چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟

آیا امکان توقیف و مصادره ارزهای دیجیتال وجود دارد؟

آیا شما هم تا به امروز فکر می‌کردید که نظارت خاص و سازمان یافته‌ای بر خرید و فروش ارز دیجیتال وجود ندارد؟ یا شما هم مثل ما تا به حال هیچ تصوری از نحوه توقیف و مصادره ارزهای دیجیتالی نداشتید؟
گسترش معاملات با ارزهای دیجیتالی، علی رغم مزایا و سود فراوانی که برای مدیران مالی و کاربرانش دارد مشکلاتی نیز مانند، افزایش وقوع جرایم مالی و کلاهبرداری در دنیای دیجیتال را به همراه داشته است. بنابراین برای کمک به اجرای صحیح قوانین مالی و جلوگیری از بروز تخلف، دستورالعمل‌های تخصصی برای خرید فروش انواع ارزهای دیجیتال، مانند خرید و فروش بیت کوین از طرف White Collar Crime Center’s (NWCCC) وضع شده است.
این قوانین بر معاملات مختلفی مانند، نحوه ذخیره سازی بیت کوین، نظارت دارد. تخلف از این قوانین احتمالا موجب توقیف و مصادره انواع مختلفی از ارزهای دیجیتال خواهد شد. بنابراین اگر شما هم جز کاربران ارزهای دیجیتال هستید، لازم است که تا حدودی با این قوانین مالی آشنا باشید و بدانید چنانچه از این قوانین سرپیچی کنید؛ عواقب آن چه خواهد بود. اگر به دانستن این موضوع علاقه مندید، این مقاله مخصوص شماست. پس با ما همراه باشید.

مطالبی که در این مقاله خواهید خواند:

ارزهای دیجیتال چگونه توقیف می‌شوند؟

توقیف ارزهای دیجیتال ناشی از جرائم مالی، توسط ماموران نظارت بر معاملات اعمال می‌شود. این جریمه‌ها شامل: کنترل شدید دولت بر اموال، جلوگیری از انتقال وجوه، تبدیل ارزی، تصرف یا جابجایی دارایی‌ها است. حتی در مواردی سابقه داشته که این جریمه‌ شامل ردیابی کاربران و مصادره دارایی‌هایی مانند: املاک، اتومبیل، سپرده‌های چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ بانکی، پول نقد و سهام آنها شده است. در نظر داشته باشید که ردیابی مشتریان ارزهای دیجیتال به راحتی برای دولت امکان پذیر است.
اما از آنجا که بیت کوین یک ارز مجازی غیر متمرکز است، بدین معنی که توسط هیچ مرکز دولتی اداره نمی‌شود (برخلاف بانک‌ها یا سایر شرکت‌های دولتی) و از نظر فیزیکی وابسته به مکان خاصی نیست، چالش‌های خاصی جهت تحقیقات قانونی برای مجریان قانون و دادگاه‌ها ایجاد می‌کند.
در ژوئن 2014، دفتر مقابله با مواد مخدر و جرم سازمان ملل متحد (“UNODC”) “راهنمای اساسی در خصوص کشف و بررسی پولشویی حاصل از جرایم معاملات ارزهای مجازی، ارائه داد. بنابراین در این دستورالعمل اطلاعات و قوانین مربوط به معاملات مجازی مانند نحوه خرید و فروش بیت کوین را می‌توانید پیدا کنید. (همچنین کلیه جرائمی که منجر به توقیف و مصادره ارزهای دیجیتال می‌شود نیز در این راهنما موجود است)

فرایند 4 مرحله‌ای برای بررسی معاملات جهت توقیف و مصادره ارزهای دیجیتال

1: شناسایی: هنگامی که مشخص شد مورد مشکوکی در خصوص معامله ارز دیجیتالی وجود دارد، به سرعت اطلاعات کاربر مورد نظر برای شناسایی به پلیس جرائم معاملات دیجیتال ارسال می‌شود. اغلب زمان محدودی برای دسترسی به کیف پول مظنون وجود دارد. در این مرحله مجریان قانون باید تعیین کنند که آیا امکان دستیابی به کیف پول ارزی با به دست آوردن رمزهای عبور وجود دارد یا خیر. دسترسی فرد مظمون باید به همه سیستم‌هایی که ممکن است حاوی بیت کوین باشد محدود شود.

2: جمع آوری: مجریان قانون با دسترسی به کیف پول ارزی فرد مضمون، ذخیره ارزی فرد را مثل بیت کوین توقیف می‌کنند.

2:1 اگر کیف پول ارزی فرد مضمون رمزگذاری نشده باشد، مجریان قانون به سرعت دسترسی کامل به آن را خواهند داشت (به شرط آنکه حکم معتبر و قابل استنادی برای توقیف و مصادره ارز دیجیتال داشته باشند).

2:2 اگر کیف پول ارزی فرد، رمزگذاری شده باشد، ارائه حکم قانونی برای متقاعد کردن فرد مورد نظر برای ارائه رمز، ساده‌ترین روش دسترسی است. اگر مظنون رمز کیف پول مالی خود را ارائه ندهد، در اغلب موارد حکم توقیف موقت صادر می‌شود.

2:3 اگر از هیچ طریقی دسترسی به کیف پول مظنون امکان پذیر نباشد، سیستم ارزی فرد را به “حالت مسدود” در می‌اورند تا امکان هیچگونه دستکاری برای کاربر وجود نداشته باشد.

2:4 پس از رمزگشایی، مجریان قانون می‌توانند ارز دیجیتالی توقیف شده فرد را به کیف پول سازمان مرکزی منتقل کنند. توجه داشته باشید که روش‌های مختلفی برای انتقال ارز دیجیتال بسته به نحوه ذخیره آن توسط مظنون وجود دارد.( توقیف و مصادره ارزهای دیجیتالی کاربران آخرین مرحله از مجازات آن ها است).

3: بررسی نحوه کار کاربر با ارز: مجریان قانون باید از نحوه‌ی کار به صورت صحیح با کیف پول ارزی توسط کاربران اطمینان داشته باشند. به عنوان مثال، یک کیف پول مبتنی بر وب باید روی یک سرور امن کار کند.

4: بررسی فضای کار معاملاتی کاربر: خرید و فروش ارزهای دیجیتال اغلب در فضایی معروف به دارک وب(Dark web) انجام می‌شود. محیط کار با دارک وب بر مبنای اینترنت بوده و در عین حال به نرم افزار خاصی نیاز دارد. Dark web یک لایه مخفی را در فضای وب برای چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ معاملات غیرقانونی با استفاده از ارزهای دیجیتال ایجاد می‌کند. با این حال در فضای دارک وب هم می‌توان معاملات غیر قانونی با ارزهای دیجیتال را ردیابی کرد. این کار با دسترسی به بلاک چین انجام می‌شود که در آن اطلاعات کامل معاملاتی، مانند تاریخ تمام تراکنش‌های بانکی ذخیره می‌شود.

مسئله صلاحیت قضایی

مزیت ردیابی و توقیف کیف پول ارزهای دیجیتال در این است که می‌توان از چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ مسائل پیچیده قضایی که در سایر معاملات وجود دارد جلوگیری کرد(از آنجا که در محیط آنلاین فعالیت می‌کنند دسترسی و توقیف وجه آسان‌تر است) و برای جریمه کاربران توسط حوزه قضایی نظارت بر معاملات دیجیتالی، در بیشتر موارد دستور توقیف و مصادره ارزهای دیجیتال صادر می‌شود.

توقیف خرید و فروش ارز بیت کوین

کیف پول بیت کوین حاوی اطلاعات کاملی از تاریخچه معاملات ارزی کاربران چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ است. مسئولین نظارت بر معاملات ارزهای دیجیتال، می‌توانند از طریق دسترسی به پروفایل کاربر و دریافت کلیه اطلاعات مالی، در صورت لزوم با انتقال موجودی بیت کوین به کیف پول مرکزی که در کنترل دولت است، کلیه وجوه فرد را توقیف کنند.
کیف پول بیت کوین یک برنامه نرم افزاری است که به میانبرهای به‌خصوصی متصل می‌شود. این کیف پول شامل موجودی بیت کوین و دسترسی‌های معاملاتی لازم است و به کاربران اجازه می‌دهد با استفاده از این برنامه، معاملات ارزی خود را انجام دهد. کیف پول بیت کوین را می‌توان بر روی دسکتاپ یا تلفن همراه نصب کرد، همچنین از طریق وب سایت‌های اینترنتی که توسط اشخاص ثالث وابسته به نهادهای معاملاتی اداره می‌شوند نیز قابل دسترسی است.

ارز دیجیتال چگونه ذخیره می‌شود؟

کیف پول بیت کوین یا سایر ارزهای دیجیتالی معادل حساب بانکی معتبر است. کیف پول وسیله‌ای است که امکان دریافت، ذخیره و ارسال ارزهای دیجیتالی را برای افراد دیگر فراهم می‌کند.

به طور کلی چهار نوع کیف پول وجود دارد:

• کیف پول رایانه‌ای(Computer wallets) متداول‌ترین روش ذخیره و ایمن کردن ارز دیجیتال است. این نوع کیف پول به عنوان یک برنامه در رایانه اجرا می‌شود.
• کیف پول موبایل(Mobile wallets) در تلفن هوشمند Android یا iOS نصب می‌شود. استفاده از این نوع کیف پول آسان بوده و برای کاربران معمولی که به تازگی وارد فضای معاملاتی ارزهای دیجیتال شده‌اند، طراحی شده است.
• کیف پول آنلاین(Online wallets) یک نوع افزونه معاملاتی اینترنتی است که بر اساس آن ارز دیجیتال خریداری می‌شود. برای ورود به کیف پول آنلاین، غیر از اطلاعات معمول برای ورود به سیستم، نوعی احراز هویت 2 عاملی (2.factor authentication)-2 لازم است.
• کیف پول سرد(Cold storage) این کیف پول امن‌ترین شیوه ذخیره ارز دیجیتال است؛ زیرا از طریق فضای وب کنترل نمی‌شود. بنابراین به هیچ عنوان نمی‌توان آن را هک کرد. نمونه‌هایی از ذخیره‌سازی سرد: کیف پول‌های سخت‌افزاری، کیف پول‌های کاغذی و کیف پول‌های مبنی بر ذهن هستند. شناسایی و دستیابی به این کیف پول‌ها دشوار است زیرا رمز را می‌توان روی کاغذ نوشت یا روی USB ذخیره کرد یا توسط کاربر به خاطر سپرده شود.

جمع بندی

در این مقاله در خصوص امکان توقیف و مصادره ارزهای دیجیتال صحبت کردیم. با توجه به بررسی‌های صورت گرفته در نهایت نتیجه گرفتیم که در این فضای معاملاتی هم مانند سایر فضای‌های حقیقی قوانین خاصی برای اجرای صحیح و قانون‌مند بودن معاملات وجود دارد. بنابراین چنانچه کاربری از قوانین تایید شده تخطی کند یا مرتبط هرگونه کلاهبرداری شود، تمامی وجوه ارزی وی توقیف شده و در مواردی هم مورد پیگیرد قانونی قرار می‌گیرد. چنانچه علاقه مندید در خصوص این قوانین و یا به صورت کلی‌تر در مورد ارزهای دیجیتال بدانید به سایت اکس نوین مراجعه بفرمایید.

پرایوسی کوین چیست و چه کاربردهایی دارد؟

بیت کوین به عنوان یک سیستم پرداخت جایگزین برای ارزهای فیات معرفی شد. این سیستم، در نظر داشت تا تعاملات مالی دنیا را به صورت غیرمتمرکز و ناشناس دربیاورد. اما از آنجا که تمام پروتکل‌های این ارز به صورت منبع باز در دسترس همگان است؛ برخی از کارشناسان معتقدند که فاقد ویژگی‌های حریم خصوصی لازم برای محافظت از کاربران خود است. در واقع، اگرچه بیت کوین حریم خصوصی بیشتری نسبت به ارزهای فیات ارائه داده است اما هنوز نمی‌توان گفت که معاملات آن کاملا ناشناس باقی خواهند ماند. پرایوسی کوین (privacy coin) بعنوان یکی از راه حل‌های پیشنهادی برای رفع مشکلات مربوط به حریم خصوصی معرفی شدند. Monero و Dash برای رفع این مشکل با ارائه قابلیت ارسال و دریافت دارایی به صورت ناشناس به کاربران مشهور شدند.

از آن زمان تا کنون شاهد افزایش تعداد و تنوع کوین‌های حریم خصوصی هستیم. اما کدام پرایوسی کوین بیشترین حریم خصوصی را در اختیار کاربران قرار می‌دهد؟ کوین حریم خصوصی دسته‌ای از ارزهای دیجیتال هستند که با پنهان کردن مشخصات مبدا و مقصد، از تراکنش‌های خصوصی و ناشناس پشتیبانی می‌کنند. برخی از استراتژی‌های مورد استفاده در پرایوسی کوین‌ها، شامل مخفی کردن موجودی و آدرس کیف پول واقعی کاربر و ترکیب کردن چندین تراکنش با یکدیگر برای فرار از تحلیل زنجیره‌ای است. بلاک چین هایی مانند بیت کوین، به هر کسی اجازه می‌دهند تا آدرس‌های عمومی و تراکنش‌ها را در شبکه خود مشاهده کنند، که در نهایت ردیابی تراکنش‌ها را نسبتا ساده می‌کند. privacy coin دقیقا با هدف ناشناس و غیر قابل ردیابی بودن ایجاد شده است. قابلیت ناشناس بودن، هویت پشت تراکنش را پنهان می‌کند، در حالی که قابلیت غیر قابل ردیابی باعث می‌شود که اشخاص ثالث نتوانند دنباله تراکنش‌ها را با استفاده از روش‌هایی مانند تجزیه و تحلیل بلاک‌چین دنبال کنند.

اگر علاوه بر پرایوسی کوین ها قصد سرمایه گذاری روی کوین ها دیگر را نیز دارید، می‌توانید خرید و فروش خود را در پلتفرم ارزپایا انجام دهید. ارزپایا یکی از صرافی های ارز دیجیتال ایرانی است که از امنیت بسیار بالایی برخوردار است. علاوه بر امنیت بسیار بالا، کارمزد معاملات بسیار پایین از دیگر مزایای صرافی ارزپایا است. جهت ثبت نام می‌توانید روی این لینک کلیک کنید.

چرا پرایوسی کوین‌ها به وجود آمده اند؟

پرایوسی کوین‌ها با هدف پنهان کردن آدرس افرادی که از ارزهای دیجیتال برای انجام نقل و انتقالات مالی استفاده می‌کنند، طراحی شده‌اند. با این حال، برای بسیاری از افراد استفاده از کوین حریم خصوصی را راهی برای انجام کارهای غیر قانونی می‌دانند. به گفته Nirmal Aryath Koroth، یکی از بنیان‌گذاران و مدیر ارشد فناوری Merkle Science، ارزهای دیجیتال به حریم خصوصی اهمیتی نمی‌دهد و می‌توان با کمی تحلیل تراکنش‌ها، به هویت واقعی افراد پی برد.

کاربردهای کوین های حریم خصوصی

در واقع، تقاضا برای توسعه حریم خصوصی در ارزهای دیجیتال، بیشتر توسط شرکت‌ها و سازمان‌ها مطرح می‌شود. برای مثال، اگر شرکتی در مقیاس فیسبوک یا گوگل هستید که تراکنش‌های زیاد و بزرگی انجام می‌دهد، نمی‌خواهید به دنیا بگویید که «توجه کنید، من یک معامله انجام داده‌ام!». به همین دلیل، بخش جدیدی از بلاک‌چین با تمرکز روی حفظ حریم خصوصی ایجاد شد.

در این روش از میکسرها برای تغییر و ترکیب آدرس‌ها استفاده می‌شود. دو یا چند تراکنش در بلاک ‌چین با تراکنش‌های مصنوعی با هم ترکیب می‌شوند، بنابراین به‌جای اینکه چندین تراکنش در یک بلاک‌چین با فرستنده‌ها، گیرندگان و مقادیر دقیق نشان داده شود، یک میکسر، اطلاعاتی از مجموع فرستندگان و گیرندگان فهرست می‌کند. به این ترتیب دیگر مشخص نیست که دقیقا چه کسی برای چه کسی به چه مقدار ارز منتقل کرده است.

استراتژی های پرایوسی کوین ها (Privacy Coin)

برای حفظ ناشناس و غیر قابل ردیابی بودن، پرایوسی کوین‌ها از استراتژی‌های مختلفی برای تبدیل شدن به خصوصی‌ترین ارز دیجیتال استفاده می‌کنند که محبوب‌ترین آنها شامل آدرس‌های مخفی، رینگ سیگنیچر و غیره است.

• در مدل آدرس‌های مخفی، فرستنده باید برای هر تراکنش ارسالی، یک آدرس جدید ایجاد کند تا از ایجاد پیوند مستقیم با گیرنده جلوگیری شود. Monero (XMR)، یکی از برترین کوین‌های حریم خصوصی، از نسخه‌ای از آدرس مخفی به نام پروتکل آدرس مخفی دو کلید (DKSAP) استفاده می‌کند.
• CoinJoin به عنوان یک کوین میکسر شناخته می‌شود که تراکنش‌های افراد مختلف را در یک تراکنش ادغام می‌کند و سپس آنها را با استفاده از آدرس‌های جدید به گیرندگان پرداخت می‌کند.
• Zk-SNARK به دارندگان ارزهای دیجیتال اجازه می‌دهد تا صحت تراکنش را بدون افشای اطلاعات شناسایی ضروری مانند طرف‌های درگیر و موجودی حساب، تایید کنند.
• در رینگ سیگنیچر امضای شما با دیگر امضا کنندگان تراکنش‌ها ترکیب می‌شود تا آدرس شما به عنوان فرستنده پنهان شود. در این استراتژی، هرچه تعداد افرادی که در رینگ حضور دارند بیشتر باشد، شناسایی آدرس سخت‌تر خواهد بود.

دلایل محبوبیت پرایوسی کوین ها

شرکت‌های همچون آمازون، فیسبوک، گوگل، علی‌بابا، مایکروسافت و غیره اهمیت و ارزشمندی داده‌های کاربران را در سال‌های اخیر برای همگان روشن کرده‌اند. درواقع همه این شرکت‌های انحصارطلب به دنبال یک چیز هستند، کسب درآمد از طریق اطلاعات کاربران!

بسیاری از این شرکت‌های بزرگ قبلا هک شده‌اند و همه آنها بارها تحت نظارت سازمان‌های دولتی قرار گرفته‌اند. به نظر می‌رسد که آن‌ها بر بخش عمده‌ای از فناوری تسلط دارند، محدودیت‌های حریم خصوصی را زیر پا می‌گذارند و در نهایت ایده‌ها، افکار و اعمال افراد را ابزاری برای کسب درآمد خود می‌کنند. به همین دلیل است که طرف‌داران ارزهای دیجیتال بیت کوین را ساختند و به دنبال آن خیل گسترده‌ای از افراد وارد این بازار شده‌اند. درواقع ارزهای دیجیتال به افراد کمک می‌کنند که نه تنها روی ارزش دارایی خود کنترل داشته باشند، بلکه از حریم خصوصی خود به بهترین شکل ممکن محافظت کنند.

مفهوم تعویض پذیری در پرایوسی کوین ها به چه معناست؟

در حوزه مالی وقتی می‌گوییم یک دارایی، تعویض‌پذیر است، یعنی اینکه واحدهای آن با هم قابل معاوضه هستند. برای مثال، هر اسکناس یک دلاری، هیچ تفاوتی با دیگر اسکناس‌های یک دلاری ندارد و می‌توان آن‌ها را با هم تعویض کرد. ارزهای رایج، اوراق قرضه و فلزات گران‌بها از جمله دارایی‌های تعویض‌پذیر هستند.

در حوزه ارزهای دیجیتال نیز رمز ارزهای معتبر باید دارایی چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ مشخصه تعویض‌پذیری باشند. اما ویژگی ردیابی‌پذیری بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال، به‌گونه‌ای است که می‌تواند ارزش و اعتبار برخی از واحدهای یک کوین را در مقایسه با دیگر واحدها تغییر دهد و مشخصه تعویض‌پذیری آن را مخدوش کند. برای مثال، احتمال دارد برخی از بیت کوین‌ها در گذشته، رد پایی در فعالیت‌های غیرقانونی داشته باشند و از این رو مطلوبیت آن‌ها نزد پذیرندگان کاهش پیدا کند.

پرایوسی کوین‌ها یا رمز ارزهای رهگیری‌گریز، بیش از بیت کوین و دیگر ارزهای دیجیتال باید از قابلیت تعویض‌پذیری برخوردار باشند؛ زیرا اگر فاش شود که یک واحد پرایوسی کوین در گذشته میان چه کسانی دست به دست شده، ممکن است ارزش و اعتبار آن زیر سوال برود. همین عامل، احتمال دارد باعث شود برخی از فروشندگان، مایل به دریافت آن پرایوسی کوین در قبال ارائه محصول یا خدمات نباشند و به این ترتیب، آن کوین دیگر از قابلیت تعویض‌پذیری کامل بهره‌مند نباشد.

پرایوسی کوین ها به چه صورتی کار می‌کنند؟

می‌دانیم که در رمز ارزهای مبتنی بر بلاک چین ‌های عمومی، تک‌تک داده‌های یک تراکنش از فرستنده و گیرنده گرفته تا مبلغ آن روی یک دفترکل همگانی ثبت و ضبط می‌شود. اما پرایوسی کوین‌ها تمام تلاش خود را به کار می‌گیرند تا این داده‌ها را از دید عموم پنهان کنند.

زی کش با نماد اختصاری Zcash از جمله پرایوسی کوین‌های پرطرفدار بازار است. در شبکه این رمز ارز، هم می‌توان دست به انجام تراکنش‌های شفاف زد و هم از تراکنش‌های خصوصی استفاده کرد. کاربرانی که می‌خواهند دست به انجام تراکنش‌های شفاف بزنند، می‌توانند از آدرس‌های نوع t استفاده کنند و کاربرانی که تمایل به انجام تراکنش خصوصی دارند، می‌توانند از آدرس‌های نوع z بهره بگیرند.

آدرس‌های نوع z از روشی موسوم به «اثبات دانش صفر» برای پنهان‌سازی اطلاعات فرستنده و گیرنده یک تراکنش استفاده می‌کنند. بنابراین تنها زمان انجام یک تراکنش میان دو آدرس نوع z در بلاک چین قابل رویت است و دیگر داده‌های تراکنش از جمله آدرس مبدا و مقصد و موجودی آن از دید دیگر کاربران پنهان می‌ماند.

مونرو با نماد اختصاری Monero دیگر پرایوسی کوین پرطرفدار بازار هم از آدرس‌های پنهان‌کار استفاده می‌کند. این آدرس ها در واقع کلیدهای عمومی یک‌بار مصرفی هستند که داده‌های یک تراکنش را از دید ناظران بیرون بلاک چین مونرو مخفی می‌کنند. افزون‌براین، مونرو از روش ویژه‌ای موسوم به «امضای حلقوی» استفاده می‌کند. این روش، هویت فرستنده تراکنش را با دیگر داده‌های گمراه‌کننده ترکیب می‌کند تا شناسایی آن دشوار شود.

آیا پرایوسی کوین‌ها (Privacy Coin) قانونی هستند؟

بله و خیر! در واقع، قانونی بودن پرایوسی توکن به دولت‌ها و قوانین و دیدگاه آنها نسبت به ارزهای دیجیتال بستگی دارد. به عنوان مثال، در کره جنوبی، دولت ترید کوین حریم خصوصی را در صرافی‌های رمزنگاری را به منظور جلوگیری از پول‌شویی ممنوع کرده است. در مقابل، کشورهایی هستند که نسبت به استفاده از این کوین‌ها هیچ موضع خاصی ندارند و با استفاده از خرید تتر در این کشورها می‌توان اقدام به خرید پرایوسی کوین ها کرد.

به عنوان مثال، دولت ایالات متحده مسیر متفاوتی را در مورد ارزهای دیجیتال ناشناس در پیش گرفته است و به دنبال توسعه ابزارهایی برای حذف پوشش تراکنش‌های انجام شده در شبکه‌های خصوصی است. تراکنش‌های خصوصی با استفاده از privacy coin لزوما فعالیت های مخربی مانند پول‌شویی و تامین مالی تروریسم را ترویج نمی کنند. برخی از کاربران صرفا به حریم خصوصی مالی خود اهمیت می‌دهند و از حقوق اساسی خود استفاده می‌کنند، با این حال، تعداد سازمان‌های دولتی که استفاده ارزهای دیجیتال غیر قابل ردیابی را ممنوع کرده‌اند، به طور پیوسته در حال افزایش است.

دلیل حذف کوین های حریم خصوصی از فهرست صرافی ها

حذف پرایوسی کوین از صرافی‌ها به نظر یک دولت نسبت به آن‌ها و نحوه تنظیم تراکنش‌های خصوصی بستگی دارد. اگرچه تراکنش‌های رمزنگاری شده متمرکز بر حریم خصوصی می‌توانند از قوانین تبعیت نکنند، ناظران مالی، بر صرافی‌های متمرکز روی ارزهای دیجیتال غیر قابل ردیابی نظارت دارند. هنگامی که یک تنظیم کننده قانون، ارز دیجیتال خاصی را در مرزهای خود ممنوع می‌کند، یک صرافی انلاین باید در اسرع وقت معاملات آن رمزارز را متوقف کند یا آن را از فهرست خود حذف کند. در چند وقت اخیر، کوین‌های حریم خصوصی از بسیاری از صرافی‌ها حذف شده است و مراجع قانون‌گذاری نظارت بیشتری روی این دسته از ارزهای دیجیتال دارند. در حال حاضر، برترین پرایوسی کوین‌ها مانند Dash (DASH)، Monero (XMR) و Zcash (ZEC) از فهرست چندین صرافی پیشرو از جمله Bittrex ،CoinCheck ،ShapeShift و Coinbase UK حذف شده‌اند.

معرفی بهترین پرایوسی کوین ها

در ادامه به برخی از مهم‌ترین privacy coin ها اشاره می‌کنیم:

Beam

Beam از پروتکل Mimblewimble (MW) استفاده می‌کند که نیاز به هرگونه آدرسی را از بین می‌برد و به صورت پیش فرض تمامی تراکنش‌ها را به صورت خصوصی انجام می‌دهد.

Dash

Dash یک فورک از بلاک‌چین بیت کوین است که بر استراتژی CoinJoin متکی است. دش، امکان انتخاب بین دو مدل انجام تراکنش به صورت خصوصی یا عمومی را در اختیار کاربران خود قرار می‌دهد. InstantSend، یکی دیگر از ویژگی‌های منحصر به فرد دش، در عرض دو ثانیه تراکنش‌ها را ارسال و تأیید می‌کند.

Monero

در فهرست پرایوسی کوین‌های برتر، مونرو از نظر ارزش بازار جایگاه بسیار خوبی دارد. این ارز، در سال ۲۰۱۴ از طریق یک فورک بیت کوین ایجاد شد. Monero برای پنهان کردن همه چیز از آدرس فرستنده و گیرنده تا کل مبلغ تراکنش، به آدرس‌های مخفیانه و رینگ سیگنیچر متکی است. بنابراین، از نظر تئوری، می‌توان ۱،۰۰۰،۰۰۰ دلار را از طریق مونرو در کمتر از ۳۰ دقیقه به سرتاسر جهان با کارمزد تراکنش ناچیز زیر ۲۰ دلار ارسال کرد، و هیچ‌کس نمی‌تواند تشخیص دهد که چه کسی چقدر و چگونه ارسال کرده است.

Verge

Verge یک پروژه منبع باز است که هدف آن حفظ حریم خصوصی از طریق I2P و TOR است. I2P داده‌ها را رمزگذاری می‌کند. پس از رمزگذاری، TOR ارتباطات را به یک شبکه توزیع شده ارسال می‌کند. این ترکیب IP آدرس‌ها کاملا پنهان می‌‌مانند. لازم به ذکر است که Verge در ابتدا با نام DogeCoinDark به عنوان یک نسخه ناشناس از دوج کوین راه اندازی شد اما در سال ۲۰۱۶ تغییر نام داد.

Zcash

Zcash به پروتکل zk-SNARKs برای پنهان کردن داده‌های شخصی و محرمانه مانند آدرس‌های ارزهای دیجیتال و مبلغ تراکنش متکی است. یکی از ویژگی‌های منحصر به فرد Zcash این است که نه تنها امکان انجام تراکنش‌های کاملا خصوصی را فراهم می‌کند، بلکه تراکنش‌های عمومی و توانایی عمومی و خصوصی کردن برخی از اطلاعات تراکنش را نیز ارائه می‌دهد. علاوه بر این، Zcash این قابلیت منحصر به فرد را دارد که به فرستندگان اجازه می‌دهد یادداشت‌های خصوصی را به تراکنش‌های کاملا محافظت شده اضافه کنند.

در نظر داشته باشید که امکان خرید و فروش این کوین ها همچنان در صرافی غیر متمرکز وجود دارد.

سوالات متداول

پرایوسی کوین چیست؟

کوین حریم خصوصی دسته‌ای از ارزهای دیجیتال هستند که با پنهان کردن مشخصات مبدا و مقصد، از تراکنش‌های خصوصی و ناشناس پشتیبانی می‌کنند. برخی از استراتژی‌های مورد استفاده در پرایوسی کوین‌ها، شامل مخفی کردن موجودی و آدرس کیف پول واقعی کاربر و ترکیب کردن چندین تراکنش با یکدیگر برای فرار از تحلیل زنجیره‌ای است.

بهترین پرایوسی کوین ها کدامند؟

Beam ،Monero ،Dash ،Zcash و غیره از مهم‌ترین و معروف‌ترین پرایویسی کوین‌ها هستند.

هدف از ایجاد پرایوسی کوین ها چیست؟

پرایوسی کوین ها به زبان ساده برای مخفی کردن هویت افرادی که نقل و انتقالات خود را با ارز دیجیتال انجام می‌دهند به وجود آمده‌اند.

پرایوسی کوین ها برای کدام دسته از افراد مناسب هستند؟

افرادی که دارای کسب و کار بسیار بزرگی هستند و نقل و انتقالات مالی زیادی انجام می‌دهند، در صورتی که نمی‌خواهند هویتشان در این نقل و انتقالات مشخص باشد می‌توانند از این کوین ها استفاده کنند.

چطور نهنگ های ارز دیجیتال را شناسایی کنیم؟

اگر تا به حال مافیا بازی کرده باشید می‌دانید که در این بازی مافیا‌ها سعی دارند با همکاری هم‌، بازی را به دست بگیرند و آن را به نفع خود تمام کنند. این دقیقا همان کاری است که نهنگ‌ها در بازار ارز دیجیتال انجام می‌دهند. در این مقاله تعریف می‌کنیم نهنگ کیست و چه نقشی در بازار دارد. در ادامه دو مورد از اصلی‌ترین روش‌های نهنگ‌ها را تعریف می‌کنیم و توضیح می‌دهیم که چطور می‌توان رفتار نهنگ‌ها را شناسایی کرد.

نهنگ کیست؟

به افرادی که سرمایه زیادی در بازار ارزهای دیجیتال دارند و با این سرمایه روند معاملات بازار را تغییر می‌دهند نهنگ می‌گوییم. نهنگ‌ها با هوش و سرمایه خود بازی می‌کنند و نظم بازار را به هم می‌ریزند. از آن جایی که حجم سرمایه آن‌ها زیاد است، معاملات نهنگ‌ها روی روند قیمت‌ها تاثیر می‌گذارد. همین اثر عده‌ای را فریب می‌دهد و باعث سود نهنگ‌ها می‌شود.

در حال حاضر بیش از 1000 نفر به عنوان نهنگ در بازار رمز ارز فعالیت می‌کنند. این افراد حدود 40 درصد از بازار را در دست دارند.

اما چرا به این سرمایه‌داران نهنگ گفته می‌شود؟ نهنگ آبی با حدود 170 تن وزن سنگین‌ترین جانوری است که تا کنون بر روی کره‌ی زمین زیسته. نهنگ‌ها با هر حرکت موج بزرگی در دریا ایجاد می‌کنند و همین وجه تشابه نهنگ‌ها با سرمایه‌گذارانی است که از 1000 تا بیش از 5000 واحد بیت کوین دارند. این افراد می‌توانند با یک بازی ساده با سرمایه خود تغیرات بزرگی در بازار به وجود بیاورند.

نهنگ‌ها چطور بر بازار ارز دیجیتال تاثیر می‌گذارند؟

نهنگ‌ها علاوه بر سرمایه هوش بالایی هم دارند. آن‌ها می‌توانند حرکت‌های آینده بازار را پیش‌بینی کنند و آن را به دست بگیرند. برای مثال فرض کنید رمز ارز x قیمت پایینی دارد. نهنگ‌ها با سرمایه کلان خود حجم زیادی از x را خریداری می‌کنند. خرید زیاد یعنی تقاضای بالا. تقاضای بالا باعث افزایش قیمت x می‌شود. وقتی دیگر سرمایه‌گذاران بازار ببیند قیمت x بالا رفته به سوی آن می‌روند. این افراد به امید رشد قیمت x آن را می‌خرند. همین موقع نهنگ‌ها که x را ارزان خریده بودند، آن را با قیمت بالا می‌فروشند و از بازار x خارج می‌شوند.

با خروج پول نهنگ‌ها از x ، قیمت آن پایین می‌آید و در نتیجه سرمایه‌گذاران ضرر می‌کنند. به این ترتیب نهنگ‌ها از بازی‌ای که طراحی کرده‌اند سود می‌برند و عده‌ای که دنباله‌رو آن‌ها بوده‌اند فریب می‌خورند و ضرر می‌کنند.

به طور مثال، در 2 آوریل 2019 ارزش بیت‌کوین تنها در عرض دو ساعت از حدود 4200 دلار به نزدیک 5000 دلار رسید. این حرکت در ابتدا شکست نمودار به نظر می‌رسید اما منجر به یک سفارش 20000 واحدی بیت‌کوین شد که در سه صرافی مختلف صورت گرفته بود. این خرید احساسات بازار را تغییر داد و به عنوان محرکی برای افزایش قیمت عمل کرد. همین مسئله باعث شروع یک رالی قیمتی شد. به طوری‌که باعث شد تا بازار ارزدیجیتال تا پایان ماه ژوئن رشد بیش از 240 درصدی داشته باشد.

اگر نهنگ‌ها باعث بالا رفتن قیمت یک ارز دیجیتال شوند به این حرکت پامپ و اگر باعث پایین آمدن قیمت شوند به آن دامپ می‌گوییم. در ادامه دو مورد از اصلی‌ترین تکنیک‌های نهنگ‌ها را معرفی می‌کنیم.

تکنیک سل وال(Sell Wall)

نهنگ‌ها آرام آرام و طی چندین مرحله رمز ارز خریداری می‌کنند. پس از اینکه سرمایه کلانی وارد یک رمزارز کردند به طور ناگهانی فروش سنگین می‌زنند و این همان دیوار فروش است. این فروش سنگین سرمایه بقیه سرمایه‌گذاران را به خطر می‌اندازد و آن‌ها هم برای کم کردن ضرر، رمزارز خود را با قیمت پایین می‌فروشند. اینجاست که نهنگ‌ها از فرصت پیش آمده استفاده می‌کنند و دوباره همان رمز ارز را این بار با حجم بیشتر و قیمت کمتر می‌خرند و تا زمانی که به سود قابل توجهی برسد آن را نگه می‌دارند.

چطور فریب تکنیک سل وال را نخوریم؟

با شناسایی رمزارزهای مستعد رشد و بررسی فاندامنتال (بنیادی) آن‌ها می‌توان طعمه نهنگ‌ها نشد. به پلن معاملاتی خود وفادار باشید.

تکنیک واش ترید (whash trade)

هدف تکنیک واش ترید (یا همان تجارت شستشو) بیشتر نشان دادن حجم معاملات است. اما چطور؟ نهنگ‌ها با حجم زیادی رمز ارز می‌خرند و بلافاصله همان را می‌فروشند. این خرید و فروش لحظه‌ای حتی اگر با قیمت یکسان انجام شود، چون دوبار معامله شده حجم معاملات را بالا نشان می‌دهد. از آنجایی که حجم معاملات به طور لحظه‌ای ثبت و گزارش می‌شود، این تغییر سیگنالی است که نظر سرمایه‌گذاران را به خود جلب می‌کند. در واقع نهنگ‌ها با دستکاری حجم معاملات سعی دارند در بازار هیاهو ایجاد کنند.

چطور فریب تکنیک واش ترید را نخویم؟

با مقایسه کردن حجم معاملات می‌توان این فریب را شناخت. تفاوت چشم‌گیر حجم معامله یک روز با روزهای دیگر مشکوک است و می‌تواند تاثیر نهنگ‌های ارز دیجیتال را لو بدهد.

چطور رفتار نهنگ‌ها را شناسایی کنیم؟

برای شناسایی رفتار نهنگ‌ها باید تغییرات حجم معاملات، ورود و خروج نهنگ‌ها را رصد کنید. اما پیدا کردن نهنگ‌ها و زیر نظر گرفتن معاملات آن‌ها آسان نیست. به همین منظور می‌توانید از وب سایت‌ها و کانال‌های تلگرامی که معاملات نهنگ‌ها را به صورت لحظه‌ای گزارش می‌دهد کمک بگیرید.

اما چطور از این اطلاعات استفاده کنیم؟

مهم‌ترین چیزی که برای ما اهمیت دارد آدرس والت‌هایی است که بیش از 1000 واحد بیت کوین دارند. هر ورود یا خروج پول از این والت‌ها می‌تواند در بازار نوسان ایجاد کند. دو حالت مهم از این نوع معاملات به ما در شناسایی رفتار نهنگ‌ها کمک می‌کند. با شناسایی هوشمندانه و به موقع این رفتارها می‌توان از آن‌ها برای معامله سیگنال گرفت. البته که شناسایی اشتباه این رفتار‌ها می‌تواند ما را در دام نهنگ‌ها بیندازد.

انتقال از والت به صرافی

صرافی‌ها رایج‌ترین پلتفرم برای معامله هستند. بنابراین انتقال کوین‌ها از والت به حساب صرافی نهنگ‌ها معمولاً به این معنی است که نهنگ کوین‌ها را به حساب صرافی خود واریز کرده است و قصد دارد آنها را در کوتاه مدت یا میان مدت معامله کند.

انتقال بیت کوین از والت به صرافی با حجم بالا معمولا به این معنی است که نهنگ قصد دارد بیت کوین خود را در بازار بفروشد. گفتیم که معاملات نهنگ‌ها تاثیر چشم‌گیری در بازار دارد. فروش حجم زیاد بیت کوین فشار نزولی بر بازار وارد می‌کند و باعث پایین آمدن قیمت آن می‌شود.

انتقال از صرافی به والت

انتقال کوین‌ها از حساب صرافی به والت شخصی معمولا سیگنالی است که نشان می‌دهد نهنگ در کوتاه مدت قصد معامله ندارد. نهنگ‌ها بیت کوین خود را به کیف پول‌هایشان انتقال می‌دهند تا آن را ذخیره کنند. این یعنی اتفاقات خوبی برای بیت کوین در راه است و احتمال دارد قیمت آن بالا برود. وگرنه نهنگ‌ها بیت کوین خود را می‌فروختند و وارد رمز ارز دیگری می‌شدند. بد نیست بدانید که معمولا نهنگ‌ها والت‌های سرد را برای ذخیره بلندمدت انتخاب می‌کنند. چون این والت‌ها امنیت بیشتری دارند.

در اینجا ذکر این نکته ضروری است که وقوع هر یک از انواع تراکنش‌های ذکر شده در بالا هیچ نتیجه خاصی را تضمین نمی‌کند. نهنگ‌ها می‌دانند که تراکنش‌های‌شان ردیابی می‌شود و گاهی اوقات ممکن است سکه‌ها را بین کیف پول‌ها و صرافی‌ها جابه‌جا کنند تا نظم بازار را تحریک کنند.

نتیجه‌گیری

نهنگ‌های ارز دیجیتال به افرادی گفته می‌شود که سرمایه زیادی در بازار ارزهای دیجیتال دارند و با این سرمایه روند معاملات بازار را را تغییر می‎‌‌‌‌دهند. نهنگ‌ها با هوش و سرمایه خود بازی‌هایی تدارک می‌بینند که آن‌ها را به سود می‌رسانند. مثل سل وال و واش ترید. در این مقاله از چشم بورس ما سایت‌هایی را به شما معرفی کردیم که حجم و قیمت معاملات نهنگ‌ها را گزارش می‌دهند. گفتیم که انتقال رمز ارزها از والت به صرافی یعنی اینکه نهنگ‌ها قصد دارند دارایی خود را به فروش برسانند. اما انتقال از صرافی به والت یعنی نهنگ‌ها قصد معامله ندارند و می‌خواهند دارایی خود را نگه دارند. البته که این نتایج یک اصل نیستند و رفتار نهنگ‌ها مبهم و غیرقابل پیش‌بینی است.

مزرعه استخراج بیت کوین BITCOIN به چه معناست؟

شاید واژه مزرعه استخراج بیت کوین در ذهن شما، یاد‌آور شالیزار یا یک مزرعه بزرگ را تداعی نماید. اما منظور از مزرعه بیت کوین یا فارم ماینینگ (Mining Farm) محلی است پر سرو‌صدا (خارج از منطقه مسکونی و شهر) به شکل کارگاه یا سوله، که از تعداد زیادی دستگاه‌های هوشمند ماینر تشکیل شده است که به وسیله آن دستگاه‌های ماینر نسبت به استخراج بیت کوین فعالیت دارند.

این دستگاه‌ها که به نام ASIC معروف هستند با توجه به توان سخت افزاری که دارند در کنار هم قرار گرفته و با مصرف زیاد برق، نسبت به استخراج بیت کوین ( https://ok-ex.io/buy-and-sell/BTC ) فعالیت می‌نمایند.

نحوه کار ماینرها به این صورت است که با استفاده از دستگاه‌های ASIC و پیدا کردن بلوک‌های جدید در بلاکچین و به کارگیری از فرمولهای رمزگشایی پیچیده در شبکه زنجیره بلوکی، به عنوان پاداش کوین دریافت می‌کنند و در ادامه شرایط سوددهی را برای خود به‌وجود می‌آورند. از طرفی نیز ماینر‌ها تراکنش‌های انجام شده در شبکه بلاک چین بیت کوین را با توجه به توان سخت افزاری خود تایید نموده و در اختیار شبکه بلاک چین قرار می‌دهند و در ادامه پاداش می‌گیرند که این پاداش‌ها همان ارز‌های استخراج شده هستند.

چگونه شبکه بیت کوین ایمن می شود؟

بیت کوین با الگوریتم SHA-256، که متعلق به خانواده الگوریتم های هش SHA-2 است، ایمن می چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ شود. همین الگوریتم توسط فورک آن، بیت کوین کش و همچنین چند ارز دیجیتال دیگر مورد استفاده قرار گرفته است.

به زبان ساده با توجه به اینکه تایید تراکنش ها به دست ماینرها و با تایید حداقل ۵۱ درصد از آنها صورت می‌گیرد، چنانچه هر یک آنها تخلف کند یا به اشتباه تراکنش یا بلوکی را تایید کند، بدون تایید ۵۱ درصد از جامعه، تراکنش و چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ بلوک جدید قابل قبول نخواهد بود.

در نتیجه اگر کسی به دنبال هک کردن شبکه بیت کوین باشد باید رضایت حداقل ۵۱ درصد از تایید کننده‌های جامعه شبکه بیت کوین را جلب کند و چون با تایید آنها در واقع دارایی های خودشان نیز به خطر می‌افتد پس منطقا آنها با هکر همدست نخواهند شد و هک کردن بلاک چین بیت کوین را عملا محال خواهند کرد.

نکته: به سازوکار و الگوریتمی که در بالا سعی کردیم تا به آسان‌ترین روش ممکن خدمت شما توضیح دهیم، به اصطلاح الگوریتم اثبات کار (Proof-of-Work) یا PoW می‌گویند.

درباره تراکنش‌های نیمه ناشناس بیت کوین

تمامی داد و ستدها و تراکنش‌های بیت کوین در فناوری بلاک چین انجام می‌شود. حجم این نوع از معاملات امروزه به بیش از ۱۰ میلیون تراکنش رسیده است. درست است که کریپتوکارنسی بیت کوین رمزنگاری شده است اما نیمه ناشناس است. دلیل این موضوع استفاده از آدرس کیف پول ارز دیجیتال برای تعیین هویت کاربران آن است.

از طرف دیگر هویت افراد توسط آدرس‌ها قابل نمایش نیست اما آدرسی که کاربران برای انجام معاملات خود مورد استفاده قرار می‌دهند می‌تواند کاملا قابل ردیابی باشد.

هویت کاربران یا همان آدرس کیف پولهایشان به شکل حروف و چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ اعداد در بلاک چین بیت کوین ثبت می‌شود. از طرفی دیگر اطلاعات آنها توسط نرم‌افزار‌های تحلیلی به آدرس‌های بیت کوین پیوست داده می‌شود.

با توجه به استفاده از فناوری بلاک چین بیت کوین و وجود حجم فوق‌العاده تراکنش‌ها، مدیریت تراکنش‌های نیمه ناشناس به یکی از دغدغه‌های ارائه دهندگان فرآیندهای مجازی بیت کوین تبدیل شده است. به همین خاطر برای مدیریت، ردیابی، تحلیل و شناسایی تراکنش‌ها، امروزه آنها نرم افزارهای مخصوصی را مورد استفاده قرار می‌دهند.

اما سوالی که مطرح می‌شود این است که آیا می‌توان این تراکنش‌های نیمه ناشناس را ارسال کرد؟

وجود امنیت و داشتن حریم خصوصی برای کاربران از اهمیت بالایی برخوردار است. از آنجایی که تراکنش‌های نیمه ناشناس بیت کوین را می‌توان ردیابی نمود، برخی از کاربران علاقه‌مند هستند که از کریپتوکارنسی‌هایی استفاده کنند که می‌شود آنها را با تراکنش‌های کاملا ناشناس ایجاد کرد؛ رمزارزهایی مانند؛ دش Dash، مونرو Monero و زی‌کش Zcash که همه این‌ها از حریم خصوصی مطلوبی برخوردارند و در شبکه این کریپتوکارنسی‌ها ردیابی تراکنش‌ها بسیار دشوار است.

سوال دوم که از اهمیت بالایی برخوردار است، مشخص شدن راه‌های ردیابی معاملات بیت کوین است.

می‌دانیم که در معاملات بیت کوین، اطلاعات معامله‌گر می‌تواند به صورت ناشناس و مستعار ثبت شود. اما با توجه به قابلیت فناوری بلاک چین در بیت کوین، اطلاعات کلیه تراکنش‌ها خرید و فروش بیت کوین ثبت شده و می‌توان با استفاده از آن اطلاعات صاحب آدرس را پیدا کرد. از طرف دیگر می‌توان به هدف رصد تراکنش‌ها و تشخیص صاحب آدرس در معاملات بیت کوین، از ابزارها و وب‌سایت‌های معرفی شده که نقش کاوشگر Explorer را دارند استفاده نمود. مانند:

وب‌سایت Blockchain.com

با استفاده از وب‌سایت بلاک چین دات‌کام می‌توان به راحتی نسبت به ردیابی تراکنش‌ انواع رمزارزها اقدام نمود. از طرف دیگر این وب سایت می‌تواند در جایگاه یک کیف پول بیت کوین نیز برای کاربران خدمات مطلوبی را ارائه دهد.

ابزار Coinpath

دیگر راهکاری که می‌توان به واسطه آن نسبت به ردیابی تراکنش‌ها اقدام نمود، ابزاری است به نام کوین پس.

برای استفاده از این ابزار لازم است که Txid یا هش تراکنش مورد نظر را در باکس جستجو مشخص شده تعریف نمایید تا در ادامه کلیه تراکنش‌های فرد مذکور نشان داده شود.

مرورگر blockchain explorers

که می‌تواند به عنوان یک کاوشگر بلاک چین برای ردیابی تراکنش‌های بیت کوین مورد استفاده قرار گیرد.

TXID چیست و چگونه می‌توان تراکنش را در بلاک‌چین یافت؟

آیا شما اولین معامله ارز رمزنگاری شده (یا شاید نه اولین) خود را در بیت کوین، تتر، اتریوم، XRP یا هر ارز دیگر به اتمام رسانده‌اید؟ سپس، دریافت‌کننده از شما می‌خواهد تا TxID برای او بفرستید؟ معمولاً این اصطلاح برای تازه‌واردان نامفهوم به نظر می‌رسد و درواقع به‌عنوان مدرک پرداخت ارسال می شود.

بنابراین TXID چیست و چگونه می‌تواند در هنگام معامله با ارزهای رمزپایه به شما کمک کند؟ این مقاله تترلند را تا انتها مطالعه کنید.

TxID به چه معناست؟

Tx Hash، هش معامله است. همچنین به‌عنوان شناسه تراکنش (TXID) شناخته می‌شود. این شناسه شامل نویسه‌های عددی است و شماره شناسایی مشخص شده برای معامله بیت کوین، تتر یا هر ارزی که با آن معامله انجام داده‌اید را نشان می‌دهد.

هر معامله‌ای که در بلاک چین بیت کوین انجام می‌شود دارای این شناسه منحصر به فرد است. به همین ترتیب، معاملات در بلاک چین Ethereum دارای یک Tx Hash منحصر به فرد خواهد بود و هر معامله در بلاک چین Litecoin همچنین دارای TXID خواهد بود.

در اینجا، مثالی از شناسه تراکنش بیت کوین آورده شده است. برای مثال، این TxID لازلو هانیچ است که در مه سال 2010، 10 هزار BTC را برای پیتزا ارسال کرد.

این شناسه منحصر به فرد یک رشته طولانی از حروف و اعداد است که برای شناسایی یک معامله خاص در بلاک چین استفاده می شود.

چرا یافتن شناسه تراکنش خود یا TXID مهم است؟

چرا کسی به این شناسه تراکنش احتیاج دارد؟ تمام معاملات موجود در بلاک چین به صورت عمومی در دسترس است. پس از پرداخت یا انتقال ارز به آدرس دیگر، تراکنش پخش می‌شود و TXID ایجاد می‌شود.

اگر شماره TXID فرستنده چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ را بدانید، می‌تواند بر روند معامله تأثیر بگذارد. به‌عنوان مثال، اگر یک مشکل انتقال به دلیل کمیسیون یا کارمزد کم تشخیص داده شود، می‌توان انتقال را لغو کرد تا یک معامله جدید با افزایش کارمزدها و تأیید سریع‌تر ایجاد کند. با شناسه، وضعیت معامله به راحتی قابل پیگیری است.

هر کسی که TXID داشته باشد، تمام جزئیات انتقال و تراکنش را پیدا خواهد کرد که موارد چطور می‌توان بیت کوین را ردیابی کرد؟ زیر را به‌دست خواهد آورد:

• آدرس فرستنده
• آدرس گیرنده
• مبلغ کل ارسال شده
• تاریخ انتقال
• کارمزد
• تعدادی تأیید

هش و شناسه‌های معامله حاوی اطلاعات شخصی نیستند، بنابراین به اشتراک گذاشتن آن‌ها با هر کسی ایمن است و مشکلی ندارد. می‌توانید این اطلاعات را با ارائه دهنده خدمات خود به اشتراک بگذارید تا از وضعیت انتقال به آن‌ها اطلاع دهید. برای تأیید موفقیت در معامله می‌توانید شناسه معامله خود را با تاجر به اشتراک بگذارید. می‌توان گفت که شناسه معامله، اثبات پرداخت است.

نحوه بررسی هش معامله

بیشتر ارزهای رمزپایه با دفترهای عمومی یا توزیع شده کار می‌کنند، اطلاعاتی که در آن برای همه کاربران موجود است. اول از همه، شما می‌توانید معامله خود را در blockchain explorer پیدا کنید. بسته به بلاک چینی که معامله در آن انجام شده است، باید آن را در معامله مربوطه جستجو کنید.

TXID را از کجا پیدا کنیم؟

TXID را می‌توانید در گزارش تراکنش کیف پول ارز رمزنگاری شده که با آن معامله انجام شده است، بیابید. همچنین خدمات ویژه‌ای نیز توسعه یافته است. آن‌ها به شما امکان می‌دهند تا شناسه معامله خود را ردیابی کنید. به‌عنوان مثال، می‌توانید بیت کوین، تتر، Ethereum ، Litecoin ، ,XRP را در جستجوگر بلاک چین آن‌ها بررسی کنید.

نمونه شناسه تراکنش اتریوم

جهت یافتن TXID برای یک معامله خاص، باید اطلاعات دیگر مربوط به آن را بدانید. آدرس عمومی گیرنده راحت‌ترین دسترسی را فراهم می‌کند. جستجوی معامله در وب‌سایت ارز دیجیتال که پرداخت در آن ارسال و انجام شده، امکان‌پذیر است. در اینجا یک الگوریتم اساسی برای یافتن شناسه تراکنش شما وجود دارد:

با وارد کردن آدرس عمومی، جای خالی «جستجو» را پر کنید. این سرویس کلیه معاملات متناسب با آدرس عمومی را به شما نشان می‌‎دهد. معامله مورد نیاز خود را پیدا کنید.

از آن‌جا که این لیست می‌تواند بسیار طولانی باشد، شما می‌توانید اطلاعات بیشتری مانند مجموع معامله را به جستجوی خود اضافه کنید. این می‌تواند به شما کمک کند تا سریع‌تر اطلاعات لازم را پیدا کنید.

در برخی موارد، یک شماره TXID می‌تواند همزمان چندین تراکنش را در بر بگیرد. این پرونده یک معامله برداشت چندگانه است. برای چنین عملیاتی، موتور جستجو فقط اولین پرداخت را با شناسه نمایش می‌دهد، مابقی موارد غیرممکن است.

جمع‌بندی

دنیای ارزهای رمزپایه با پرداخت‌های سنتی یا معاملات بانکی تفاوت زیادی دارد. برای خرید یا فروش خود رسیدی نخواهید داشت. با این حال، یافتن گزینه آن در بخش شناسایی معامله و تراکنشات نسبتاً آسان است. TXID تنها ابزاری است که به شما این امکان را می‌دهد تا تمام جزئیات مربوط به یک معامله را بدست آورید. به عبارتی دیگر، TXID اثبات پرداخت موفق است.

سریع‌ترین راه برای یافتن یک شناسه تراکنش ضروری استفاده از تاریخچه تراکنشات در کیف پول است. بنابراین تراکنشی که قصد یافتن TXID آن را دارید انتخاب کنید تا جزییات تراکنش به شما نشان داده شود.