مهم ترین انواع سبک های معاملاتی

درخواست حذف خبر: «خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۰۸۴۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۰۰۲۲۱۰۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید. با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

۹ نکته مهم که قبل از خرید میز اداری باید بدانید!

برای چیدمان شرکت خود به انواع مختلف میزهای اداری احتیاج خواهید داشت. میز کارمندی، مدیریتی، میز منشی و میز اتاق کنفرانس رایج ترین میزهایی ست که در عموم دفاتر اداری اعم از بزرگ و کوچک به کار می رود. از آنجایی که بدون خرید این میزها عملکرد شرکت شما مختل می شود، بد نیست پیش از خرید با چند نکته مهم و طلایی آشنا شوید.

بیشتر بخوانید: اخبار روز خبربان

۱- ابعاد فضا را بسنجید

پیش از اینکه برای خرید میز اداری به بازار بروید، بهتر است ابعاد فضای اداری را در اتاق های مختلف اندازه گیری کنید. عدم تناسب میان ابعاد میز و ابعاد اتاق رایج ترین مشکلی ست که افراد پس از خرید میز اداری با آن مواجه می شوند.

همانطور که می دانید خرید یک میز بزرگ در فضای کوچک موچک مهم ترین انواع سبک های معاملاتی تنگ شدن فضا و اخلال در عبور و مرور می شود. به طور عکس میزهای کوچک نیز به همین میزان دکوراسیون اداری را به هم می زنند. پس پیش از انتخاب ابعاد را اندازه بگیرید و در طول خرید مورد توجه قرار دهید.

۲- یک بودجه تقریبی در نظر بگیرید

تعیین بودجه پیش از خرید میز اداری کمک می کند تا دامنه انتخاب شما محدودتر شود. همانطور که می دانید تنوع گسترده ای در میان میزهای اداری وجود دارد. انجام اینکار تا حد زیادی نمونه های غیر مرتبط با بودجه را کنار زده و شما را در سریع ترین حالت ممکن به میز مناسب می رساند.

۳- سبک حاکم بر محیط را مورد توجه قرار دهید

پیش از اینکه به انتخاب رنگ و متریال بپردازید، لازم است سبک میز را انتخاب کنید. شاید در نگاه اول انتخاب سبک کمی سخت و پیچیده به نظر برسد. این در حالیست که با پیروی از سبک موجود در فضای اداری انجام اینکار نیز ساده می شود. کافیست سبک حاکم بر محیط را بشناسید و از آن در انتخاب میز اداری کمک بگیرید.

برای مثال در صورتی که سبک موجود شما از نوع کلاسیک است، سراغ میزهای کلاسیک و مجلل بروید. به طور عکس برای چیدمان فضاهای ساده و مینیمال از میزهای مدرن و معاصر خریداری کنید.

۴- بهترین رنگ و طرح میز اداری را انتخاب کنید

پس از اینکه سبک کلی میز اداری را انتخاب کردید، بهترین رنگ را در تناسب با اهداف سازمانی خود انتخاب کنید. برای مثال در انتخاب رنگ برای کسب و کارهای رسمی سراغ تونالیته رنگ های خنثی و روشن بروید. به طور عکس در مشاغل غیر رسمی از هارمونی رنگ های شاد و مهیج استفاده کنید تا بدین شکل روحیه خلاقانه پرسنل خود را تقویت کنید. برای انتخاب رنگ های شاد چاره ای جز انتخاب سبک مدرن ندارید. چرا که عموم میزهای سبک کلاسیک در رنگ های گرم و تیره ساخته شده و برای استفاده در اماکن رسمی و لاکچری مناسب هستند.

۵- به استاندارد میز اداری بودن میز توجه کنید

تا به اینجا به اهمیت مشخصات ظاهری پرداختیم. اما شما میز را برای انجام فعالیت های اداری کارمندان خریداری می کنید. از این رو لازم است در مهم ترین انواع سبک های معاملاتی کنار انتخاب ویژگی های ظاهری به میزان بهره مندی میز اداری از استانداردهای ارگونومی توجه داشته باشید.

میزهای استاندارد دارای ابعاد و ارتفاع مناسب بوده و در تناسب کامل با حالات طبیعی بدن ساخته شده اند. آن ها از قابلیت های پیشرفته ای برای تنظیم ارتفاع میز بهره برده اند. از این رو نشستن طولانی مدت بر روی میزهای استاندارد موجب ایجاد حس درد در ناحیه کمر و گردن نمی شود.

۶- به کیفیت و دوام میزاداری اهمیت دهید

دوام و کیفیت متریال مصرفی در میز اداری، میزان ماندگاری آن را تضمین می کند. برای اینکه بتوانید از میز خریداری شده برای سالیان سال استفاده کنید، لازم است دوام و کیفیت آن را در بخش های مختلف مورد توجه قرار دهید. به خاطر داشته باشید برند هایی که میز اداری خود را با ضمانت و گارانتی عرضه می کنند، از دوام محصول مطمئن هستند. خرید از این برندها خیال شما را از بابت دوام و ماندگاری راحت می کند.

۷- کیفیت اتصالات میز را بسنجید

اغلب افراد در خرید میز اداری کیفیت متریال به کاررفته در بدن اصلی را می سنجند. این در حالیست که خرابی در میزهای اداری در اثر پایین بودن کیفیت اتصالات رخ می دهد. بنابراین بهتر است جهت اطمینان، در هنگام خرید کیفیت دسته ها، پایه ها و همچنین قفسه های داخلی را نیز ارزیابی کنید.

۸- نوع فعالیت را در نظر بگیرید

مسلماً نمی توانید از یک میز در بخش های مختلف شرکت استفاده کنید. هر سمت شغلی و هر نوع فعالیتی نیاز به یک میز مشخص دارد. برای مثل میز اتاق مدیریت با میز کارمندان از لحاظ ابعاد و شکل کلی متفاوت است. میز کارمندان نیز با میز منشی تفاوت دارد. به همین خاطر توصیه می شود در ابتدا نوع فعالیت کارمندان را مشخص کرده و سپس در تناسب با آن اقدام به خرید کنید.

۹- کیفیت را فدای قیمت نکنید

شاید در نگاه اول خرید میز ارزان قیمت مقرون به صرفه به نظر برسد. اما شک نکنید که میز ارزان قیمت و بی کیفیت در طول مصرف هزینه های بسیاری از بابت تعمیر و یا تعویض قطعات می تراشد. به همین خاطر است که توصیه می کنیم در هنگام خرید سراغ میزهای با کیفیت بروید و تفاوت هزینه ها را با یک مقایسه منطقی، پرداخت کنید.

سخن پایانی

با ۹ نکته مهم در خرید میز اداری آشنا شدید. رعایت این نکات ساده کمک می کند تا خریدی موفق را تجربه کنید. به خاطر داشته باشید میز اداری از جمله تجهیزاتی است که تنها یکبار خریداری شده و مدت ها مورد استفاده قرار می گیرد. پس در انتخاب آن دقت و وسواس لازم را به خرج داده و هیچگاه کیفیت را فدای قیمت آن نکنید.

** محتوای این مطلب تبلیغاتی است و ایرنا مسئولیتی درباره آن ندارد.

برچسب‌ها خرید اینترنتی خرید آنلاین فروشگاه اینترنتی

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.irna.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «ایرنا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۳۰۸۴۶۷ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۰۰۲۲۱۰۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

موقع خرید هدست بازی این اشتباهات را نکنید

نادیده گرفتن راحتی اولویت ندادن به کیفیت صدا توجه زیاد به ویژگی‌های جزیی هدست اعتماد کورکورانه به برند بی توجهی به مواقع حراج هدست‌ها

به گزارش اقتصادآنلاین به نقل از باشگاه خبرنگاران، برخی از اشتباهات رایج گیمر‌ها در مورد هدست‌های بازی رایانه شخصی وجود دارند که ارتکاب این اشتباهات ممکن است منجر به انتخاب مدل اشتباه یا عدم استفاده حداکثری از آن وسیله شود.

انتخاب هدست بازی برای رایانه شخصی کمی متفاوت از هدفون برای گوش دادن به موسیقی است.

به عنوان مثال، در حالی که می‌توانید از یک هدست معمولی برای یک یا دو ساعت گوش دادن به موسیقی استفاده کنید، نمی‌توانید از آن برای مدت زمان طولانی مثلا انجام بازی استفاده کنید.

با توجه به این موضوع، پنج اشتباه احتمالی وجود دارند که هنگام خرید هدست بازی رایانه شخصی باید از آن‌ها اجتناب کنید:

نادیده گرفتن راحتی

شما ساعت‌ها یک هدفون را روی گوش خود قرار خواهید داد؛ بنابراین اولین عاملی که باید در نظر بگیرید راحتی است. این شامل در نظر گرفتن نیروی گیره، بالشتک گوش، خنک‌کننده و سایر ویژگی‌هایی است که برخی از هدفون‌ها را بهتر از سایرین می‌سازد تا راحتی لازم را در حین انجام بازی‌های مورد علاقه‌ به شما بدهد.

اولویت ندادن به کیفیت صدا

صدای فراگیر، بدنه ممتاز و نام تجاری تمرکز می‌کنند و کیفیت صدای هدفون را نادیده می‌گیرند. اولین عملکرد یک هدست بازی کامپیوتری، تولید مجدد صدا است. شما هدستی نمی‌خواهید که صدای بدی تولید کند که لذت بازی را از بین ببرد. بنابراین باید روی هدفون‌هایی تمرکز کنید که بهترین کیفیت صدای ممکن را به شما ارائه می‌دهند تا بتوانید هر اتفاقی را که در داخل بازی می‌افتد، بشنوید و به آن پاسخ مناسب دهید.

توجه زیاد به ویژگی‌های جزیی هدست

در حالی که گاهی اوقات از ویژگی‌های مفید مرتبط با میکروفون مانند حذف نویز پس‌زمینه یا قابلیت تنظیم یادداشت جانبی برخوردار می‌شوید، هیچ هدفونی با همه ویژگی‌های خوب خود نمی‌تواند عیبی مانند کیفیت صدای ضعیف را جبران کند.

اعتماد کورکورانه به برند

تصور نکنید که چون هدست قبلی شما در طول دوره گذشته به خوبی خدمات داده است، دوباره همان برند را بخرید برای شما عالی خواهد بود. در دنیای فناوری همیشه رقابت شدیدی بین برند‌های مختلف برای ارائه بهترین محصولات با ویژگی‌های جدید وجود دارد. بهتر است بدون توجه به نام شرکت تولید کننده، نظرات را بخوانید و هدفون های متناسب با نیاز خود را جست و جو کنید.

بی توجهی به مواقع حراج هدست‌ها

در نهایت اگر می‌خواهید یک هدست باکیفیت، اما با قیمتی متناسب با بودجه خود تهیه کنید، به محض عرضه هدست به بازار عجله نکنید؛ زیرا معمولاً قیمت بالایی دارد و بهتر است منتظر بمانید تا مدتی بگذرد یا در فصول حراج با قیمتی نازل تهیه کنید.

قرارداد آتی

کالایی که در قرارداد آتی باید تحویل داده شود باید دارای کمیت، کیفیت و استاندارد و باشد که زمان و محل تحویل آن نیز مشخص باشد. متغیر مورد اهمیت در معاملات آتی، قیمت می باشد که در طول معامله کشف می گردد.

تعریف قرارداد آتی:

قرارداد آتی (future contract) یا به اختصار آتی (futures)، توافق نامه ای می باشد که مبتنی بر خرید یا فروش دارایی در زمان معینی در آینده، و با قیمت مشخص است.

انواع قرارداد های آتی:

قرارداد های آتی به دو گروه اصلی طبقه بندی می شوند:

قرارداد های آتی کالا: شامل محصولات کشاورزی، فلزات، مواد نفتی و …

قرارداد های آتی مالی: ابزار هایی نظیر سهام، اوراق قرضه، ارز و …

در بازار های مالی کنونی، قرارداد ها بر پایه های دیگری همچون ارز، نرخ بهره و شاخص های بازار سهام بسیار متداول شده اند که نقش مهمی را در کنترل ریسک ایفا می کنند.

ویژگی های قرارداد های آتی:

قرارداد های آتی دارای ویژگی های زیر هستند.

اﺳﺘﺎﻧﺪارد ﺑﻮدن ﻣﺸﺨﺼﺎت ﻗﺮارداد:

شرایط استاندارد این نوع از قرارداد ها باعث می ‌شود که نتوانند به صورت دقیق به همه نیاز های مشارکت کنندگان در بازار های مالی پاسخ بدهند. این شرط یکی از معایب قرارداد های آتی به شمار می رود.

ﻣﻌﺎﻣﻠﻪ در ﺑﻮرس (ﺷﻔﺎﻓﻴﺖ ﻗﻴﻤﺖ):

بورس معاملات آتی مکانی معین برای خریداران و فروشندگان می باشد که از طریق سامانه الکترونیکی دارای استاندارد بورس، معاملات آتی انجام می ‌گردد. این معاملات برای تمامی شرکت کنندگان در بازار به صورت عادلانه عرضه قابل عرضه می باشد.

کارگزاران و کارگزاری ها، سفارش های مشتریان را از طریق روش های موجود در سازمان بورس، در سامانه معاملاتی قرارداد های آتی قرار می دهند.

سپس معاملات ثبت شده بر اساس اولویت ‌های قیمتی و در صورت مساوی بودن قیمت ‌ها بر اساس اولویت زمانی انجام می گیرد.

بورس ها و کارگذاری ها خودشان حق معامله ندارند و نمی ‌توانند مشتریان را وادار به معامله کنند در واقع می توان گفت که مسئولیت بورس و کارگزاری ها، ایجاد بازاری منسجم و شفاف به منظور کشف قیمت ها و انجام معاملات به صورت عادلانه می باشد.

تمامی بورس های سراسر دنیا به وسیله مقام ناظر کنترل می شوند. هر زمان یکی از اعضای معامله گر در بورس، قوانین و مقررات وضع شده را نادیده بگیرد، مشمول جریمه می شود و یا ممکن است که ممنوع المعامله شود.

موسسه مشاوران مطالعه مقاله تکالیف مالیاتی را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

انواع قرارداد های آتی

اﺗﺎق ﭘﺎﻳﺎﭘﺎی، عدم ریسک اﻋﺘﺒـﺎری، وﺟﻮد مکانیسم وﺟﻪ ﺗﻀﻤﻴﻦ و کاهش ریسک اﻋﺘﺒﺎری:

اتاق پایاپای (روزانه) در هر بورس، نقش مهمی را برای تضمین عملکرد مالی قراردادهای آتی معامله شده ایفا می ‌کند که به عنوان پشتوانه قابل اطمینان برای طرفین معامله می ‌باشد.

ﻧﻘﺪ ﺷﻮﻧﺪگی ﺑﺎﻻ:

در این نوع از قرارداد ها، برای این که سرمایه گذار و معامله گر بتواند قرارداد آتی را به فروش رساند، به مالکیت آن دارایی معین نیاز ندارد و با انجام معامله پیش فروش می تواند یک قرارداد آتی را در بازار بفروشد.

در صورت نیاز به تحویل کالا، می تواند آن را از بازار فیزیکی تهیه کند که این امر میزان نقد شوندگی معاملات را تا حد بسیار زیادی افزایش می دهد.

اﻧﻌﻄﺎف ﭘﺬﻳﺮی ﭘﺎﻳﻴﻦ:

این ویژگی به دلیل توضیحات مورد اول می باشد.

پوشش ریسک:

از مهم ترین مزیت های قرارداد های آتی، خاصیت پوشش ریسک آنها می باشد. این خاصیت، به معنای اتخاذ موقعیتی در بازار می باشد که هدف آن کاهش یا از حذف ریسک ناشی از نوسانات و تغییرات قیمت است.

هزینه اندک معاملات:

معاملات قرارداد های آتی نسبت به معاملات نقدی از هزینه معاملاتی کمتری برخوردار است.

اهرم مالی:

استفاده از اهرم مالی در معامله های قرارداد آتی از درجه ریسک بالایی برخوردار می باشد و به معامله گران فرصت کسب کردن میزان سود بالایی را می ‌دهد به طوری که معامله گر با یک سپرده اولیه می ‌تواند معادل کل ارزش دارایی تعهد شده، سود و یا زیان کسب کند.

نکته: مسئله‌ ای که این ریسک را تشدید می کند اهرمی بودن معاملات آتی می باشد.

مشخصات قرارداد های آتی:

مشخصات قرارداد های آتی به شرح زیر می باشد.

ﻧﻮع دارایی ﭘﺎﻳﻪ و اﺳﺘﺎﻧﺪارد کالا:

در قرارداد های آتی، کالا و یا دارایی ای که قرارداد آتی بر روی آن منتشر گردد را اصطلاحا دارایی پایه می گویند.

همچنین در بورس های کالایی در سراسر دنیا، بر روی دارایی ‌های مختلفی از جمله محصولات کشاورزی، انواع فلزات، انواع فرآورده ‌های نفتی و سایر محصولات قرارداد آتی منتشر مهم ترین انواع سبک های معاملاتی می‌ شود که با عنوان دارایی پایه قرارداد های آتی مورد معامله قرار می گیرند.

اﻧﺪازه ﻗﺮارداد آتی:

اندازه قرارداد مشخص کننده حجم دارایی ای می باشد که طی یک قرارداد باید تحویل داده شود. به عبارتی می توان گفت، مقدار استاندارد شده دارایی پایه را به اصطلاح، اندازه قرارداد می نامند.

در این نوع از قرارداد ها، اندازه هر قرارداد توسط بورس تعیین می گردد و سرمایه گذاران فقط می ‌توانند مضرب های صحیحی از این مقادیر را مورد معامله قرار دهند.

دوره و ﺳﺎﻋﺖ ﻣﻌﺎﻣﻼتی و ﺗﺎرﻳﺦ سررسید:

تاریخ سر رسید قرارداد های آتی بر روی یک کالا به صورت استاندارد و مشخص توسط بورس تعیین می گردد که تنها برای سررسید های معینی تعیین می ‌شود که امکان انجام این گونه معاملات آتی در آنها وجود دارد.

وﺟﻪ ﺗﻀﻤﻴﻦ اوﻟﻴﻪ:

در توضیحات بخش اتاق پایاپای شرح داده شده است.

موسسه مشاوران مطالعه مقاله رکود اقتصادی را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

ویژگی های قرارداد های آتی

سایر مشخصات قرارداد های آتی:

• ﺣﺪ ﻧﻮﺳﺎن قیمت روزانه
• حداکثر ﺣﺠﻢ ﻫﺮ سفارش
• ﺳﻘﻒ ﻣﺠﺎز موقعیت ﻫﺎی ﺑﺎز
• ﺗﺤﻮیل و ﻣﻬﻠﺖ ﮔﻮاهی آﻣﺎدگی تحویل
• کارﻣﺰد ﻫﺎ و جرایم

بورس های معامله قرارداد آتی:

در کشور های مختلف جهان، بورس های زیادی برای معامله قرارداد های آتی وجود دارد که دو نمونه از بزرگ ترین بورس های آتی در آمریکا می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بورس شیکاگو (CBOT)
• بورس تجاری شیکاگو (CME)

از بزرگ ترین بورس های آتی در اروپا نیز می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• بورس قرارداد های آتی و اوراق اختیار معامله بین المللی لندن (LIFFOE)
• بورس یورکس (Eurex)

سایر بورس های بزرگ، شامل:

• بورس Bolsa de Mercadoriasy Futures در سائو پائولو
• بورس آتی مالی بین المللی در توکیو
• بورس بین المللی در سنگاپور
• بورس آتی در سیدنی

نمونه های قرارداد های آتی:

از نمونه های قرارداد های آتی می توان به موارد زیر اشاره نمود:

• قرارداد های آتی بر روی نرخ بهره کوتاه مدت
• قرارداد های آتی بر روی نرخ بهره میان مدت و بلند مدت در آمریکا
• قرارداد های آتی یورو دلاری

معاملات قرارداد های آتی نرخ ارز:

این معاملات در مقایسه با پیمان های آتی نرخ ارز بسیار کم می باشند که عمدتا به معاملات صورت گرفته در بورس شیکاگو محدود می گردند.

بیشتر معاملات آتی نرخ ارز، روی ارز های زیر صورت می گیرد:

• یورو
• دلار کانادا
• فرانک سوئیس
• ین ژاپن
• پوند انگلیس
• پزو مکزیک
• دلار استرالیا

فواید قرارداد آتی:

• تثبیت قیمت فروش برای آینده
• حفظ قیمت مورد نظر
• جلوگیری از نوسان قیمت
• اطمینان از دریافت میزان کالا (سهام) در زمان مورد نظر با قیمت تثبیت شده
• کسب سود برای معامله گر به وسیله نوسانان قیمت قرارداد آتی

پوزیشن های معاملاتی:

پوزیشن(Position) معامله زمانی صورت می گیرد که معامله گر در روز، معامله ای انجام دهد در واقع می توان گفت، یک معامله گر در شروع کار روزانه که هنوز هیچ گونه معامله ای انجام نداده است، هیچ موضعی اتخاذ نکرده است.

در این صورت، هیچ تعهدی وجود ندارد، اما به محض این که وارد بازار شود و شروع به انجام معامله نماید، این معامله گر پوزیشن Long را اتخاذ می کند.

موسسه مشاوران مطالعه مقاله اوراق مالی اسلامی را به شما عزیزان پیشنهاد می کند.

ویژگی های قرارداد آتی

Long Position:

واژه Long در زبان انگلیسی دقیقا به معنای مالکیت است و در واژگان بورس به موقعیت فردی اطلاق می شود که اوراق بهادار، کالا، ارز و مانند آنها را خریداری کرده و یا نگهداری می ‌کند و امیدوار است که قیمت آنها افزایش یابد.

در بازار آتی، به افرادی که مبادرت به خرید قرارداد آتی کنند، به گونه ای که متعهد شوند، در تاریخ انقضا دارایی پایه را تحویل بگیرند، اصطلاحا می گوییم موقعیت Long را اتخاذ کرده اند.

در بازار بورس آتی ایران، فردی که قرارداد آتی را می خرد و خود را متعهد به خرید دارایی پایه بر اساس ضوابط استاندارد بورس در تاریخ معینی می نماید، اصطلاحا موقعیت خرید یا موقعیت تعهدی خرید اختیار کرده است و اگر تا موعد سر رسید قرارداد، موضع خود را حفظ کند، لازم است که دارایی پایه را خریداری نماید.

Short Position:

به موقعیت فردی که قرارداد فروش اوراق بهادار، کالا، ارز و امثال آن را را منعقد کرده باشد، اصطلاحا Short می گویند.

در واقع می توان گفت که، موقعیت Short به موقعیت کسی گفته می شود که تعدادی قرارداد آتی در بازار آتی به فروش رسانده است و هنوز از طریق یک معامله جبرانی (خرید قرارداد آتی) موقعیت خود را در بازار مسدود نکرده است.

موقعیت تعهدی باز:

موقعیتی است که تعهدات دارنده موقعیت به یکی از روش های زیر ساقط نشده است:

• بستن موقعیت (معامله معکوس)
• معاوضه فیزیکی
• تسویه نقدی
• تحویل

همگرایی قیمت آتی با قیمت نقدی:

هر چه تاریخ (موعد) سر رسید قرارداد آتی نزدیک تر می شود، می توان نتیجه گرفت که قیمت آتی به سمت قیمت نقدی میل می کند و در سر رسید قرارداد آتی، قیمت آتی با قیمت نقدی برابر و یا خیلی نزدیک می شود.

در این صورت معامله گران فرصت های آربیتراژی زیر را خواهند داشت:

• فروش یک قرارداد آتی
• خرید دارایی
• تحویل دارایی

انجام این سه گام، باعث ایجاد سودی معادل اختلاف قیمت آتی و قیمت نقدی برای معامله گر می شود.

قرارداد های فارکس

بازار بین المللی فارکس، یکی از بزرگ ترین بازارهای سرمایه ی جهانی است. گسترده بودن این محل و تنوع سبک های معاملاتی در آن سبب شده قرارداد های مختلفی در فارکس مورد استفاده قرار گیرد. هر یک از این پیمان ها ویژگی های خاصی دارند که سبب برطرف کردن نیازهای گوناگون شما به عنوان یک تریدر می شود. پس اگر دوست دارید با این قرارداد ها آشنا شوید این مقاله را دنبال کنید.

فهرست محتوای مقاله

قرارداد فوروارد

قرارداد فیوچرز

قرارداد سوآپ ارز

مبادله های اسپات

قراردادهای فارکس

فارکس یک بازار جهانی معامله ی جفت ارزها است که ویژگی های برجسته ای دارد و می تواند در لیست انتخاب شما برای سرمایه گذاری قرار بگیرد.

به عنوان نمونه میزان نقدینگی در آن بسیار بالا است. خواب سرمایه در این جا وجود ندارد. سبک های معاملاتی خاصی در آن است.

سبک های معاملاتی متنوع همچون باینری آپشن، اسکاپ، مارجین و … . البته همه ی بروکرها این سبک های معاملاتی را پشتیبانی نمی کنند.

در کنار این سبک های مختلف، قراردادهای مختلفی هم وجود دارند که شما می توانید پس از بررسی با توجه به سبک معاملاتی و استراتژی خودتان هر یک از آن ها را انتخاب کنید.

مهم ترین قراردادهای فارکس عبارتند از فوروارد، فیوچرز، سوآپ ارز و مبادله های اسپات که در ادامه توضیحات لازم در مورد هر یک از آن ها داده می شود.

قرارداد فوروارد

پیمانی است که به موجب آن مقدار معینی از یک ارز در مقابل اخذ یک مقدار مشخصی از ارز دیگری بین دو طرف در تاریخ معینی از آینده بسته می شود.

نام دیگر آن قرارداد آتی است. در قرارداد فوروارد نیازهای مختص دو طرف معامله آورده می شود.

هم چنین شرایط صورت گرفتن معامله، زمان و مکان تحویل و کیفیت کالا در آن نوشته می شود.

قیمت تبادل ارز هم حین نوشتن پیمان، معین می گردد. هنگامی که تریدر در این قرارداد، ارزی را خریداری می کند، سود انباشته ی مرتبط با ارز خریداری شده به وسیله ی فروختن ارز کسب می شود.

زمانی که تبادل ارز در تاریخ سررسید سودآوری داشته باشد، امکان افزایش سود به دست آمده نیز وجود دارد.

اما لازم است بدانید فوروارد یک قرارداد استاندارد نشده است؛ چون مقررات به خصوصی در آن وجود ندارد و آن طبق نیازهای طرفین مکتوب می گردد.

قرارداد فیوچرز

آن یک قرارداد آتی استاندارد است که طی توافق طرفین در زمان سررسید دارایی مورد نظر با قیمت مشخص شده، مبادله می شود.

اگر بخواهید قرارداد فیوچرز ببندید حتما باید به بروکری مراجعه کنید که آن را پشتیبانی می کند.

فیوچرز در رابطه با ارز، قراردادی است که دو طرف معامله در آن به هم مهم ترین انواع سبک های معاملاتی تعهد می دهند تا در یک زمان مشخص خرید و فروشی در رابطه با یک میزان معینی ارز در قیمت تعیین شده، انجام دهند.

در این جا اگر قیمت ارزی که برای فروش گذاشته شده پایین بیاید، باز فروشنده سود می کند؛ چون قیمت پرداختی از طرف خریدار قبلا تعیین شده است.

پیمان های فیوچرز معمولا به وسیله ی شرکت های بین المللی مورد استفاده قرار می گیرند؛ همان شرکت هایی مهم ترین انواع سبک های معاملاتی که می خواهند خودشان را در مقابل تغییرهای پول های خارجی ایمن کنند.

قرارداد سوآپ ارز

آن یکی از پیمان های تجاری مهم بین المللی است که بین دو طرف خریدار و فروشنده بسته می شود. این قرارداد می تواند ریسک دارایی های ارزی شما را پوشش دهد.

این ریسک به دنبال تغییرات قیمت ارزی به وجود می آید. پایین آمدن ریسک در سوآپ ارز به این دلیل است که دو طرف معامله در طی چندین مرحله یا در پایان قرارداد، سود یکدیگر را پرداخت می کنند.

سوآپ ارز یکی از راه هایی است که شما می توانید با آن میزان ریسک معامله تان را در فارکس پایین بیاورید.

سوآپ ارز انواع مختلفی دارد که از جمله ی آن ها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

مبادله های اسپات

در قرارداد اسپات، پول های خارجی به خودی خود پس از تسویه به شکل فیزیکی مورد تبادل قرار می گیرند. در اغلب موارد تحویل ارز، دو روز پس از زمان اجرا شدن پیمان انجام می شود.

دلیلش هم این است که تبادل پول بین حساب ها به وسیله ی بانک، در وضعیت عادی دو روز به طول می انجامد.

اگر بخواهید قرارداد اسپات در فارکس ببندید باید به بروکری مراجعه کنید که اسپات را پشتیبانی می کند.

اما اسپات در بازارهای مرتبط با کالاها زیادتر استفاده می شوند؛ یعنی هر گاه شما برای تبادل ارز به بانک رجوع کنید، حقیقتا در بازار اسپات شرکت کرده اید.

فرق بین قرارداد فیوچرز و اسپات ارزی فارکس در مشخص کردن قیمت تبادل ارز و وقت انجام شدن معامله است.

در واقع وقتی که شما به عنوان یک تریدر پیمان فیوچرز را انتخاب می کنید، در مورد یک قیمت تسویه در زمان آینده با طرف دیگر متعهد می شوید.

اما اگر شما پیمان اسپات ببندید باید بدون فوت وقت برای معامله اقدام کنید و ارز که همان دارایی شما است را تحویل بگیرید.

تفاوت این دو قرارداد روی مالیات و هزینه های تبادل ارزی که باید بپردازید، اثر می گذارد. به صورت کلی هم اکنون وضعیت اسپات فارکس بهتر از فیوچرز است.

جمع بندی قرارداد های فارکس

دانستید که فارکس یک بازار بین المللی برای معامله ی جفت ارزها است. این بازار 24 ساعته مزیت های زیادی دارد.

از جمله ی این مزیت ها می توان به سبک ها ی متنوع و قراردادهای گوناگون اشاره کرد. هر کدام از این سبک ها و قراردادها خصوصیاتی دارند که باعث سوددهی بیش تر شما می شوند.

پیمان های فارکس مانند فوروارد، فیوچرز، سوآپ ارز و مبادله های اسپات.

پیمان فوروارد یک قرارداد آتی غیر استاندارد است؛ چون شرایط خاصی ندارد و فقط طبق توافق طرفین شرایط آن نوشته می شود.

البته شرایط صورت گرفتن معامله، زمان و مکان تحویل و کیفیت کالا در آن نوشته می شود.

فیوچرز، پیمانی است که به وسیله ی آن می توانید دارایی مورد نظرتان را در واقع پیش فروش کنید. یعنی قیمت بین طرفین از قبل توافق می شود تا در زمان سر رسید در ازای تحویل دارایی، پول پرداخت شود.

سوآپ ارز می تواند ریسک دارایی را کاهش دهد؛ زیرا طرفین معامله در مدت چند مرحله یا در انتهای پیمان، سود همدیگر را پرداخت می کنند.

سوآپ ارز انواع مختلفی همچون همچون ثابت (ساده)، ثابت – شناور، شناور – شناور و غیر همسان دارد.

در مبادله های اسپات، ارزها به خودی خود پس از تسویه به شکل فیزیکی مورد معاوضه قرار می گیرند. غالبا هم تحویل ارز، دو روز پس از زمان اجرا شدن پیمان انجام می شود.

اما اگر دوست دارید به صورت کاربردی با این پیمان ها آشنا شوید حتما به سایت آکادمی طهرانی مراجعه کنید.

آکادمی طهرانی یک شرکت معتبر در زمینه ی پشتیبانی و آموزش بازارهای مالی است. پس اگر در بازارهای مالی ایران یا جهان نیاز به مشاوره مالی یا آموزش دارید فرصت را از دست ندهید.

تکنیک های معامله گری با انواع خط روند در تحلیل تکنیکال

خط روند در تحلیل تکنیکال یکی از ابزارهایی می باشد که سرمایه گذاران با استفاده از آن در معاملات استفاده میکنند و یکی از کاراترین ابزارها در تحلیل می باشد که سرمایه گذار با درک بازار و استفاده از خط روندها می تواند معاملات موفقی در بورس می باشد.

قبل از بیان مبحث خط روند در تحلیل تکنیکال، اجازه دهید موضوعی را توضیح بدهم. آیا تا به حال برای شما اتفاق افتاده که در رودخانه یا دریا شنا کنید؟ در هنگام شنا معمولا باید در جهت حرکت آب شنا کنید چرا که شنا کردن در خلاف جهت حرکت آب، فشار زیادی به عضلات وارد می‌کند. در بازار سرمایه هم گفته می‌شود در جهت روند در بازار معامله کنید چرا که معامله در خلاف جهت روند ممکن است زیان فراوانی را به سرمایه گذار وارد کند. همه سرمایه گذاران فعال در بازار سرمایه، با این جمله آشنا هستند اما نکته اینجاست که آیا قادر به درک و اهمیت موضوع هستند و آیا به عنوان یک اصل پایه ای به مفهوم خط روند توجه دارند یا خیر. در این بخش سعی می‌کنیم ابتدا تعریفی از روند ارائه کنیم و سپس موارد استفاده از روند را اندکی توضیح دهیم.

در بحث آموزش تحلیل تکنیکال گفته می شود زمانی که قیمت ها در یک جهت حرکت می‌کنند اصطلاحا روند شکل می‌گیرد. از آنجا که روند قدرت معامله گران را در نوسانات قیمت نشان می‌دهد، می‌توان انتظار داشت تا زمانی که نیرویی بیشتر از نیروی فعلی بازار و در جهت عکس به بازار وارد نشود، روند ادامه دارد. به طور کلی روند‌ها به سه دسته صعودی، نزولی و خنثی تقسیم می شوند که در ادامه توضیح مختصری در خصوص هر یک از روند ها داده می‌شود.

روند صعودی در تحلیل تکنیکال

هر گاه در نموداری شاهد سقف های بالاتر و کف های بالاتر باشیم روند را صعودی تعریف می‌کنیم. در روند صعودی، قیمت بیشتر از آنچه که تمایل به تضعیف داشته باشد تمایل به تقویت و بالارفتن دارد. استراتژی معاملاتی در روند صعودی خریدن و نگهداری سهم تا تشخیص انتهای روند صعودی هست.

شکل زیر روند صعودی نمودار را نشان میدهد.

روند نزولی در تحلیل تکنیکال

هر گاه در نموداری شاهد سقف های پایین تر و کف های پایین تر باشیم روند را نزولی تعریف می‌کنیم. در روند نزولی قیمت بیشتر از آنچه که تمایل به تقویت داشته باشد تمایل به تضعیف و پایین آمدن دارد. استراتژی معاملاتی در روند نزولی، نگاه کردن به بازار و عدم انجام معامله تا تشخیص انتهای روند نزولی هست اما برخی از سرمایه گذارانی که به دنبال نوسان گیری در بورس هستند در روند نزولی هم معامله میکنند اما معمولا خرید و فروش سهام در روند های نزولی ممکن است موجب زیان سرمایه گذار شود و احتمال آن نسبت به روند های دیگر بسیار بالاست.

شکل زیر روند نزولی در نمودار را نشان می‌دهد.

همانطور که در شکل بالا مشاده می شود نمودار هر بار سقف های پایین تر و کف های پایین تری می سازد و به همین دلیل می توان گفت خط روند نزولی تایید شده می باشد و تا زمانی که خط روند نزولی شکسته و تایید نشود نمی توان انتظار یک رشد مجدد در سهم را داشت. البته این حالت در شاخص کل هم میتواند وجود داشته باشد. به عنوان مثال فرض کنید که شاخص کل دارای یک روند نزولی است و به محض شکسته شدن روند نزولی و تایید آن، حجم و ارزش معاملات بازار افزایش می یابد که میتواند نشانه از ورود نقدینگی به بازار باشد که باید مورد توجه سرمایه گذاران قرار گیرد.

روند خنثی در تحلیل تکنیکال:

روند خنثی یکی از انواع روندها در تحلیل تکنیکال می باشد. در این روند عملا شاهد تغییرات متوالی در سقف ها و کف ها نیستیم و سهم در یک محدوده خنثی در حال حرکت است. به بیان دیگر؛ در این روند قدرت خریداران و فروشندگان با هم برابر است. استراتژی معاملاتی در روند خنثی؛ خرید سهم در کف های قیمتی و فروش سهم در سقف ها می باشد تا جایی که سهم از محدوده حرکتی خارج و پس از آن به دنبال موقعیت معاملاتی جدید باشیم.

شکل زیر روند خنثی در نمودار را نشان می‌دهد.

استراتژی معامله بر اساس روند خنثی

استراتژی معاملاتی در روند خنثی این است که باید در کف سهم را خریداری و در سقف نیز آن را به فروش رساند. البته برای خرید سهم در کف قیمتی در روند خنثی باید عواملی مانند حجم معاملاتی را مد نطر قرار داد. به عنوان مثال فرض کنید که میانگین حجم معاملات سهمی به صورت روزانه 500000 برگ سهم باشد. از آنجا که انتظار این است که در حمایت ها حجم معاملات سهم افزایش یابد پس باید گفت که حجم معاملات در حمایت ها باید بالاتر از میانگین باشد تا بتوان به رشد قیمتی در حمایت تکنیکالی فکر کرد. از طرفی در حمایت ها یا باید تعدل قدرت خریدار به فروشنده داشته باشیم و یا اینکه قدرت خریدار به فروشنده بالاتر باشد.

در خصوص هر یک از روند ها در تحلیل تکنیکال؛ هر معامله گری به سبک خاصی از فرصت های معاملاتی ممکن استفاده می‌کند اما نکته مهم، ورود به یک فرصت معاملاتی جذاب به قصد کسب سود است. اصطلاح رایج در بازارهای مالی این است که با روند دوست باشید و خلاف روند معامله نکنید یعنی زمانی که روند میان مهم ترین انواع سبک های معاملاتی مدت سهم نزولی است در جهت خرید وارد معامله نشده و انجام معامله را منوط به تغییر روند نزولی و شروع روند جدید در سهم قرار دهید. ( البته در بسیاری از روندهای نزولی میان مدت و بلند مدت، نوسانات قیمتی رو به بالا داریم یعنی ممکن است شاهد روند صعودی کوتاه مدت در نمودار باشیم و معامله گر هم قادر به استفاده از این فرصت در بازار باشد اما این نکته را باید مد نظر قرار دارد که خرید و فروش با قصد نوسان گیری و کسب بازده های چند درصدی در روندهای نزولی با ریسک همراه می باشد.

در خصوص اعتبار روند هم باید گفت که هر چقدر نموداری دارای روند طولانی تری باشد؛ دارای اعتبار تحلیل بیشتری است. به عنوان مثال؛ تحلیل روند یک ساله در مقابل روند یک ماهه دارای اعتبار معاملاتی بالاتری است و قابلبیت اتکای بیشتری دارد.

به مهم ترین انواع سبک های معاملاتی نظرم در انتخاب یک موقعیت معاملاتی مناسب برای خرید و یا فروش، حتما روند حرکتی سهم را دنبال کنید و بر اساس نوع روند بهترین تصمیم را بگیرید. ممکن است گاهی اوقات برای تغییر روند زمانی زیادی لازم باشد پس بهتر است که صبر کنید چون معامله در جهت روند فرصت های معاملاتی خوب و مناسبی را در بازار ایجاد می‌کند و سرمایه گذار صبور هم قادر است به بهترین شکل از فرصت های ایجاد شده استفاده کند. تکنیک های معاملاتی با خط روند نیز جز تکنیک هایی می باشد که پس از یادگیری و درک مفاهیم روند ها بهتر است مطالعه کنید. برای مطالعه مقاله تکنیک های معاملاتی با خط روند از لینک استفاده کنید

معیار اعتبار خط روند در تحلیل تکنیکال

در خصوص هر یک از روندهای ذکر شده؛ هر معامله گری به سبک خاصی از فرصت های معاملاتی ممکن استفاده می‌کند اما نکته مهم، ورود به یک فرصت معاملاتی جذاب به قصد کسب سود است. اصطلاح رایج در بازارهای مالی این است که با روند دوست باشید و خلاف روند معامله نکنید یعنی زمانی که روند میان مدت سهم نزولی است در جهت خرید وارد معامله نشده و انجام معامله را منوط به تغییر روند نزولی و شروع روند جدید در سهم قرار دهید. ( البته در بسیاری از روندهای نزولی میان مدت و بلند مدت، نوسانات قیمتی رو به بالا داریم یعنی ممکن است شاهد روند صعودی کوتاه مدت در نمودار باشیم و معامله گر هم قادر به استفاده از این فرصت در بازار باشد). در خصوص اعتبار روند هم باید گفت که هر چقدر نموداری دارای روند طولانی تری باشد؛ دارای اعتبار تحلیل بیشتری است. به عنوان مثال؛ تحلیل روند یک ساله در مقابل روند یک ماهه دارای اعتبار معاملاتی بالاتری است و قابلبیت اتکای بیشتری دارد.

به نظرم در انتخاب یک موقعیت معاملاتی مناسب برای خرید و یا فروش، حتما روند حرکتی سهم را دنبال کنید و بر اساس نوع روند بهترین تصمیم را بگیرید. ممکن است گاهی اوقات برای تغییر روند زمانی زیادی لازم باشد پس بهتر است که صبر کنید چون معامله در جهت روند فرصت های معاملاتی خوب و مناسبی را در بازار ایجاد می‌کند و سرمایه گذار صبور هم قادر است به بهترین شکل از فرصت های ایجاد شده استفاده کند.

روش های معامله گری در استفاده از خط روند

به طور کلی در استفاده از تکنیک های معامله گری با خط روند باید به چند نکته توجه کرد و این که با تشکیل خط روند در چه محدوده ای اقدام به خرید و فروش کنیم. به طور کلی تکنیک های معامله گری با خط روند شامل دو مورد زیر است

1- معامله گری روی خط روند

2- معامله گری پس از شکست خط روند

در تکنیک های معامله گری با خط روند سرمایه گذار زمانی که نمودار به خط روند نزدیک میشود تحت شرایطی میتواند اقدام به خرید سهم کند اما باید در کنار آن سایر شرایط را نیز در نظر بگیرد و صرفا با نزدیک شدن به خط روند و یا شکست آن اقدام به خرید سهم نکند. چرا که ممکن است نمودار با نزدیک شدن به خط روند و نبودن شرایط مناسب به راحتی خط روند خود را رو به پایین بشکند و روند حرکت سهم عوض شود.

به عنوان مثال در شکل بالا احتمال شکستن مقاومت بالا می باشد چرا که گام حرکتی نمودار در ریزش مرحله آخر نرم و ملایم می باشد به همین جهت با برخورد به خط روند اقدام به خرید میکنیم.

در مستطیل نشان داده شده مدل حرکتی بازار مهم ترین انواع سبک های معاملاتی به شدت کند می باشد و فروشنده ها نیز ضعیف می باشند و موقعیت خوبی با نزدیک شدن به خط روند صعودی ایجاد می شود به همین دلیل در محدوده انتهای مستطیل اقدام به خرید سهم می کنیم.

مهم ترین مراحل در سیستم معاملاتی شخصی

یکی از الزامات معامله گری در بازار سرمایه اینه که شخص معامله گر دارای یک سیستم معاملاتی مدون و مکتوب در بازار باشه و بر اساس اون سیستم معاملاتی معاملاتش رو تنظیم کنه. نداشتن یه سیستم معاملاتی در بازار شبیه اینه که بدون اینکه شنا بلد باشید برید در یه جای عمیق شنا کنید. در این حالت احتمال از بین رفتن تقریبا 100% هست.

در بازار های مالی هم سرمایه گذار بدون داشتن یک سیستم معاملاتی قادر به حفظ سرمایش تو بازار نیست و هیجان بازار هم طوریه که ممکنه کل سرمایش رو به راحتی از دست بده. سیستم معاملاتی میتونه به کار سرمایه گذار نظم بده و جلوی هر عامل منفی اثرگذار در روحیه سرمایه گذار رو بگیره و به همین جهت معامله گر میتونه بدون استرس و هیجان تو بازار معامله کنه و در واقع با پیش آمدن هر وضعیتی بدونه که قدم بعدی چیه و باید چیکار کنه. طراحی و ساخت یک سیستم معاملاتی از مراحل زیر تشکیل میشه:

مرحله اول: بازه زمانی خاص خود را انتخاب کنید.

اولین مرحله در طراحی یک سیستم معاملاتی انتخاب بازه زمانی برای معامله است. بازه زمانی به کار رفته در نرم افزار های تحلیل تکنیکال بین 15دقیقه تا 1 ماه هست و هر معامله گری هم میتونه بستگی به تجربه ای که تو بازار داره و یا جنس معاملاتش (اینکه معامله گر ترجیح نمیده کوتاه مدت، میان مدت و یا بلند مدت معامله کنه)، یکی از بازه های زمانی رو به دلخواه انتخاب کنه. به عنوان مثال تحلیلگری که رو نمودارهای هفتگی کار میکنه نمیتونه طول مدت سرمایه گذاریش رو یک ماهه در نظر بگیره و کوتاه مدت معامله کنه و به همین دلیل هم نیاز نیست که هر روز بره سایت های بورسی رو چک کنه و ببینه قیمت سهمش چنده و بازار در مورد اون سهم چی میگه. پس اولین قدم اینه که شخص بازه زمانی سرمایه گذاری رو مهم ترین انواع سبک های معاملاتی تعیین کنه.

مرحله دوم: روند رو تشخیص دهید و از آن تایید بگیرید.

به نظر من تشخیص شروع یک روند کار نسبتا سختیه و صرفا با ابزارهایی که برای تحلیل تکنیکال استفاده میشه نمیشه شروع روند رو حدس زد. البته در بحث امواج الیوت و شمارش موج ها میشه انتهای موج 5 رو همراه با مشاهده واگرایی ها تشخیص داد ولی ممکنه خطاهایی هم داشته باشه و از طرفی زمان زیادی هم مهم ترین انواع سبک های معاملاتی برای شروع روند صرف بشه.

پس بهتره که با همون شرایط رایجی که در خصوص تشکیل روند در بازار وجود داره (در روند صعودی: سقف ها بالاتر و کف ها بالاتر و در روند نزولی: سقف ها پایین تر و کف ها پایین تر) شروع روند رو حدس بزنیم. بزارید یه نکته رو در خصوص روند بگم. در کل دیدگاه معامله گرا مبنی بر اینکه یه روند غالب در بازار وجود داره موجب ایجاد نظم در معاملات میشه و همین هم موجب معاملات موفقتری در بازار می شه و در نهایت هم از معاملات هیجانی و استرس زا هم دوریم. البته در تشخیص شروع روند ممکنه قیمت ها بالاتر بره ولی روند تایید میشه و آدم با خیال راحت تری میتونه سهم رو بخره چون تشخیص یک روند شروع کار هست و بعد از اون باید قدم های بعدی برداشته بشه.

مرحله سوم: نسبت ریسک و ریوارد خود را تعیین کنید:

در بحث طراحی سیستم های معاملاتی باید میزان ریسک معامله ای که قراره توش بریم رو تعیین کنیم. حالا این میزان ریسک میتونه درصدی از حجم پول سرمایه گذاری باشه (دیدگاه عامیانه در بین سرمایه گذاران در خصوص تعیین میزان ریسک) و یا بر مبنای تحلیل تکنیکال و تعیین نسبت R/R باشه. به عبارت دیگه سرمایه گذار باید بدونه که با رسیدن به حد ضرر، قراره چه تصمیمی برای سرمایه گذاری بگیره و این موضوع رو از قبل به صورت مکتوب داشته باشه.

مرحله چهارم: مقدار سرمایه ای که قصد ورود به سهم را دارید تعیین کنید:

در این مرحله لازمه تعیین کنیم که چه میزان سرمایه ای رو باید وارد سهم کنیم و از خودمون بپرسیم که قراره خرید رو یکباره انجام بدیم و یا برای اون هم برنامه ریزی داشته باشیم. یعنی مهم ترین انواع سبک های معاملاتی خرید پله ای با معیار های موجود داشته باشیم و یا از روش های دیگه ای استفاده کنیم. یه نکته رو در این خصوص بهتون یادآور میشم که در خرید پله ای حتما پتانسل های سهم رو هم مد نظر داشته باشید و بعد از اون میانگین قیمت خرید خودتون رو کاهش بدید. چون حس زیان گریزی موجب میشه که چون دوست ندارید زیان شناسایی کنید دست به خرید های مجدد مهم ترین انواع سبک های معاملاتی میزنید در صورتی که اون سهم اصلا سهم خوبی نیست و حساسیت بی مورد رو اون سهم دارید.

مرحله پنجم: نقاط ورود و خروجتان را مشخص کنید.

بعد از اینکه چهار مرحله اول رو با موفقیت پشت سر گذاشتید باید قادر به تشخیص محدوده مناسب برای ورود به سهم باشین. عموما افرادی که درگیر بازارند نقاط ورود به سهم رو با اندیکاتورها تعیین میکنن هر کسی هم به نوع خودش از یه ابزاری استفاده میکنه و به همین دلیل هم عموما فصل مشترکی بین همه سرمایه گذارا در تعیین نقطه ورود مناسب وجود نداره.

به نظر من تعیین یه نقطه مناسب برای خرید سهم نباید صرفا با این روش صورت باشه و معامله گر در کنار این ابزارها باید روند حرکتی سهم و رفتار خریدارا و فروشنده ها رو هم در نظر گرفته و سپس تاییدی برای خرید سهم بگیره. اینجاست که میشه یک نقطه بهینه برای خرید سهم رو تشخیص داد. برای تعیین قیمت فروش هم میتونیم از مقاومت های استاتیک و داینامیک تو بازار استفاده کنیم.

یعنی هر زمانی با یه مقاومت رو به رو هستیم ببینیم شرایط عرضه سهم توسط فروشندگان به چه صورت هست و سپس تصمیم درست رو بگیریم. عده ای هم هستند که در این شرایط خروج پله ای رو در نظر میگیرند تا بتونن حداکثر سود رو ببرند و از طرفی ریسک خودشون رو هم کاهش بدن و عده ای هم از تریل کردن استفاده میکنن.

مرحله ششم: از سیستمتان استفاده کنید و با آزمون و خطا کارایی آن را افزایش دهید.

مرحله آخر تست سیستم می باشد. در این مرحله عملیات سیستم رو مکتوب کنین و طبق اصول و ضوابطی که تعیین کردید جلو برید و هیچ وقت سعی نکنید اصول رو زیر پا بگذارید. سیستم معاملاتی که طراحی کردین رو چند بار تست کنید و هر بار سعی کنید که اون رو بهینه کرده و کارایی رو بالا ببرین. برای تست سریع تر هم میتونید از دیتاهای چند ماه گذشته استفاده کنید و فکر کنید که به صورت واقعی دارید معامله انجام میدین. به همین ترتییب قادرید سیستمی که طراحی کردید رو جلوتر تست بگیرید و مشکلاتی که داره رو تشخیص بدین و سیستم معاملاتیتون رو تقویت کنید.