توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟

تفاوت کوین و توکن در ارز دیجیتال چیست؟

کوین (Coin) و توکن (Token) از جمله اصطلاحات پایه ارز دیجیتال هستند و برای اشاره به رمز ارزهای دیجیتال استفاده می‌شوند. بسیاری از افراد این دو واژه را به عنوان مترادف استفاده میکنند اما تفاوت‌های اساسی بین آن‌‌ها وجود دارد. در ادامه این مقاله با ما همراه باشید تا نحوه تشخیص کوین از توکن، کاربردهای مختلف و تفاوت آنها را توضیح دهیم.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

در حالی که اغلب مردم از عبارات کریپتو کوین، توکن رمزنگاری و ارز رمزنگاری به جای یکدیگر استفاده می‌کنند، اما باید بدانید که آنها یکسان نیستند. اگرچه کوین‌ها و توکن‌ها از فناوری دفتر کل توزیع شده استفاده می کنند، تفاوت‌های قابل توجهی بین یک کوین و یک توکن وجود دارد.

کوین‌های رمزنگاری شکلی از ارز دیجیتال هستند که اغلب بومی یک بلاک چین بوده و هدف اصلی آن ذخیره‌سازی ارزش و کار به عنوان یک وسیله مبادله است.

توکن‌های رمزنگاری دارایی‌های دیجیتالی هستند که بر روی یک بلاک چین موجود (با استفاده از قراردادهای هوشمند) ساخته شده‌اند و می‌توانند عملکردهای متنوعی را انجام دهند، از نمایش یک شی فیزیکی گرفته تا دسترسی به خدمات و ویژگی‌های خاص پلتفرم‌ها.

کوین چیست؟

کوین‌های کریپتو، بومی بلاک چین خود هستند. به عنوان مثال: کوین بلاک چین بیت کوین، BTC است. بلاک چین اتریوم دارای ETH است و بلاک چین لایت کوین از LTC استفاده می کند. این کوین‌ها در درجه اول برای ذخیره ارزش به عنوان یک وسیله مبادله، مشابه ارزهای سنتی طراحی شده‌اند. به همین دلیل است که به کریپتو کوین ها، ارزهای رمزنگاری شده نیز گفته می‌شود.

یکی از تفاوت‌های دیگر کوین و توکن، نحوه به وجود آمدن آنها است. به طور کلی، کوین‌های کریپتو یا با استفاده از مکانیزم اجماع اثبات کار (PoW) استخراج می شوند یا از طریق مکانیزم اثبات سهام (PoS) به دست می آیند.

کوین‌ها برای چه مواردی استفاده می شوند؟

زمانیکه بیت کوین ایجاد شد، آن را به عنوان جایگزینی برای ارزهای سنتی فیات می‌شناختند. همراه با سایر کوین‌های رمزنگاری شده، به گونه‌ای طراحی شده است که مانند پول کاغذی و سکه‌های فلزی کار کند، به این معنی که می‌توان از آن برای بسیاری از چیزهایی که معمولاً با دلار آمریکا یا یورو مبادله می‌شوند، استفاده کرد. از جمله:

• ذخیره ارزش
• مبادله با ارزهای دیگر
• پرداخت هزینه کالا و خدمات
• انتقال به دیگران

علاوه بر این استفاده های سنتی، برخی از کوین‌های رمزنگاری شده نیز می توانند از فناوری قراردادهای هوشمند برای ارائه ویژگی های اضافی بهره ببرند. به عنوان مثال، DASH یک آلت‌کوین است که به عنوان ارز دیجیتال عمل می کند، اما همچنین به دارندگان این امکان را می دهد که در یک سازمان غیرمتمرکز مستقل (DAO) یا decentralized autonomous organization رای دهند.

کوین‌های رمزنگاری محبوب و شناخته شده

• بیت کوین(BTC): در اوایل سال 2009 توسط ” ساتوشی ناکاموتو” عرضه شد، بیت کوین اولین و شناخته شده ترین کوین رمزنگاری در جهان است. شروع اولیه به آن اجازه داد تا به با ارزش ترین ارز دیجیتال تبدیل شود.
• اتر(ETH): یکی از محبوب ترین کوین‌های رمزنگاری بوده و چیزی فراتر از یک ارز دیجیتال است. به لطف ایجاد و اجرای قراردادهای هوشمند، اتریوم به خانه هزاران پروژه بلاک چین و NFT تبدیل شده است.
• Cardano (ADA): یک پلتفرم بلاک چین منبع باز و غیرمتمرکز است که یکی از اولین پلتفرم هایی بود که بر اساس اجماع PoS اجرا شد و به عنوان یک ارز دیجیتال سبز شناخته شد. Cardano در سال 2015 توسط چارلز هاسکینسون، یکی از بنیانگذاران اتریوم تأسیس شد و تراکنش های نظیر به نظیر (P2P) را با کوین ADA خود تسهیل می‌کند.

توکن چیست؟

مانند کوین‌ها، توکن‌های رمزنگاری با استفاده از فناوری بلاک چین طراحی می شوند اما توکن‌های رمزنگاری شده، بومی یک بلاک چین نیستند. در عوض، آنها بر روی یک بلاک‌چین ساخته شده اند و اغلب از قراردادهای هوشمند برای تحقق اهداف مختلف استفاده می کنند.

در حالیکه کوین‌های کریپتو مشابه ارزهای سنتی رفتار می‌کنند، توکن‌های کریپتو بیشتر شبیه دارایی‌ها یا حتی اسناد هستند. یک توکن رمزنگاری می‌تواند سهمی از مالکیت یک DAO، یک محصول دیجیتال یا NFT یا حتی یک شی فیزیکی را نشان دهد. توکن‌های رمزنگاری را می توان مانند کوین خرید، فروخت و معامله کرد، اما از آنها به عنوان وسیله مبادله استفاده نمی‌شود.

برای استفاده از یک مثال در دنیای واقعی، توکن‌های رمزنگاری بیشتر شبیه کوپن و کوین‌های کریپتو مانند دلار و سنت هستند.

انواع مختلفی از توکن‌های رمزنگاری وجود دارد:

برخی از توکن‌های حاکمیتی به دارندگان حق رای در DAO را ارائه می دهند.

• توکن‌ کاربردی یا سودمند (Utility Token) : ممکن است دسترسی به خدمات یا محصولات خاصی را که توسط صادرکننده توکن توسعه داده شده است، فراهم کنند.
• توکن‌های امنیتی (Security Tokens): مانند اوراق بهادار سنتی عمل کرده و حتی بسیاری از سازمان‌های دولتی با آنها یکسان برخورد می‌کنند.

توکن‌ها برای چه مواردی استفاده می‌شوند؟

بیشتر توکن های رمزنگاری برای استفاده در یک پروژه بلاک چین یا Decentralized applications (dApps) طراحی شده اند. برخلاف کوین‌های رمزنگاری، توکن‌ها استخراج نمی شوند. آنها توسط توسعه دهنده پروژه ایجاد و توزیع می شوند.

توکن‌های محبوب و شناخته شده

• Filecoin (FIL) و Arweave (AR) به کاربران این امکان را می دهند که توکن‌های کاربردی خود را برای امتیاز ذخیره داده‌ها در شبکه غیرمتمرکز خود خرج کنند.

• Axie Infinity، یکی از شناخته‌شده‌ترین ابزارهای بازی برای کسب درآمد (P2E) در بازار، دارای یک توکن کاربردی به نام Smooth Love Potions (SLP) است. با کسب یا خرید SLP، بازیکنان می توانند وظایف انحصاری درون بازی را انجام دهند.

آیا استیبل کوین‌ها، توکن هستند یا کوین؟ و چه تفاوتی دارد؟

استیبل کوین‌ها ارزهای رمزنگاری شده‌ای هستند که به دارایی‌های خاصی گره خورده‌اند.

برای مثال USD Coin (USDC) را در نظر بگیرید. این یک استیبل کوین مبتنی بر قرارداد هوشمند است (یعنی زنجیره خاص خود را ندارد و یک توکن ERC-20 است). این توسط دلار آمریکا پشتیبانی می‌شود که توسط شرکت صادر کننده توکن نگهداری می‌شود تا ارزش هر USDC را در 1 دلار آمریکا حفظ کند.

خلاصه تفاوت کوین و توکن

کوین

• کوین ها به منظر رمز ارز بومی یک بلاک چین هستند. ارزش را ذخیره کرده و به عنوان یک وسیله مبادله عمل می‌کنند.
• کوین‌ها را می توان از طریق اثبات کار (PoW) استخراج کرد یا از طریق اثبات سهام (PoS) به دست آورد.

توکن

• یک توکن رمزنگاری برای یک پروژه غیرمتمرکز بر روی یک بلاک چین (معمولا اتریوم، محبوب ترین بلاک چین برای پروژه های غیرمتمرکز) ساخته شده است.
• توکن یک دارایی را نشان می‌دهد یا ویژگی‌های خاص پلتفرم را به دارندگان ارائه می‌دهد.
• توکن‌ها عملکردهایی از جمله ابزار، امنیت و حاکمیت را ارائه می‌دهند.

دانش اقتصادی و علوم مالی از جمله مهارت های فردی هستند که برای موفقیت در زندگی ضروری میباشند ، بخصوص اگر با علم و تکنولوژی روز دنیا ادغام شده باشد. با مطالعه مقالات آموزشی ما در ورسلند همواره سطح هوش مالی خود را ارتقا دهید.

سوالات متداول تفاوت کوین و توکن

آیا بیت کوین ، کوین است یا توکن؟ بیت‌کوین یک ارز دیجیتال است که دارای توکن‌ها یا کوین‌های مجازی است که می‌توان از آنها برای ترید یا خرید استفاده کرد.

آیا یک توکن می‌تواند به کوین تبدیل شود؟ زمانیکه پروژه بلاک چین خود را توسعه دهد و توکن‌های خود را به عنوان یک کوین به بلاک چین جدید منتقل کند، توکن‌ها در نهایت می‌توانند به کوین تبدیل شوند.

آیا NFT یک توکن است؟ NFTها (توکن‌های غیرقابل تعویض) توکن‌های رمزنگاری منحصربه‌فردی هستند که روی یک بلاک چین وجود دارند و قابل تکرار نیستند. NFT‌ها می‌توانند آیتم‌های دنیای واقعی مانند آثار هنری و املاک را نشان دهند. «توکن‌سازی» این دارایی‌های ملموس در دنیای واقعی، خرید، فروش و ترید آنها را کارآمدتر می‌کند و در عین حال احتمال هک را کاهش می‌دهد.

تفاوت کوین و توکن چیست؟ | آشنایی با مزایای توکن

شاید برای بارها از خود پرسیده باشید که تفاوت کوین و توکن چیست و هر یک از آنها چه کاربردها و مزایایی دارند؟ ما در این پست قصد داریم تا در مورد این دو واژه بیشتر صحبت کنیم و به ویژگی‌هایی که هر یک می‌توانند داشته باشند اشاره نماییم.

البته علاوه بر تفاوت این دو، یک سوال مهم دیگر هم وجود دارد که بهتر است پاسخ آن را بدانید، آن هم انواع توکن و کاربرد هر یک است که در حال حاضر در دنیای دیجیتال وجود دارند. به طور حتم در بخش‌های میانی متن نکات بسیار جالبی را خواهید خواند.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

امروزه بسیاری از مردم که به تازگی وارد بازار ارزهای دیجیتال می‌شوند کمی دچار سردرگمی هستند و از خود می‌پرسند که تفاوت بین کوین و توکن چیست و آیا این دو یکسان هستند و یا تفاوت‌های اساسی دارند؟

اگرچه هر دوی آنها را میتوان جزو دارایی‌های دیجیتال دسته بندی کرد، اما مهم است بدانید که هر یک با دیگری تفاوت‌های مهمی در کاربردهای خود دارند. با ما همراه باشید تا از سردرگمی درآیید.

کوین چیست؟

به یک ارز دیجیتال که متعلق به یک بلاک چین خاص است کوین گفته می‌شود. مثال‌هایی از کوین را میتوان بیت کوین, لایت کوین, اتریوم و زی‌کش یا ارزهای مشابه دانست که هر یک مختص به یک بلاک چین هستند. بگذارید این مطلب را کمی واضح تر بیان کنیم:

• بیت کوین تنها در شبکه بلاک چین بیت کوین کار میکند.
• اتر تنها در بلاک چین اتریوم کار میکند.
• نئو تنها در بلاک چین نئو کار میکند.
• مانند بیت کوین، اتر و نئو که در بالا ذکر شد هر ارز دیجیتال دیگر که کوین باشد تنها در بلاک چین اختصاصی خود کار می‌کند.

از کوین چگونه استفاده کنیم؟

کوین‌ها را مانند همه پول‌های واقعی که در طول زندگی استفاده می‌کنیم می‌توانیم مورد استفاده قرار دهیم.

شما می‌توانید به عنوان مثال بیت کوین یا لایت کوین و کوین‌هایی مانند مونرو را در کیف پول خود ذخیره کنید و مورد استفاده قرار دهید. این ارزهای دیجیتال یا کوین‌ها در واقع کاربرد دیگری به جز استفاده به عنوان پول ندارند و تنها در شبکه اختصاصی خود به کار می‌روند.

اجازه بدهید واضح تر بگوییم. کاربردهای کوین به شرح زیر است:

• برای انتقال پول
• برای ذخیره دارایی در کیف پول مانند ذخیره طلا یا سایر ارزهای واقعی در گاو صندوق
• برای پرداخت در قبال خدمات و کالاهای خریداری شده

به عنوان مثال شما می توانید از بیت کوین برای:

• خرید کالا استفاده کنید.
• آن را در کیف پول خود مانند حساب بانکی ذخیره کنید.
• از آن برای ارزش گذاری کالاها استفاده نمایید.

قبل از توضیح در مورد توکن‌ها لازم به ذکر است که بیت کوین و لایت کوین یا سایر ارزهای دیجیتال که ماهیتا فقط پول هستند را نمیتوان برای کاربردهای زیادی استفاده نمود.

کاربردهای کوین در بلاک چین‌های جدید

تعدادی از کوین‌ها مانند اتریوم و نئو یا دش را میتوان برای کاربردهای بیشتری در مقایسه با بیت کوین مورد استفاده قرار داد. برای همین اتریوم یا نئو و دش تنها پول نیستند. کاربرد هر یک از این ارزها در زیر لیست شده اند:

1. اتر یا اتریوم برای انجام مبادلات در شبکه اتریوم لازم است. توکن‌های جدید می‌توانند بر مبنای اتریوم ساخته شوند. پس از ایجاد توکن برای ارسال آن باز هم به اتر نیاز است. از اتر برای پرداخت هزینه ماینینگ استفاده می‌شود.
2. نئو را میتوان به عنوان سهام در کیف پول خود سپرده گذاری و از آن سود بدست آورد. بخشی از نئو که با نام گس یا gas شناخته میشود در واقع سود استفاده از نئو به عنوان سهام است. توکن‌ها می‌توانند بر پایه نئو مانند آنچه در مورد اتر گفته شد ساخته شوند. در زمان ارسال یک توکن در شبکه نئو شما نیاز به ارز دیجیتال نئو برای ارسال خواهید داشت. البته در این زمان از gas برای پرداخت کارمزد ارسال توکن استفاده میشود که در واقع gas بخشی از نئو است. اتر هم کاملا به همین صورت عمل می کند.
3. دش توسط کاربران برای دادن رای در زمان تصمیم گیری‌های مهم در شبکه دش استفاده میشود. برای مثال اگر ایده‌ای در مورد ارتقای شبکه وجود داشته باشد با داشتن ارز دیجیتال دش به اندازه کافی خواهید توانست موفق به تصویب تغییر در شبکه شوید. برای همین دارندگان این ارز دیجیتال در شبکه بلاک چین آن توان تغییر و ارتقای شبکه دش را خواهند داشت.

مثال‌هایی از کوین

در این بخش قبل از این که به طور کامل بگوییم فرق بین کوین و توکن چیست بهتر است مثال‌هایی از کوین را که امروزه در دنیای دیجیتالی دست به دست می شوند را ذکر کنیم.

در زمان نوشتن این مقاله در بازار ارزهای دیجیتال بیش از ۹۰۰ کوین وجود دارد. البته باید بدانید که همه کوین‌ها بخش بزرگی از بازار ارزهای دیجیتال را در اختیار ندارند.

ما همه آنها را برای شما لیست نخواهیم کرد. خودتان با نگاهی به حجمی از بازار که هر یک از این کوین‌ها در اختیار دارند به توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ اهمیت آن‌ها پی خواهید برد.

شما می‌توانید سرمایه بازار هر ارز دیجیتال را در کوین مارکت کپ (coinmarketcap) ببینید. تعدادی از آنها عبارت هستند از: نئو, استلار, کاردانو, ریپل, اتر, بیت کوین کش, بیت کوین, لایت کوین و…

توکن چیست؟

بسیاری از مردم به توکن, کوین می‌گویند اما این درست نیست. یک تفاوت در کوین و توکن وجود دارد که بسیار بزرگ است.

توکن بر روی بلاک چین‌های موجود ساخته میشود (که این شبکه بلاک چین متعلق به یک کوین است). در حقیقت به دلیل ایجاد و توسعه قراردادهای هوشمند بیشتر پلتفرم‌ها مانند شبکه اتریوم می‌توانند در خود تعداد زیادی توکن داشته باشند.

جالب است بدانید که به همه توکن‌هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می‌شوند توکن ERC20 گفته میشود. البته توکن‌های دیگری هم در بلاک چین کوین‌های دیگر مانند نئو, لیسک, ویوز, استارتیس و … وجود دارند که دارای نام های مختص به خود هستند.

شبکه بلاک چین ارز دیجیتال نئو از توکن های نئو ۵ یا NEO-5 استفاده می‌کند و هر کسی خواهد توانست توکن مختص خود را در این پلتفرم ها با استفاده از قراردادهای هوشمند داشته باشد.

توکن‌ها چگونه ایجاد می‌شوند؟

برای ایجاد توکن نیاز به کمی توان تکنولوژیکی خواهد بود. با دارا بودن توان و تجربه کافی در برنامه نویسی, زمان بسیار زیادی برای خلق یک توکن نیاز نخواهد بود.

البته برای ایجاد یک توکن بر بستر بلاک چین موجود نیاز به استفاده از چند کوین مختص به آن شبکه خواهید داشت. برای مثال اگر شما بخواهید یک توکن ERC20 جدید بر روی شبکه اتریوم ایجاد کنید علاوه بر دارا بودن توان برنامه نویسی باید چند اتر را نیز برای ایجاد آن در شبکه بلاک چین اتریوم هزینه کنید.

این اترها برای تایید توکن ایجاد شده توسط تائید کنندگان در شبکه اتریوم نیاز خواهند بود. لازم است توجه داشته باشید که برای مبادله توکن ایجاد شده هم نیاز به پرداخت کارمزد در شبکه اتریوم و یا شبکه هر ارز دیجیتال دیگر خواهد بود.

برای همین است که همه اپلیکیشن‌هایی که از توکن اختصاصی خود استفاده خواهند کرد در شبکه اتریوم یا بلاکچین ارز دیجیتال اتریوم باید از کوین اتر برای ارتباط بین اپلیکیشن‌‎ها یا بین اپ و کاربران استفاده کنند. این کارمزد که با ارز دیجیتال توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ اتریوم پرداخت خواهد شد برای فراهم نمودن ایمنی لازم در مبادلات توسط تائید کنندگان دریافت خواهد شد.

هدف از توکن و کوین

بیشتر توکن‌ها با هدف استفاده از اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز یا dapps ایجاد خواهند شد. هنگامی که برنامه نویس توکن اختصاصی اپ خود را ایجاد میکند، امکان تصمیم گیری در مورد تعداد توکن مورد نیاز وجود خواهد داشت. در این هنگام نیاز به پرداخت ارز نیتیو شبکه بلاک چین مربوطه برای ایجاد این توکن‌ها خواهد بود.

اجازه بدهید مثالی بزنیم. فرض کنید یک برنامه موزیک بر بستر بلاک چین یک ارز دیجیتال (مانند بستر شبکه بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم) ساخته شده است که از توکن اختصاصی ERC20 با نام mosicoin استفاده می‌کند. شما با استفاده از این توکن خواهید توانست از این برنامه در شبکه ارز دیجیتال اتریوم استفاده کرده و موفق به دیدن ویدئو و یا آهنگ شوید.

برای مثال دیگر، بایننس (binance) هم که یک صرافی است ارز دیجیتال خاص خود را دارد. این ارز دیجیتال اختصاصی که توسط بایننس استفاده میشود در واقع یک توکن است که در صورتی که کاربران از آن برای پرداخت کارمزد مبادلات ارزهای دیجیتال استفاده کنند، تا ۵۰ درصد کارمزد کمتری باید پرداخت کنند.

توکن‌ها برای مقاصد بسیار متفاوتی خلق خواهند شد. برای مثال امکان دارد در صورت نیاز به فروش خانه خود نیاز به ایجاد یک توکن و یا استفاده از آن داشته باشید.

شما بدون استفاده از توکن اختصاصی متعلق به خانه خود نخواهید توانست خانه خود را برای فروش در شبکه ارز دیجیتال که از قراردادهای هوشمند استفاده می‌کند عرضه کنید.

توکن اختصاصی خرید و فروش کالاها

خانه شما یک وجود فیزیکی دارد و مانند بسیاری از کالاها و محصولات دیگر مانند خودرو و سایر وسایل نقلیه وجود فیزیکی دارد. هر یک از ابزار خانه هم وجود فیزیکی دارند و برای خرید و فروش هر یک از آنها نیاز به استفاده از یک توکن اختصاصی خواهد بود که نماد خانه یا ماشین یا هر کالای به خصوص دیگری باشد که قصد خرید و فروش آن را دارید.

یک مثال جالب دیگر WPR یا wepower است که در واقع یک توکن است و الکتریسیته یا برق را به نمایش خواهد گذاشت. پروژه WPR در واقع یک برنامه غیرمتمرکز است که به کاربران اجازه خرید و فروش انرژی الکتریکی را در بلاک چین خواهد داد و از قرارداد هوشمند استفاده می‌کند.

در واقع یک توکن WPR نشان دهنده میزان خاصی از انرژی الکتریکی مانند یک کیلووات یا یک مگا وات ساعت و .. بسته به توافق انجام شده است.

مزایای توکن

به دلیل این که برنامه نویس در زمان ایجاد برنامه اختصاصی خود با استفاده از توکن نیاز به خلق یک بلاک چین جدید ندارد می‌تواند در منابع و زمان خود صرفه جویی کند که این یکی از بزرگ‌ترین مزایای استفاده از توکن محسوب خواهد شد.

اگر یک برنامه نویس قصد داشته باشد برنامه خود را به جای توکن با کوین خاص خود در یک بلاک چین جدید ایجاد نماید نیاز به ماینرهای جدید خواهد داشت تا مبادلات را تایید کنند. این در حالی است که برای ایجاد یک بلاک چین قوی نیاز به تعداد زیادی ماینر است و برای هر برنامه نمی‌توان تعداد زیادی ماینر داشت که مبادلات را تایید کنند.

برای همین امکان حمله یا هک شدن شبکه وجود خواهد داشت که باعث خواهد شد استفاده از توکن جدید در شبکه بلاک چین اختصاصی ارز دیجیتال دیگر مانند شبکه اتریوم یا نئو از ایجاد یک شبکه بلاک چین جدید با کوین جدید به صرفه‌تر باشد.

بررسی دقیق توکن سیویک / civic

توکن سیویک (civic) با نام اختصاری cvc شناخته شده و امکان احراز هویت به صورت رمزنگاری شده را فراهم خواهد نمود. این احراز هویت به صورت رمزنگاری شده در بستر بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم راهکاری ساده‌تر و قابل اطمینان و پربازده برای تشخیص هویت افراد است.

فرض کنید که خواهان رفتن به تعطیلات باشید و برای این کار مجبور باشید در هر هتل و یا هر مکان دیگری خود را ابتدا معرفی کنید و مدارک شناسایی عرضه کنید که این زمان‌بر است اما با داشتن سیویک خواهید توانست با استفاده از گوشی هوشمند خود موفق به احراز هویت در هر یک از مکان‌های ذکر شده شوید.

این در حالی است که هویت شما به طور کامل رمزنگاری شده است و برای مثال در شرکت هواپیمایی یا هتل یا هر جای دیگر, تنها با یک اسکن هویت شما تایید و به راحتی خدمات خود را دریافت خواهید نمود. یک اثر انگشت و یا iris هم خواهد توانست به راحتی ثابت کند که داده رمزنگاری شده مربوط به هویت شما است.

سیویک این قابلیت را دارد که به عنوان یک آی دی در بانک و در کارهای اداری نیز استفاده شود. توجه داشته باشید که سیویک کاربردی بیش از پول به عنوان توکن دارد. همچنین در پلتفرم سیویک شما امکان استفاده از نئو و یا اتریوم و بیت کوین را برای استفاده از خدمات نخواهید داشت.

اما با این وجود مبادلات داده که در سیویک انجام خواهد شد نیاز به مقداری اتریوم خواهد داشت. زیرا که سیویک بر بستر شبکه بلاک چین ارز دیجیتال اتریوم ساخته شده است و ماینرها در این شبکه باید مبادلات آن را تایید کنند.

انواع توکن

توکن برای تعامل برنامه‌های غیرمتمرکز استفاده شده و در بلاک چین‌های متفاوتی قابل استفاده خواهد بود. اجازه بدهید تا تعدادی از انواع توکن را به شما معرفی کنیم که شامل توکن امنیتی (security token), توکن پرداخت (payment token), توکن تساوی حقوق (equity token) و توکن سودمند (utility token) می‌باشد.

در فوریه سال ۲۰۱۸ موسسه مالی FINMA اقدام به تعریف این توکن‌ها نمود. این کار با اهداف متفاوتی صورت پذیرفت.

• توکن امنیتی بیشترین حجم توکن‌های موجود در بازار ارزهای دیجیتال را تشکیل داده‌اند که مانند کوین‌ها امکان خرید و ذخیره سازی آن‌ها به عنوان سرمایه وجود دارد.
• Equity token در واقع نشان دهنده بخشی از سهام یک شرکت است و برای همین میتوان آن را به عنوان سهام مورد استفاده قرار داد. البته شرکت‌ها بیشتر تمایل به استفاده از توکن امنیتی برای عرضه سهام خود دارند.
• Utility token در اپلیکیشن‌ها مورد استفاده قرار خواهد گرفت که به تعدادی از این کاربردها در بخش قبل اشاره شد.
• توکن پرداخت را تنها برای خرید کالا یا خدمات بر بستر یک بلاک چین مانند بلاک‌چین شبکه اتریوم استفاده خواهند نمود.

نتیجه گیری

ما در این متن سعی کردیم تا به شما بگوییم که تفاوت توکن و کوین چیست و در کنار آن به کاربرد هر یک از آنها اشاره کردیم. حال به خوبی با تفاوت توکن و کوین آشنا شده‌اید و می‌دانید که در دنیای دیجیتال و به خصوص در بازارهای مالی هر یک به چه معنا هستند و برای چه کاری امکان استفاده از آنها را خواهید داشت.

به طور حتم هنوز هم افراد زیادی هستند که به خوبی نمی‌دانند که تفاوت توکن و کوین چیست، این امر خواهد توانست برای آنها در آینده مشکلاتی را در پی داشته باشد.

در هر صورت نمونه‌های بارزی از کوین را میتوان بیت کوین, اتریوم, نئو, لایت کوین, زی کش, مونرو و … دانست که هر یک دارای یک شبکه بلاک چین اختصاصی هستند.

از سوی دیگر ما انواع توکن را داریم که از خود, بلاک چین یا شبکه ای ندارند و در دسته بندی‌های مختلف بر بستر دیگر بلاک چین‌ها خلق شده اند. توکن کوین بیس یا توکن کوینکس و یا توکن‌های ERC20 که بر بستر شبکه ارز دیجیتال اتریوم با استفاده از قراردادهای هوشمند خلق شده اند از شناخته شده‌ترین آنها هستند.

امیدواریم توانسته باشیم به خوبی توکن و کوین را برای شما تعریف کرده باشیم تا سهم کوچکی در کمک به شما در ورود به بازار ارزهای دیجیتال کرده باشیم.

همچنین امیدواریم با بیان تفاوت توکن و کوین توانسته باشیم شما را برای استفاده هر چه بهتر از آنها برای سرمایه گذاری یا بهره بردن از خدمات اپلیکیشن‌های غیرمتمرکز آماده کنیم.

تفاوت بین کوین coin و توکن token چیست؟

با توجه به تعاریف کوین Coin توکن Token می‌توان گفت که هر واحد ارزی بر روی یک شبکه، توکن در نظر گرفته می‌شود. این توکن‌ها بعد از این که به حد کافی توسعه پیدا کردند، می‌توانند بلاکچین مستقل خود را راه‌اندازی کرده و به کوین تبدیل شوند.

از شباهت‌های بین کوین Coin توکن Token می‌توان به این موضوع اشاره کرد که هر دو برای افراد امکان پرداخت ایجاد می‌کنند، درحالی‌که توکن‌ها علاوه بر این قابلیت، ویژگی‌های دیگری هم ارائه می‌دهند. ارزش توکن معمولا براساس میزان مفید بودن آن و ویژگی‌هایی که ارائه می‌دهد، سنجیده می‌شود. به‌طوری که هرچه کاربرد توکن بیشتر باشد، بیشتر مورد توجه قرار می‌گیرد.

اما مهم‌ترین تفاوت‌های کوین Coin توکن Token از این قرار است:

• سکه ارز دیجیتال (کوین) شبکه بلاکچین اختصاصی دارد،‌ درحالی‌که توکن براساس شبکه‌های بلاکچینی‌ که قبلا به ‎وجود آمده‌اند، برای یک کاربردهایی خاص ایجاد می‌شود. برای مثال، تتر یک توکن است که در شبکه اتریوم و شبکه‌های بلاکچین مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد،‌ اما بیت کوین، یک کوین است که تنها در شبکه مستقل خودش دیده می‌شود. تتر یک ارز دیجیتال با قیمتی بسیار نزدیک به 1 دلار است (دیدن قیمت لحظه ای تتر) که توسط دلار آمریکا پشتیبانی می شود و کاربرد آن جایگزینی با دلار در دنیای رمزارز است.
• سکه ارز دیجیتال فقط برای پروسه‌های پرداخت استفاده می‌شود،‌ اما توکن کاربرد متعددی دارد.
• ساخت کوین بسیار دشوارتر از ساخت توکن است.
• اغلب کوین‌ها از طریق فرایند استخراج توزیع می‌شوند،‌ این موضوع برای توکن‌ها از طریق روش ICO انجام می‌گیرد.
• کوین‌ها می‌توانند کیف پول اختصاصی خود را داشته باشند، درحالی‌که توکن‌ها فقط در کیف پول‌های بلاکچین میزبان ذخیره می‌شوند.

سکه یا کوین ارز دیجیتال چیست؟

منظور از یک کوین دیجیتالی، یک نوع دارایی بومی (نیتیو – Native) در بلاک چین خود است. به عنوان نمونه بیت کوین، لایت کوین و توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ اتریوم را در نظر بگیرید. این اشکال مجازی از سرمایه، در بلاک چین منحصربه‌فرد خود وجود دارند؛ بیت کوین، لایت کوین و اتریوم به ترتیب روی بلاک چین‌هایی جداگانه با همین نام کار می‌کنند.

با استفاده از سکه دیجیتال تمام افراد قادر به ایجاد تراکنش و انجام معامله با یکدیگر خواهند بود. در اینجا، خبری از انتقال کوین های فیزیکی بین ارسال‌کننده و دریافت‌کننده نیست. تمامی سکه ها در قالب یک سری دیتا روی دیتابیسی بزرگ ذخیره شده و وجود فیزیکی و خارجی ندارند. در دنیای کریپتوکارنسی، دیتابیس را با نام بلاک چین یا دفتر کل خطاب می‌کنند. این پایگاه داده کلیه معاملات را ردیابی کرده و توسط رایانه‌هایی قرار گرفته در سراسر دنیا، بررسی و تایید می‌شود.

این نوع دارایی را می‌توان شبیه به پول و ارز واقعی در زندگی روزمره خرج کرد (اگر فروشنده کالا یا ارائه‌دهنده سرویس، آن‌ها را قبول کند). در بسیاری از کشورها و مناطق دنیا، بیت کوین یا اتریوم داخل والت ارز دیجیتال خود را می‌توان کاملا شبیه به اسکناس‌های داخل کیف پول چرمی یا حساب بانکی دانست. یک تفاوت کوین و توکن این است که سکه هدف دیگری به جز خرج شدن شبیه به پول عادی، ندارد. موارد استفاده از آن‌ها را در ادامه بررسی می‌کنیم:

• انتقال وجه (انتقال سریع پول مخصوص حین انتقالات بین‌المللی)
• ذخیره توکن‌ با کوین چه تفاوتی دارد؟ ارزش (نگهداری با هدف در امان ماندن از تورم و امید به افزایش آتی قیمت)
• به عنوان یک واحد حساب‌رسی (قیمت‌گذاری کالاها یا خدمات بر اساس آن‌ها)

برای درک بهتر این موارد، خرید بیت کوین و سپس کاربرد‌های زیر با استفاده از آن را در نظر بگیرید:

• می‌توان از بیت کوین برای خرید انواع کالا یا دریافت سرویس‌های مختلف بر بستر اینترنت استفاده کرد. فروشگاه‌های فیزیکی زیادی در سراسر دنیا نیز از این سکه دیجیتالی پشتیبانی می‌کنند.
• بدون رخ دادن اتفاقی خاص، امکان ذخیره‌ کردن بلند مدت بیت کوین فراهم است. همواره قادر به تبدیل کردن این کوین به وجه رایج مورد استفاده در کشور خود یا سایر ارزهای دیجیتال خواهید بود.
• برخی سرویس‌ها و کالاها مخصوصا در اینترنت بر اساس بیت کوین قیمت‌گذاری شده و الزاما باید با این نوع از دارایی، هزینه دریافت آن‌ها را پرداخت کنید.

یکی از مهم‌ترین تفاوت های کوین و توکن عدم کاربرد سکه خارج از موارد بالا است. بیت کوین به عنوان نخستین و مهمترین رمز ارز دنیا را نمی‌توان برای به دست آوردن تعداد واحد‌هایی بیشتر در حسابی خاص ذخیره کرد. همچنین استفاده از یک اپلیکیشن، در گرو داشتن آن نیست. تنها کاربرد، استفاده به عنوان پول شبیه به طلا یا هر نوع دارایی دیگر است.

با این حال، مقایسه توکن و سکه نشان داد برخی کوین ها نظیر اتریوم، نئو و دش، یک سری ویژگی‌های اضافی ارائه کرده و خارج از شکل دیجیتالی پول نیز کاربرد دارند. در ادامه به برخی از آن‌ها اشاره می‌کنیم:

• اتر (ETH) برای پرداخت کارمزد تراکنش‌ها در شبکه اتریوم کاربرد دارد. می‌توان روی شبکه اتریوم توکن های جدید ایجاد کرد، اما اتر همچنان برای ارسال یک توکن ضروری است. دستمزد و پاداش استخراج‌کنندگان (کامپیوترهای تاییدکننده تراکنش‌ها در شبکه اتریوم) با اتر پرداخت می‌شود.
• نئو (NEO) را می‌توان برای به دست آوردن سود، طی مدت زمانی مشخص در یک کیف پول یا حساب کاربری خاص قفل کرد. شبیه به مورد قبلی، روی شبکه نئو نیز امکان ایجاد توکن فراهم است. حین ارسال یک توکن روی شبکه نئو، باید از طریق این سکه (NEO) کارمزد را بپردازید.
• افرادی که تعداد مشخصی کوین دش (DASH) در اختیار دارند، در تصمیم‌گیری‌های مربوط به توسعه و اعمال تغییر برای بهبود شبکه این ارز دخالت داده خواهند شد. بعد از مطرح شدن یک پیشنهاد، افراد دارنده تعداد کافی از سکه نام برده، درباره تایید یا رد پیشنهاد نظر می‌دهند.

بیشتر بزرگترین دارایی‌های دیجیتال از نظر ارزش کل بازار، در قالب کوین وجود دارند. با این حال، تعداد قابل توجهی توکن با ارزش کل بسیار بالا نیز می‌توان در فهرست پیدا کرد. در وب سایت Coinmarketcap بیش از 900 سکه مختلف فهرست شده که نشان‌دهنده تعداد کمتر آن‌ها در مقایسه با توکن ها است. در نتیجه یک تفاوت مهم کوین و توکن را می‌توان پایین‌تر بودن تعداد سکه ها دانست.

توکن tokens

پروژه هایی هم مانند NEO/GAS، بلاک چین هایی با دو توکن هستند که در آن NEO یک توکن با ارزش دیجیتالی است و GAS به عنوان پاداش انجام تراکنش ها در شبکه NEO مورد استفاده قرار می گیرد.

بلاک چین هایی مانند اتریوم امکان توسعه توکن های رمز ارز دیگر را از طریق خود همین شبکه امکان پذیر می کنند که پروژه هایی مانند ترون، ایاس و ویچین حاصل توکن های بر پایه شبکه اتریوم هستند.

به این دلیل که اتریوم از سایر کوین ها ها پشتیبانی می کند، پروتکل های مختلفی که به نام استاندارد های Request for Comment یا ERC می گویند به وجود آمده است. ERC-20 یکی از محبوب ترین استاندارد ساخت توکن در شبکه اتریوم است که مورد استفاده توسعه دهندگان قرار می گیرد.

پلتفرم هایی که میزبان توکن های جدید هستند، مانند اتریوم، شکافی را در دنیای ارز رمز ایجاد کرده اند که در آن کوین به معنای رمز ارز های خود میزبانی مانند بیت کوین است در حالی که توکن برای معرفی توکن های اختصاصی میزبانی شده در بلاک چین های دیگر استفاده می شود.

به دلیل توانایی اتریوم در اجرای قرارداد های هوشمند، پروژه های غیرمتمرکز از این پلتفرم برای ثبت توکن ها استفاده می کنند. روی قرارداد های هوشمند می توان برنامه هایی برای پردازش توکن ها قرار داد که به عنوان مثال می توان برای دسته بندی آهنگ ها برای هر آهنگ یک توکن مخصوص ساخت.

مزیت های توکن

توکن های رمز ارز اصلی مزیت های خاص خود را هم دارند که می توان مثال هایی مانند کوین ناشناس مونرو و استیبل کوین هایی مانند تتر زد اما کوین های مشتق شده به بلاک چین های اصلی خود وابسته هستند.

توکن های رمز ارز معمولا با پردازش تراکنش های بلاک چین قابل استخراج هستند. هر بلاک چین روش خاص خود برای استخراج را داراست که از این روش ها می توان به اثبات کار، اثبات سهام، اثبات مهارت و ترکیبی از مدل های قبلی اشاره کرد.

توکن های رمز ارز در کیف پول ها نگهداری می شوند و با ترکیبی از کلید های عمومی و خصوصی می توان آن ها را به دیگری تبدیل کرد. بسیاری از رمز ارز ها به صورت پیشفرض به یکدیگر قابل تبدیل هستند ولی صرافی هایی مانند بایننس امکان تبدیل هر نوع ارز به دیگری را فراهم می کنند.

مزایای توکن های رمز ارز غیر قابل تغییر بودن، تایید، سرعت و هزینه پایین تراکنش های در مقایسه با پول رایج کشور هاست.

استفاده های خلافکارانه ای مانند خرید از دارک نت، استخدام هکر و اسکمر ترس دولت ها را درباره استفاده از رمز ارز زیاد کرده است.

با این حال بسیاری معتقدند توکن های رمز ارز آینده اقتصاد است و کوین هایی مانند بیت کوین توسط پذیرنده ها و سازمان های بیشتری به عنوان یک روش پرداخت پشتیبانی می شود.

هشدار ارزاخبار:

این مطالب و اطلاعات، توصیه نیست و شما همیشه باید قبل از هر اقدامی (به طور مثال، خرید،فروش، معامله، نقل و انتقال یا …)، تحقیقات خود را انجام دهید. معاملات ارزهای رمزنگاری شده یا ارزهای دیجیتال همواره همراه با ریسک بالا است. لطفا معاملات خود را با احتیاط انجام دهید. ارزاخبار هیچ مسئولیتی در قبال زیان معاملاتی شما نخواهد داشت.

مفهوم کوین و توکن چیست؟

کوین و توکن دو اصطلاح رایج در میان فعالان بازار ارزهای دیجیتال به حساب می آیند و بسیاری از افراد به اشتباه از این دو واژه برای اشاره به تمام دارایی‌های دیجیتال در دسترس استفاده می‌کنند. تفاوت فراوانی میان کوین ها و توکن ها وجود دارد که در این مقاله، به بررسی کامل مفهوم کوین، توکن و تفاوت‌های هر یک از آن ها می‌پردازیم.

کوین (Coin) چیست؟

کوین یا همان آلتکوین به نوعی ارز دیجیتال گفته می شود که به طور مستقل کار می‌کند و برای خودش یک شبکه بلاک چین خصوصی دارد. در بلاک چین، معاملات کوین مذکور، انجام می‌شود. اکثر آلتکوین های موجود در بازار کریپتوکارنسی یک نسخه (یا یک فورک ) از بیت کوین هستند که با استفاده از پروتکل اصلی بیت کوین ساخته شده و فقط تعدادی اصلاحات به کد اصلی آنها افزوده شده است. پس اگر کد اصلی نوشته شده برای یک کوین تغییر کند، در حقیقت یک کوین جدید به وجود آمده است. بیت کوین‌کش، لایت کوین، دوج کوین، Namecoin و بسیاری دیگر نمونه هایی از کوین‌های محبوب در بازار هستند.

علاوه بر این کوین‌های دیگری نیز وجود دارند که از نسخه اصلی بیت کوین منشعب نشده‌اند، مانند اتریوم، ریپل و مونرو و… این کوین‌ها در حقیقت یک بلاک چین جداگانه برای خود دارند و بلاک چین آنها به عنوان یک پایگاه داده، امکان پیگیری و تایید معاملات را فراهم می کند. بنابراین مشخصه بارز کوین ها این است که برای فعالیت خود از بلاک چین اختصاصی خود استفاده می کنند. به عنوان مثال اتریوم، کوینی مخصوص به اسم اتر (ETH) دارد که بر روی بلاک چین اتریوم کار می کند. کوین ها هیچ ماهیت فیزیکی ندارند و برای ارسال و دریافت آنها، هیچ کوین فیزیکی بین افراد رد ‌و ‌بدل نمی‌شود.

کاربرد کوین چیست؟

کوین ها کاربردهایی مشابه پول های فیات دارند. شما می توانید به راحتی کوین ها را بر روی کیف پول های مخصوص خود ذخیره کنید و مبادلات خود را با آن ها انجام دهید. برای درک بهتر این موضوع کوین BTC (بیت کوین) را در نظر بگیرید.

BTC می‌تواند برای پرداخت مبلغ خدمات، کالا و بسیاری از موارد دیگر مورد استفاده قرار گیرد. همچنین BTC را می توان برای سرمایه گذاری و نگهداری بلند مدت در نظر گرفت. بنابراین می توان گفت که مهمترین کاربرد بیت کوین در انجام تراکنش های مالی است و نمی‌توان آن را برای به دست آوردن بیت‌کوین‌های بیشتر ذخیره کرد.

با این حال، برخی از کوین‌ها نظیر اتر، نئو و دش، ویژگی‌ها و کاربردهای بیشتری دارند. کوین اتر (ETH) نقش سوخت مورد نیاز برای انجام معاملات در شبکه اتریوم را ایفا می کند. کوین نئو (NEO) در یک کیف پول برای کسب سود سهام ذخیره می‌شود. این سود سهام به عنوان GAS شناخته می‌شود. کوین دش (DASH) به کاربران اجازه می‌دهد که حق رای در شبکه دش را داشته باشند. این حق رأی یا همان تصمیم‌­گیری به دارندگان دش اجازه می‌دهد که در مورد نحوه انجام پروژه تصمیم‌­گیری کنند.

توکن (Token) چیست؟

توکن در واقع نوعی ارز دیجیتال است با این تفاوت که بلاک چین جداگانه‌ای ندارد و از بلاک چین ارزهای دیجیتال دیگر استفاده می‌کند. توکن‌ها معمولا برای ایجاد یک پروژه جدید طراحی و تولید می‌شوند و به پروژه‌ هایی که برای جمع‌آوری بودجه خود از توکن استفاده می‌کنند، اصطلاحا ICO گفته می‌شود.

بنابر این، توکن منحصر به یک پلتفرم خاص نیست بلکه نشان دهنده این است که شما یک دارایی قابل تجارت دارید. توکن‌ها بسیار ساده تر از کوین‌ها طراحی و پیاده‌سازی می شوند، چرا که نیازی نیست بلاک چین جدیدی ایجاد شود، فقط از بلاک چین های موجود برای ایجاد پروژه جدید استفاده خواهد شد.

در حال حاضر رایج‌ترین پلتفرم برای پیاده سازی توکن ها بلاک‌چین اتریوم است که تعدادشان روز به روز در حال افزایش است. توکن‌هایی که بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می شوند، به عنوان توکن‌های ERC-20 شناخته می‌شوند.

به عنوان مثال پروژه Golem بر پایه بلاک‌چین اتریوم ساخته شده بدین معنی که دارای بلاک‌چین اختصاصی نیست، نماد توکن این پروژه GNT است و اگر شما بخواهید از اپلیکیشن غیرمتمرکز Golem استفاده کنید، باید توکن GNT را در اختیار داشته باشید.

با این حال می توان گفت که توکن ها، از لحاظ فنی ارز دیجیتال محسوب نمی‌شوند. چرا که برای وجود داشتن به بلاک چین یک ارز دیجیتال دیگر نیاز دارند مثلا اگر روزی بلاک چین اتریوم از بین برود، دیگر توکن GNT نیز وجود نخواهد داشت، چراکه این توکن بر روی پلتفرم اتریوم ایجاد شده است.

چگونه می توان توکن‌ ایجاد کرد؟

ایجاد توکن ها کار چندان پیچیده ای نیست و هر فردی که کمی تجربه در زمینه برنامه‌نویسی داشته باشد می تواند برخی از کوین‌های بومی را به بلاک‌چینی منتقل کند که توکن در آن ایجاد می‌شود، با این کار به راحتی توکن اختصاصی بوجود می آید. مثلا اگر توکن مورد نظر خود را در پلتفرم اتریوم پیاده سازی کنید، باید مقداری از کوین های اتریوم یا همان اتر را خرج کنید تا استخراج کننده‌های شبکه اعتبار معامله توکن شما را تأیید کنند.

همچنین توجه داشته باشید که برای تمام انجام معاملات توکن در بلاک‌چین، باید هزینه کنید و این هزینه تنها به ایجاد توکن محدود نمی‌شود، بلکه هر عملیاتی که در بلاک چین اتریوم صورت می گیرد، باید از کوین‌های اتر برای انتقال توکن‌های خاص از یک کاربر به دیگری استفاده شود.

تفاوت کوین و توکن چیست؟

هنگامی که توسعه دهندگان توکن های اختصاصی خود را ایجاد می کنند، حق انتخاب دارند که چه تعداد از آن توکن ایجاد کنند، حتی می توانند برای توکن خود یک کیف پول اختصاصی در نظر بگیرند که مشخص کنند پس از ایجاد توکن به کجا فرستاده شود. به همین دلیل ایجاد ارزهای دیجیتال بومی به عنوان یک توکن به سادگی امکان پذیر است.

علاوه بر این، توکن‌ها اغلب برای استفاده در برنامه هایی که برای آن طراحی شده اند کاربرد دارند. به عنوان مثال صرافی بزرگ بایننس، توکن بایننس کوی ن (BNB) را ایجاد کرده است و این امکان را فراهم می کند که کاربران در ازای انجام تریدهای خود توسط BNB ، به میزان 50% از کارمزدهایشان کاهش یابد.

بنابر این باید گفت که تفاوت اساسی میان کوین و توکن در ساختار آن هاست، کوین‌ها می‌توانند به عنوان یک نوع ارز دیجیتال مورد استفاده قرار گیرند، در حالی که توکن‌ها مانند برنامه‌های غیر متمرکزی هستند که روی بلاک چین کوین‌ها پیاده می‌شوند.

تفاوت بین توکن(Token) و کوین(Coin) چیست؟

اکثر افراد، کلمات کوین و توکن را مترادف و هم معنی می دانند. اما این دو کلمه معانی کاملا متفاوتی با یکدیگر دارند. پس چرا بسیاری از استفاده کنندگان ارزهای دیجیتال در استفاده از کلمات کوین و توکن سر در گم می شوند و تفاوت اصلی این دو با هم چیست؟

در فضای پویای ارز دیجیتال ظهور اصطلاحات فراوان موجب سوء تعبیر و استفاده نادرست از این اصطلاحات شده است. همه کوین ها و توکن ها مربوط به دنیای ارزهای دیجیتال می شوند با این تفاوت که بسیاری از آنها یک ارز نیستند و هیچگاه نیز نبوده اند. طبق تعریف، ارز یک ابزار مبادله، یک واحد از حساب یا یک ابزار ذخیره ارزش است. بیت کوین تمام این ویژگی ها را دارد. بنابراین استفاده از کلمه ارز دیجیتال برای آن توجیه می شود. همه کوین ها و توکن هایی که پس از موفقیت بیت کوین ایجاد شدند ارز دیجیتال نام گرفتند در حالیکه بسیاری از آنها ویژگی های یک ارز را ندارند. بنابراین دو نوع متفاوت از واحدهای ایجاد شده توسط کریپتوگرافی یعنی کوین ها و توکن ها، ارز دیجیتال نامگذاری شدند. این واقعیت تازه کاران را گمراه می کند. آنها می خواهند کوین های رمز نگاری شده را خریداری کنند و صاحب توکن شوند.

کوین ها

کوین ها که معمولا آلتکوین (Altcoin) نامیده می شوند پول های دیجیتال هستند که با استفاده از تکنیک های رمزنگاری ایجاد شده اند و قادرند ارزش را در طول زمان ذخیره کنند. در واقع این یک معادل دیجیتالی از پول است. بیت کوین معروف ترین نمونه است. بیت کوین بر اساس سیستم بلاکچین است. بلاکچین یک حساب دیجیتالی و عمومی است که در آن تمامی تراکنش ها قابل مشاهده می باشد. همچنین داده ها بصورت تجمعی ذخیره و بین اعضای شبکه بلاکچین به اشتراک گذاشته می شوند. بلاکچین شفافیت را تضمین و امکان تلقب را کاهش می دهد. کوین هایی مانند لایت کوین (Litecoin) و نیم کوین (Namecoin) براساس پروتکل اصلی بیت کوین بوجود آمده اند. این پروتکل توسط ساتوشی ناکاماتو ایجاد و در دسترس عموم قرار گرفت. همچنین کوین هایی مانند ریپل و مونرو وجود دارند که بر روی شبکه بلاکچین کار می کنند و برای این شبکه ساخته شده اند.

کوین ها ویژگی هایی مشابه ویژگی های پول را دارند: آنها قابل تعویض، قابل تقسیم، قابل پذیرش، قابل انتقال، با دوام و دارای عرضه محدود هستند. اغلب طرفداران ارزهای دیجیتال اصرار بر این دارند که کوین ها در آینده جایگزین پول های رایج خواهند شد.

از ویژگی های اصلی کوین می توان به دو مورد زیر اشاره کرد:

1-مبتنی بر شبکه همگانی بلاکچین است. بنابراین هر کسی می تواند به این شبکه ملحق شود.

2-می تواند دریافت، پرداخت و یا استخراج شود.

در نظر داشته باشید که کوین ها نمی توانند بعنوان ابزاری غیر از پول استفاده شوند.

توکن ها

توکن ها دارایی های دیجیتال هستند که توسط یک پروژه جریان پیدا می کنند و می توانند بعنوان یک روش پرداخت در اکوسیستم مورد استفاده قرار گیرند. توکن ها کارکردهای مشابه به کوین ها دارند. اما تفاوت اصلی در این است که توکن ها به دارنده آن این حق را می دهد که در شبکه حضور داشته باشند. همچنین توکن ها بعنوان یک دارایی دیجیتال عمل می کنند. برای مثال گاهی اوقات نشان دهنده سهام یک شرکت هستند و گاهی اوقات دسترسی به عملکرد پروژه را امکان پذیر می سازند. با راه اندازی پروژه های جدید عملکردهای ناشناخته توکن ها کشف می شود. یک بلیط کنسرت را می توان به یک توکن در دنیای واقعی تشبیه کرد. شما می توانید از آن در زمان و مکان مشخصی استفاده کنید. شما نمی توانید به رستوران بروید و برای پرداخت فاکتور، بلیط کنسرت خود را ارائه دهید. بلیط شما تنها در سالن کنسرت قابل استفاده است و ارزش دارد. توکن های دیجیتال نیز به همین صورت هستند. آنها استفاده های مشخص در پروژه های مشخص دارند.

توکن ها نشان دهنده یک دارایی یا امکانات هستند. توکن های امنیت (Security) و توکن های امکانات (Utility) از هم متمایز هستند. توکن های امنیتی طراحی می شوند تا بعنوان سهام یک شرکت مورد استفاده باشند. برای مثال پروژه معروف DAO که دقیقا بعد از راه اندازی هک شد یک توکن امنیتی بود. در حالیکه توکن های امکانات مانند توکن BON استفاده های مشخصی درون یک پروژه دارند.

ایجاد یک توکن از ایجاد یک کوین راحت تر است بگونه ای که شما مجبور نیستید یک کد جدید ایجاد کنید یا یک کد موجود را اصلاح کنید. بلکه با یک قالب (template) استاندارد از پلتفرم هایی مانند اتریوم استفاده می کنید. این قالب ها که بر پایه بلاکچین هستند به هر کسی این امکان را می دهند تا تنها با چند مرحله یک توکن ایجاد کنند. استفاده از قالب برای ایجاد توکن ها امکان تعامل راحت را بین سیستم ها فراهم می آورد. بدین صورت افراد می توانند توکن های مختلفی را در یک کیف پول ذخیره کنند. اتریوم اولین قالبی بود که پروسه ایجاد توکن را ساده کرد. البته این تنها دلیل روانه شدن توکن های فراوان به بازار نبود.

خلاصه

کوین تنها یک روش پرداخت است در حالیکه توکن ممکن است نشان دهنده سهام یک شرکت، دسترسی به محصولات و خدمات یا دیگر کاربردها را داشته باشد. کوین ها ارزهایی هستند که در خرید و فروش مورد استفاده قرار می گیرند. شما می توانید یک توکن را با کوین خرید کنید اما نمی توانید کوین را با توکن خرید کنید. همچنین کوین بصورت مستقل عمل می کند در حالیکه توکن استفاده مشخصی در اکوسیستم یک پروژه دارد.