نگاهی به دلایل اعطای امتیاز گازی پوتین به اردوغان
اردوغان اعلام کرده که پس از توافق جدید با پوتین، ترکیه به مرکز بینالمللی انتقال گاز تبدیل میشود. این در حالی است که قیمت برق، گاز و حاملهای انرژی در ترکیه به یک رکورد بی سابقه رسیده و مردم این کشور در شرایطی دشوار به سر میبرند.
گروه بین الملل- رجانیوز : اردوغان جدیداً اعلام کرده که قرار است ترکیه به یک مرکز بین المللی صادرات گاز تبدیل شود. آن دسته از روزنامه های آنکارا و استانبول که همواره در تایید مواضع حزب حاکم فعالیت می کنند، با آب و تاب و بیاناتی اغراق آمیز، اعلام کرده اند که ترکیه از نظر ولادیمیر پوتین، مطمئن ترین مرکز مسیر انتقال انرژی است و او تمایل دارد که حتی تعیین قیمت گاز صادراتی به اروپا را به اردوغان واگذار کند!
رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه، در راه بازگشت از آستانه و در گفتگو با خبرنگارانی صحبت کرده که از آنها به عنوان عوامل رسانه های تحت امر حزب عدالت و توسعه نام برده می شود و ماموریتشان این است که ویرگول به ویرگول سخنان اردوغان را بدون پرسش و چالش به عنوان دستاورد ظفرمندانه سیاست خارجی پوشش دهند.
به گزارش رجانیوز ؛ در نتیجه، ستون نویس ها و خبرنگاران ارشدی که در این سفرها با اردوغان همراه می شوند، هیچگاه در مورد جزئیات سخنان او سوالی مطرح نمی کنند تا شخص رئیس جمهور، خود را به عنوان یک مذاکره کننده همیشه پیروز معرفی کند. این بار نیز اردوغان به همین شکل عمل کرده و در شرایطی که قیمت برق، گاز و حامل های انرژی در ترکیه به یک رکورد بی سابقه رسیده و مردم در شرایطی دشوار به سر می برند، با دادن وعده های طلایی سیاست خود را پیش می برد.
اردوغان درباره سخنان ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه مبنی بر ایجاد یک مرکز بزرگ گاز در ترکیه برای انتقال به اروپا، گفت:«برای چنین مرکز توزیعی، البته تراکیا به عنوان مهمترین مکان برای این تجارت در نظر گرفته می شود. ما به وزارت انرژی و منابع طبیعی خود و نهاد مربوطه در طرف روسیه دستور داده ایم که کار مشترک را انجام دهند. آقای پوتین دستورات لازم را داده و وزارت نیروی و منابع چگونه یک سبد سهام قوی ایجاد کنید؟ طبیعی ما و طرف روسی کار را انجام می دهند. دلیلی برای تعلل و انتظار وجود ندارد و ما به سرعت شروع می کنیم. به وزیر انرژی و منابع طبیعی دستورات مربوطه را ابلاغ کردم و همینطور میلر از روسیه (رئیس گازپروم) در همان زمان در این جلسه حضور داشت و دستورالعمل را دریافت کرد.»
دو نکته حیاتی، چرا پوتین به اردوغان امتیاز داد؟
رسانه های ترکیه و تحلیلگران تحت امر نهاد ریاست جمهوری و حزب حاکم ترکیه، مداوماً چنین استدلال می کنند که کیش شخصیتی و کاریزمای رهبری اردوغان، چشم پوتین را گرفته و به همین دلیل، امتیازات طلایی فراوانی به ترکیه داده است!
اما واقعیت ماجرا چیست؟ آیا واقعاً پوتین تحت تاثیر افکار و مشی سیاسی و منش عملگرایانه اردوغان قرار گرفته است؟ در پاسخ باید گفت: برخلاف آن چیزی که در رسانه های آکپارتی ادعا می شود، آن چه برای پوتین و تیم او اهمیت والایی دارد، فاکتورهای مرتبط با ژئوپولیتیک ترکیه و جغرافیای سیاسی خاصی است که در این مقطع حساس، می تواند سودهای فراوانی نصیب مسکو کند.
ترکیه هم با استفاده از مواهب دریای سیاه و عبور کشتی های حامل غلات و هم از طریق خط ترک استریم، سودهای کلانی را نصیب روسیه می کند و این همان چیزی است که به جغرافیای ترکیه ارتباط پیدا می کند و نه با توانایی های فردی و سیاسی شخص اردوغان!
گذشته از مواهب مرتبط با جغرافیای سیاسی ترکیه، دلیل دوم اعطای امتیازات پوتین به ترکیه، نگاه سیاسی تیم او به آینده ترکیه و روابط مسکو – آنکارا است. تیم پوتین، به صرافت دریافته که حزب عدالت و توسعه، نمی تواند ارتباط مطلوبی با غرب داشته باشد و تمایل دارد که با روسیه و چین، شراکت عمیقی برقرار کند. اما در صورتی که مخالفین اردوغان در ترکیه به قدرت برسند، آنان با سیاست غرب محور خود، کاری می کنند که ترکیه یک بار دیگر از روسیه فاصله بگیرد. در نتیجه، پوتین ترجیح می دهد با اعطای برخی امتیازات مرتبط با انرژی، به اردوغان اجازه دهد که در ماشین تبلیغاتی عظیم حزب، خود را به عنوان یک رهبر ملی و بی نظیر مطرح کند و دوباره از آنان رای بگیرد.
عبارتِ مبهم «کوریِ راهبردی»
رئیس جمهور ترکیه به شدت از مواضع اروپایی ها گله مند بوده و معتقد است که سران اتحادیه اروپا، دچار کوری راهبردی شده و نمی توانند مسیر پیش رو را به درستی ببینند!
اردوغان در مورد معضلات قاره سبز گفته است:«اخیراً اتحادیه با چالشهای زیادی مانند بحران پناهجویان، اسلامهراسی، بیگانههراسی، شکنندگی مالی و اقتصادی، برگزیت یا خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و تبعات انتشار ویروس کرونا مواجه بوده است. لذا، اتحادیه برای غلبه بر این چالشها، به همبستگی، همکاری و چشماندازی شجاعانه و فراگیر نیاز دارد. بزرگترین مانع برای اینکه اتحادیه یک بازیگر قوی جهانی باشد، فقدان صبر و چشمانداز استراتژیک است.»
اردوغان، در ادامه سخنان خود، از بی اعتنایی اتحادیه اروپا به ترکیه گلایه کرده و گفته است: «ترکیه از لحاظ تاریخی، جغرافیایی و انسانی، بخشی از اروپا است و آماده است تا سهم خود را در حل مشکلات اتحادیه و افزایش اثربخشی آن انجام دهد. بدیهی است که اتحادیه بدون مشارکت و حمایت ما نمی تواند موجودیت قوی خود را حفظ کند. اما متاسفانه، اتحادیه اروپا به وعده هایی که به ترکیه در مسیر عضویت کامل داده بود عمل نکرده و روند عضویت به کندی پیش رفته است. برخی از کشورهای عضو، مسائل دوجانبه خود را با ترکیه به کریدورهای اتحادیه آوردند، این اقدام، روابط اتحادیه اروپا و ترکیه را به بند کشیده و ظرفیت اتحادیه برای مقابله با تهدیدات جهانی را تضعیف کرده است. امید ما این است که روابط اتحادیه اروپا با ترکیه برقرار شود. ترکیه با وجود استانداردهای دوگانه و موانعی که از سوی اتحادیه به وجود آمده، در راستای هدف استراتژیک خود یعنی عضویت در اتحادیه اروپا تلاش می کند. آرزو می کنم اتحادیه اروپا از کوری راهبردی خود خلاص شود».
نزدیک به روسیه، دور از اروپا
محتوای اصلی و اجمالی سخنان رجب طیب اردوغان، این است که او هنوز هم با زبان تهدید و زور با اروپایی ها صحبت می کند و این ادامه سیاست پیشین اوست که تلاش می کرد با استفاده از کارت آوارگان، خواسته های خود را بر اتحادیه اروپا تحمیل کند.
اردوغان، قبلاً به طور آشکار اعلام کرده بود که می تواند بیش از یک میلیون نفر از 4 و نیم میلیون آواره ساکن ترکیه را به سوی اروپا سوق دهد و اعضای اتحادیه را با یک بحران بزرگ روبرو کند. اما حالا چنین به نظر می رسد که اردوغان در کنار ابزار و آلت تهدید به موج آوارگان و پناهجویان، از انرژی نیز به مثابه یک کارت استفاده کند.
به این معنی که اردوغان می خواهد اروپا را تهدید کند و سران اتحادیه را به این جمع بندی برساند که اگر تسلیم خواسته های آنکارا نشوید، گاز روسیه به دست شما نخواهد رسید!
اما سوال اینجاست: آیا واقعاً چنین تهدیدی می تواند اروپایی ها را دچار وحشت کند؟ به نظر می رسد، پاسخ منفی باشد. چرا که اولاً این ترکیه است که به درآمدهای حاصله از انتقال گاز نیازمند است و دوم این که نقش ترکیه فقط یک ترانسفورماتور و انتقال دهنده است و نه مالک گاز و صاحب اختیار باز و بسته کردن شیرفلکه اصلی!
سکوت شائبهدار در برابر واردات رمدسیویر آلوده
دارایی که این میزان را یک آمار عجیب برای سبد دارویی کشور دانسته، توضیحی در خصوص میزان واردات سایر داروهای مربوط به درمان ویروس کرونا یا آمارهای مهم مربوط به سال ۱۳۹۹ بیان نکرده است.
گزارشات رسمی سازمان غذا و دارو از واردات داروی آلوده رمدسیویر به کشور حکایت دارد؛ موضوعی که به رغم اهمیت آن، توضیح مشخصی در خصوص علت و تبعات آن، صورت نگرفتهاست.
سخنان و آمارهای بهرام دارایی، رئیس سازمان غذا و دارو در افتتاحیه هفدهمین دوره نمایشگاه ایران فارما، بار دیگر موضوع کهنه، اما همواره قابلتوجه مافیای دارو را در کشورمان زنده کرد. وی که در این مدت، به خاطر موضوعاتی، چون کمبود سرم، نبود داروهای آنتیبیوتیک و تبعات اجرای طرح بزرگ دارویار، زیر ذرهبین و تیغ انتقاد نمایندگان مجلس و رسانهها قرار دارد، با بیان آماری قابلتأمل از واردات داروی مشهور درمان بیماری کووید ۱۹ یعنی رمدسیویر اعلام کرد که فقط در سال گذشته، ۶هزار میلیارد تومان سهم این دارو، در سبد دارویی کشور بودهاست.
دارایی که این میزان را یک آمار عجیب برای سبد دارویی کشور دانسته، توضیحی در خصوص میزان واردات سایر داروهای مربوط به درمان ویروس کرونا یا آمارهای مهم مربوط به سال ۱۳۹۹ بیان نکرده است.
این سخنان، هنگامی که با آمارهای علیرضا زالی، فرمانده وقت ستاد مقابله با کرونا در تهران که مردادماه سال گذشته مطرح شد، تطبیق داده میشود، بخش دیگری از ماجرا را برملا میکند. طبق آمارهای این مقام مسئول، کشورمان ۷۲۰ میلیون یورو بابت داروی رمدسیویر خرج کردهاست (تا زمان انتشار آن مصاحبه) در حالی که این پول باید خرج واکسن میشد.
البته آمار مذکور، باز هم افزایش یافته و مهدی عسگری نماینده کرج در مجلس شورای اسلامی، مردادماه امسال هنگامی که قصد طرح سؤال از بهرام عیناللهی، وزیر بهداشت دولت رئیسی در صحن علنی خانه ملت را داشت، رسماً اعلام کرد که طبق استعلامها و بررسیهای او، ۸۵۰ میلیون دلار برای واردات داروی رمدسیویر هزینهشده که اگر این میزان را با دلار ۲۳ هزار تومان محاسبه کنیم، حدود ۲۰ هزار میلیارد تومان فقط صرف واردات این دارو شدهاست.
به نظر میرسد با مشاهده ارقام فوق – که مشخص نیست چرا رئیس سازمان غذا و دارو، فقط بخش کوچکی از آنرا بیان کردهاست- باید ردپای حامیان و مجریان واردات این محصول را به جای واکسن کرونا به صورت جدی مورد پیگیری قرار داد تا مشخص شود چرا سبد درمان کووید ۱۹ در کشور به صورت یکجانبه، در اختیار این دارو بودهاست.
این ردپا، آنگاه حساستر و جدیتر حس میشود که در زمان طرح سؤال از وزیر بهداشت در صحن علنی مجلس، این نکته نیز مطرح شد که یک تعارض منافع جدی در فعالیت برخی اعضای کمیته علمی کرونا وجود داشته و یکی از همین اعضا، برای واردات داروی مذکور، اقدام به فعالیتهای تبلیغی و رسانهای میکردهاست تا با ایجاد فشار و تأثیر در افکار عمومی، این دارو وارد پروتکل درمانی بیماری فوق شود.
حالا برگ جدیدی از ابهامات درباره اصرار مشکوک به واردات گسترده این دارو به کشور نمایان شده و یک مقام مسئول سازمان غذا و دارو اواخر مردادماه امسال و درست چهار روز پس از پایان فشار مجلس به وزیر بهداشت در خصوص مشکلات موجود در درمان کرونا از جمله واردات گسترده رمدسیویر، با ارسال ابلاغیهای خطاب به یکی از شرکتهای فعال حوزه دارویی کشور، از بروز مشکلات جدی در داروی رمدسیویر توزیعشده توسط آن مجموعه خبر میدهد.
در این نامه، خاطر نشانشده داروی مذکور که توسط کمپانی Health Biotech تولید و توسط شرکت «س. پ» وارد کشورمان شده، به لحاظ آزمون میکروبی و اندوتوکسین، غیرقابل قبول بوده و باید بلافاصله نسبت به جمعآوری داروی مذکور اقدام و نتیجه اولیه جمعآوری، ظرف دو هفته از تاریخ صدور نامه به چگونه یک سبد سهام قوی ایجاد کنید؟ سازمان غذا و دارو ارسال شود.
طبق تعاریف علمی، اندوتوکسین (endotoxin) به سمی گفته میشود که در باکتری وجود دارد و پس از تجزیه یا مردن یا متلاشی شدن سلول باکتریایی، آزاد میشود. اگرچه در ابتدای این نامه، نام یکی از شماره سریهای ساخت داروی مذکور درج شدهاست، اما در ادامه، دستور توقف مصرف سایر سری ساختهای وارده نیز صادر و از شرکت واردکننده خواستهشده در اسرع وقت، از این سری ساخت نیز نمونهای را تحویل نهاد مذکور دهد.
نکته قابلتوجه در ابلاغیه مذکور به شماره ۴۶۸۵۰ آن است که در آن قید شده، داروی مذکور به صورت فوریتی از سوی شرکت واردکننده، مجوز ورود دریافت کردهاست، در حالی که اگر مجوز ورود، اندکی پیش از صدور این نامه توسط سازمان غذا و دارو صادر شدهباشد، مشخص نیست چرا در زمان وفور واکسن و کاهش جدی مبتلایان، چنین مجوز فوری صادر شده و اگر مربوط به مدتها قبل است، چرا آزمایش و مشخص شدن آلودگی میکروبی این دارو، با چنین تأخیری پیگیری شدهاست؟!
ضمن آنکه این موضوع نیز در جای خود باید مورد بررسی قرار بگیرد که چرا حمیدرضا اینانلو، مدیر کل امور دارو و مواد تحت کنترل سازمان غذا و دارو که مجموعه تحت مدیریتش، دستور جمعآوری این داروی آلوده را صادر کرده، یک هفته پس از ابلاغ نامه فوق برکنار میشود؟! آن هم در حالی که فقط ۹ ماه از انتصابش به این سمت میگذشت.
نگاهی به دلایل اعطای امتیاز گازی پوتین به اردوغان
اردوغان اعلام کرده که پس از توافق جدید با پوتین، ترکیه به مرکز بینالمللی انتقال گاز تبدیل میشود. این در حالی است که قیمت برق، گاز و حاملهای انرژی در ترکیه به یک رکورد بی سابقه رسیده و مردم این کشور در شرایطی دشوار به سر میبرند.
گروه بین الملل- رجانیوز : اردوغان جدیداً اعلام کرده که قرار است ترکیه به یک مرکز بین المللی صادرات گاز تبدیل شود. آن دسته از روزنامه های آنکارا و استانبول که همواره در تایید مواضع حزب حاکم فعالیت می کنند، با آب و تاب و بیاناتی اغراق آمیز، اعلام کرده اند که ترکیه از نظر ولادیمیر پوتین، مطمئن ترین مرکز مسیر انتقال انرژی است و او تمایل دارد که حتی تعیین قیمت گاز صادراتی به اروپا را به اردوغان واگذار کند!
رجب طیب اردوغان رئیس جمهور ترکیه، در راه بازگشت از آستانه و در گفتگو با خبرنگارانی صحبت کرده که از آنها به عنوان عوامل رسانه های تحت امر حزب عدالت و توسعه نام برده می شود و ماموریتشان این است که ویرگول به ویرگول سخنان اردوغان را بدون پرسش و چالش به عنوان دستاورد ظفرمندانه سیاست خارجی پوشش دهند.
به گزارش رجانیوز ؛ در نتیجه، ستون نویس ها و خبرنگاران ارشدی که در این سفرها با اردوغان همراه می شوند، هیچگاه در مورد جزئیات سخنان او سوالی مطرح نمی کنند تا شخص رئیس جمهور، خود را به عنوان یک مذاکره کننده همیشه پیروز معرفی کند. این بار نیز اردوغان به همین شکل عمل کرده و در شرایطی که قیمت برق، گاز و حامل های انرژی در ترکیه به یک رکورد بی سابقه رسیده و مردم در شرایطی دشوار به سر می برند، با دادن وعده های طلایی سیاست خود را پیش می برد.
اردوغان درباره سخنان ولادیمیر پوتین رئیس جمهور روسیه مبنی بر ایجاد یک مرکز بزرگ گاز در ترکیه برای انتقال به اروپا، گفت:«برای چنین مرکز توزیعی، البته تراکیا به عنوان مهمترین مکان برای این تجارت در نظر گرفته می شود. ما به وزارت انرژی و منابع طبیعی خود و نهاد مربوطه در طرف روسیه دستور داده ایم که کار مشترک را انجام دهند. آقای پوتین دستورات لازم را داده و وزارت نیروی و منابع طبیعی ما و طرف روسی کار را انجام می دهند. دلیلی برای تعلل و انتظار وجود ندارد و ما به سرعت شروع می کنیم. به وزیر انرژی و منابع طبیعی دستورات مربوطه را ابلاغ کردم و همینطور میلر از روسیه (رئیس گازپروم) در همان زمان در این جلسه حضور داشت و دستورالعمل را دریافت کرد.»
دو نکته حیاتی، چرا پوتین به اردوغان امتیاز داد؟
رسانه های ترکیه و تحلیلگران تحت امر نهاد ریاست جمهوری و حزب حاکم ترکیه، مداوماً چنین استدلال می کنند که کیش شخصیتی و کاریزمای رهبری اردوغان، چشم پوتین را گرفته و به همین دلیل، امتیازات طلایی فراوانی به ترکیه داده است!
اما واقعیت ماجرا چیست؟ آیا واقعاً پوتین تحت تاثیر افکار و مشی سیاسی و منش عملگرایانه اردوغان قرار گرفته است؟ در پاسخ باید گفت: برخلاف آن چیزی که در رسانه های آکپارتی ادعا می شود، آن چه برای پوتین و تیم او اهمیت والایی دارد، فاکتورهای مرتبط با ژئوپولیتیک ترکیه و جغرافیای سیاسی خاصی است که در این مقطع حساس، می تواند سودهای فراوانی نصیب مسکو کند.
ترکیه هم با استفاده از مواهب دریای سیاه و عبور کشتی های حامل غلات و هم از طریق خط ترک استریم، سودهای کلانی را نصیب روسیه می کند و این همان چیزی است که به جغرافیای ترکیه ارتباط پیدا چگونه یک سبد سهام قوی ایجاد کنید؟ می کند و نه با توانایی های فردی و سیاسی شخص اردوغان!
گذشته از مواهب مرتبط با جغرافیای سیاسی ترکیه، دلیل دوم اعطای امتیازات پوتین به ترکیه، نگاه سیاسی تیم او به آینده ترکیه و روابط مسکو – آنکارا است. تیم پوتین، به صرافت دریافته که حزب عدالت و توسعه، نمی تواند ارتباط مطلوبی با غرب داشته باشد و تمایل دارد که با روسیه و چین، شراکت عمیقی برقرار کند. اما در صورتی که مخالفین اردوغان در ترکیه به قدرت برسند، آنان با سیاست غرب محور خود، کاری می کنند که ترکیه یک بار دیگر از روسیه فاصله بگیرد. در نتیجه، پوتین ترجیح می دهد با اعطای برخی امتیازات مرتبط با انرژی، به اردوغان اجازه دهد که در ماشین تبلیغاتی عظیم حزب، خود را به عنوان یک رهبر ملی و بی نظیر مطرح کند و دوباره از آنان رای بگیرد.
عبارتِ مبهم «کوریِ راهبردی»
رئیس جمهور ترکیه به شدت از مواضع اروپایی ها گله مند بوده و معتقد است که سران اتحادیه اروپا، دچار کوری راهبردی شده و نمی توانند مسیر پیش رو را به درستی ببینند!
اردوغان در مورد معضلات قاره سبز گفته است:«اخیراً اتحادیه با چالشهای زیادی مانند بحران پناهجویان، اسلامهراسی، بیگانههراسی، شکنندگی مالی و اقتصادی، برگزیت یا خروج بریتانیا از اتحادیه اروپا و تبعات انتشار ویروس کرونا مواجه بوده است. لذا، اتحادیه برای غلبه بر این چالشها، به همبستگی، همکاری و چشماندازی شجاعانه و فراگیر نیاز دارد. بزرگترین مانع برای اینکه اتحادیه یک بازیگر قوی جهانی باشد، فقدان صبر و چشمانداز استراتژیک است.»
اردوغان، در ادامه سخنان خود، از بی اعتنایی اتحادیه اروپا به ترکیه گلایه کرده و گفته است: «ترکیه از لحاظ تاریخی، جغرافیایی و انسانی، بخشی از اروپا است و آماده است تا سهم خود را در حل مشکلات اتحادیه و افزایش اثربخشی آن انجام دهد. بدیهی است که اتحادیه بدون مشارکت و حمایت ما نمی تواند موجودیت قوی خود را حفظ کند. اما متاسفانه، اتحادیه اروپا به وعده هایی که به ترکیه در مسیر عضویت کامل داده بود عمل نکرده و روند عضویت به کندی پیش رفته است. برخی از کشورهای عضو، مسائل دوجانبه خود را با ترکیه به کریدورهای اتحادیه آوردند، این اقدام، روابط اتحادیه اروپا و ترکیه را به بند کشیده و ظرفیت اتحادیه برای مقابله با تهدیدات جهانی را تضعیف کرده است. امید ما این است که روابط اتحادیه اروپا با ترکیه برقرار شود. ترکیه با وجود استانداردهای دوگانه و موانعی که از سوی اتحادیه به وجود آمده، در راستای هدف استراتژیک خود یعنی عضویت در اتحادیه اروپا تلاش می کند. آرزو می کنم اتحادیه اروپا از کوری راهبردی خود خلاص شود».
نزدیک به روسیه، دور از اروپا
محتوای اصلی و اجمالی سخنان رجب طیب اردوغان، این است که او هنوز هم با زبان تهدید و زور با اروپایی ها صحبت می کند و این ادامه سیاست پیشین اوست که تلاش می کرد با استفاده از کارت آوارگان، خواسته های خود را بر اتحادیه اروپا تحمیل کند.
اردوغان، قبلاً به طور آشکار اعلام کرده بود که می تواند بیش از یک میلیون نفر از 4 و نیم میلیون آواره ساکن ترکیه را به سوی اروپا سوق دهد و اعضای اتحادیه را با یک بحران بزرگ روبرو کند. اما حالا چنین به نظر می رسد که اردوغان در کنار ابزار و آلت تهدید به موج آوارگان و پناهجویان، از انرژی نیز به مثابه یک کارت استفاده کند.
به این معنی که اردوغان می خواهد اروپا را تهدید کند و سران اتحادیه را به این جمع بندی برساند که اگر تسلیم خواسته های آنکارا نشوید، گاز روسیه به دست شما نخواهد رسید!
اما سوال اینجاست: آیا واقعاً چنین تهدیدی می تواند اروپایی ها را دچار وحشت کند؟ به نظر می رسد، پاسخ منفی باشد. چرا که اولاً این ترکیه است که به درآمدهای حاصله از انتقال گاز نیازمند است و دوم این که نقش ترکیه فقط یک ترانسفورماتور و انتقال دهنده است و نه مالک گاز و صاحب اختیار باز و بسته کردن شیرفلکه اصلی!
«شی جین پینگ» چگونه چین را در ۱۰ سال متحول کرد؟
سیاستها و راهبرد شی جین پینگ رهبر حزب کمونیست و رئیس جمهور چین از سال ۲۰۱۲ سبب شده تا قدرت اقتصادی-سیاسی این کشور در جهان به رقیب اصلی امریکا تبدیل شود.
خبرگزاری مهر، گروه بین الملل : بیستمین کنگره ملی حزب کمونیست چین فرصت مناسبی را برای بررسی برخی از مهمترین دستاوردها و چالشهای یک دهه هدایت و رهبری شیء جین پینگ رهبر حزب کمونیست و رئیس جمهور چین و همچنین چشم انداز سیاستها و اقدامات دولت وی در آینده را فراهم ساخته است. وقتی شیء به قدرت رسید، به مردم این کشور قول داد تا برای تجدید قوای بزرگ ملت چین تلاش کند که این مسئولیت بزرگ برای رفاه مردم است.
شیء جین پینگ ۶۹ ساله که اکنون نیز از طرح «رؤیای چینی Chinese Dream» برای توسعه اقتصادی و الهام بخشیدن به مردم و ایجاد امید استفاده میکند، هدفش را رسیدن به یک ارتفاع تاریخی با رهبری قوی در کشوربیش از یک میلیارد نفری چین میداند.
چندین دهه رشد سریع و ادامه آن در یک دهه اخیر البته مشکلات بزرگی را نیز برای این کشور فراهم کرده که از جمله آن ساختاراقتصادی ترکیبی، ایجاد شکاف ناشی از افزایش مستمر ثروت و آسیبهای زیاد زیست محیطی به منابع این کشور است.
شیء جین پینگ که به خوبی از چالشهای کشورش مطلع است برای مقابله با این چالشها بر تعمیق چگونه یک سبد سهام قوی ایجاد کنید؟ اصلاحات تکیه زده است. وی معتقد است سیاست اصلاحات و گشایش تصمیم درستی است و چین با رویکردهای جدید و سطوح بالاتر در این مسیر بیلحظه قدم برمیدارد.
نکته حائز اهمیت این است که طبق گزارشهای رسانهای اولویت شیء، حفظ رشد اقتصادی چین است، زیرا عملکرد اقتصادی معیاری کلیدی برای حکمرانی خوب در نظام تک حزبی کمونیستی این کشور محسوب میشود.
اما اکنون اصلاحات چین وارد آبهای عمیقی شده است. در تئوریهای سیاسی «ایجاد تغییر و حفظ ثبات» به طور همزمان یک اقدام متعادل کننده اما بسیار دشوار و پرخطر است. یکی از اصلاحات اساسی شیء، بازتعریف دولت و بازار و خروج از یک اقتصاد کاملاً برنامه ریزی شده است که هنوز ادامه دارد.
دستاوردهای چین پس از یک دهه هدایت شیء جین پینگ
رسانهها و تحلیلگران چینی میگویند: زمانی که شیء به قدرت رسید، هیچکس نمیدانست از نظر سیاستهای اقتصادی چه انتظاری میتوان از او داشت؛ اما یک دهه بعد نشان داد که وی در مجموع برنامه قابل قبولی دراین زمینه داشته است.
مهمترین آوردههای دولت شیء پس از یک دهه که دررسانههای بینالمللی انعکاس یافته شامل موارد ذیل است:
۱ - پایان دادن به فقر شدید
پکن در سال ۲۰۲۰ اعلام کرد که به فقر شدید که همواره یک نقطه ضعف برای این کشور بود، پایان داده است. وضعیت معیشتی مردم و دسترسی آنها به آموزش از جمله عواملی بود که دولت چین برروی آن سرمایه گذاری کرد.
طبق گزارشها، در سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱ دولت چین به میزان ۱.۶ تریلیون یوان (۲۳۰ میلیارد دلار) برای بهبود استانداردهای زندگی در سراسر چین از جمله ساخت جادهها، خانهها و تقویت زیرساختها سرمایهگذاری کرده است. در این مدت میلیونها خانوار روستایی به روستاهای با فرصتهای اقتصادی بهتر منتقل شده است. براساس دادههای بانک جهانی، یک سال پس از رهبری شیء، ۸۲ میلیون چینی در فقر شدید زندگی میکردند که این رقم با سیاستهای اتخاذ شده تا سال ۲۰۱۹، به ۶ میلیون نفر کاهش یافت. با این حال، شیء در سال ۲۰۲۰ هشدار داد: وظیفه تثبیت و گسترش دستاوردهای فقرزدایی همچنان دشوار است.
۲- خلق و افزایش ثروت
بر اساس آمار رسمی، میانگین درآمد قابل دستیابی هر خانوار شهری در چین از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰ به میزان ۶۶ درصد افزایش یافته است که این رقم در خانوارهای روستایی در همان دوره ۸۲ درصد افزایش را نشان میدهد.
سهم برخورداری از خودرودر هر شهر از ۰.۲۲ در سال ۲۰۱۲ به ۰.۴۵ در سال ۲۰۲۰ رسید که نشان از افزایش دوبرابری دارد. در همین مدت همچنین تعداد تلفنهای همراه از ۲.۱۷ به ۲.۴۹ مورد درهر خانوار شهری در مدت مشابه افزایش داشته است. با این وجود، هزینههای مسکن در این کشور چهار برابر شده است که فشاری زیادی بر سبد هزینههای خانوار چینی وارد میکند.
۳- برنامه فضایی
برنامه فضایی چین که منبع مهمی برای غرورملی در این کشور محسوب میشود، فاصله زیاد خود با برنامههای مشابه درآمریکا ، روسیه و اروپا را کاهش داده است.
با اجرای موفق این برنامه، سفینههای فضایی چینی در سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۱۹ به ماه رسیدند که دومین فرود آنها بسیار روانترانجام شد. یک فضاپیمای بدون سرنشین چینی نیز در سال ۲۰۲۰ درحالی به زمین بازگشت که اولین نمونههای جمع آوری شده از ماه را پس ازچهار دهه با خود همراه داشت. در همان سال، سیستم ناوبری ماهوارهای چین موسوم به Beidou، تکمیل شد که رقیب اصلی سیستم GPS آمریکاست.
طبق برنامههای اعلام شده، انتظار میرود، چین که اولین ربات خود را سال گذشته در مریخ فرود آورد، نخستین ایستگاه فضایی را نیز در این سیاره تا پایان ۲۰۲۲ تکمیل کند.
۴- مقابله با فساد
طبق گزارش «کمیسیون مرکزی بازرسی انضباطی» چین، به ۱۱.۳ میلیون نفر از کارمندان گرفته تا وزیران دولت، ژنرالهای ارتش تا مدیران بانکها، در سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۲ برای موارد انضباطی اخطار داده شده است که از این موارد ۴.۷ میلیون نفر تخلفات جدیتر نسبت به سایرین داشته اند که مورد بررسی قرار گرفته و احکام انضباطی درمورد آنها اجرا شده است.
طبق این گزارش در این دهه دستکم ۱.۵ میلیون نفر مجازات شدند که شدیدترین موارد مجازات اعدام هم اعمال شده است. به راه انداختن کمپین «صرفه جویی » نیز یکی دیگر از راهبردهای فرهنگی برای مقابله با فساد در این کشور است.
اما منتقدان میگویند این یک روش اجباری اعلام شده توسط دولت شیء برای همه مردم و مسئولان این کشور است. به عنوان مثال، مقامات حزب نمیتوانند ضیافتهای مجلل برگزار کنند. اگرچه این کمپین در بین مردم محبوب است، اما به عنوان ابزاری برای حذف رقبای سیاسی هم استفاده میشود.
۵- محیط زیست
پکن توافقنامه آب و هوای پاریس را در سال ۲۰۱۶ امضا کرد و در سال ۲۰۲۰ دولت شیء متعهد شد این کشور تا یک دهه بعد و در سال ۲۰۳۰ بالاترین سطح حذف انتشار کربن را در صنایع مختلف داشته باشد.
گروههای زیست محیطی بین المللی از چین که اکنون از بزرگترین تولیدکننده گازهای گلخانهای در جهان محسوب میشود، خواستهاند چگونه یک سبد سهام قوی ایجاد کنید؟ که اقداماتش را در این زمینه تسریع کند زیرا درغیراین صورت دستیابی به هدف توافق پاریس برای حفظ گرمایش جهان تا ۱.۵ درجه سانتیگراد (۲.۷ فارنهایت) محقق نخواهد شد.
وزارت محیط زیست چین، پس از چندین دهه چشم پوشی از شهرهای بسیار آلوده و خفه کننده این کشور، از سال ۲۰۱۲ اقدام به انتشار دادههای جامع تردر مورد وضعیت آلودگی هوا در این کشور کرده است. به گفته این وزارتخانه، غلظت ذرات بسیار ریز و خطرناک در هوا در سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۱ به میزان ۳۴.۸ درصد کاهش یافته است. علاوه براین ، طرحهای جداسازی زباله در این کشوردر حال پیشرفت است. به عنوان مثال، در کلان شهر شانگهای، این اقدام زیست محیطی از سال ۲۰۱۹ اجباری شده است.
۶- حمل و نقل
طبق گزارشهای دولت چین، طول شبکههای ریلی پرسرعت دراین کشورچهار برابر شده است و از حدود ۹۳۰۰ کیلومتر (۵۷۷۸ مایل) در سال ۲۰۱۲ به ۴۰ هزار کیلومتر در سال ۲۰۲۱ رسیده است.
چین اکنون دارای ۲۵۰ فرودگاه غیرنظامی است که ۸۲ فرودگاه در دهه گذشته ساخته شده است و ترافیک هوایی مسافران در سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۹ دو برابر شده است.
۷- دانشگاهها
بهبود رتبه دانشگاههای این کشور در میان رتبه بندی جهانی دانشگاههای جهان از مهمترین دستاوردهای آموزشی چین در یک دهه اخیر بوده است. طبق گزارشهای بین المللی دانشگاههای آمریکا و بریتانیا اگرچه همچنان در ردههای بالای رتبه بندی جهان جای دارند، اما از ۱۰۰ دانشگاه برتر، تعداد دانشگاههای آمریکا از ۴۳ مورد در این فهرست در سال ۲۰۱۸ به ۳۴ مورد در ۲۰۲۱ کاهش یافته است.
این درحالی است که تعداد دانشگاههای چین، به استثنای هنگ کنگ، در میان ۱۰۰ دانشگاه برتر از دو به ۷ مورد دانشگاه افزایش یافته است.
مدرنیزه کردن ارتش و افزایش توان بازدارندگی هستهای
شیء پیشتر اعلام کرده درصدد ارتقای سریع «نیروهای مسلح مردمی چین به استانداردهای کلاس جهانی» است. این امر نشان میدهد که حزب کمونیست، هدف افزایش قابلیتهای کمی و کیفی ارتش آزادیبخش خلق را در یک برنامه بلندمدت ادامه خواهد داد. چین با داشتن حدود ۲ میلیون سرباز در سال ۲۰۲۲، بزرگترین ارتش و نیروهای مسلح جهان را از نظر پرسنل نظامی فعال دارد.
همچنین طبق گفته شیء، «چین یک سیستم بازدارندگی استراتژیک قوی ایجاد خواهد کرد» تا بتواند توانایی بازدارندگی هستهای خود را نیز افزایش دهد.
مهمترین چالشهای چین
کارشناسان اقتصادی میگویند: عملکرداقتصادی چین دردهه گذشته آمیزهای ازسیستم سوسیالیستی وسرمایه داری بوده است.
اگرچه این کشور موقعیت خود را به عنوان یک اقتصاد با درآمد متوسط رو به بالا تأیید کرده و توانسته است از نظر فناوری ارتقا یابد اما این کشور هنوز با چالشهای مهمی روبرو است؛ مانند نیاز به ایجاد تعادل دوباره در مدل رشد خود از طریق کاهش وابستگی به سرمایه گذاری و صادرات، تداوم اصطکاک تجاری با ایالات متحده، افزایش بیکاری در درجه اول در میان جوانان ۱۶ تا ۲۴ ساله و تشدید بحران املاک و مستغلات.
برخی از تحلیلگران میگویند این موارد مانند یک بمب ساعتی است که میتواند کل اقتصاد چین را تضعیف کند. آمارها نشان میدهد چین کاهش چشمگیری در رشد اقتصادی خود ثبت کرده است. پکن با رقم اصلاح شده ۳.۳ درصد در سال ۲۰۲۲، هدف تعیین شده رشد ۵.۵ درصدی در مارس ۲۰۲۲ را از دست داده است و کمترین رشد خود را از زمان بازگشایی و اصلاح اقتصاد خود در سال ۱۹۷۸ تجربه کرده است.
عملکرد چین در همه گیری کووید ۱۹ نیز که منجر به شیوع جهانی این بیماری و مرگ بیش از ۶.۵ میلیون نفر در جهان شده است، به عنوان یکی از مهمترین چالشهای دولت شیء ثبت شده است.
موضوعی که سبب شد شیء از عملکرد دولت خود برای جلوگیری از ویروس کرونا در بیستمین نشست کنگره حزب کمونیست دفاع کرده و بگوید این کشور یک «جنگ مردمی همهجانبه» را علیه این همهگیری راه اندازی کرد و در محافظت از جانها «تا حد ممکن» موفق عمل کرد.
علاوه بر مقابله با کرونا مسائل دیگری مانند تایوان و سین کیانگ نیز از دیگر چالشهای چین است. مساله تایوان به یکی از مهمترین مسائل تنش زا میان پکن و واشنگتن تبدیل شده و حتی نگرانیهای بین المللی در مورد احتمال بروز منازعهای بین المللی از این منطقه را دامن زده است.
چشمانداز اقتصادی ۵ سال آتی چین
«اداره آمار ملی چین» جمعه ۱۵ جولای (۲۴ تیر) اعلام کرد، تولید ناخالص داخلی این کشور (GDP) در نیمه اول سال ۲۰۲۲ به میزان ۲.۵ درصد رشد داشته است. بر اساس آمار مذکور، در سه ماهه دوم سال ۲۰۲۲، تولید ناخالص داخلی چین در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، ۰.۴ درصد داشته است.
پیشبینیها برای رشد اقتصادی این کشور در سالهای آینده حدود ۵ درصد است که این رقم به طور قابل توجهی کمتر از ارقام چهار دهه گذشته است؛ زمانی که رشد تولید ناخالص داخلی به طور متوسط بیش از ۹ درصد در سال بود. کارشناسان اقتصاد بین الملل میگویند، نمیتوان انتظار داشت که چین با سرعت چگونه یک سبد سهام قوی ایجاد کنید؟ سرسامآور، رشدی که در زمانی که سطح درآمد بسیار پایین بود، به دست آورد.
طبق برنامه اعلام شده شیء، چین قصد دارد از سال ۲۰۳۵ تا اواسط قرن جاری به یک کشور سوسیالیستی مدرن بزرگ تبدیل شود تا در نیمه این قرن مرفه، قوی و از نظر فرهنگی پیشرفته باشد.
شیء همچنین، متعهد شده است از طریق اجرای چنین سیاستهای اقتصادی، تولید ناخالص داخلی سرانه این کشور را به میزان قابل توجهی افزایش دهد تا «همتراز با یک کشور توسعه یافته باشد.»
جمع بندی
در مجموع میتوان گفت دوره ۱۰ ساله زمامداری شیء برای چین یکی از ادوار بسیار مهم اقتصادی و سیاسی برای این کشور بوده که توانسته باوجود چالشهای بسیار زیاد داخلی و خارجی در مسیر برنامهها و اهداف تعیین شده حرکت کند. اگرچه روند آن در ابتدای این دهه سرعت بیشتری داشته اما همهگیری کرونا در سه سال اخیر بر تمام این برنامهها تأثیر منفی داشته است.
درهرصورت شیء جین پینگ که در آستانه تبدیل شدن به اولین رئیس جمهور سه دورهای در این کشور است، پنج سال دیگر برای اصلاح یا ترمیم سیاستهای گذشته را دارد.
طبق گزارش ساوت چاینا مورنینگ پست تولید ناخالص داخلی چین در بیش از یک دهه با نرخ متوسط سالانه ۱۰ درصد در حال رشد بوده است. اما به دلیل مشکلات زیاد کاهش سرعت در این زمینه اجتناب ناپذیر بود و از این رو از سال ۲۰۰۸ نرخ رشد تقریباً هر سال کاهش یافته است، موضوعی که شیء به دلیل انتقاد شدید ناگزیر از اجرای اصلاحات دراین زمینه و سرعت بخشیدن نسبی دوباره به آن است.
البته گمراه کننده است که تمام دستاوردها یا نقاط ضعف و شکستهای دهه گذشته، صرفاً به نام شیء ثبت شود، زیرا وی وارث بزرگترین مشکلات نظام سوسیالیستی تک حزبی و رشد سریع اقتصادی - سیاسی در دهههای ماقبل از زمامداری خود نیز میباشد.
«شی جین پینگ» چگونه چین را در ۱۰ سال متحول کرد؟
خبرگزاری مهر، گروه بین الملل: بیستمین کنگره ملی حزب کمونیست چین فرصت مناسبی را برای بررسی برخی از مهمترین دستاوردها و چالشهای یک دهه هدایت و رهبری شیء جین پینگ رهبر حزب کمونیست و رئیس جمهور چین و همچنین چشم انداز سیاستها و اقدامات دولت وی در آینده را فراهم ساخته است. وقتی شیء به قدرت رسید، به مردم این کشور قول داد تا برای تجدید قوای بزرگ ملت چین تلاش کند که این مسئولیت بزرگ برای رفاه مردم است. شیء جین پینگ ۶۹ ساله که اکنون نیز از طرح «رؤیای چینی Chinese Dream» برای توسعه اقتصادی و الهام بخشیدن به مردم و ایجاد امید استفاده میکند، هدفش را رسیدن به یک ارتفاع تاریخی با رهبری قوی در کشوربیش از یک میلیارد نفری چین میداند. چندین دهه رشد سریع و ادامه آن در یک دهه اخیر البته مشکلات بزرگی را نیز برای این کشور فراهم کرده که از جمله آن ساختاراقتصادی ترکیبی، ایجاد شکاف ناشی از افزایش مستمر ثروت و آسیبهای زیاد زیست محیطی به منابع این کشور است. شیء جین پینگ که به خوبی از چالشهای کشورش مطلع است برای مقابله با این چالشها بر تعمیق اصلاحات تکیه زده است. وی معتقد است سیاست اصلاحات و گشایش تصمیم درستی است و چین با رویکردهای جدید و سطوح بالاتر در این مسیر بیلحظه قدم برمیدارد. نکته حائز اهمیت این است که طبق گزارشهای رسانهای اولویت شیء، حفظ رشد اقتصادی چین است، زیرا عملکرد اقتصادی معیاری کلیدی برای حکمرانی خوب در نظام تک حزبی کمونیستی این کشور محسوب میشود. اما اکنون اصلاحات چین وارد آبهای عمیقی شده است. در تئوریهای سیاسی «ایجاد تغییر و حفظ ثبات» به طور همزمان یک اقدام متعادل کننده اما بسیار دشوار و پرخطر است. یکی از اصلاحات اساسی شیء، بازتعریف دولت و بازار و خروج از یک اقتصاد کاملاً برنامه ریزی شده است که هنوز ادامه دارد. دستاوردهای چین پس از یک دهه هدایت شیء جین پینگ رسانهها و تحلیلگران چینی میگویند: زمانی که شیء به قدرت رسید، هیچکس نمیدانست از نظر سیاستهای اقتصادی چه انتظاری میتوان از او داشت؛ اما یک دهه بعد نشان داد که وی در مجموع برنامه قابل قبولی دراین زمینه داشته است. مهمترین آوردههای دولت شیء پس از یک دهه که دررسانههای بینالمللی انعکاس یافته شامل موارد ذیل است: ۱ - پایان دادن به فقر شدید پکن در سال ۲۰۲۰ اعلام کرد که به فقر شدید که همواره یک نقطه ضعف برای این کشور بود، پایان داده است. وضعیت معیشتی مردم و دسترسی آنها به آموزش از جمله عواملی بود که دولت چین برروی آن سرمایه گذاری کرد. طبق گزارشها، چگونه یک سبد سهام قوی ایجاد کنید؟ در سالهای ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۱ دولت چین به میزان ۱.۶ تریلیون یوان (۲۳۰ میلیارد دلار) برای بهبود استانداردهای زندگی در سراسر چین از جمله ساخت جادهها، خانهها و تقویت زیرساختها سرمایهگذاری کرده است. در این مدت میلیونها خانوار روستایی به روستاهای با فرصتهای اقتصادی بهتر منتقل شده است. براساس دادههای بانک جهانی، یک سال پس از رهبری شیء، ۸۲ میلیون چینی در فقر شدید زندگی میکردند که این رقم با سیاستهای اتخاذ شده تا سال ۲۰۱۹، به ۶ میلیون نفر کاهش یافت. با این حال، شیء در سال ۲۰۲۰ هشدار داد: وظیفه تثبیت و گسترش دستاوردهای فقرزدایی همچنان دشوار است. ۲- خلق و افزایش ثروت بر اساس آمار رسمی، میانگین درآمد قابل دستیابی هر خانوار شهری در چین از سال ۲۰۱۳ تا ۲۰۲۰ به میزان ۶۶ درصد افزایش یافته است که این رقم در خانوارهای روستایی در همان دوره ۸۲ درصد افزایش را نشان چگونه یک سبد سهام قوی ایجاد کنید؟ میدهد. سهم برخورداری از خودرودر هر شهر از ۰.۲۲ در سال ۲۰۱۲ به ۰.۴۵ در سال ۲۰۲۰ رسید که نشان از افزایش دوبرابری دارد. در همین مدت همچنین تعداد تلفنهای همراه از ۲.۱۷ به ۲.۴۹ مورد درهر خانوار شهری در مدت مشابه افزایش داشته است. با این وجود، هزینههای مسکن در این کشور چهار برابر شده است که فشاری زیادی بر سبد هزینههای خانوار چینی وارد میکند. ۳- برنامه فضایی برنامه فضایی چین که منبع مهمی برای غرورملی در این کشور محسوب میشود، فاصله زیاد خود با برنامههای مشابه درآمریکا، روسیه و اروپا را کاهش داده است. با اجرای موفق این برنامه، سفینههای فضایی چینی در سالهای ۲۰۱۳ و ۲۰۱۹ به ماه رسیدند که دومین فرود آنها بسیار روانترانجام شد. یک فضاپیمای بدون سرنشین چینی نیز در سال ۲۰۲۰ درحالی به زمین بازگشت که اولین نمونههای جمع آوری شده از ماه را پس ازچهار دهه با خود همراه داشت. در همان سال، سیستم ناوبری ماهوارهای چین موسوم به Beidou، تکمیل شد که رقیب اصلی سیستم GPS آمریکاست. طبق برنامههای اعلام شده، انتظار میرود، چین که اولین ربات خود را سال گذشته در مریخ فرود آورد، نخستین ایستگاه فضایی را نیز در این سیاره تا پایان ۲۰۲۲ تکمیل کند. ۴- مقابله با فساد طبق گزارش «کمیسیون مرکزی بازرسی انضباطی» چین، به ۱۱.۳ میلیون نفر از کارمندان گرفته تا وزیران دولت، ژنرالهای ارتش تا مدیران بانکها، در سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۲۲ برای موارد انضباطی اخطار داده شده است که از این موارد ۴.۷ میلیون نفر تخلفات جدیتر نسبت به سایرین داشته اند که مورد بررسی قرار گرفته و احکام انضباطی درمورد آنها اجرا شده است. طبق این گزارش در این دهه دستکم ۱.۵ میلیون نفر مجازات شدند که شدیدترین موارد مجازات اعدام هم اعمال شده است. به راه انداختن کمپین «صرفه جویی» نیز یکی دیگر از راهبردهای فرهنگی برای مقابله با فساد در این کشور است. اما منتقدان میگویند این یک روش اجباری اعلام شده توسط دولت شیء برای همه مردم و مسئولان این کشور است. به عنوان مثال، مقامات حزب نمیتوانند ضیافتهای مجلل برگزار کنند. اگرچه این کمپین در بین مردم محبوب است، اما به عنوان ابزاری برای حذف رقبای سیاسی هم استفاده میشود. ۵- محیط زیست پکن توافقنامه آب و هوای پاریس را در سال ۲۰۱۶ امضا کرد و در سال ۲۰۲۰ دولت شیء متعهد شد این کشور تا یک دهه بعد و در سال ۲۰۳۰ بالاترین سطح حذف انتشار کربن را در صنایع مختلف داشته باشد. گروههای زیست محیطی بین المللی از چین که اکنون از بزرگترین تولیدکننده گازهای گلخانهای در جهان محسوب میشود، خواستهاند که اقداماتش را در این زمینه تسریع کند زیرا درغیراین صورت دستیابی به هدف توافق پاریس برای حفظ گرمایش جهان تا ۱.۵ درجه سانتیگراد (۲.۷ فارنهایت) محقق نخواهد شد. وزارت محیط زیست چین، پس از چندین دهه چشم پوشی از شهرهای بسیار آلوده و خفه کننده این کشور، از سال ۲۰۱۲ اقدام به انتشار دادههای جامع تردر مورد وضعیت آلودگی هوا در این کشور کرده است. به گفته این وزارتخانه، غلظت ذرات بسیار ریز و خطرناک در هوا در سالهای ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۱ به میزان ۳۴.۸ درصد کاهش یافته است. علاوه براین، طرحهای جداسازی زباله در این کشوردر حال پیشرفت است. به عنوان مثال، در کلان شهر شانگهای، این اقدام زیست محیطی از سال ۲۰۱۹ اجباری شده است. ۶- حمل و نقل طبق گزارشهای دولت چین، طول شبکههای ریلی پرسرعت دراین کشورچهار برابر شده است و از حدود ۹۳۰۰ کیلومتر (۵۷۷۸ مایل) در سال ۲۰۱۲ به ۴۰ هزار کیلومتر در سال ۲۰۲۱ رسیده است. چین اکنون دارای ۲۵۰ فرودگاه غیرنظامی است که ۸۲ فرودگاه در دهه گذشته ساخته شده است و ترافیک هوایی مسافران در سالهای ۲۰۱۲ تا ۲۰۱۹ دو برابر شده است. ۷- دانشگاهها بهبود رتبه دانشگاههای این کشور در میان رتبه بندی جهانی دانشگاههای جهان از مهمترین دستاوردهای آموزشی چین در یک دهه اخیر بوده است. طبق گزارشهای بین المللی دانشگاههای آمریکا و بریتانیا اگرچه همچنان در ردههای بالای رتبه بندی جهان جای دارند، اما از ۱۰۰ دانشگاه برتر، تعداد دانشگاههای آمریکا از ۴۳ مورد در این فهرست در سال ۲۰۱۸ به ۳۴ مورد در ۲۰۲۱ کاهش یافته است. این درحالی است که تعداد دانشگاههای چین، به استثنای هنگ کنگ، در میان ۱۰۰ دانشگاه برتر از دو به ۷ مورد دانشگاه افزایش یافته است. مدرنیزه کردن ارتش و افزایش توان بازدارندگی هستهای شیء پیشتر اعلام کرده درصدد ارتقای سریع «نیروهای مسلح مردمی چین به استانداردهای کلاس جهانی» است. این امر نشان میدهد که حزب کمونیست، هدف افزایش قابلیتهای کمی و کیفی ارتش آزادیبخش خلق را در یک برنامه بلندمدت ادامه خواهد داد. چین با داشتن حدود ۲ میلیون سرباز در سال ۲۰۲۲، بزرگترین ارتش و نیروهای مسلح جهان را از نظر پرسنل نظامی فعال دارد. همچنین طبق گفته شیء، «چین یک سیستم بازدارندگی استراتژیک قوی ایجاد خواهد کرد» تا بتواند توانایی بازدارندگی هستهای خود را نیز افزایش دهد. مهمترین چالشهای چین کارشناسان اقتصادی میگویند: عملکرداقتصادی چین دردهه گذشته آمیزهای ازسیستم سوسیالیستی وسرمایه داری بوده است. اگرچه این کشور موقعیت خود را به عنوان یک اقتصاد با درآمد متوسط رو به بالا تأیید کرده و توانسته است از نظر فناوری ارتقا یابد اما این کشور هنوز با چالشهای مهمی روبرو است؛ مانند نیاز به ایجاد تعادل دوباره در مدل رشد خود از طریق کاهش وابستگی به سرمایه گذاری و صادرات، تداوم اصطکاک تجاری با ایالات متحده، افزایش بیکاری در درجه اول در میان جوانان ۱۶ تا ۲۴ ساله و تشدید بحران املاک و مستغلات. برخی از تحلیلگران میگویند این موارد مانند یک بمب ساعتی است که میتواند کل اقتصاد چین را تضعیف کند. آمارها نشان میدهد چین کاهش چشمگیری در رشد اقتصادی خود ثبت کرده است. پکن با رقم اصلاح شده ۳.۳ درصد در سال ۲۰۲۲، هدف تعیین شده رشد ۵.۵ درصدی در مارس ۲۰۲۲ را از دست داده است و کمترین رشد خود را از زمان بازگشایی و اصلاح اقتصاد خود در سال ۱۹۷۸ تجربه کرده است. عملکرد چین در همه گیری کووید ۱۹ نیز که منجر به شیوع جهانی این بیماری و مرگ بیش از ۶.۵ میلیون نفر در جهان شده است، به عنوان یکی از مهمترین چالشهای دولت شیء ثبت شده است. موضوعی که سبب شد شیء از عملکرد دولت خود برای جلوگیری از ویروس کرونا در بیستمین نشست کنگره حزب کمونیست دفاع کرده و بگوید این کشور یک «جنگ مردمی همهجانبه» را علیه این همهگیری راه اندازی کرد و در محافظت از جانها «تا حد ممکن» موفق عمل کرد. علاوه بر مقابله با کرونا مسائل دیگری مانند تایوان و سین کیانگ نیز از دیگر چالشهای چین است. مساله تایوان به یکی از مهمترین مسائل تنش زا میان پکن و واشنگتن تبدیل شده و حتی نگرانیهای بین المللی در مورد احتمال بروز منازعهای بین المللی از این منطقه را دامن زده است. چشمانداز اقتصادی ۵ سال آتی چین «اداره آمار ملی چین» جمعه ۱۵ جولای (۲۴ تیر) اعلام کرد، تولید ناخالص داخلی این کشور (GDP) در نیمه اول سال ۲۰۲۲ به میزان ۲.۵ درصد رشد داشته است. بر اساس آمار مذکور، در سه ماهه دوم سال ۲۰۲۲، تولید ناخالص داخلی چین در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته، ۰.۴ درصد داشته است. پیشبینیها برای رشد اقتصادی این کشور در سالهای آینده حدود ۵ درصد است که این رقم به طور قابل توجهی کمتر از ارقام چهار دهه گذشته است؛ زمانی که رشد تولید ناخالص داخلی به طور متوسط بیش از ۹ درصد در سال بود. کارشناسان اقتصاد بین الملل میگویند، نمیتوان انتظار داشت که چین با سرعت سرسامآور، رشدی که در زمانی که سطح درآمد بسیار پایین بود، به دست آورد. طبق برنامه اعلام شده شیء، چین قصد دارد از سال ۲۰۳۵ تا اواسط قرن جاری به یک کشور سوسیالیستی مدرن بزرگ تبدیل شود تا در نیمه این قرن مرفه، قوی و از نظر فرهنگی پیشرفته باشد. شیء همچنین، متعهد شده است از طریق اجرای چنین سیاستهای اقتصادی، تولید ناخالص داخلی سرانه این کشور را به میزان قابل توجهی افزایش دهد تا «همتراز با یک کشور توسعه یافته باشد.» *مریم شفیعی، کارشناس مسائل بین الملل کد خبر 5612684
دیدگاه شما