فکری را «اطلاعات و دانش به کار برده شده برای کار کردن، جهت ایجاد ارزش» تعریف می‌کنند

بنتیس و هالند:

سرمایه فکری ذخیره‌ای از دانش را که در نقطه خاصی از زمان در یک سازمان وجود دارد، نشان می‌دهد. در این تعریف ارتباط بین سرمایه فکری ویادگیری سازمانی مورد توجه قرار گرفته است

سرمایه فکری :

دارایی است که توانایی سازمان را برای ایجاد ثروت اندازه‌گیری می‌کند. این دارایی ماهیت عینی و فیزیکی ندارد و یک دارایی نامشهود است که از طریق به کارگیری داراییهای مرتبط با منابع انسانی، عملکرد سازمانی و روابط خارج از سازمان به دست آمده است. همه این ویژگیها باعث ایجاد ارزش به دست آمده به دلیل اینکه یک پدیده کاملاً داخلی است، قابلیت خرید و فروش ندارد

عناصر سرمایه فکری

طبقه بندي بونيتس

-1 سرمايه انساني : در اين طبقه بندي منظور از سرمايه انساني دانش فردي كاركنان يك سازمان مي باشد .

-2 سرمايه ساختاري : كليه داراييهاي غيرانساني و يا قابليتهاي سازماني است .

-3 سرمايه ارتباطي : كليه دانش موجود در روابط يك سازمان با محيط پيرامون خود شامل مشتريان، عرضه كنندگان سهامداران، دولت، مجامع علمي و اطلاع رساني و . است .

-4 دارايي معنوي : بونيتس مالكيت معنوي را آن قسمت از داراييهاي نامشهود مي داند كه بر اساس قانون، مورد حمايت و شناسايي قرار گرفته است .

طبقه بندي روس

-1 سرمايه انساني : سرمايه انساني شامل شايستگي، گرايشهاي فكري و خلاقيتهاي فكري

-2 سرمايه ساختاري : همه ي ساختارهاي سازماني، فرآيندهاي اجرايي، حقوق معنوي سازماني و داراييهاي فرهنگي

-3 سرمايه ارتباطي : مجموعه ي روابط با ذينفعان داخلي و خارجي يك سازمان اعم ازمشتريان، تامين كنندگان مواد اوليه و سهامداران

-4 سرمايه بهبود و بازسازي : در برگيرنده ي حق اختراعهاي جديد و تلاشهاي آموزشي كاركنان مي باشد .

طبقه بندي استيوارت

-1 سرمايه انساني : كاركنان يك سازمان است كه مهمترين دارايي يك سازمان محسوب ميشوند .

-2 سرمايه ساختاري : به معناي دانش قرار گرفته شده در فناوري اطلاعات و همه ي حق امتيازها و ماركهاي تجاري سازمان

-3 سرمايه مشتري : كليه ي اطلاعات مربوط به بازار است كه براي جذب و حفظ مشتريان، مورد استفاده قرار مي گيرد .

طبقه بندي بروكينگ

-1 دارايي هاي انسان محور : مهارت ها، صلاحيت ها، تجربه و توانايي هاي حل مسائل ومشكلات و رو شهاي انجام وظيفه ي رهبري است .

-2 دارايي هاي زيرساختاري : همه ي فناوري ها و فرآيندها و خط مشي هايي است كه سازمان را قادر به فعاليت مي سازد .

-3 مالكيت معنوي : حق امتياز، علائم، ماركهاي تجاري و دانش فني است .

-4 دارايي هاي بازار : مشتريان و ميزان وفاداري آنها و كانالهاي تبليغ و توزيع

طبقه بندي نورتون و كاپلان (مدل كارت امتيازي متوازن)

اين چهارچوب عملكرد يك سازمان را در چهار حوزه ي مشتري، فرايندهاي داخلي، رشد و يادگيري و مالي اندازه گيري مي كند . اين چهارچوب مي تواند نتايج مالي و نامشهوديك سازمان را به طور همزمان كنترل و اندازه گيري كند .

ديدگاه مشتري = سرمايه مشتري

ديدگاه رشد و يادگيري = سرمايه انساني

ديدگاه فرايندهاي داخلي = سرمايه ساختاري

ديدگاه مالي = سرمايه مالي و مشهود

سرمايه انساني :

سرمايه انساني شامل مجموعه اي از دانش، لياقت و شايستگي، روح همكاري،انعطاف پذيري كاركنان، تحمل ناملالايمات، انگيزه، رضايت شغلي، سبك رهبري، توانايي حل مشكلات، ريسك پذيري، تجربه، مهارت و استعداد افراد داخل يك سازمان مي باشد . سرمايه انساني همچنين قدرت ابداع و خلاقيت سازمان را در بر مي گيرد .

سرمايه ساختاري:

سرمايه ساختاري شامل هر چيزي است كه بعد از اتمام كار كاركنان در هر شبانه روز درواحد تجاري باقي مي ماند و به كل واحد تجاري تعلق دارد . از نظر استوارت سرمايه ساختاري شامل دانش موجود در فناوري اطلاعات، حق ثبت و بهره برداري، علائم وماركهاي تجاري است . همچنين مجموعه اي از قابليتهاي يك سازمان را نشان مي دهد كه سازمان را براي انجام اقدامات منطقي، كارا و اثربخش در مواجهه با نيازهاي بازار و تغييرات اين نيازها

سرمايه ارتباطی:

به طور كلي مي توان سرمايه ارتباطي را مجموعه ي عواملي دانست كه روابط سازمان را با محيط پيراموني خود سازماندهي و مديريت مي نمايد .سرمايه ارتباطي تنها شامل روابط با مشتري و بازاريابي نيست؛ بلكه روابط خارجي شركت با شبكه ها، رقباي تجاري،تامين كنندگان مواد اوليه، حسن شهرت واحد انتفاعي، انجمنها و اصناف تجاري، دولت موسسات وابسته ي دولتي، رسانه هاي گروهي و مراكز تحقيقاتي را در بر مي گيرد

مدل هاي اندازه گيري سرمايه فكري

1-مدلهايي كه سرمايه فكري را بصورت غير پولي ارزيابي مي كنند:

2-مدلهايي كه سرمايه فكري را بصورت پولي و مالي ارزيابي ميكنند:

مدلهايي كه سرمايه فكري را بصورت پولي و مالي ارزيابي ميكنند، عبارتند از :

1-نرخ بازده دارايي ها (ROA)

2-ارزش افزوده اقتصادي (EVA)

3-روش تشكيل سرمايه بازار

4-روش سرمايه فكري مستقيم

5-روش هاي اندازه گيري مالي سرمايه فكري

Tobin q روش 6-

مدلهايي كه سرمايه فكري را بصورت غير پولي ارزيابي مي كنند، عبارتند از:

-1 تراز نامه نامرئي ناملموس

2- كنترل دارايي هاي نا ملموس

-4 شاخص سرمايه فكري

(BSC) -3 كارت امتياز دهي متوازن

-5 كارگزار تكنولوژي

6- روش جهتيابي تجاري اسكانديا

-7 مدل مديريت سرمايه فكري

8- روش Joia

روشهای کارتهای امتیازی:

. این روشها بر مبنای شناسایی عناصر مختلف داراییهای نامشهود یا سرمایه فکری و شاخصها و مقیاسهای به دست آمده براساس کارت امتیازی و گزارش آنها به صورت گراف، استوارند. این روشها شبیه روشهای مستقیم سرمایه فکری هستند و تنها تفاوتشان این است که در روشهای کارت‌های امتیازی، برآوردی از ارزش پولی داراییهای نامشهود یا سرمایه فکری صورت نمی‌گیرد

ارزش نامشهود محاسبه شده (CIV)

ارزش سرمايه فكري را از طريق مقايسه ي عملكرد يك واحد انتفاعي با ميانگين شركتهاي مشابه و رقيب، محاسبه مي كند . يكي از محاسن اين روش اين است كه اين امكان را به ما مي دهد تا از طريق داده هاي مالي، شركتها را دو به دو مقايسه كنيم .

مدل داراييهاي نامشهود (IAM)

IAM مدل، شاخصهاي تعريفي خود را در قالب چهار عنوان ارائه مي كند:

2-بازسازي

3-كارايي

4-پايداري

5 -ريسك.

روش جهت يابي اسكانديا

مدل جهت يابي اسكانديا، بر پنج حوزه ي مجزا و در عين حال مرتبط با هم، متمركزمي شود. اين حوزه ها عبارتند از :

كانون مالي

كانون مشتري

كانون فرايندها

كانون توسعه تجديد

كانون انساني.

نسبت ارزش بازار به ارزش دفتري

با تجزيه و تحليل اختلاف و يا نسبت ميان ارزش بازار و ارزش دفتري تا حدود زيادي قادريم ميزان سرمايه فكري سازمانها را اندازه گيري نماييم.

روش Q توبین

اين روش ارزش بازار يك شركت را با هزينه ي جايگزيني داراييهاي آن مقايسه مي كند. در اين روش نسبت Q از تقسيم ارزش بازار واحد انتفاعي بر هزينه هاي جايگزيني داراييهاي شركت بدست مي آيد.

روشهای مستقیم سرمایه فکری:

. عبارت‌اند از برآورد ارزش پولی داراییهای نامشهود یا سرمایه فکری، به وسیله شناسایی عناصر مختلف تشکیل دهنده آنها. طبق این روشها بازده طبقات مختلف دارایی‌های سنتی یک بار ارزش عناصر به صورت تک تک محاسبه می‌شود و سپس مجموع ارزش طبقات مختلف آنها بیانگر ارزش دارایی مربوطه است

روشهای بازار سرمایه‌گذاری
(روشهای تشکیل بازار سرمایه):

. محاسبه کردن اختلاف بین ارزش بازار شرکت (برمبنای قیمت بازار سهام) و حقوق صاحبان سهام تعدیل شده از بابت تورم یا بهای جایگزینی، به عنوان ارزش سرمایه فکری یا داراییهای نامشهود در نظر گرفته می‌شود.

روشهای بازده داراییها:

. محاسبه میانگین سودهای قبل از مالیات چند سال شرکت و تقسیم آن بر میانگین داراییهای مشهود شرکت در آن سالها، نتیجه این محاسبه را نرخ بازگشت داراییها می‌نامند که بعداً با میانگین صنعت مقایسه می‌شود. تفاضل این دو رقم، در میانگین داراییهای مشهود ضرب می‌شود تا میانگین درآمدهای سالانه حاصل از داراییهای نامشهود به دست آید. بعد این میانگین درآمد به دست آمده، بر میانگین وزنی هزینه سرمایه یا نرخ بهره، تقسیم می‌شود تا از این طریق برآوردی از ارزش داراییهای نامشهود یا سرمایه فکری به دست آید.

اهداف اندازه‌گیری سرمایه فکری

برای کمک به سازمانها در جهت فرموله کردن استراتژی‌هایشان؛

- برای ارزیابی نحوه اجرای استراتژی‌ها؛

- کمک به گسترش و تنوع تصمیم‌گیری‌های شرکت؛

- ارزیابیهای غیرمالی سرمایه فکری می‌تواند به طرحهای باز پرداخت و پاداشهای مدیران، ارتباط داده شود؛

- جهت ایجاد رابطه با سهامداران خارج از شرکت که سرمایه فکری رادراختیاردارند.

گزارشگری سرمایه فکری

. استفاده‌کنندگان از اطلاعات مربوط به سرمایه فکری شامل گروههای زیر می‌شود:

1-سهامداران و سرمایه‌گذاران

2-تحلیلگران مالی

3-کارکنان

4-سایر افراد

سهامداران و سرمایه‌گذاران

برای داشتن اطلاعات بهتر برای تصمیمات مربوط به سرمایه‌گذاری، سهامداران و سرمایه‌گذاران باید دانش و آگاهی بیشتری در مورد سرمایه فکری یک سازمان داشته باشند.اگر سرمایه‌گذاران، اطلاعات کاملی در مورد ارزش سازمان و سرمایه فکری آن نداشته باشند، ارزیابی آنها از وضعیت سازمان دارای اعتبار کمتری خواهد بود و خود این ابهام، باعث افزایش هزینه سرمایه برای سازمان می‌شود.

تحلیلگران مالی:

تحلیلگران برای درک بهتر ارزش سازمان، باید اطلاعات درستی در مورد ارزش سرمایه فکری آن داشته باشند. بدون داشتن اطلاعات مفصل در مورد سرمایه فکری سازمان و درک چگونگی کمک کردن این اطلاعات در رسیدن به اهداف استراتژیک، تجزیه و تحلیل کنندگان نمی‌توانند ارزیابی درستی از وضعیت سازمان انجام دهند. این امر، منجر به افزایش ابهام برای سرمایه‌گذاران و بانک‌ها می‌شود و باعث خواهد شد که آنها ریسک بیشتری برای سرمایه‌گذاری یا دادن اعتبار، برای سازمان در نظر بگیرند که این خود سبب می‌شود، هزینه سرمایه‌ای افزایش پیدا کند.

کارکنان:

کارکنان برای درک سلامت و وضعیت مالی سازمان خود، به اطلاعات نیاز دارند و امروزه سرمایه فکری یک عنصر بسیار مهم برای این هدف است. آنها بویژه به کسب اطلاعات در مورد شکل فرایندهای مربوط به نحوه مدیریت، نگهداری و گسترش دادن این داراییها علاقه‌مندند.

سایر افراد:

سازمانها به وضعیت روابط‌شان با شرکای تجاری، تأمین‌کنندگان و تمامی کسانی که منافعی در سازمان دارند، بسیار اهمیت می‌دهند. یکی از راههای کسب اطمینان این افراد و داشتن روابط مستحکم با آنها در اختیار گذاشتن اطلاعات دقیق در مورد داراییها بویژه سرمایه فکری موجود در سازمان است.

نتیجه گیری:

امروزه تعداد زیادی از شرکتها در سرتاسر جهان دریافته‌اند که اندازه‌گیری و مدیریت سرمایه فکری می‌تواند برای آنها مزیتهای رقابتی فراهم آورد. سرمایه فکری یک شرکت مجموع سرمایه انسانی، سرمایه ساختاری و سرمایه رابطه‌ای آن است. داشتن کنترل بر این داراییها سازمان را قادر می‌سازد از یک طرف حاکمیت داخلی مؤثری داشته و از طرف دیگر، دارای روابط خارجی موفقی با مشتریان وتأمین‌کنندگان و سایرین باشد. بنابراین، ایجاب می‌کند که شرکت برای مدیریت، کنترل و گزارشگری سرمایه فکری اقداماتی انجام دهد. باید توجه داشت که ارزش محاسبه شده برای داراییهای نامشهود دقیق نیست و بیشتر روشهای اندازه‌گیری به دلیل اینکه به کارگیری آنها مشکل است و اطلاعات و شاخصهای زیادی را لازم دارند و این شاخصها نیز به طور کامل تشریح نشده‌اند، پیاده‌سازی آنها در عمل با مشکلاتی روبرو خواهد بود.

کریپتو در مقابل سهام: تفاوت چیست؟

رمزارزها دارایی های دیجیتالی هستند که بر روی شبکه های توزیع شده ایمن رمزنگاری شده بازده طبقات مختلف دارایی‌های سنتی اجرا می شوند. می توان از آنها به عنوان وسیله مبادله و ذخیره ارزش استفاده کرد.

سهام نشان دهنده مالکیت کسری سهام یک شرکت است.

در حالی که آنها طبقات مختلف دارایی هستند، هم ارزهای دیجیتال و هم سهام قابل معامله هستند و می توانند به عنوان وسایل سرمایه گذاری دیده شوند.

مقدمه

سهام یک طبقه دارایی با سابقه طولانی است که می تواند بازدهی بلندمدت و کوتاه مدت داشته باشد.

کریپتو یک ابزار مالی جدیدتر است که مستعد نوسانات و ریسک بالاتر قیمت است.

در حالی که هر دو ابزار معامله‌گران و سرمایه‌گذاران را جذب می‌کنند، ارزهای دیجیتال اغلب به عنوان جایگزینی برای دارایی‌های سنتی‌تر دیده می‌شوند.

گفته می شود، استراتژی های سودآوری می تواند در هر دو بازار وجود داشته باشد.

این مقاله تفاوت های کلیدی بین این دو دارایی و همچنین مزایا و معایب آنها را تجزیه و تحلیل می کند.

رمزارز چیست؟

به زبان ساده، ارزهای دیجیتال شده، ارزهای دیجیتالی هستند که از فناوری بلاک چین پشتیبانی می‌کنند.

آنها برای ایمن سازی و تأیید تراکنش ها بر تکنیک های رمزنگاری تکیه می کنند و معمولاً به عنوان وسیله مبادله و ذخیره ارزش استفاده می شوند.

بیشتر ارزهای رمزپایه بر روی شبکه های غیرمتمرکز اجرا می شوند و ارزش بازار آنها ناشی از عرضه و تقاضا است.

سهام چیست؟

سهام نشان دهنده مالکیت جزئی از حقوق صاحبان سهام در یک تجارت است و ارزش یک شرکت فعال را منعکس می کند.

گاه صاحب سهام نیز مشمول سهمی از سود شرکت به صورت سود سهام می شود.

ارزش سهام می تواند بر اساس عملکرد شرکت و سایر عوامل مانند اطلاعیه های خبری مربوطه حرکت کند.

تفاوت های اصلی بین ارزهای دیجیتال و سهام چیست؟

هم ارزهای دیجیتال و هم سهام می توانند توسط سرمایه گذاران برای ایجاد ثروت استفاده شوند.

با این حال، سرمایه گذاری در سهام با سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال متفاوت است.

برخلاف سهام، سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال با مالکیت سهام یک شرکت همراه نیست. سرمایه گذاران کریپتو نیز به معنای سنتی سود سهام دریافت نمی کنند.

درعوض، می‌توان توکن‌های رمزنگاری خود را برای درآمد غیرفعال قرض داد یا به اشتراک گذاشت.

همچنین تفاوت های عمده ای در نحوه معامله ارزهای دیجیتال و سهام وجود دارد.

می‌توانید در هر زمانی از شبانه‌روز در هر صرافی ارز دیجیتالی رمزنگاری بخرید، در حالی که صرافی‌ها در روزهای کاری با ساعات کاری محدود کار می‌کنند.

صرافی آنلاین فراچنج farachange.ir ،صرافی ایمنی است که مشتریان خود را جذب به خرید و فروش ارزهای دیجیتال میکند.

با این حال، این کار هزینه های معاملاتی را به همراه خواهد داشت و شما را در معرض نوسانات قیمت قرار می دهد.

آیا باید در ارز دیجیتال سرمایه گذاری کنم یا سهام؟

هر دو کلاس دارایی مزایا و محدودیت های خود را دارند. تصمیم به میزان تحمل ریسک و سایر ترجیحات شما بستگی دارد.

در نهایت، آنچه باعث موفقیت سرمایه‌گذاری شما می‌شود، توانایی شما در سنجش ریسک‌ها و پاداش‌ها است و نه ابزارهای سرمایه‌گذاری که استفاده می‌کنید.

بسیاری از سرمایه گذاران باتجربه پرتفوی خود را متنوع می کنند و در معرض ارزهای دیجیتال و سهام قرار می گیرند.

مزایا و معایب سرمایه گذاری در ارزهای دیجیتال

طرفداران

قابل دسترس: کریپتو بدون حاشیه است و هر کسی که به اینترنت متصل باشد می تواند از آن استفاده کند.

غیرمتمرکز: اکثر سیستم‌های ارزهای دیجیتال به یک مرجع مرکزی متکی نیستند و رمزارزها را در برابر سانسور و کنترل متمرکز مقاوم می‌کنند.

مقاوم در برابر تورم: ارزهای رمزپایه مستقیماً تحت تأثیر سیاست های پولی بانک های مرکزی نیستند، بنابراین قیمت آنها در برابر تورم انعطاف پذیری کمتری دارد.

با این حال، ارزهای دیجیتال همه یکسان نیستند، بنابراین مهم است که نرخ انتشار و عرضه هر دارایی رمزنگاری را در نظر بگیرید.

انعطاف پذیر: در مقایسه با سهام، راه های بیشتری برای سرمایه گذاران وجود دارد که علاوه بر تجارت، دارایی های رمزنگاری خود را نیز افزایش دهند. سرمایه‌گذاران کریپتو می‌توانند از کشاورزی بازده، سهام‌داری و تامین نقدینگی سود ببرند.

محصولاتی مانند Binance Earn نمونه خوبی از نحوه افزایش دارایی ارزهای دیجیتال خود هستند.

متنوع: ارزش بسیاری از توکن ها فقط پولی نیست. برای یکی، توکن‌های فن می‌توانند مزایا و امتیازات انحصاری را برای دارندگان توکن با تیم‌ها یا برندهای ورزشی مورد علاقه‌شان فراهم کنند.

برخی از ارزهای دیجیتال شده توکن های حاکمیتی هستند که به دارندگان حق مشارکت در توسعه پروژه یا پروتکل مربوطه را می دهند.

نوسانات قیمت: بازار کریپتو مستعد نوسانات چشمگیر قیمت است.

پتانسیل سودهای سریع می تواند برای سرمایه گذاران جدید بسیار جذاب باشد. با این حال، آنها باید آگاه باشند که طرف مقابل آن پتانسیل زیان های به همان اندازه چشمگیر است.

مقررات ناقص: ارزهای دیجیتال در بسیاری از کشورها قانونی هستند، اما به طور کامل و جهانی تحت نظارت نیستند.

سرمایه گذاران باید به مسائل مربوط به انطباق بالقوه توجه داشته باشند و تحقیقات حقوقی را با توجه به موقعیت مکانی خود انجام دهند.

خطرات نگهداری: ارزهای دیجیتال مانند بیت کوین به یک کلید خصوصی برای دسترسی به توکن های ذخیره شده در کیف پول دیجیتال نیاز دارند.

فراموش کردن یک عبارت اولیه یا از دست دادن کیف پول دیجیتالی فیزیکی ممکن است منجر به از دست دادن دسترسی به رمزارز شما برای همیشه شود.

بازده تضمین نشده است: مانند هر بازار مالی، هیچ بازده تضمینی با ارز دیجیتال وجود ندارد.

در حالی که کاربران با خرید بیت کوین و سایر آلت کوین ها در بلندمدت عملکرد خوبی داشتند، هیچ تضمینی وجود ندارد که در آینده به رشد خود ادامه دهند و همیشه این احتمال وجود دارد که در یک دوره سرمایه گذاری کوتاه تر، عملکرد خوبی نداشته باشند.

مزایا و معایب سرمایه گذاری در سهام

طرفداران

به طور فزاینده ای در دسترس است: با ظهور بسیاری از پلتفرم های آنلاین و برنامه های تلفن همراه در بازار، سرمایه گذاری در این بازار آسان تر می شود.

بسیاری از این پیشنهادات دارای رابط های بصری هستند و با سایر خدمات مالی ادغام می شوند.
تنظیم شده: بسیاری از دولت ها به شدت این بازار را تنظیم می کنند.

به عنوان مثال، در ایالات متحده، شرکت‌های سهامی عام باید اطلاعاتی را که می‌تواند بر ارزش سهام آنها تأثیر بگذارد، به کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) – یک سازمان نظارتی دولتی که مسئول حمایت از سرمایه‌گذاران است، افشا کنند.

(تا حدودی) مقاوم در برابر تورم: انواع خاصی از این بازار، مانند اوراق بهادار محافظت شده از تورم خزانه داری (TIPS)، می توانند به عنوان پوششی در برابر تورم عمل کنند.

تنوع: طیف گسترده ای از این بازار در صنایع و بخش های مختلف وجود دارد که در دسترس سرمایه گذاران خرده فروشی است.

معامله گران می توانند سهام را بر اساس معیارهای زیادی انتخاب کنند، از مدل کسب و کار و مکان شرکت گرفته تا اینکه آیا سود آن ر ا پرداخت می کنند یا نه.

نوسانات: این بازار نیز از تغییرات ناگهانی قیمت ها در کوتاه مدت مصون نیست. اگر یک شرکت خوب کار کند، احتمالاً قیمت سهام آن بالا خواهد رفت.

به طور مشابه، اگر یک شرکت گزارش زیان دهد یا مطبوعات بد دریافت کند، ارزش سهام احتمالاً کاهش می یابد. علاوه بر این، برخی از سهام ممکن است نوسانات بیشتری نسبت به سایرین داشته باشند.

به عنوان مثال، ارزش سهام در حال رشد بیشتر از سهام های بلوچی که نشان دهنده سهام شرکت های معتبر با شهرت بی عیب و نقص هستند، نوسان دارد.

کارمزدهای بالاتر: در بیشتر موارد، کارمزدهای مرتبط با معاملات بورس اوراق بهادار نسبتاً بالا هستند و در مقایسه با معاملات ارزهای دیجیتال، تعداد آنها بیشتر است.

علاوه بر کارمزد و کمیسیون کارگزاری، هنگام خرید یا فروش سهام خود، هزینه های دیگری نیز وجود دارد.
بازده تضمین نشده: مانند هر بازار مالی، هیچ بازده تضمینی با سهام وجود ندارد.

در حالی که سهامی وجود دارد که اغلب در بلندمدت از سرمایه گذاری های جایگزین بهتر عمل می کند، این احتمال وجود دارد که در یک دوره سرمایه گذاری کوتاه تر، عملکرد خوبی نداشته باشند.

بستن افکار

اگرچه تفاوت های واضحی بین این دو بازار وجود دارد، اما شباهت هایی نیز دارند. هر دو گزینه های سرمایه گذاری معتبری هستند و می توانند اهداف مختلفی را در سبد شما داشته باشند.

صرف نظر از اینکه کدام یک را انتخاب می کنید، همیشه مطمئن شوید که از خطرات مرتبط با آن آگاه هستید.

آیا تنوع سرمایه گذاری در ارزهای رمزنگاری سودمند است؟

روش موثر برای تنوع بخشیدن به دارایی های رمزنگاری چیست؟ آیا دارایی های رمزنگاری تنوع دارند؟ این سوالاتی است که بسیاری از دارندگان ارزهای رمزنگاری می پرسند. افت قیمت بیت کوین و سایر ارزهای رمزنگاری باعث شده تا سرمایه گذاران به چالش کشیده شوند. با وجود این که بیت کوین در شرایط فعلی هم نسبت به ابتدای سال رشدی 112 درصدی را حفظ کرده است، این اصلاح قیمت نزولی باعث شده تا به برخی از معامله گران فشار زیادی وارد شود. در این مقاله گزینه های تنوع سازی سرمایه های ارزهای رمزنگاری را از دیدگاه دارندگان ارزهای رمزنگاری بررسی خواهیم کرد. در واقع منظور چگونگی تنوع بخشیدن به سرمایه گذاری در دارایی های مختلف رمزنگاری است. همچنین بررسی می کنیم که چگونه می توان از آلت کوین ها و ارزهای پایدار برای متعادل ساختن دارایی ها استفاده کرد.

چرا تنوع؟

در دنیای مالی سنتی، عملکرد دارایی های متفاوت تحت شرایط مختلف بازار، ممکن است متفاوت بازده طبقات مختلف دارایی‌های سنتی باشد. به عنوان مثال سرمایه گذاری در املاک ومستغلات می تواند از سرمایه گذاری در سهام، در یک بازار آشفته، عملکرد بهتری را داشته باشد و سرمایه گذاری در بازار سهام می تواند ریسک بالایی را سبب شود. هدف از سرمایه گذاری در طبقات مختلف دارایی، متعادل کردن ریسک سرمایه گذاری و بازده مناسب دارایی ها است.

در فضای رمزنگاری نیز تنوع در سرمایه گذاری یکی از راه های مدیریت ریسک است. با این حال برخی این استدلال را دارند که تنوع بخشیدن به دارایی در مورد ارزهای رمزنگاری غیرممکن است. آنها بر اساس این واقعیت که قیمت عمده آلت کوین ها به بیت کوین وابسته است، این استدلال را می کنند. اما با داشتن یک سبد از آلت کوین های منتخب که با ارزهای پایدار نیز در ارتباط هستند، سرمایه گذاران می توانند با ریسک قابل کنترل بیشتری و به طور موثر در بازار حرکت کنند.

تمرکز در مقابل تنوع

همیشه بحث هایی در مورد قرار دادن یا قرار ندادن تمام تخم مرغ ها در یک سبد وجود داشته است. در حالی که در بعضی موارد تمرکز فقط بر روی یک دارایی می تواند سودآوری را به حداکثر برساند، اما باعث افزایش ریسک نیز می شود. علاوه بر این اتخاذ استراتژی تمرکز کامل سرمایه گذاری بر روی یک ارز، جایی برای خطا در تجزیه و تحلیل برای سرمایه گذار نمی گذارد و باعث می شود سرمایه گذار در معرض ریسک های بیش از حد قرار گیرد.

با بازده طبقات مختلف دارایی‌های سنتی این حال تنوع بخشیدن بیش از حد در سرمایه گذاری نیز می تواند به بازگشت و بازده سرمایه گذاری به شدت آسیب بزند. برخی از سرمایه گذاران این باور را دارند که هر چه در دارایی های بیشتری سرمایه گذاری کنند بازده بهتری خواهند داشت. این یک عقیده کاملا نادرست است. این کار می تواند هزینه لازم برای سرمایه گذاری را افزایش دهد، باعث تلاش های مضاعف جهت داشتن دقت کافی شود و منجر به بازده و بازگشت سرمایه ای در حد کمتر از متوسط شود.

بررسی کارایی بازار(نمای کلی بازار)

قبل از شروع چگونگی تنوع بخشیدن به دارایی، بیایید به صورت سریع و اجمالی عملکرد ارزهای رمزنگاری اصلی را بررسی کنیم. به عنوان مثال شکل زیر نشان می دهد که بیت کوین و اُ کی بی جزو ارزهایی بودند که بیشترین رشد را از ابتدای سال داشته اند، در حالی که مونرو و ریپل عملکرد بسیار ضعیف تری نسبت به سایر ارزها داشته اند. این نشان بازده طبقات مختلف دارایی‌های سنتی می دهد که دارایی های مختلف رمزنگاری می توانند عملکرد بسیار متفاوتی داشته باشند و اینجاست که اهمیت داشتن تعادل در ریسک و بازگشت سرمایه مشخص می شود.

تخصیص دارایی ها

یک سبد از دارایی ها با انتخابی متوازن و درست از ارزها و توکن ها می تواند به هولدرها کمک کند تا ریسک و بازده خود را متعادل کنند. در اینجا به برخی از نمونه سرمایه گذاری ها جهت تنوع بخشیدن به دارایی های رمزنگاری همراه با بیت کوین اشاره شده است. این نتایج می تواند باعث شود تا هولدرها بار دیگر در مورد ایده قرار دادن تمام تخم مرغ ها در یک سبد فکر کنند.

میزان بازگشت سرمایه در سبدهای مختلف دارایی

همانطور که می بینید سبدهای دارایی که بیت کوین در آن قرار دارد، سود و بازده داشته اند که دلیل آن افزایش حدود 112 درصدی قیمت بیت کوین در سال جاری است. همانطور که در تصویر بالا مشخص است سبدی که تنها شامل بیت کوین و اتریوم می شود در مقایسه با سبدهایی که علاوه بر بیت کوین سایر ارزهای رمزنگاری را نیز شامل می شود، رشد کمتری داشته است.

در همین حال ماهیت محافظتی و پایدار استفاده از ارزهای پایداری مثل تتر در سبدهای دارایی همراه با بیت کوین، بازده مناسب تری را نشان می دهد. به طور کلی سبد دارایی حاوی ارز پایدار، نسبت به سبدی که دارای آلت کوین هایی با ریسک بالا و غیرقابل کنترل است، می تواند ریسک را کاهش دهد. افزایش و کاهش سهم بیت کوین از سرمایه نیز بر میزان بازده و بازگشت سرمایه در مثال های ذکر شده موثر بوده است.

همانطور که مشاهده می شود، وجود ارزهای پایدار در سبدهایی که حاوی ارزها و توکن های پرنوسان هستند بسیار اهمیت دارند. از جمله این ارزهای پر نوسان می توان به اُ کی بی و استلار اشاره کرد که به ترتیب افزایشی تا 290 درصد و کاهشی تا 46 درصد داشته اند. با این وجود سبد شامل این ارزها به علت همراه داشتن ارز پایدار تتر توانسته بازده 80 درصدی داشته باشد. در مقابل داشتن سبدی مخلوط از بیت کوین ها همراه با آلت کوین های کم نوسان و بدون ارز پایدار، بازده کمتری نسبت به سایر سبدها داشته است.

به طور کلی می توان گفت که داشتن سبدی از دارایی های رمزنگاری که به درستی انتخاب شده اند به همراه ارزهای پایدار می تواند به مدیریت ریسک و بازده مناسب سرمایه کمک کند.