توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟

تفاوت کوین و توکن در چیست؟

حتما اصطلاح کوین و توکن را بارها شنیده باشید. خیلی از افراد تازه وارد در دنیای ارزهای دیجیتال ممکن است به دلیل آگاهی کمی که دارند این دو را اشتباه به کار ببرند. اما تفاوت کوین و توکن واقعا در چیست؟ درک درست از تفاوت‌های این دو می‌تواند به تصمیم‌گیری‌های هوشمندانه‌تر توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ شما به عنوان یک سرمایه‌گذار کمک کند.

کوین چیست؟

کوین به ارزهای دیجیتالی گفته می‌شود که ساختاری مشابه بیت‌کوین دارند و هر کدام دارای بلاک چین اختصاصی خود هستند. مانند اتریوم، ریپل، لایت کوین، بیت‌کوین، بیت کوین کش، دوج کوین، کاردانو و هزاران ارز دیجیتال دیگر.
کوین‌ها در واقع معادل دیجیتالی پول هستند و به همین منظور از آن‌ها برای انتقال پول، واحدی برای قیمت‌گذاری کالا و خدمات و نگهداری و مبادله با کالا یا ارزی دیگر استفاده می‌کنند.

توکن چیست؟

توکن یک دارایی دیجیتال است که موارد مصرف خیلی بیشتری در مقایسه با کوین دارد و برای اهداف و پروژه‌های خاصی ایجاد می‌شود.

مثلا می‌تواند بیانگر سهام یک شرکت باشد (توکن‌های امنیتی)، یا به عنوان روش پرداخت در یک پروژه یا اپلیکیشن خاص قرار بگیرد (توکن‌های کاربردی) و یا به عنوان یک دارایی دیجیتال برای خرید و فروش و سایر تراکنش‌های مالی مورد استفاده قرار بگیرد ( توکن‌های پرداختی).

تفاوت کوین و توکن

یکی از تفاوت‌های مهم توکن با کوین این است که توکن‌ها بلاک چین اختصاصی خود را ندارند و عموما بر روی پلتفرم توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ یک بلاک چین دیگر ایجاد می‌شوند. بلاک چین اتریوم به دلیل امنیت بالا و پشتیبانی از قراردادهای هوشمند، به عنوان یکی از محبوب‌ترین‌ها گزینه‌ها است. توکن‌های بسیار زیادی از جمله بت، شیبا و تتر در بستر این بلاک چین ایجاد شدند.

برای ذخیره توکن‌ها در کیف پول خود فقط کافیست آدرس کیف پولی را وارد کنید که بلاک چین میزبان را پوشش می‌دهد. برای مثال، یک توکن اتریومی مانند تتر را می‌توانید روی کیف پول و آدرس‌های اتریوم ذخیره کنید. به‌بیان ساده، با داشتن یک کیف پول و یک آدرس اتریوم می‌توانید تمام توکن‌های مبتنی بر آن را ذخیره کنید.

برای اطلاع از اینکه ارز دیجیتالی که انتخاب کردید کوین هست یا توکن می‌توانید به سایت « coinmarketcap.com » مراجعه کنید. پس از کلیک روی نام ارز، مشخصات کامل آن را زیر نام آن مشاهده خواهید کرد.

توجه داشته باشید که تشخیص کوین از توکن برای تحلیل بنیادی ارزهای دیجیتال و تعیین استراتژی بلندمدت یا کوتاه‌مدت سرمایه‌گذاری در آن‌ها، بسیار تاثیرگذار است.

توکن ارز دیجیتال چیست؟ و چه کاربردی دارد؟

اگر در مورد رمز ارز و بلاک چین مطالعه کرده باشید، ممکن است در مورد « توکن‌ ارز دیجیتال » شنیده باشید. برای این که بدانید توکن ها چه هستند و چه تفاوتی با کوین هایی مانند بیت کوین دارند؟ ادامه ی مقاله ی «”توکن ارز دیجیتال چیست؟ و چه کاربردی دارد؟”» را بخوانید.

توکن (token) چیست؟

اصطلاح توکن به مسئله رمز ارز ها اشاره دارد. و توکن نمونه ای از رمز ارز ها است. می توان به صورت کلی رمز ارز ها را به کوین یا توکن تقسیم بندی کرد. یکی از مهم ترین تفاوت های توکن و کوین، در این است که کوین ها بلاک چین مخصوص خود را دارند، اما توکن ها از بلاک چین کوین ها استفاده می کنند. و وجه مشابه ی هر دوی آن ها، استفاده از بلاک چین است.

توکن ‌ها معمولا برای سرمایه گذاری استفاده می ‌شوند، اما این توانایی را دارند که در مسائل دیگر هم استفاده شوند. این توکن‌ ها به طور معمول از طریق فرآیند استاندارد ارائه اولیه کوین ( ICO ) ایجاد می‌ شوند، توزیع می ‌شوند، فروخته می‌ شوند و به گردش در می ‌آیند.

توضیحات مختصر در رابطه با توکن ‌ها:

* توکن ها نوعی ارز دیجیتال محسوب می شوند که نشان دهنده یک دارایی در بلاک چین هستند.

* توکن ها را می توان برای مقاصد سرمایه گذاری، حفظ ارزش دارایی یا خرید استفاده کرد.

* کوین ها و توکن ارز دیجیتال از انواع رمز ارز ها با عملکرد‌ های متفاوت هستند.

توکن‌‌ ها چگونه کار می کنند؟

توکن ارز دیجیتال چیست؟ و چه کاربردی دارد؟ همان طور که در بالا ذکر شد، توکن ها نوعی ارز دیجیتال هستند. رمز ارز ها هم جزئی از خانواده ارز ها هستند که روی بلاک چین قرار دارند. بلاک چین ها پایگاه های داده ویژه ای توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ هستند که اطلاعات را در بلوک هایی ذخیره می کنند که سپس به هم متصل می شوند. این بدان معناست که توکن‌ های رمز نگاری شده، که رمز ارز نیز نامیده می‌ شوند، واحد ارزش خاصی را نشان می ‌دهند.

در رمز ارز ها از الگوریتم ها و تکنیک های مختلف رمز نگاری استفاده شده است، تا از داده ها به خوبی محافظت شود. مانند رمز گذاری منحنی بیضوی، جفت‌ های کلید عمومی-خصوصی، و توابع هش و… از سوی دیگر، ارز های دیجیتال سیستم‌ هایی هستند که امکان پرداخت آنلاین امن را فراهم می ‌کنند که به عنوان خرید مجازی نامیده می ‌شود.

نکته مهم: کوین ها اشکالی از ارز هستند که می توان از آن ها برای خرید یا معامله استفاده کرد، اما شما می توانید از توکن برای دلایل دیگری نیز استفاده کنید، از جمله به عنوان ذخیره ی دارایی بدون افت شدید قیمت، اعتبار سنجی، پرداخت شرطی و حتی رای گیری! و خیلی از موارد دیگر…

تفاوت توکن (token) و آلت کوین (altcoin) و کوین (coin) در چیست؟

اصطلاح توکن ارز دیجیتال اغلب به اشتباه در دنیای ارز های مجازی به جای دو کلمه کوین و آلت کوین استفاده می شود، ولی این اصطلاحات کاملا از هم دیگر متفاوت هستند.

کوین یا آلت کوین یک ارز استاندارد هستند که برای انجام یا دریافت پرداخت ‌ها در بلاک چین استفاده می ‌شوند. و محبوب ‌ترین رمز ارز، در حال حاضر بیت کوین (BTCUSD) است که خود او یک کوین محسوب می شود.

آلت کوین ها یکی از انواع ارز های دیجیتال هستند که پس از موفقیت بزرگی که بیت کوین به دست آورد راه اندازی شدند. این اصطلاح به معنای کوین های جایگزین به غیر از بیت کوین یا بعد از بیت‌ کوین محسوب می شود. آن ها به عنوان جایگزین های پیشرفته بیت کوین راه اندازی شدند که ادعا می کنند در برخی از موارد نسبت به بیت کوین برتری بیشتری دارند.

لایت کوین یا Lightcoin (LTCUSD)، بیت کوین کش یا Bitcoin Cash (BCHUSD)، نیم ‌کوین یا Namecoin و دوج ‌کوین Dogecoin (DOGEUSD) نمونه‌ های رایج آلت ‌کوین ‌ها هستند. اگر چه هر کدام طعم سطوح مختلفی از موفقیت را چشیده اند، اما هیچ کدام نتوانسته اند محبوبیتی مشابه بیت کوین کسب کنند.

کوین ها و آلت کوین ها اساساً ارز های مجازی هستند که دارای بلاک چین اختصاصی خود هستند و در درجه ی اول به عنوان ارزی برای پرداخت های دیجیتال استفاده می شوند. از سوی دیگر، توکن ‌ها به‌ عنوان وسیله‌ ای برای ایجاد و اجرای برنامه‌ های غیر متمرکز و قرارداد های هوشمند استفاده می شوند. و همچنین از توکن ‌ها می توان برای تسهیل تراکنش‌ ها استفاده کرد.

طبق گفته ی سازمان تنظیم مقررات صنعت مالی (FINRA)، عده ای سعی می کنند با عرضه ی اولیه توکن های نا معتبر خود، جذب سرمایه کنند. بنابراین مطمئن شوید که قبل از سرمایه‌ گذاری در هر ارز دیجیتال، تحقیقات خود را انجام بدهید، به همان روش و دقتی که موقع سرمایه گذاری در هر سهام دیگری تحقیقات انجام می‌ دهید.

توکن غیر قابل تعویض یا توکن غیر مثلی چیست؟

برخی از محبوب ‌ترین انواع توکن ‌ارز دیجیتال « توکن ‌های غیرقابل تعویض » یا NFT هستند. به آن ها “غیر قابل تعویض” گفته می شود چون که قابل تعویض با یک دیگر نیستند. هر توکن نشان دهنده مالکیت یک دارایی خاص، مانند یک کار هنری، یک دارایی دیجیتالی، یا حق انجام دادن یک کار، مانند: رای دادن است.

برخی از انواع توکن ها

توکن‌ ها روی یک بلاک چین شامل توکن ‌های پاداش، توکن ‌های ارزی، توکن ‌های کاربردی، توکن های nft، توکن ‌های امنیتی و توکن ‌های دارایی و… می شوند.

توضیحات مختصر در مورد برخی از توکن ها :

توکن ارزی:

یک از رایج ترین انواع توکن است که از آن برای عملیات پرداخت استفاده می‌شود.

توکن دارایی:

از این توکن در مواردی توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ مانند اثبات اسناد استفاده می شود.

توکن‌ جایزه:

برای دادن امتیاز به مشتریان و کارمندان وفادار و… استفاده می شود.

توکن‌های بهادار:

برای سرمایه گذاری طولانی مدت می توان توکن ‌های بهادار استفاده کرد.

توکن ‌های کاربردی:

توکن‌ های کاربردی اساساً رمز ارز هایی هستند که برای هدف خاصی مانند خرید یک کالا یا خدمات استفاده می شوند. به عنوان مثال، اگر می ‌خواهید اطلاعاتی را به صورت آنلاین ذخیره کنید، رایج‌ ترین راه امروزه این است که مشتری یک سرویس میزبانی مانند Google Drive، Dropbox یا خدمات وب آمازون شوید.

توکن های امنیتی:

هدف این توکن ‌ها اعطای مالکیت در مواردی مثل اوراق بهادار سنتی ( سهام و اوراق قرضه ) است. اما مورد توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ استفاده اصلی آن ها فروش سهام یک شرکت (بسیار شبیه سهام یا سهام کسری که از طریق بازار های معمولی فروخته می شود) یا سایر شرکت ها و دارایی ها بدون نیاز به کارگزار است. بر اساس گزارشات شرکت‌ های بزرگ و استارت‌ آپ ‌ها در حال فکر به جایگزینی توکن‌ های امنیتی به عنوان روش ‌های جذب سرمایه هستند.

سوالات متداول درباره توکن ارز دیجیتال چیست؟ و چه کاربردی دارد؟

هدف توکن ها چیست؟

توکن ‌های رمز نگاری می ‌توانند نشان دهنده سهام سرمایه‌ گذار در شرکت باشند یا می‌ توانند به یک هدف اقتصادی خدمت کنند، درست مانند مناقصه قانونی. این بدان معناست که دارندگان توکن می توانند از آن ها برای خرید استفاده کنند یا می توانند مانند سایر اوراق بهادار برای کسب سود، توکن ها را معامله کنند.

بیت کوین، توکن است یا کوین؟

بیت ‌کوین یک ارز دیجیتال است، که جز دسته کوین‌ ها محسوب می شود. چون این ارز دیجیتال دارای بلاک ‌چین اختصاصی خود است.

تفاوت بین کوین و توکن چیست؟

کوین های رمز نگاری شده به مردم این امکان را می دهند که با استفاده از ارز دیجیتال، پرداخت انجام دهند و چیزی را خریداری کنند. اما مردم می توانند برای دلایل بسیار بیشتری از توکن ها استفاده کنند. آن ‌ها می‌ توانند از توکن‌ ها برای ترید روزانه، نگهداری به‌ عنوان یک سرمایه، انتخابات، شناسه مالکیت و البته به‌ عنوان شکلی از ارز و در توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ موارد دیگری استفاده کنند.

سخن آخر “توکن ارز دیجیتال چیست؟”

وبلاگ روتیکس در مقاله ی ” توکن ارز دیجیتال چیست؟ و چه کاربردی دارد؟ ” به بررسی توکن‌ ارز دیجیتال پرداخت. توکن ها نوعی از ارز دیجیتال هستند که مانند کوین ها، بلاک چین اختصاصی برای خود ندارند. و از توکن ها در موارد بیشتری از کوین ها می توان استفاده کرد.

در آخر باید بگویم که توکن ارز دیجیتال زمان کوتاهی هست که وارد تکنولوژی های جهان امروز شده اند. اما همه انتظار دارند که شاهد نوآوری های زیادی در مورد نحوه ی استفاده از آن ها در مسائل مختلف، در سال های آینده باشیم. برای سرمایه گذاری در این بازار می‌توانید از طریق صرافی روتیکس اقدام کنید. در پایان از این که مقاله ی “توکن ارز دیجیتال چیست؟ و چه کاربردی دارد” را به طور کامل مطالعه کردید از شما ممنونیم.

توکن سوزی چیست؟ از کجا لیست توکن سوزی جدید پیدا کنیم؟

توکن سوزی یا سوزاندن توکن از رویکردهای رایج در دنیای ارزهای دیجیتال است. رمزارزهایی مانند بایننس کوین، شیبا، پاندی ایکس توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ و بی بی دوج از سوزاندن توکن با اهداف مختلفی از جمله افزایش ارز توکن خود استفاده می‌کنند. رمزارزهای زیادی هم مانند کاردانو هستند که از توکن سوزی پشتیبانی نمی‌کنند. اما واقعاً توکن سوزی چرا صورت می‌گیرد؟ لیست توکن سوزی جدید را از کجا پیدا کنیم؟ تا آخر مقاله با ما همراه باشید.

توکن سوزی چیست؟

عبارت «سوزاندن توکن» متفاوت از آن چیزی است که ممکن است در واقع است به نظر برسد. در سوزاندن توکن نیازی به از بین بردن واقعی دارایی‌های دیجیتال نیست.

کسانی که با بلاکچین آشنا هستند احتمالاً می‌دانند که از بین بردن دارایی‌های دیجیتال غیرممکن است زیرا پروتکل بنیادی آنها ثابت است. تمام تاریخچه و داده‌های مربوط به پروتکل بلاکچین در بلوک‌ها قفل شده و در نتیجه به هیچ وجه نمی‌توان آنها را تغییر داد.

اما اگر در این میان چیزی واقعاً سوزانده نمی‌شود پس چه اتفاقی می‌افتد؟ توکن‌ها یا دارایی‌ها از طریق الگوریتمی با ارسال امضا به یک آدرس عمومی معروف به «آدرس خوار» از گردش خارج می‌شوند.

کلیدهای این آدرس مانند هر آدرس دیگری توسط هیچ کس قابل دستیابی نبوده و خصوصی است. به طور خلاصه، وقتی توکنی به این آدرس فرستاده شود دیگر قابل بازیابی و استفاده نخواهد بود.

دارایی‌هایی که سوزانده می‌شوند در سیستم دفتر کل شفاف بلاکچین ثبت می‌شوند تا همه گره‌ها بتوانند سوزانده شدن کوین‌ها را ببینند و تأیید کنند.

در فرایند سوزاندن توکن‌ها می‌توان دارایی‌ها را به چند روش توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ مختلف از بین برد. به عنوان مثال، پروژه‌هایی وجود دارد که پس از عرضه اولیه کوین (ICO) روش یک بار سوزاندن را اجرا می‌کنند.

در این روش دارایی‌های فروخته نشده حذف می‌شود. علاوه بر این ممکن است توکن‌ها بر اساس کاربرد، اندازه و سایر متغیرها سوزانده شوند.

به عنوان مثال، صرافی بایننس توکن‌های بایننس کوین را از طریق یک عملکرد قرارداد هوشمند معروف به عملکرد سوزاندن به صورت دوره‌ای از بین می‌برد.

این فرایند به صورت سه ماه یک بار و تا زمانی که ۱۰۰۰۰۰۰۰۰ توکن بایننس کوین (معادل ۵۰ درصد کل عرضه) به طور قطعی نابود شود ادامه پیدا می‌کند. همچنین توسعه دهندگان پروژه می‌توانند دارایی‌های خود را از صرافی‌ها پس بگیرند و با ارسال آنها به «آدرس خوار» آنها را از گردش خارج کنند.

پروتکل‌های دیگری نیز از توکن سوزی وجود دارد که در هر تراکنش بخشی از دارایی‌ها را می‌سوزاند. برای نمونه در یکی از آن ها هر زمان که کاربر با استفاده از دارایی دیجیتال بومی این پروژه تراکنشی انجام دهد باید کارمزد تراکنش را پرداخت کند. این کارمزد به ماینرها پاداش داده نمی‌شود بلکه وارد فرایند سوزانده شدن می‌شود.

اما سوزاندن توکن‌ها می‌تواند صرفاً برای رفع یک مشکل کوچک باشد؛ مانند اتفاقی که برای تتر افتاد و تیم توسعه آن که به طور اتفاقی ۵ میلیارد دلار رمز ارز تتر ایجاد کرد.

توسعه دهندگان برای حل این مسئله سریعاً بیشتر توکن‌ها را سوزاندند تا از بر هم خوردن وابستگی یک به یک این رمز ارز با دلار آمریکا جلوگیری کنند. فارغ از نحوه سوزاندن دارایی‌ها، این رمز ارزها از گردش خارج می‌شوند و دیگر هرگز نمی‌توان از آنها استفاده کرد.

روند سوزاندن توکن‌ها چگونه است؟

مفهوم توکن سوزی ساده است اما به روش‌های مختلف می‌توان به این هدف رسید. هدف از سوزاندن توکن‌ها کاهش تعداد توکن‌های موجود است. اگرچه این رویکرد جالب به نظر می‌رسد اما در توکن سوزی دارایی‌ها به معنای واقعی کلمه از بین نمی‌روند بلکه استفاده از آنها در آینده غیرممکن می‌شود.

این فرآیند شامل بازخرید یا برداشت رمز ارز موجود توسط توسعه دهندگان پروژه و سپس از گردش خارج کردن آنهاست. همان‌طور که گفته شد روش‌های مختلفی برای سوزاندن توکن‌ها وجود دارد که به هدف از سوزاندن توکن‌ها بستگی دارد.

یکی از این روش‌ها یک بار سوزاندن پس از پایان عرضه اولیه کوین برای حذف توکن‌های فروخته نشده از گردش است. روش دیگر سوزاندن توکن‌ها در فواصل زمانی معین است.

برای مثال شرکت تتر زمانی توکن جدید ایجاد می‌کند که وجهی به ذخایر واریز شود و زمانی که این پول برداشت شود معادل مبلغ برداشتی کوین تتر می‌سوزاند.

دلایل توکن سوزی چیست؟

درک اینکه چرا پروژه‌های رمز ارزی توکن‌های ارزشمند خود را می‌سوزانند ممکن است گیج کننده باشد. اما این رویکرد مزایای خاص خود را دارد و نه تنها به نفع توسعه دهندگان پروژه بلکه به سود کاربران کوین نیز است. در ادامه با چند نمونه از دلایل اصلی سوزاندن توکن‌ها آشنا می‌شویم.

افزایش ارزش کوین

رایج‌ترین دلیل سوزاندن یک توکن کمک به افزایش قیمت و رشد ارزش آن کوین است. با توجه به قوانین اقتصادی تقاضا و عرضه، کاهش عرضه یک کالا در بازار منجر به افزایش تقاضای آن پروژه خاص می‌شود.

در نتیجه با سوزاندن مقادیری از یک توکن میزان عرضه کوین کاهش می‌یابد و تقاضا برای آن افزایش پیدا می‌کند زیرا مقدار کوین موجود نسبت به تقاضای مردم برای آن کمتر خواهد بود. در نتیجه قیمت کوین بالا رفته و ارزش آن تثبیت می‌شود.

رشد ارزش یک رمز ارز به سرمایه‌گذاران این پیام را می‌دهد که با افزایش تقاضا ممکن است قیمت رمز ارز حتی بیشتر شود و آنها را ترغیب می‌کند تا کوین‌های خود را برای مدت طولانی‌تری نگه دارند. همچنین، نگه داشتن طولانی مدت کوین‌ها به حفظ پهنای باند شبکه کمک می‌کند که این به نفع توسعه دهندگان است.

ارائه سود سهام

ارائه سود سهام با افزایش ارزش ناشی از سوزاندن کوین ارتباط نزدیک دارد. با این حال، این مزیت بیشتر در توکن‌های امنیتی دیده می‌شود تا توکن‌های کاربردی.

توکن امنیتی به عنوان یک دارایی طبقه بندی می‌شود و بنابراین دارندگان آن به عنوان سرمایه‌گذار در نظر گرفته می‌شوند. اما در مورد توکن‌های کاربردی اینگونه نیست.

با افزایش قیمت کوین پس از سوزاندن مقادیری از آن، توسعه دهندگان به طور غیر مستقیم به دارندگان کوین پاداش می‌دهند زیرا ارزش دارایی آنها افزایش یافته است. این اقدام در کشورهایی مانند ایالات متحده آمریکا که در آن از توزیع سود سهام‌داری توسط رمز ارزها به دارندگان توکن جلوگیری می‌شود بهتر نمود پیدا می‌کند.

جلوگیری از حملات اسپم

همه ارزهای دیجیتال در تحت‌الشعاع حوزه محاسبات هستند و همین امر آنها را در معرض تهدیدهای امنیت سایبری قرار می‌دهد. با در نظر گرفتن این نکته به سادگی می‌توان فهمید چرا توکن‌ها، به ویژه با توجه به افزایش تعداد کاربران رمز ارزها، ممکن است قربانی حملات «محروم سازی از سرویس» یا (DDOS) شوند.

حمله محروم سازی از سرویس اساساً یک حمله سایبری است که در آن هدف مهاجم جلوگیری کردن از اجرای برخی یا همه درخواست‌های معتبر توسط شبکه است.

در همین راستا، هدف از حملات محروم سازی از سرویس به توکن‌های دیجیتال مسدود کردن شبکه و جلوگیری از اجرای تراکنش‌ها است. با سوزاندن توکن‌ها توسعه دهندگان میزان تراکنش‌های کلی را به تعداد قابل کنترلی کاهش می‌دهند و شبکه را از حملات محروم سازی از سرویس و تراکنش‌ها اسپم محافظت می‌کنند.

ریپل نمونه کاملی از جلوگیری از حملات اسپم با سوزاندن کوین‌ها است. شرکت ریپل با سوزاندن خودکار بخشی از مقدار تراکنش شده مهاجمان را از انجام تراکنش‌های متعدد و تلاش برای فشار آوردن به شبکه دلسرد می‌کند.

تصحیح خطاها

اگرچه در موارد نادر اما گاهی توسعه دهندگان پروژه مرتکب اشتباهات جدی می‌شوند که تنها با سوزاندن توکن قابل اصلاح است.

به عنوان مثال، ممکن است یک پروژه به دلیل خطاهای فنی مقدار اضافی کوین صادر کند یا تعداد توکن‌ها را افزایش دهد. یا مثلاً شاید توکن‌ها برای معامله کردن مناسب نباشند.

برای مثال، ممکن است کوین‌هایی که کاربردشان پشتیبانی از انجام تراکنش‌ها باشد وارد توکن‌های در گردش عمومی شوند. از نظر تئوری، افزایش عرضه به معنای کاهش تقاضا و در نتیجه افت شدید قیمت کوین است.

توسعه دهندگان برای اصلاح این خطاها و جلوگیری از عواقب آنها اقدام به سوزاندن توکن‌های اضافی می‌کنند.

ایجاد اعتماد و وفاداری

جلب اعتماد دارندگان کوین هدف نهایی هر پروژه رمز ارز، به ویژه رمز ارزهای تازه وارد به بازار، است.

قیمت رمز ارز پس از عرضه اولیه آن مطمئناً افزایش می‌یابد. توسعه دهندگان پروژه ممکن است تصمیم بگیرند با فروش کوین‌های اضافی به صرافی‌ها در قیمت‌های بالا سود بیشتری کسب کنند که این ناعادلانه است. به علاوه، فروش کوین‌های اضافی توسط آنها به این ادعا دامن می‌زند که سازندگان فقط به دنبال کسب سود هستند و کوین آنها هیچ ارزش واقعی ندارد.

اما سوزاندن کوین‌های اضافی نشان می‌دهد که سازندگان به دنبال رشد بلند مدت کوین هستند. همچنین، سرمایه جمع شده از عرضه اولیه برای عملیات تجاری استفاده می‌شود. اما مهم‌تر از همه، سوزاندن کوین‌های اضافی به غیر متمرکز شدن پروژه کمک می‌کند.

لیست و سایت توکن سوزی را از کجا پیدا کنیم؟

توکن سوزی با تاثیری که می‌تواند روی قیمت یک ارز دیجیتال مانند شیبا، بایننس و پاندی ایکس و بی بی دوج داشته باشد، خواهان زیادی دارد. کاربران زیادی به دنبال لیست توکن سوزی هستند.

برای اطلاع از جدیدترین توکن سوزی‌ها می‌توانید به سایت کوین مارکت کال مراجعه کنید. با مراجعه به این سایت با صفحه ای به شکل زیر مواجه خواهید شد.

برای نمونه توکن سوزی بی بی دوج در تاریخ ۲۴ جولای (۲ مرداد) رخ داد. برای اطلاعات بیشتر در خصوص بی بی دوج به مقاله «بی بی دوج (Baby Doge) چیست؟ فرزند خلف دوج کوین یا آلت دست ایلان ماسک!» مراجعه کنید.

الگوریتم اجماع اثبات سوزاندن چیست؟

اثبات سوزاندن (PoB) یکی از چندین الگوریتم مکانیسم اجماعی است که توسط شبکه بلاکچین اجرا می‌شود و در آن همه گره‌های شرکت کننده در مورد وضعیت واقعی و معتبر شبکه بلاکچین به توافق می‌رسند.

اثبات سوزاندن اغلب سیستم اثبات کار بدون اتلاف انرژی نامیده می‌شود. این مکانیسم به این ترتیب کار می‌کند که به ماینرها اجازه می‌دهد توکن‌های ارزی مجازی را بسوزانند. سپس به ماینرها اجازه داده می‌شود تا متناسب با کوین‌های سوخته بلوک ثبت کنند.

آیین استوارت، مخترع الگوریتم اثبات سوزاندن، برای توصیف توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ این الگوریتم از تشبیه زیر استفاده می‌کند: کوین‌های سوخته مانند ریگ‌های استخراج هستند.

در این تشبیه، ماینر کوین‌های خود را می‌سوزاند تا یک ریگ استخراج مجازی خریداری کند که به آنها قدرت استخراج بلوک‌ها را می‌دهد. هرچه کوین‌های بیشتری توسط ماینر سوزانده شود، «ریگ» استخراج مجازی آنها نیز بزرگ‌تر خواهد بود.

ماینرها برای سوزاندن کوین‌ها آنها را به یک آدرس پرداخت نشدنی می‌فرستند. این فرایند انرژی زیادی مصرف نمی‌کند (غیر از کوین‌های سوخته) و به افزایش فعالیت و چابکی شبکه کمک می‌کند.

بسته به نحوه اجرای فرایند، ماینرها مجاز به سوزاندن ارز بومی یا ارز بلاکچین دیگری مانند بیت کوین هستند. آنها در ازای این کار پاداشی را در قالب توکن بومی بلاکچین دریافت می‌کنند.

کاربر می‌تواند تراکنش‌هایی را به شبکه ارسال کند که رمز ارزهای او را بسوزاند. سایر شرکت کنندگان می‌توانند بر روی بلوک او اقدام به استخراج یا سوزاندن کنند و کاربر همچنین می‌تواند تراکنش‌های سایر شرکت کنندگان را پردازش کند و آنها را به بلوک خودش اضافه کند.

اساساً، تمام این فعالیت‌های سوزاندن شبکه را چابک نگه می‌دارد و به شرکت کنندگان به دلیل فعالیت‌هایشان (هم سوزاندن کوین‌های خودشان و هم سوزاندن کوین‌های افراد دیگر) پاداش می‌دهد.

برای جلوگیری از احتمال وجود مزایای ناعادلانه برای کاربران اولیه، سیستم اثبات سوزاندن مکانیزمی را برای سوزاندن دوره‌ای کوین‌ها برای حفظ قدرت استخراج به کار برده است.

هر بار که یک بلوک جدید استخراج می‌شود قدرت کوین‌های سوخته «ضایع» می‌شود یا تا حدی کاهش می‌یابد. این رویکرد ماینرها را تشویق می‌کند که به جای سرمایه‌گذاری یک باره به صورت منظم به فعالیت بپردازند. ماینرها برای حفظ مزیت رقابتی خود ممکن است لازم باشد در آینده و با پیشرفت فناوری تجهیزان پیشرفته‌تری تهیه کنند.

تاریخ توکن سوزی کاردانو

شایعات یا بهتر بگوییم گفته های مطرح شده توسط برخی از کارشناسان در مورد توکن سوزی کاردانو صرفا در حد و اندازه ایده بود و تا به امروز این ارز دیجیتال هیچ گونه استراتژی برای توکن سوزی ندارد. البته با توجه به تعداد زیاد در گردش بعید نیست در آینده ای نزدیک شاهد راه اندازی توکن سوزی کاردانو باشیم.

توکن سوزی اتریوم

به روزرسانی های برنامه ریزی شده در مسیر انتقال اتریوم به اتریوم ۲ مزایای زیادی برای این آلت کوین به ارمغان آورده است. توکن سوزی یکی از اینها است. توکن سوزی اتریوم باعث شده است عرضه اتریوم به مراتب رو به کاهش بگذارد و از این رو فشاز فزاینده خرید موجبات لازم برای افزایش قیمت را فراهم کند.

سخن آخر

توکن سوزی در ارزهای دیجیتال با اهداف مختلفی صورت می‌گیرد. کاربران و خود رمزارز برنده‌های این فرایند هستند. در اغلب اوقات توکن سوزی موجب افزایش ارزش ارز دیجیتال مورد نظر خواهد شد اما خب شرایط زیاد دیگری بر نتیجه آن نیز تاثیر خواهند گذشت.

بررسی تفاوت توکن و کوین در ارز دیجیتال

آشنایی با تفاوت کوین و توکن برای فعالیت در حوزه رمزارزها لازم است و به شما کمک می کند با آگاهی اقدام به خرید کوین یا توکن مورد نظر خود کنید.

دو مورد از اصطلاحات رایج و پرکاربرد ارز دیجیتال، کوین و توکن هستند. این دو اصطلاح با یکدیگر تفاوت هایی دارند. به منظور فعالیت در حوزه رمزارزها لازم است به طور کامل با مفهوم توکن و کوین آشنا شویم. در ادامه این مطلب به معرفی مختصر کوین و توکن و بررسی تفاوت توکن و کوین در ارز دیجیتال می پردازیم.

آشنایی با مفهوم کوین در ارز دیجیتال

معنی کوین (Coin) در زبان فارسی سکه است. در بازار رمزارزها ارزهای دیجیتالی که به عنوان ارز اصلی یک شبکه بلاکچین غیرمتمرکز به وجود آمده اند کوین گفته می شود. در بیشتر پروژه های ارز دیجیتال بلاکچین فناوری به کار رفته بلاکچین است. بنابراین کوین ها در واقع سکه اصلی یک بلاکچین هستند که به منظور پرداخت هزینه کارمزد تراکنش ها استفاده می گردند. به طور نمونه بیت کوین به عنوان کوین اصلی شبکه بلاکچین بیت کوین و اتر کوین اصلی شبکه بلاکچین اتریوم به شمار می رود.

شبکه های بلاکچینی فاقد قرارداد هوشمند فقط یک ارز دیجیتال درون شبکه خود دارند که کوین محسوب می گردد. دیگر بلاکچین ها علاوه بر کوین اصلی شبکه قابلیت ساخت دیگر ارزهای دیجیتال را فراهم می کنند که توکن نامیده می شوند. از جمله موارد استفاده از کوین ها می توان تامین امنیت شبکه، استیکینگ، پرداخت کارمزد ثبت تراکنش ها و امکان انجام فعالیت در حوزه غیرمتمرکز را نام برد.

آشنایی با مفهوم توکن در ارز دیجیتال

واژه توکن (Token) یک واژه عمومی با معنی ژتون است. یکی از کاربردها ی توکن ها در بازی های رایانه ای و به عنوان یک ابزار برای خرید و فروش دارایی های دیجیتال مورد استفاده قرار می گرفت. اما در حوزه رمزارزها توکن به ارزهای دیجیتالی گفته می شود که توسط قراردادهای هوشمند ایجاد شده و از خود بلاکچین مستقلی ندارند.

اکثر پروژه های ارز دیجیتال به منظور کم کردن هزینه های خود و حفظ امنیتشان به جای ایجاد بلاکچین جدید توکن های خود را بر بستر بلاکچین های موجود تولید می کنند. در حالت کلی توکن ها به دو دسته مثلی و غیرمثلی تقسیم می گردند. توکن هایی که ارزش کلیه واحدهای آن یکسان باشد و می توان آنها را جایگزین هم کرد مثلی هستند. توکن های غیر مثلی(NFT) یا غیرقابل تعویض دارای ویژگی های منحصر به فرد هستند و امکان تعویض آنها وجود ندارد. NFT ها توسط قرارداد های هوشمند ایجاد می شوند. ارزش هر کدام از توکن های غیرمثلی متفاوت از دیگری است. توکن ها بر اساس ماهیت کاربرد خود به دسته بندی های دیگری نیز تقسیم می گردند. از جمله آنها می توان توکن کاربردی، حاکمیتی، استیبل کوین و توکن اوراق بهادار را نام برد.

تفاوت توکن و کوین در ارز دیجیتال

در این بخش می خواهیم تفاوت توکن و کوین را مورد بررسی قرار دهیم:

بلاکچین

مهم ترین و اصلی ترین تفاوت توکن و کوین ها در رابطه با بلاکچین اختصاصی آنهاست. کوین ها ارزهای اصلی یک شبکه بلاکچینی هستند و بلاکچین اختصاصی خود را دارند. اما توکن ها فاقد بلاکچین اختصاصی بوده و بر بستر بلاکچین میزبان فعالیت می کنند.

کاربرد

از توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ کوین ها به منظور پاداش ماینرها و اعتبارسنج ها استفاده می گردد. همچنین از کوین ها در بلاکچین های با الگوریتم اثبات سهام به منظور حفظ امنیت شبکه و استیکینگ مورد استفاده قرار می گیرد. اما کاربرد توکن ها متفاوت است. به طور مثال توکن های تتر و دای یک استیبل کوین هستند که به عنوان جایگزین دلار آمریکا در اکثر شبکه های بلاکچینی مورد استفاده قرار می گیرند. کاربرد توکن های غیرمثلی نیز منحصر به فرد بودن یک دارایی در فضای بلاکچین است. برخی از توکن ها نیز توکن کاربردی شبکه شناخته شده و به منظور استیکینگ و یا پرداخت های درون برنامه های مورد استفاده قرار می گیرند. توکن های اوراق بهادار نیز با هدف توکنیزه کردن سهام و دیگر دارایی های فیزیکی ایجاد می شوند.

ذخیره سازی

هر یک از کوین ها دارای آدرس کیف پول اختصاصی خود هستند و به منظور انتقال آنها لازم است حتما از آدرس مخصوص استفاده کرد. در صورتی که کوین ها را به آدرسی غیر از آدرس اصلی بلاکچین انتقال دهید آنها را از دست خواهید داد. اما امکان ارسال توکن ها به هر آدرسی که در شبکه بلاکچین تعریف شده است وجود دارد. به طور نمونه امکان ارسال توکن سلر ایجاد شده بر بستر اتریوم به طور مستقیم به آدرس میزبان اتریوم وجود دارد.

شیوه ساخت

کوین ها به عنوان ارز اصلی یک شبکه بلاکچین تولید می شوند. اما توکن ها از طریق قراردادهای هوشمند بلاکچین ایجاد می شوند. به منظور تولید یک کوین نیاز به راه اندازی یک بلاکچین خواهیم داشت. برای این منظور لازم است پروتکل اجماع بلاکچین کدنویسی شده و نرم افزار آن ایجاد شود. بعد از آن لازم است نودها و ماینرهای شبکه را پیدا کنیم. امنیت و کارایی شبکه از طریق اجرای نرم افزار شبکه در سیستم های نودها تامین می شود.

توکن ها برای ساخته شدن به بلاکچین نیاز ندارند و به کمک قراردادهای هوشمند ایجاد می شوند. برای ایجاد قرارداد هوشمند لازم است دانش برنامه نویسی داشته باشیم تا بتوانیم متغیرها و شرایط مورد نیاز قرارداد را اجرا کنیم.

در قرارداد هوشمند از استاندارد ساخت توکن برای ایجاد توکن استفاده می گردد. به طور مثال برای ساخت توکن مثلی از استاندارد ERC-20 و برای ساخت NFT در شبکه اتریوم از استاندارد ERC-721 استفاده می شود. در حال حاضر امکان ساخت توکن در شبکه های بلاکچین با حداقل هزینه در کمتر از یک ساعت فراهم شده است. بنابراین می توان نتیجه گرفت ساخت توکن بسیار راحت تر و کم هزینه تر از ساخت کوین است.

ارزشمند بودن

با وجود راحت بودن ساخت توکن ها اما همه توکن های تولید شده دارای ارزش نیستند. ارزشمند بودن یک توکن وابسته به کاربرد آن در یک پروژه هدفمند است. بنابراین می توان گفت لیست شدن یک توکن در صرافی های معتبر و پروژه ای که توکن در آن استفاده می شود ارزش آن را مشخص می کند.

جمع بندی

یکی از موضوعات مهم و مورد بحث در حوزه رمزارزها تفاوت کوین و توکن است. زیرا یکی از روش های سوءاستفاده کلاهبرداران از دانش کم مردم تشویق آنها به خرید توکن های بی ارزش و فاقد پشتوانه است. موضوعی که در این مطلب به آن پرداختیم آشنایی مختصر با مفهوم کوین و توکن و تفاوت کوین و توکن است. اصلی ترین تفاوت کوین و توکن این است که کوین ها دارای بلاکچین اختصاصی خود هستند اما توکن ها روی بلاکچین میزبان ایجاد می شوند. از کوین ها مشابه پول می توان جهت ذخیره ارزش استفاده نمود. اما هر کدام از توکن ها دارای کاربرد متفاوتی هستند. پروسه ساخت توکن ها بسیار آسان و کم هزینه تر نسبت به ساخت کوین هاست. در نهایت می توان گفت کوین ها در واقع همان ارز با ماهیت دیجیتال بوده که مشابه پول عمل کرده و امکان خرید و فروش را برای شما ممکن می کنند. اما توکن ها مشابه سهام یک شرکت بوده و به منظور خرید محصول و یا دریافت خدماتی خاص استفاده می گردند.

تفاوت بین کوین و توکن چیست؟

یکی از سوالات پر تکرار و پایه ای که در آموزش و دوره های مبتدی همه اساتید یاد داده می شود تفاوت بین کوین و توکن هستش.

در واقع کوین و توکن دو مفهوم جداگانه دارند.

نکته کلیدی:
کوین ها تمام رمز ارزهایی هستند که دارای یک سیستم بلاک چین مستقل باشند.(مثل بیت کوین، اتریوم، ریپل و …)
آلتکوین ها به تمام کوین ها و توکن های غیر از بیت کوین اطلاق می شود.
توکن ها ارزهایی هستند که بلاک چین خودشون رو ندارند اما در سیستم بلاکچین یک کوین زندگی میکنند و چون در یک سیستم بلاک چین دیگر در حال نقل و انتقال هستند بنابراین از فناوری آن نیز استفاده میکنند.(مثل فناوری ERC20 که برای اتریوم هستش)

ورود به بازار کریپتوکارنسی می تواند یک کار پیچیده و هولناک باشد. شاید از بیت کوین شنیده باشید ، اما در مورد هزاران سکه دیگر و پروژه های بلاکچین که در آنجا وجود دارد چی؟

برای به دست آوردن درک بهتر از بازارهای رمزنگاری ، ساده ترین روش طبقه بندی ارزهای رمزپایه به دو دسته مجزا: کوین و توکن است.

کوین چیست؟

کوین به هر ارز رمزنگاری شده ای که دارای یک سیستم بلاکچین مستقل باشد اطلاق می شود ، مانند بیت کوین

این ارزهای رمز نگاری شده از ابتدا به دنبال محقق کردن هدف خاصی هستند و برای همین طراحی می شوند برای مثال بیت کوین به عنوان یک دارایی با ارزش برای جلوگیری از تورم ، پولشویی و نقل و انتقال سریع در برابر سیاست های پولی امروز طراحی شد و از مخفی کاری در سیستم مالی جلوگیری میکند و باعث شفاف سازی در این بحث خواهد شد.

بیت کوین با علامت توکن چیست و چه تفاوتی با کوین دارد؟ اختصاری BTC دارای بیشترین نقدینگی در بازار است ؛ با توجه به اینکه بیشترین مقدار پول روی این ارز سرمایه گذاری شده است بالاترین امنیت در صنعت کریپتو کارنسی را نیز در خود دارد.

کوین ها معمولاً از فن آوری های قدیمی سایر ارزهای رمز نگاری الهام میگیرند و آنها را به یک سیستم نوآورانه با فناوری جدید و برای رسیدن به یک هدف خاص تبدیل میکند.

نمونه دیگری از سکه ها اتریوم با علامت اختصاری ETH هستش؛ هدف این کوین نوشتن قراردادهای هوشمند بر بستر برنامه های رایانه ای عمومی ست که بتواند روی یک زنجیره غیر متمرکز(بلاکچین) اجرا شود.

اتریوم به جای اینکه روی داده های مالی تمرکز کند روی داده های نرم افزاری همانند بازی ها و رسانه های اجتماعی تمرکز دارد و آنها را پوشش می دهد.

اتریوم برای ارسال / دریافت ، مدیریت دارایی ها ، پرداخت هزینه های کارمزد و تعامل با برنامه های غیر متمرکز (داپ ها) در شبکه استفاده می شود.

احتمال دارد شما درمورد آلت کوین ها هم شنیده باشید. در اصل ما به همه ارزها به جز بیت کوین، آلت کوین میگوییم.

توکن چیست؟

توکن ها تکه ای از کوین های بزرگ هستند که از بلاک چین آنها استفاده میکنند برای مثال توکن های خانواده اتریوم از قراردادهای هوشمند این شبکه استفاده میکنند و مدیریت این توکن ها بر روی شبکه گسترده تر اتریوم انجام می شود.

به عنوان مثال ، توکن DAI یکی از زیر مجموعه های شبکه اتریوم هست که به منظور دسترسی کاربران به سیستم های اعتباری همانند وام دهی، استقراض و … در بستر بلاکچین اتریوم (ERC-20) عرضه شده که همیشه مبلغی برابر با 1 دلار آمریکا دارد و به عنوان استیبل کوین (Stable coin) عرضه شده است.

این توکن و یا هر توکنی که بر پایه ERC-20 عرضه شده باشد می تواند براحتی با مادر خود یعنی اتریوم رد و بدل شود.

پس در واقع توکن ها در شبکه های بزرگ تر(بلاکچین های بزرگ) برای بهبود شبکه و دنبال کردن هدفی خاص زاده می شوند و تا زمانی که سیستم بلاکچین خود را راه اندازی نکرده باشند از خدمات بلاکچین کوین استفاده میکنند.

لازم است که کوین ها از طریق صرافی های کریپتوکارنسی با یکدیگر رد و بدل شوند زیرا بر روی پروتکل های متفاوتی از یکدیگر ساخته شده اند و ساختار آنها با یکدیگر یکنواخت نیست. در مقابل ، توکن های یک شبکه خاص همانند اتریوم (ERC-20) می توانند بدون حضور صرافی در خود شبکه اتریوم بدلیل یکسان بودن پروتکل و استفاده از یک استاندارد خاص با کمترین کارمزد ممکن مبادله شوند.

نزدیک شدن به بازارهای رمزنگاری یک کار چالش برانگیز است ، اما درک تفاوت اساسی بین انواع مختلف ارزهای رمزنگاری شده می تواند در مدیریت ریسک و تصمیم گیری بهتر در یک اکوسیستم بی ثبات به شما کمک کند.