روشهای قیمت گذاری سهام در بورس

روش‌های قیمت گذاری سهام در بازار بورس

ارزش گذاری سهام شرکت ها در بورس اوراق بهادار

ارزش‌گذاری سهام در بورس اوراق بهادار چیست؟ انواع ارزش‌گذاری کدام است؟ ارزش دارایی شرکت‌های بورسی و فرابورسی چه اهمیتی دارد؟ نظریات اصلی در ارزیابی سهام کدام است؟ محاسبه ارزش دارایی‌ها و ارزش‌گذاری سهام شرکت‌ها‌ از جمله مواردی است که روشهای قیمت گذاری سهام در بورس می‌تواند در تصمیمات سرمایه‌گذاری بسیار حائز اهمیت باشد. در این مطلب سعی داریم انواع روش‌های ارزش‌گذاری سهام را توضیح دهیم.

بطور کلی ۴ دیدگاه اصلی در ارزیابی سهام وجود دارد:

• ارزیابی بر اساس دارایی‌های شرکت
• ارزیابی بر اساس دیدگاه سودآوری شرکت
• ارزیابی بر اساس جریان‌های نقدی تنزیلی
• ارزیابی بر اساس معیارهای مقایسه‌ای

در این مطلب قصد داریم به بررسی دو دیدگاه نخستین در ارزش‌گذاری سهام بپردازیم. یعنی ارزش‌گذاری بر اساس دارایی‌ها و بر اساس سودآوری.

در این نوع ارزش‌گذاری به بررسی ۶ نحوه مهم و مرسوم خواهیم پرداخت.

۱- ارزش اسمی سهام یا Par Value

ارزشی است که در زمان تاسیس شرکت برای اوراق سهام منتشر شده تعیین می‌شود. این ارزش، ارزش واقعی نبوده و قیمتی است که در اساسنامه شرکت نیز درج می‌شود. هم‌اکنون ارزش اسمی هر برگه سهم عادی در ایران برابر با ۱,۰۰۰ ریال یا ۱۰۰ تومان است. بر اساس آنچه در ماده ۲۹ قانون تجارت آمده است، در شرکت‌های سهامی عام، ارزش اسمی هر سهم عادی نباید از ۱۰,۰۰۰ریال تجاوز کند. ارزش اسمی هر سهم شرکت از تقسیم سرمایه آن شرکت بر تعداد سهام آن به دست می‌‌آید.

ارزش اسمی = تعداد سهام منتشره شرکت ÷ سرمایه شرکت

نکاتی در خصوص ارزش اسمی سهم:? ارزش اسمی سهام متفاوت با ارزش بازار آن است و ارتباطی به‌هم ندارد. ممکن است سهام یک شرکت چندین برابر ارزش اسمی خود (بالاتر یا پایینتر) در بازار بورس یا فرابورس معامله شود.

برای آن دسته از شرکت‌ها که قصد افزایش سرمایه از محل آورده نقدی و مطالبات حال شده دارند، لازم است قیمت هر سهم عادی آن‌ها بالاتر از ارزش اسمی قراربگیرد.

ارزش اسمی در اوراق مشارکت و اوراق قرضه با ارزش اسمی سهام عادی یکسان نیست و تفاوت دارد.

۲- ارزش دفتری سهام یا Book Value

برای هر دارایی شرکت سهامی در ترازنامه شرکت، عددی به عنوان ارزش آن دارایی ثیت شده‌است. این عدد همان ارزش دفتری دارایی است. اساس تعیین ارزش دفتری سهام یک شرکت، ارزش دفتری دارایی‌های آن شرکت پس از کسر بدهی‌هایش است. به بیان دیگر بدهی های شرکت را از دارایی‌های آن کم می‌کنیم. سپس تعداد سهام ممتاز را از این عدد کسر نموده و بر تعداد سهام عادی منتشر شده از سوی شرکت، تقسیم می کنیم.

ارزش دفتری سهم = تعداد سهام منتشر شده ÷ (تعداد سهام ممتاز – (بدهی‌ها – دارایی‌ها))

در زمان تاسیس شرکت سهامی، به طور معمول ارزش اسمی و ارزش دفتری سهام آن با هم برابرند، جز در مواردی که سهام به کسر یا به صرف فروخته شود. تفاوتی که بین ارزش اسمی و ارزش دفتری ایجاد می‌شود با گذشت زمان اتفاق می‌افتد و متاثر از عملکرد شرکت، عواملی از قبیل سود انباشته، اندوخته و امثالهم است.

چند نکته در خصوص ارزش دفتری سهم:
? ارزش دفتری سهم بر پایه ارزش دارایی‌های ثبتی در ترازنامه است، ولی ارزش بازار سهم بر اساس ارزیابی سرمایه‌گذاران (خریداران و فروشندگان) از نحوه عملیات شرکت و ارزش عرفی دارایی‌های آن است. بتابراین به طور معمول ارزش دفتری سهام با ارزش بازار آن برابر نیست.

با توجه به استهلاک سالانه دارایی‌ها، ارزش دفتری نیز هر سال کاهش می‌یابد.

چنانچه شرکت منحل شده و یا ورشکسته شود، آنچه پس از از تسویه به سهامداران خواهد رسید، ارزش دفتری بروز رسانی شده سهام است.

۳- ارزش بازار سهام یا Market Value

قیمتی که از طریق مکانیزم عرضه و تقاضا در بازار مشخص می‌شود را ارزش بازار سهام گویند.

۴- ارزش جایگزینی سهام یا Replacement Value

فرض کنیم شرکت سهامی الف که ۳ سال پیش تاسیس شده است، قصد دارد دارایی های خود را به تاریخ امروز جایگزین کند. اینکه شرکت الف باید مبلغی بپردازد تا بتواند همان دارایی را تهیه کند، ارزش جایگزینی گفته می‌شود. ارزش جایگزینی، ارزش یک سهم شرکت است با فرض اینکه یک شرکت دقیقا مانند همان شرکت در تاریخ محاسبه، ایجاد شود. اگر شرکتی قصد فروش دارایی‌های خود را نداشته باشد، از مابه التفاوت ارزش جایگزینی با بهای تمام شده تاریخی، عایدی نداشته و سودی کسب نمی‌کند. ولی چنانچه قصد فروش دارایی را داشته باشد، یک سود غیر عملیاتی کسب خواهد کرد. سود بدست آمده به روند کلی و اصلی فعالیت شرکت ارتباط ندارد. بر اساس این روش، تمام هزینه‌های تاسیس و راه‌اندازی مجدد شرکت تا شرایط کنونی آن، برآورد شده و بر تعداد سهام منتشر شده تقسیم می‌شود. در این ارزیابی باید دقت کنیم که دارایی‌هایی نظیر زمین، تجهیزات و املاک (دارایی‌های ثابت) به قیمت روز آن‌ها در نظر گرفته می‌شوند.

برای احداث یک واحد تولیدی سیمان با ظرفیت ۱ میلیون تن در سال، مبلغی بین ۵۰۰-۴۵۰ میلیارد تومان، هزینه لازم است. در صورتی که شرکتی که در بورس پذیرفته شده است با ظرفیت تولید سالانه ۳ میلیون تومان، ارزش بازاری حدود ۱۶۰ میلیارد تومان دارد. یعنی برای راه اندازی یک شرکت با ظرفیت تولیدی ذکر شده، حدودا ۱۳۰۰ میلیارد تومان باید هزینه کرد. این اختلاف قیمت در ارزش بازار با هزینه راه‌اندازی را می‌توان فرصتی برای سرمایه‌گذاری بلند مدت با استفاده از روش ارزش جایگزینی بر شمرد. در بسیاری از صنایع از جمله پالایشگاه و خودرو این فرصت سررمایه گذاری ناشی از اختلاف ارزش بازار و ارزش جایگزینی وجود دارد.

۵- ارزش سهام بر مبنای خالص ارزش دارایی‌ها یا (Net Asset Value (NAV

در این نوع ارزش‌گذاری سهم، ارزش روز دارایی‌ها را از بدهی‌هاکسر و از عدد حاصل سهام ممتاز را نیز کم می‌کنیم. حال عدد بدست آمده را بر تعداد سهام منتشر شده تقسیم می‌کنیم.

خالص ارزش دارایی‌ها= تعداد سهام منتشر شده ÷ (تعداد سهام ممتاز – (بدهی‌ها – ارزش روز دارایی‌ها))

۶- ارزش تصفیه‌ای Liquidation Value

مبنای روش ارزش تصفیه‌ای سهام تا حدی شبیه روش قبلی (ارزش خالص دارایی‌ها) است. در این روش در نظر می‌گیریم که شرکت در تاریخ محاسبه، دارایی‌ها را بفروش می‌رساند. پس روشهای قیمت گذاری سهام در بورس از آن همه بدهی‌ها و تعهدات شرکت (شامل هزینه‌های مربوط به تصفیه) را پرداخته و آنچه را که می‌ماند بین سهامداران عادی تقسیم می‌کند.

ارزش تصفیه‌ای سهام= تعداد سهام منتشر شده ÷ (هزینه‌های تصفیه – تعداد سهام ممتاز – (بدهی‌ها – وجوه حاصل از فروش دارایی‌ها))

ارزیابی بر اساس دیدگاه سودآوری شرکت

۱- ارزش ذاتی سهام

ارزش ذاتی سهام قیمتی است که عوامل اصلی و موثر در ارزش سهام را در نظر گرفته و آن را از قیمت جاری بازار متمایز می‌کند. هدف از تحلیل ارزش ذاتی سهام مقایسه آن با قیمت بازار آن است. ارزش ذاتی سهام ارزش واقعی یک شرکت یا یک دارایی است که بر پایه بررسی تمام ابعاد کسب و کار مورد نظر مانند صورت‌های مالی، پتانسیل رشد شرکت و لحاظ کردن دارایی‌های مشهود و نامهشود انجام گرفته است.
ارزش فعلی جریانات نقدی که سهام یک شرکت در آینده برای سرمایه‌گذاران ایجاد می‌کند، تعیین کننده ارزش ذاتی سهام است. در نتیجه سود مورد انتظار آینده شرکت یکی از روشهای قیمت گذاری سهام در بورس روشهای قیمت گذاری سهام در بورس مهم‌ترین عوامل در تعیین قیمت است. بنابراین ارزش ذاتی سهام با توجه به نرخ رشد آینده شرکت مشخص می‎شود. در واقع ارزش ذاتی سهام بر مبنای هر گونه منافعی است که درآینده حاصل از منافع شرکت تعیین می‌شود. برای محاسبه ارش ذاتی سهام روش‌های مختلفی وجود دارد که یکی از رایج‌ترین آنها جریانات نقدی آتی سهام است.

چند نکته در خصوص ارزش ذاتی سهام:
? اکثرا قیمت سهام در بلند مدت به ارزش ذاتی خود نزدیک می‌شوند. رفتار سهام به سمت میانگین ارزش ذاتی میل می‌کند. اگر سهمی پائین‌تر ازارزش ذاتی باشد، به محض آنکه سرمایه‌گذاران پیشرو این وضعیت را تشخیص دهند و خرید سهام را آغاز کنند، افزایش قیمت شکل می‌گیرد.
از طرفی برای سهامی که ارزش بازار آن بالاتر از ارزش ذاتی باشد، وقتی سرمایه‌گذاران پیشرو متوجه بالا بودن قیمت سهام می‌شوند، فروش خود را آغاز کرده و سبب کاهش قیمت بازار می‌شوند. به این ترتیب اصلاح قیمت‌ها بر اساس ارزش ذاتی سهام شکل می‌گیرد.در نتیجه افرادی که با حوصله روشهای قیمت گذاری سهام در بورس و شناخت نسبت به خرید سهام اقدام می‌کنند، برندگان این معاملات هستند.
? به سهامی که قیمت بازار آن کمتر از ارزش ذاتی باشد، Under Price و به سهامی که به قیمت بالاتر از ارزش ذاتی خود در بازار معامله می‌شود، Over Price گفته می‌‎شود.
? بازار به سرعت نسبت به ارزش ذاتی واکنش نشان نمی‌دهد، بلکه بعد از گذشت زمان و اتفاقات بنیادی متوجه اختلاف بین قیمت ذاتی و ارزش بازار سهام می‌شود. در زمان خوش بینی بازار، ارزش بازاری یک سهم بالاتر از ارزش ذاتی آن قرار می‌گیرد و در زمان رکود و بدبینی ارزش بازاری سهام کمتر از ارزش ذاتی آن قرار دارد.

۲- ارزش‌گذاری به روش محاسبه P/E

یکی از روش‌های متداول برای ارزش‌گذاری سهام شرکت‌ها، روش P/E است. این نسبت بیان کننده نسبت قیمت (Price) یک سهم به پیشبینی سود سهام (EPS) آن است که با سود با حداقل ریسک (شامل سود بانکی و سود اوراق مشارکت) قابل قیاس است. این نسبت دوره بازگشت سرمایه است. بطور مثال سود بانکی ۲۰%، به این معناست که دوره بازگشت سرمایه‌گذاری در بانک ۵ سال است. یعنی سرمایه‌گذار بعد از گذشت ۵ سال، با سودهای به‌دست آمده سودی برابر با اصل سرمایه خود کسب کرده است. با توجه به این موضوع P/E مورد انتظار بازار می‌تواند ۵ باشد. حال اگر سود بانکی و سود بدون ریسک کاهش یابد در طرف مقابل p/e بازار رشد خواهد کرد چرا که انتظار زمان بازگشت سرمایه بیشتر می شود. به این صورت چنانچه شرکتی EPS خود را ۱۰۰ تومان اعلام کند، با فرض P/E=5 قیمت تعادلی این سهم برابراست با:
P/100=5 → P=500

عوامل تاثیر گذار بر نسبت P/E
? اینکه شرکت مورد نظر گزارش‌های خود را خوش‌بینانه ارائه کرده است یا خیر در این نسبت تاثیرگذار است. این مورد را می‌توان از طریق گزارش‌های دوره قبل استخراج نمود.
? اطمینان از تحقق سود اعلامی با توجه به شرایط موجود صنعتی که شرکت در آن فعال است. مثلا اگر شرکت در صنعتی قرار داشته باشد که در رکود به‌ سر می‌برد، P/E را کمتر از P/E بازار قرار می‌دهیم. در این حالت بهتر است EPS تحلیلی شرکت را محاسب کرده و بر مبنای آن P/E مناسب را لحاظ کنیم.
? میزان سود غیرعملیاتی موجود در EPS اعلامی شرکت آن میزان از سود که بابت فروش دارایی‌ها و سود تکرار نشدنی است اطلاق می شود که در محاسبه P/E نباید لحاظ شود. یعنی برای ارزش‌گذاری سهام به روش P/E باید ابتدا به بخش عملیاتی سود (سود منهای فروش دارایی)، میانگین P/E فرضی ۵ را اختصاص بدهیم. سپس مبلغ سود حاصل از فروش دارایی ها را به قیمت به‌دست آمده اضافه کنیم. نکته قابل توجه این است که P/E در صنایع مختلف متفاوت است، بهتر است سرمایه‌گذاران برای ارزش‌گذاری هر سهم را با سهام صنایع خود مقایسه کنند.

شرکتی که ۱۵۰ تومان سود به ازای هر سهم اعلام می کند، و مبلغ ۵۰ تومان از این سود، حاصل از فروش دارایی‌های شرکت است برای محاسبه قیمت سهام این شرکت به روش زیر عمل می‌کنیم:

میانگین P/E فرضی=۵
سود منهای فروش دارایی‌ها=۵۰-۱۵۰← E=100
قیمت سهم = ۵*۱۰۰ ← ۵۰۰
قیمت نهایی سهم=۵۰۰+۵۰ ← ۵۵۰

? چنانچه شرکت در آستانه برگزاری مجمع عمومی عادی باشد و سود تقسیمی پیشنهادی اعلام شود. این سود بر نسبت P/E تاثیر گذاشته و در تعیین قیمت سهم باید در نظر گرفته شود.
مثال۳:

شرکتی بنا بر پیشنهاد هیئت مدیره، مبلغ ۵۰ تومان رابرای سود تقسیمی در نظر گرفته است. سود سال آینده اعلامی این شرکت ۱۲۰ تومان است. با این فرضیات می خواهیم قیمت سهام شرکت را محاسبه نماییم:

میانگین P/E فرضی=۵
P=120*5 ← ۶۰۰
قیمت نهایی سهم=۶۰۰+۵۰ ← ۶۵۰

نتیجه‌گیری

در این مطلب به بررسی دو دیدگاه از ۴ دیدگاه موجود در خصوص ارزش‌گذاری سهام پرداختیم. ضمن توضیح و تعریف روش‌های موجود در ارزش‌گذاری سهام، تلاش کردیم با بیان چند نمونه مثال ساده، مفاهیم را کامل کنیم. یکی از مهمترین روش‌های ارزش‌گذاری سهام یعنی P/E (قیمت تقسیم بر سود هر سهم) مورد بررسی قرار گرفت. بسیاری از سرمایه‌گذاران برای اخذ تصمیمات خود در امر سرمایه‌گذاری از این روش استفاده می‌کنند. امیدواریم توضیحات ارائه شده، مختصر و گویا باشد.

روش‌های قیمت گذاری سهام در بازار بورس

شرکت‌ها و سازمان‌های امروزی به سرمایه‌های هنگفتی نیاز دارند که فراتر از دارایی‌های یک یا چند نفر است. بازار سهام به جذب سرمایه و تأمین مالی این شرکت‌ها کمک می‌کند. همچنین سرمایه‌گذاران همگی و به طور جمعی ارزش سهام این شرکت‌ها را تعیین می‌کنند. وقتی عده‌ی انبوهی هر یک برای خود اقدام به ارزش‌گذاری سهمی می‌کند، قیمت سهام آن شرکت به قیمت ایده‌آل نزدیک می‌شود.

روش‌های قیمت گذاری سهام در بازار بورس

قیمت گذاری سهام در بازار بورس چگونه انجام می‌شود؟

یکی از بحث‌های داغ در سال‌های اخیر، بورس و سرمایه گذاری در آن بوده است. اما روشهای قیمت گذاری سهام در بورس این بازار بزرگ سوالات زیادی را نیز در ذهن مخاطبان ایجاد کرده است. یکی از این دست سوالات نحوه قیمت گذاری سهام در بازار بورس است. می توان گفت این پرسش یکی از مهم‌ترین سوالاتی است که هر فرد در ابتدای آشنایی با بازار بورس از خود می‌پرسد و ما در این مقاله قصد داریم تا بطور کامل این موضوع را برای شما شرح دهیم.

در ابتدا به بیان کلی دیدگاه‌های قیمت گذاری سهام در بازار بورس می پردازیم.

1.ارزیابی بر اساس دارایی‌های شرکت

ارزش اسمی سهام ( Par Value )

ارزش دفتری سهام ( BOOK Value )

ارزش بازار سهام ( Market Value )

ارزش جایگزینی سهام ( Replacement Value )

ارزش سهام بر مبنای خالص ارزش دارایی‌ها ( Net Asset Value )

ارزش تصفیه‌ای ( Liquidation Value )

2.ارزیابی بر اساس سودآوری

بر اساس دیدگاه سودآوری، ارزش سهام بر مبنای هرگونه منافع آتی حاصل از عملکرد شرکت تعیین می‌شود. در این روش، دارایی ها به دلیل اینکه به خودی خود بازدهی ندارند نمی توانند ملاک ارزیابی قرار گیرند، بلکه استفاده موثر از آن، برای شرکت سود تولید می‌کند. ارزشی که به این ترتیب به دست می آید ارزش ذاتی سهام است. طبعًا این رقم ممکن است با قیمت معامالتی سهام در بازار که بر اساس عرضه و تقاضای آن شکل می گیرد تفاوت داشته باشد .

اما سوالی که در اینجا مطرح می‌شود این است که «سرمایه گذاران چگونه فرصت سرمایه گذاری مطلوب را انتخاب می کنند؟» در واقع سرمایه گذاران بطور معمول ارزش ذاتی سهام و یا به عبارتی ارزش بدست آمده را با قیمت موجود در بازار مقایسه کرده، اگر قیمت بازار از ارزش ذاتی کمتر باشد و با امید به اینکه بازار در نهایت به قیمت نهایی و واقعی آن کالا یا خدمت برسد، از آن به عنوان یک فرصت سرمایه گذاری مطلوب یاد کرده و برای خرید اقدام می کنند.(1و8)

3.ارزیابی بر اساس جریان‌های نقدی تنزیلی

در این روش ارزیابی تصمیماتی که مدیران اتخاذ و اولیت بندی می کنند بر اساس ارزشی است که این تصمیمات برای شرکت ایحاد می‌کنند. بنابراین تمام فرآیند‌ها و نظام‌های سیاسی به سمت ایجاد ارزش، جهت دهی می شوند. در مدل‌های مبتنی بر جریانات نقدی تنزیلی، ارزشی که در آینده قرار است برای شرکت ایجاد شود، با نرخ میانگین موزون هزینه سرمایه مورد تنزیل قرار گرفته و سپس با هزینه سرمایه مورد مقایسه قرار می‌گیرند .

از مهم‌ترین مدل‌هایی که در این روش قیمت گذاری سهام می توان به آن اشاره کرد، مدل روش افزوده اقتصادی ( EVA ) است. در این مدل، ارزش‌های اقتصادی بصورت ارزش افزوده دسته بندی شده و میزان، تفاوت ارزش فروش (ارزش معاملاتی) و ارزش خرید (ارزش کالا و یا خدمات) است. نکته جالی که در رابطه با این مدل می توان بیان کرد این است که طرفداران این روش قیمت گذاری ادعا می کنند این شاخص برترین معیار عملکرد محسوب می‌شود. (8)

4.ارزیابی بر اساس معیارهای مقایسه‌ای

اتفاقی که در ارزش دهی بر اساس معیارهای مقایسه‌ای می افتد این است که یک عامل مشترک بین شرکت مورد نظر و شرکت‌های مشابه انتخاب شده و بر اساس آن قیمت سهام تعیین و ارزش گذاری می‌شود. یکی از معروف‌ترین عوامل ارزیابی بر اساس معیار عامل ضریب P/E و یا به عبارتی قیمت به سود است.

عامل دیگری که می توان از آن بهره گرفت P/B است که نسبت قیمت سهام به ارزش دفتری در نظر گرفته شده است. نکته‌ای که می توان در اینجا به آن اشاره کرد این است که از این روش قیمت گذاری معمولا برای شرکت هایی که در کوتاه مدت در زیان هستند اما در بلند مدت از جریانات نقدی مناسبی برخوردار شده و سود آور هستند، استفاده می‌شود.(8)

قیمت گذاری سهام در عرضه اولیه در بورس اوراق بهادار تهران

تحقیق حاضر با هدف کمک به توسعه کمی‌و کیفی روش‌های قیمت‌گذاری سهام در عرضه اولیه شرکت‌های پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران است. عرضه اولیه سهام[i] به اولین عرضه سهام شرکت در طول دوران فعالیت آن به عموم اطلاق می‌گردد. روش پژوهش حاضر زمینه یابی، همبستگی و علی- مقایسه‌ای است. جامعه آماری، تعداد 120 شرکت پذیرفته شده در سازمان بورس اوراق بهادار تهران در طی سالهای 1387-1380 می‌باشد. یافته‌های تحقیق عبارتند از:
1) قیمت عرضه اولیه طی دو مرحله به قیمت تثبیت شده در بازار ثانویه می‌رسد.
2) قیمت تثبیت شده سهام در بازار ثانویه بزرگتر از قیمت عرضه اولیه است.
3) قیمت‌گذاری عرضه اولیه در بورس اوراق بهادار تهران کمتر از واقع می‌باشد.
4) بین متغیرهای حساسیت سرمایه گذار(اندازه شرکت، حجم معامله سهام در اولین عرضه، تعداد خریداران در اولین عرضه، نرخ تورم، نسبت P/E و نسبت‌های جاری، بدهی، بازده حقوق صاحبان سهام و خالص ارزش رشد شرکت) تنها نسبت P/E با انحراف قیمت رابطه معناداری دارد.
5) سرمایه گذار از اولین روز عرضه اولیه تا تثبیت قیمت در بازار ثانویه، دارای عکس العمل بیش از حد می‌باشد.
6) بررسی متغیرهای احتمالی مرتبط با قیمت تثبیت شده در بازار ثانویه نشان می‌دهد که از بین متغیرهای مورد مطالعه در تحقیق تنها سه متغییر نرخ تورم، نسبت P/E و نسبت بدهی بر قیمت تثبیت شده در بازار ثانویه تاثیرگذار بودند.

ارزیابی روش قیمت گذاری سهام در بورس اوراق بهادار تهران

پس از قیمت گذاری اولیه سهام شرکتهای پذیرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، شاهد تغییرات قیمت های یاد شده با ارزش های تعیین شده توسط بازار معاملات سهام هستیم. سوال این است که شکل گیری قیمت سهام در بازار بورس از چه مدلی پیروی میکند؟ بنابراین، هدف تحقیق، مشخص کردن این است که از میان مدل های قیمت گذاری استفاده شده در این مطالعه، کدام یک ارزشی نزدیک به قیمت بازار ارائه میکند؟
در این تحقیق سه مدل قیمت گذاری مطرح در نظریه های مدیریت مالی انتخاب و قیمت های به دست آمده از مدل های مذکور با قیمت سهام در بازار بورس اوراق بهادار تهران مقایسه شده است. به این منظور اطلاعات واقعی مربوط به سودهای پرداختی طی دوره ی تحقیق، در هریک از مدل ها قرار گرفته و قیمت سهام به دست آمده از مدل با قیمت بازار مقایسه گردیده است. نتیجه این مطالعه نشان میدهد استفاده از نرخ بازده به دست آمده از مدل قیمت گذاری دارایی های سرمایه ای در مدل والتر، نسبت به دو مدل گوردون و مدل ارزش فعلی جریان های نقدی آنی، ارزش های نزدیک تری به قیمت های بازار ارائه میکند. همچنین طبق نتایج تحقیق، در صورت استفاده از نرخ بازده مورد انتظار ثابت (40درصد) مدل گوردون نسبت به دو مدل دیگر ارزشی نزدیکتر به قیمت بازار نشان میدهد.

کلیدواژه‌ها

• سهام عادی
• مدل گوردون
• مدل والتر
• ارزش فعلی جریان های نقدی آنی
• مدل قیمت گذاری دارایی سرمایه ای

20.1001.1.28210166.1382.1.3.3.3

عنوان مقاله [English]

Evaluation of Different Security Valuation Models at Tehran Stock Exchange

نویسندگان [English]

• Mohsen Dastgir 1
• Mehran Hoseini Afshari 2

چکیده [English]

After initial Pricing of stocks at Tehran stock exchange, security prices will fluctuate according to the market prices. The question is which theoretical model, the market price of securities, will follow? The aim of this study is to identify among the best theoretical models, a model, which can best define the market price.
In this research, three valuation models which are best recommended in financial management literature are chosen, and the stocks which are traded at Tehran stock exchange are valued by them. Then the actual security prices, revealed by market are compared with those calculated values. The results of this study shows that if the required rate of return is calculated by CAPM, the Walter model compared to Gordon growth model and present value model of future cash flows, calculate security values closer to the market prices of the securities. The results also indicate when the fixed required rate of return of 40% is used; Gordon growth model will give values closer to the market prices of the securities.

روش تعیین ارزش سهام و نحوه قیمت گذاری سهم شرکت‌ها

روش تعیین ارزش سهام و امر قیمت‌گذاری پایه در شرکت‌های سهامی صورت می‌پذیرد، به‌نوعی می‌تواند در سایر شرکت‌ها باشخصیت حقوقی مجزا از شخصیت حقوقی شرکت‌های سهامی با عناوینی قیمت پایه هر واحد سرمایه در شرکتی با مسئولیت محدود و قیمت هر واحد نسبت سرمایه در شرکت‌های نسبی و غیره انجام پذیرد، در این مبحث در ارتباط با تعیین قیمت پایه سهام در شرکت‌های سهامی مطلب ارائه خواهد شد و در مورد خصوصیات و ویژگی‌های سایر شرکت‌ها در مبحثی جداگانه در آینده صحبت به میان خواهد آمد.

این مقاله در ارتباط با روش‌های مختلف تعیین قیمت پایه سهام ارائه می‌گردد:

1. روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش اسمی سهام
2. روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش‌های دفتری
3. روش تعیین ارزش سهام بر اساس بازار
4. روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش فعلی خالص جریان‌های نقدی آتی
5. روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش جاری خالص دارائی
6. روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش معدل ۲
7. روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش اقتصادی و ارزش ذاتی
8. روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش سودآوری

روش قیمت‌گذاری سهام بر اساس ارزش اسمی سهام

ساده‌ترین روشی که برای تعیین قیمت پایه سهام در جامعه وجود دارد، روش قیمت‌گذاری و تعیین ارزش سهام بر اساس مبلغ اسمی سهام است، در این روش قیمت مندرج بر روی ورق سهم، ارزش سهام را نشان می‌دهد.
بدیهی است با حاصل‌ضرب تعداد سهام در مبلغ اسمی سهام، ارزش کل سهام واحد اقتصادی تعیین می‌گردد.

روش قیمت‌گذاری بر اساس ارزش‌های دفتری

در این روش حاصل ارقام منعکس در دفاتر و صورت‌های مالی شرکت، ملاک محاسبه ارزش سهام قرار می‌گیرد و درنتیجه قیمت پایه سهام از اختلاف حاصل دارائی‌ها و بدهی‌ها مبنای قیمت پایه سهام و تعیین ارزش سهام را تعیین می‌نماید.
البته باید توجه داشته باشید که روش دوم با روش اول اشتباه نشود، در روش اول همان‌طور که بیان شد، آنچه به‌عنوان ارزش سهم می‌تواند مطرح شود همان رقمی است که بر روی برگ سهم درج گردیده است، لذا ارزش سهام حاصل‌ضرب ارزش سهم در تعداد سهام آن واحد اقتصادی محاسبه می‌گردد.

روش قیمت‌گذاری بر اساس ارزش‌های دفتری

روش تعیین ارزش سهام بر اساس بازار

در این روش قیمت واگذاری و خریدوفروش سهام در بازار فعال یا قیمت‌های منعکس‌شده در تابلوی سازمان بورس و اوراق بهادار در زمان انجام معامله ملاک عمل است.

روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش فعلی خالص جریان‌های نقدی آتی

در این روش با دریافت بودجه ۱۰ سال آتی شرکت، نسبت به ارزش‌های فعلی خالص جریان‌های نقدی آتی شرکت و سپس نسبت به تعیین و اعلام قیمت پایه سهام، ارزش‌گذاری سهام صورت می‌پذیرد.
در این روش توجه لازم به نکاتی اساسی ذیل حائز اهمیت ویژه است:

1. محاسبه و تعیین ارزش‌های فعلی جریان‌های نقدی آتی شرکت، در مورد دارائی‌های ثابت موجود در شرکت، در پایان سال دهم مبنای عمل است.
2. نرخ اعمال‌شده در تعیین ارزش سهام فعلی جریان‌های نقدی آتی می‌بایست مشخص گردد، زیرا نرخ‌های مختلف تنزیل، موجب تغییرات قیمت پایه سهام را فراهم می‌آورد، دراین‌ارتباط معمولاً از نرخ تنزیل اوراق مشارکت دولتی و یا نرخ سپرده‌های ثابت بلندمدت بانک‌ها استفاده می‌شود.
3. موضوع هزینه بازخرید خدمت کارکنان و همچنین مالیات عملکرد شرکت، می‌بایست موردتوجه قرار گیرد.
4. موضوع خالص سرمایه در گردش و همچنین دارائی‌های ثابت خریداری‌شده طی دوره ۱۰ ساله مورد رسیدگی، می‌بایست موردتوجه قرار گیرد.
5. این روش قیمت‌گذاری و تعیین ارزش سهام در جوامعی پاسخگو می‌باشد که اقتصاد شکوفا و اقتصادی با تورم یک‌رقمی و یا رشد معقولانه نرخ تورم سالانه و یا نرخ تورم صفر و یا نزدیک به صفر مواجه می‌باشد.
6. روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش جاری خالص دارائی
7. در این روش تعیین ارزش سهام، خالص دارائی‌های ثابت شرکت می‌بایستی توسط کارشناسان رسمی دادگستری در رشته‌های مختلف مورد ارزیابی قرارگرفته و این قیمت‌ها در مقابل ارزش‌های دفتری دارائی‌های ثابت شرکت مورد ارزیابی و مابه‌التفاوت این قیمت‌ها توسط کارشناس مالی تعیین گردد.
8. بدهی و دارائی‌های جاری شرکت نیز می‌بایستی توسط کارشناسان مالی مورد ارزیابی قرار گیرد.
روشهای قیمت گذاری سهام در بورس روشهای قیمت گذاری سهام در بورس
9. ارقام موجودی مواد اولیه، کالای در جریان ساخت و کالای ساخته‌شده می‌بایست به ترتیب باارزش‌های جایگزین، بهای تمام‌شده و خالص ارزش بازیافتی تعیین گردد.
10. سرمایه‌گذاری‌های شرکت می‌بایستی به شرح زیر مورد ارزیابی قرار گیرد: ( روش تعیین ارزش سهام )

الف) شرکت‌های بورسی معادل و برابر قیمت سهام در بازار فعال در زمان انجام معامله سهم می‌باشد، لذا تاریخ انجام معامله نزدیک به تاریخ ارزیابی موردنظر، ملاک تعیین قیمت می‌باشد.
ب) درصورتی‌که میزان سهام شرکت در شرکت سرمایه پذیر زیر ۵ درصد باشد، ارزش سرمایه‌گذاری بر اساس دفتری خالص دارائی‌های شرکت سرمایه پذیر تعیین می‌گردد.
ج) درصورتی‌که سرمایه شرکت سرمایه پذیر بین ۵ تا ۲۰ درصد باشد و شرکت اصلی دارای نفوذ غیرقابل ملاحظه باشد، قیمت از بازار غیررسمی و در صورت امکان به روش ارزش ویژه تعیین می‌گردد.
د) درصورتی‌که سرمایه شرکت سرمایه پذیر بین ۲۵ تا ۵۰ درصد باشد و شرکت دارای نفوذ غیرقابل ملاحظه باشد، به روش تعیین ارزش سهام ویژه می‌بایستی ارزش سرمایه‌گذاری تعیین گردد.
ه) درصورتی‌که میزان سرمایه شرکت سرمایه پذیر بیش از ۵۰ درصد باشد، شرکت مشمول تلفیق گردیده که می‌بایستی سرمایه‌گذاری به روش ارزش ویژه محاسبه گردد.
و) ارزش دارائی‌های پولی در این روش بر اساس ارزش دفتری است، مگر اینکه صحت اثبات این اقلام برای کارشناس محقق نباشد که در این زمینه می‌بایست نسبت به تعیین ارزش جاری آن‌ها اقدام و مابه‌التفاوت در امر ارزیابی موردنظر قرار گیرد.
ز) کسری ذخیره حساب مطالبات مشکوک الوصول می‌بایست تعیین گردد و در امر تعیین ارزش سهام مور توجه قرار گیرد.
ح) بدهی‌های شرکت شامل مالیات عملکرد، مالیات کسورات تکلیفی، حق بیمه سازمان تأمین اجتماعی و یا هرگونه بدهی احتمالی می‌بایست تعیین و در امر تعیین ارزش سهام لحاظ گردد.
ط) دریافت گزارش‌های حسابرسی عملکرد دوره‌های مالی قبل از ارزیابی می‌بایست موردتوجه قرارگرفته و نسبت به اعمال بندهای گزارش حسابرسی در صورت لزوم در امر تعیین ارزش سهام موردنظر قرار داده شود.
ی) درصورتی‌که گزارش تعیین ارزش سهام در نیمه دوم دوره مالی شرکت انجام پذیرد، دریافت گزارش حسابرسی میان‌دوره‌ای و اعمال نکات درج‌شده در این گزارش و همچنین با توجه به صورت‌های مالی دوره قبل از ارزیابی موردبازنگری قرار گیرد. باید توجه داشت که در فاصله تاریخ ارزیابی و تاریخ صورت‌های مالی قبل از ارزیابی می‌بایست سود و زیان مربوطه تعیین و در امر تعیین ارزش سهام موردتوجه قرار گیرد. این امر می‌تواند با توجه به روند سود سه سال قبل از ارزیابی و یا نرخ سود علی‌الحساب اوراق مشارکت دولتی تعیین گردد.
ک) لیست ارزیابی کارشناسان رسمی رشته‌های مختلف می‌بایست با لیست دارائی‌های ثابت شرکت طبق دفاتر شرکت مورد تطبیق و کنترل قرار داده شود.
ل) در این روش کارشناس مالی می‌بایستی اطمینان حاصل کند که کارشناسان رشته‌های مختلف درزمینه ارزیابی حق الامتیاز، حق الاختراع، حق لیسانس، حق رویالیتی و … . اقدام نموده و نظریه خود را در این زمینه در کارشناسی خود منظور نموده باشند. همچنین بایستی ارزش برندهای شرکت در ارزیابی آن شرکت موردبررسی قرار گیرد.
م) میزان مزایای پایان خدمت کارکنان در شرکت‌های فعال بر اساس قانون محاسبه و در تعیین ارزش سهام منظور خواهد گردد. شرکت‌ها معمولاً این رقم را معادل یک ماه آخرین حقوق و مزایای کارکنان محاسبه می‌کنند و در شرکت‌هایی که فرض تداوم فعالیت آن‌ها زیر سؤال رفته و یا تعدادی از کارکنان آن‌ها مازاد تشخیص داده‌شده باشند، حداقل معادل سه ماه آخرین حقوق دریافتی محاسبه و در حساب‌ها منظور می‌گردد.

روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش معدل ۲

برخی از دست‌اندرکاران حرفه حسابداری و حسابرسی پیشنهاد می‌نمایند که معدل ۲ یا چند قیمت پایه سهام تعیین‌شده از سایر روش‌ها می‌تواند به‌عنوان یک روش قیمت پایه سهام تعیین گردد. در این زمینه معمولاً در شرکت‌های سود ده معدل قیمت پایه سهام تعیین‌شده به روش سودآوری و قیمت پایه سهام تعیین‌شده به روش ارزش‌های جاری به‌عنوان قیمت پایه سهام تعیین و اعلام می‌گردد.

روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش معدل ۲

روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش اقتصادی و ارزش ذاتی

قیمت پایه سهام را می‌توان با توجه به ارزش ذاتی و ارزش اقتصادی تعیین و اعلام نمود. در این زمینه می‌بایست روشهای قیمت گذاری سهام در بورس کارشناس مالی با توجه به وضعیت موجود شرکت در مقام مقایسه با شرکت‌های مشابه داخلی و خارجی (رقبا) شرکت را مورد ارزیابی قرار دهد. نقش شرکت در بازار داخلی و خارجی با توجه به میزان و تعداد تولیدات و همچنین وجود مدیریت کارآمد، وجود پرسنل متخصص و دارای دانش و مهارت‌های فنی می‌تواند در تعیین قیمت پایه سهام نقش عمده و اساسی داشته باشد.

وجود واحد حسابرسی داخلی یکپارچه در شرکت که اهداف زیر را در شرکت تدارک می‌بیند:

الف) coso (کمیسیون تردوی)

1. اهداف عملیاتی: این اهداف مربوط به اثربخشی و کارایی عملیات سازمان (شرکت) است ازجمله اهداف مربوط به عملکرد عملیاتی و مالی و حفاظت از دارایی‌ها.
2. اهداف گزارشگری: این اهداف مرتبط با گزارشگری داخلی و خارجی، مالی و غیرمالی می‌باشد.
3. اهداف رعایتی: این اهداف مرتبط با پایبندی به قوانین و ضوابط سازمان (شرکت) است.

ب)COBIT 5 (آیساکا)

1. اهداف سازمانی (شرکتی) اهداف مربوط به فناوری اطلاعات
2. اهداف توانمندسازی سازمان (شرکت)

روش تعیین ارزش سهام بر اساس ارزش سودآوری

1. این روش در مورد شرکت‌هایی که میانگین سود موزون سه سال قبل از کسر مالیات، سه سال قبل از ارزیابی پس ازلحاظ کردن عوامل سود، دست‌کم معادل ۵ درصد ارزش خالص دارایی‌ها باشد قابل‌اجرا خواهد بود.
2. با توجه به آنچه قبلاً گفته شد، در این روش شرکت می‌بایست در سه سال قبل از ارزیابی دارای سود باشد.
3. در این روش تعیین ارزش سهام صورت‌های مالی سه دوره قبل از ارزیابی می‌بایست موردحسابرسی، حسابرس مستقل قرارگرفته باشد.
4. در این روش ابتدا می‌بایست سود شرکت تعدیل گردیده و بعداً با توجه به سود تعدیل‌شده، ارزش سهام تعیین گردد و سپس قیمت به‌دست‌آمده با توجه به عوامل تعدیل‌کننده قیمت پایه سهام، ارزش تعیین سهام و اعلام گردد.

عوامل تعدیل‌کننده سود به شرح زیر می‌باشد

الف) درآمد و هزینه‌های استثنایی و غیرمترقبه طبق استانداردهای حسابداری
ب) کسری ذخایر مربوط به سه سال آخر مبنای تعیین سود طبق بندهای شرط گزارش حسابرس و رسیدگی کارشناس ارزیاب درصورتی‌که در گزارش حسابرسی به علت محدودیت و یا ابهام برای ذخایر رقم ارائه نشده باشد. لازم است کارشناس ارزیاب برآورد منطقی از کسری ذخایر در محاسبات خود منظور نماید. رویدادهای تعدیلی بعد از تاریخ ترازنامه و بعد از تاریخ گزارش حسابرس مستقل و قبل از صدور گزارش قیمت‌گذاری می‌بایستی موردتوجه قرار گیرد.
ج) درآمد و هزینه‌های غیرعملیاتی که در روال عادی فعالیت‌های مستمر شرکت واقع نشده است، نظیر سود و زیان حاصل از فروش دارایی‌های ثابت شرکت.
د) سایر عوامل تعدیل‌کننده بر اساس گزارش حسابرسی و بازرس قانونی
ه) پس از اعمال مندرج در ردیف‌های (الف ب ج د) سود سنوات سوم، دوم و اول می‌بایستی در شاخص قیمت‌های عمده‌فروشی ضرب گردد.
و) قوانین، مقررات و ضوابط خاص دولتی که سود شرکت را تحت تأثیر قرار داده و در صورت واگذاری سهام تداوم نخواهد داشت و یا تغییر هرگونه حمایت و نمایندگی بخش دولتی می‌بایستی در ضریب وزنی برای سال‌های ۱ و ۲ و ۳ به ترتیب در اعداد ۳ و ۲ و ۱ ضرب گردیده و حاصل جمع آن بر عدد ۶ تقسیم گردد. حاصل به‌دست‌آمده می‌بایست بر نرخ بازده تقسیم گردد. این درصد شامل نرخ سود اوراق مشارکت دولتی به‌اضافه درصد نرخ ریسک می‌باشد.

عوامل تعدیل کننده قیمت سهام

عوامل تعدیل‌کننده قیمت سهام به شرح زیر می‌باشد

• افزایش سرمایه نقدی و غیر نقدی به‌غیراز افزایش سرمایه از محل مطالبات اشخاص و سهام‌داران در سال قیمت‌گذاری به سهام اضافه می‌شود.
• توزیع سود سهام در سال مورد ارزیابی و سال قبل از آن از قیمت سهام می‌بایست کسر گردد.
• کسری ذخایر مالیات برای سال‌هایی که برگ تشخیص قطعی صادر نشده است، می‌بایست محاسبه و از قیمت سهم کسر گردد.
• دارایی‌های بلااستفاده قبل از سال واگذاری که در تعیین سود اثر نداشته و همچنین ارزش بازیافتنی موجودی کالای نایاب می‌بایستی به قیمت سهم اضافه شود.
• ارزش طرح توسعه و تکمیل شامل طرح‌های نیمه‌تمام و یا آماده بهره‌برداری که تا پایان سال قبل از واگذاری به مرحله بهره‌برداری نرسیده باشد، حسب مورد می‌بایست طبق یکی از روش‌های زیر محاسبه و به قیمت سهام اضافه گردد.

1. ارزش جایگزینی
2. ارزش خالص بازیافتی
3. ارزش فعلی خالص جریان‌های نقدی آتی ناشی از اجرای طرح
4. بهای تمام‌شده طرح که طبق استانداردهای حسابداری تعیین‌شده است

تبصره ۱: ارزش طرح‌های توسعه که کمتر از سی ماه از تاریخ بهره‌برداری آن‌ها گذشته است، نسبت به پایان سال آخر قبل از سال قیمت‌گذاری به قیمت سهام می‌بایست اضافه گردد.
تبصره ۲: ارزش دارایی‌های سرمایه‌ای ایجادشده از محل منابع بودجه عمومی دولت به قیمت سهم اضافه نمی‌شود.
۶- سپرده‌های سرمایه‌گذاری، اوراق مشارکت و سایر دارایی‌ها که در سال قبل از سال قیمت‌گذاری از محل افزایش سرمایه و از محل آورده نقدی صاحبان سهام ایجادشده، به قیمت سهام اضافه و سود آن‌ها می‌بایستی به‌عنوان تعدیل سود از روشهای قیمت گذاری سهام در بورس سود کسر گردد.
۷- برای دوره بین تاریخ آخرین سال و تاریخ قیمت‌گذاری سهام می‌بایستی سود و زیان بر مبنای سود علی‌الحساب اوراق مشارکت دولتی تعیین و به قیمت سهام اضافه گردد.
۸- درصورتی‌که سهام به‌صورت بلوک و یکجا واگذار گردد، می‌توان تا میزان ۳۰ درصد به‌عنوان ارزش مزیت مدیریتی به قیمت سهام اضافه نمود.