پلتفرم دقیقا به چه معناست؟

معرفی انواع سفارشات ارز دیجیتال

API چیست و چه کاربردهایی دارد؟

احتمالاً اصطلاح “API” را شنیده اید، اما اگر می خواهید درباره این عبارت بیشتر بدانید و دانش خود را بالاتر ببرید، در ادامه با ما همراه باشید تا به زبانی ساده و همراه با مثال، این عبارت را برای شما تعریف کنیم.

Application Programming Interface چیست؟

اصطلاح API مخفف عبارت Application Programming Interface به معنی “رابط برنامه نویسی نرم افزار کاربردی” است.

به یک ای پی آی مانند منو در رستوران فکر کنید. در این فهرست لیستی از انواع غذا های قابل سفارش را می توانید همراه با توضیحات مربوط به هر غذا مشاهده کنید.

وقتی مشخص می کنید کدام یک از آیتم های منو پلتفرم دقیقا به چه معناست؟ را می خواهید، کادر آشپزخانه رستوران کار را انجام می دهد و برخی از غذا های آماده را برای شما فراهم می کند. در واقع شما دقیقا نمی دانید که رستوران چگونه آن غذا را تهیه می کند و نیازی هم به آن ندارید.

به طور مشابه API مجموعه ای از عملیاتی را که توسعه دهندگان می توانند از آن ها استفاده کنند به همراه توضیحی از کارهایی که انجام می دهند، ذکر کرده است.

توسعه دهنده لزوماً نیازی به دانستن این موضوع ندارد که برای مثال یک سیستم عامل چگونه کادر گفتگوی “Save As” را ایجاد و ارائه می دهد. آن ها فقط باید بدانند که برای استفاده در برنامه آن ها چنین چیزی موجود است.

این یک استعاره کامل نیست، زیرا ممکن است توسعه دهندگان برای به دست آوردن نتایج مجبور شوند داده های خود را به API ارائه دهند. بنابراین شاید این بیشتر شبیه یک رستوران فانتزی باشد که بتوانید بعضی از مواد تشکیل دهنده خود را تهیه کنید که آشپزخانه با آن ها کار خواهد کرد.

API ها به پلتفرم دقیقا به چه معناست؟ توسعه دهندگان این امکان را می دهند تا با استفاده از اجرای یک پلتفرم، کار خود را با استفاده از اجرای نرم افزار سرعت بخشند. این امر کمک می کند تا میزان ایجاد کد برای توسعه دهندگان کد کم شود و همچنین به ایجاد سازگاری بیشتر در بین برنامه ها برای همان پلتفرم کمک می کند.

API ها می توانند دسترسی به منابع سخت افزاری و نرم افزاری را کنترل کنند.

انواع API:

• ای پی آی خصوصی
• ای پی آی عمومی (باز)
• ای پی آی مشارکتی

API ها زندگی را برای توسعه دهندگان آسان تر می کنند!

بیایید بگوییم که شما می خواهید یک برنامه برای آیفون تهیه کنید. سیستم عامل iOS اپل تعداد زیادی API را مانند هر سیستم عامل دیگر ارائه می دهد تا این کار را برای شما آسان تر کند.

اگر می خواهید یک مرورگر وب را برای نشان دادن یک یا چند صفحه وب ایجاد کنید، برای برنامه خود نیازی نیست مرورگر وب خود را از ابتدا برنامه نویسی کنید. شما از API WKWebView برای جاسازی یک شیء مرورگر (WebKit (Safari در برنامه خود استفاده می کنید.

اگر می خواهید از دوربین آیفون عکس یا فیلم بگیرید، لازم نیست که رابط دوربین خود را بنویسید. شما از API دوربین برای تعبیه دوربین داخلی iPhone در برنامه خود استفاده می کنید.

اگر API ها برای آسان کردن این برنامه وجود نداشتند، توسعه دهندگان برنامه باید نرم افزار دوربین خود را می ساختند و ورودی های سخت افزار دوربین را تفسیر می کردند.

اما توسعه دهندگان سیستم عامل اپل این همه کار سخت را انجام داده اند تا توسعه دهندگان فقط بتوانند از API دوربین برای جاسازی دوربین استفاده کنند و سپس با ساختن برنامه خود کار خود را ادامه دهند.

هنگامی که اپل API دوربین را بهبود می بخشد، تمام برنامه هایی که به آن متکی هستند از این پیشرفت به طور خودکار بهره خواهند برد. این امر برای هر سیستم عاملی صدق می کند.

API دسترسی به منابع را کنترل می کند!

از API ها نیز برای کنترل دسترسی به دستگاه های سخت افزاری و عملکرد های نرم افزاری استفاده می شود که یک برنامه ممکن است لزوماً مجوز استفاده از آن ها را نداشته باشد.

به همین دلیل API ها اغلب نقش بزرگی در امنیت دارند.

به عنوان مثال اگر تاکنون از یک وب سایت بازدید کرده اید و پیامی را در مرورگر خود مشاهده کرده اید که وب سایت می خواهد مکان دقیق شما را ببیند، آن وب سایت در تلاش است تا از API جغرافیایی در مرورگر وب شما استفاده کند.

مرورگر های وب، API هایی مانند این را در اختیار خود قرار می دهند تا دسترسی توسعه دهندگان وب به موقعیت مکانی شما را آسان کنند.

آن ها فقط می توانند از شما بپرسند “کجا هستید؟” و این مرورگر است که کار سختی را برای دسترسی به GPS یا شبکه های Wi-Fi در این نزدیکی انجام می دهد تا موقعیت فیزیکی شما را پیدا کند.

این اصل مشابه در سیستم عامل های مدرن موبایل مانند iOS و Android نیز مورد استفاده قرار می گیرد، جایی که برنامه های تلفن همراه دارای مجوز هایی هستند که با کنترل دسترسی به API ها قابل اجرا هستند.

به عنوان مثال اگر یک توسعه دهنده سعی دارد از طریق API دوربین به دوربین شما دسترسی پیدا کند، می توانید درخواست اجازه برنامه را رد کنید و برنامه هیچ راهی برای دسترسی به دوربین دستگاه شما ندارد.

سیستم های پرونده ای که از مجوزها استفاده می کنند همانند Windows ،Mac و Linux این مجوزها را توسط API سیستم فایل اجرا می کنند.

یک برنامه معمولی دسترسی مستقیم به هارد دیسک فیزیکی خام ندارد. در عوض برنامه باید از طریق API به فایل ها دسترسی پیدا کند.

API ها برای ارتباط بین خدمات استفاده می شوند.

ای پی آی ها به دلایل دیگر نیز مورد استفاده قرار می گیرند.

به عنوان مثال اگر تاکنون یک شیء Google Maps را در یک وب سایت جاسازی کرده اید، مشاهده کرده اید که آن وب سایت از API Google Maps برای جاسازی آن نقشه استفاده می کند.

گوگل API هایی مانند این را در اختیار برنامه نویسان وب قرار می دهد، آن ها می توانند از API ها برای جاسازی اشیاء پیچیده در وب سایت خود استفاده کنند.

اگر API هایی مانند این وجود نداشت، ممکن بود توسعه دهندگان نقشه های خود را ایجاد کرده و داده های مورد نظر خود را در آن وارد کنند و یا با دیگر منابع هیچ تعاملی برقرار نکنند.

با وجود API گوگل می توان دسترسی به Google Maps را در وب سایت های شخص ثالث کنترل کرد و اطمینان حاصل کرد که توسعه دهندگان به جای تلاش برای جاسوسی مخفیانه، از روشی ثابت استفاده می کنند.

این امر در مورد بسیاری از خدمات آنلاین مختلف صدق می کند.

API هایی برای درخواست ترجمه متن از Google Translate یا جاسازی نظرات یا توییت های فیس بوک از توییتر در وب سایت وجود دارد.

همچنین استاندارد OAuth تعدادی ای پی آی را تعریف می کند که به شما امکان می دهد با یک سرویس دیگر وارد وب سایت شوید.

به عنوان مثال از حساب های Facebook ،Google یا Twitter استفاده کنید تا وارد یک وب سایت جدید شوید (بدون ایجاد یک حساب کاربری جدید فقط برای آن سایت).

API ها قرارداد های استانداردی هستند که چگونگی برقراری ارتباط توسعه دهندگان با یک سرویس را مشخص می کنند.

اگر تا کنون با آن ها کار کرده اید خود بهتر می دانید که API چیست. در نهایت شما واقعاً نیازی به دانستن API ندارید، مگر اینکه شما یک برنامه نویس باشید.

اما اگر می بینید که یک پلتفرم نرم افزاری یا خدمات، API های جدیدی را برای سخت افزار یا خدمات مختلف اضافه کرده است، بدانید که استفاده از چنین ویژگی هایی برای توسعه دهندگان راحت تر است.

پلتفرم دقیقا به چه معناست؟

“من معمولاً سالی حدود ۴ تا دوره آموزشی شرکت می کنم. واقعاً بهترین دوره ای بود که تا حالا شرکت کردم. از استاد حسینی من درس رفتار یاد گرفتم.
بنظرم مفاهیم اسکرام توی ذره ذره ابعاد شخصیت استاد نفوذ کرده و یک الگوی به تمام معنا از این پلتفرم شده.
افتخار می کنم کشور من چنین اساتیدی داره…”

یاسمن یقینی

من تا قبل از این دوره فکر می کردم اسکرام کامل میدونم، اما تو این دوره متوجه شدم که کلی نکات ریز و درشت و کلیدی هست که شناختی نسبت به اونا نداشتم و دقیقاً همون موارد بودند که چون رعایتشون نمی کردیم هیچ وقت نتیجه مطلوب از اسپرینت ها نمی گرفتیم. این دو روز ورکشاپ بینظیر بود. به همه افرادی که تو صنعت نرم افزار مشغولن پیشنهاد می کنم حتماً این دوره رو شرکت کنن.

امیر ملایی راد

توی دوره اسکرام علاوه بر انبوه دانش و تکنیک هایی که تونستم کسب کنم، درکم از اندیشه اجایل و تفکر پشت اسکرام بسیار بیشتر شد. برای من دوره فوق العاده ارزشمندی بود و واقعاً ارزش داشت که برای شرکت در این دوره هزار کیلومتر فاصله را تا تهران طی کنم.
سپاس فراوان از جناب حسینی به خاطر ترویج بسیار عالی این دانش.

رضوان قاضیانی

شرکت در دوره های بکارگیری مؤثر اسکرام و مهندسی نیازمندیها در دنیای اجایل با تدریس ستودنی مهندس حسینی بی شک یکی از بهترین انتخاب های شرکت ما در چند سال اخیر برای بازبینی مجدد مسیر تولید و افزایش بهره وری و شناخت اشتباهات ما بوده که مورد توجه تمامی همکاران شرکت قرار گرفت.
تداوم این مسیر آموزشی با توانمندی و سعه صدر جناب حسینی قطعاً تأثیر بسیار مثبتی در آینده صنعت نرم افزار ایران و فعالان این صنعت خواهد داشت.

مشتریان سازمانی

نظرات شرکت کنندگان کمپین که مدرک PSM I TM را کسب کرده اند

تصاویر دوره های گذشته

آخرین مطالب

‫۲۱- مدیران ارشد چگونه در جایگاه شغلی جدید موفق می‌شوند؟ با نوید ناظمیان

‫۲۰- تاثیر سیاست‌های منابع انسانی هلند بر متخصصان – با ساسان یاوری از هلند

‫۱۹- چگونه سازمانی خرد محور ایجاد کنیم؟ با آرش اعرابی از استرالیا

‫۱۸- کانبان چیست؟ با اُرُد سمسارزاده، مدرس رسمی کانبان از استرالیا

صلاحیت‌ها و مهارت‌های اسکرام حرفه ای

توجه
مدرسه اسکرام پلتفرم دقیقا به چه معناست؟ هیچ گونه وابستگی به موسسه Scrum.org ندارد و ادعا هم نمی کند که محتواهایی که تولید و ارائه می کند و کلاسهایی که برگزار می نماید، مورد تایید موسسه مذکور است. با اینحال مدرسه اسکرام بطور کامل دنباله رو موسسه Scrum.org است و تمام تلاش خود را بکار میگیرد تا محتواهایی که تولید می کند منطبق بر سطوح کیفیت این موسسه باشد.
در ضمن تمامی کلمات مخفف ، عبارتها و سرنامهایی که در ادامه آمده جزء داراییهای فکری و حقوق معنوی موسسه Scrum.org می باشد و مدرسه اسکرام صرفا از آنها به عنوان مرجع و برای ارجاع استفاده می کند و در مورد مالکیت آنها هیچگونه ادعایی ندارد.

Awareness
We are not affiliated with Scrum.org and do not claim that our contents and classes are endorsed and confirmed by Scrum.org. Furthermore, we are not a representative of Scrum.org.
NOTE: All following words, acronyms, and phrases are trademarks belonging to Scrum.org:
PSM I, PSM II, PSM III, PSPO I, PSPO II, PSPO III, PSD I, SPS, PAL I, PSK I, PSU I, Professional Scrum Master, Professional Scrum Product Owner, Professional Scrum Developer, Scaled Professional Scrum, Professional Agile Leadership, Professional Scrum with Kanban, Professional Scrum with User Experience.

خبرنامه

چیزی را از دست ندهید! ثبت نام کنید و از رویدادها، تخفیف ها و دوره های جدید ما مطلع باشید.

آشنایی با انواع سفارشات ارز دیجیتال در یک پلتفرم خرید و فروش

هنگامی که سهام یا ارز دیجیتال خرید و فروش می‌کنید، در حقیقت در حال تعامل با بازار به وسیله قرار دادن سفارشات هستید. یک سفارش بازار، یک دستور خرید یا فروش فوری در یک پلتفرم یا بازار است. اما این پایان کار نیست و ما با اصطلاحات دیگری مانند حد سفارش روبه‌رو هستیم که یک تریدر باید از آن‌ها آگاه باشد. در این مقاله قصد داریم تا با انواع سفارشات ارز دیجیتال روی یک پلتفرم داد و ستد رمزارز آشنا شویم.

هنگامی که در یک صرافی ارز دیجیتال ثبت نام می‌کنید، امکانات زیادی را مشاهده خواهید کرد که در صورت عدم آگاهی از آن‌ها، هرگز قادر نخواهید بود کار خود را پیش ببرید، چه برسد به آن‌ که یک معامله موفق داشته باشید. درست است که در یک صرافی، شما با دو مسئله خرید یا فروش سر و کار دارید، اما در این بین ده‌ها مسئله ریز و درشت وجود دارد که به عنوان یک تریدر باید نسبت به آن‌ها آگاهی کاملی داشته باشید. در مقاله‌ای که در ادامه می‌خوانیم، با ساختار یک سفارش که شما برای خرید یا فروش یک دارایی ارسال می‌کنید، آشنا می‌شویم.

هنگامی که قصد خرید یا فروش یک ارز دیجیتال داشته باشید، باید این درخواست خود را در صرافی مورد نظر ثبت کنید. به این عمل یک سفارش خرید یا فروش می‌گویند. اما این سفارش می‌تواند انواع مختلفی داشته باشد

به طور خلاصه، یک سفارش خرید و فروش ارز دیجیتال شامل دو نوع است: سفارشات محدود و سفارشات بازار. اما معنای آن‌ها چیست و هر کدام برای چه اهدافی مورد استفاده قرار می‌گیرند؟

سفارشات ارز دیجیتال: سفارشات محدود در برابر سفارشات بازار

سفارشات بازار (Market Orders) سفارشاتی هستند که شما برای خرید یا فروش ارسال می‌کنید و انتظار دارید که این درخواست به سرعت عملی شود. برای مثال قیمت بیت کوین به حدی رسیده است که از نگاه شما بهترین زمان خرید این ارز دیجیتال است. شما انتظار دارید تا در بازار شلوغ تریدرهای کریپتو، تا دیر نشده و قیمت این رمزارز تغییر نکرده، به سرعت برای خود بیت کوین بخرید. بنابراین یک سفارش خرید بازار در پلتفرم خود قرار می‌دهید.

اما چه کسی بیت کوینی که می‌خواهید را به شما می‌فروشد؟ برای آگاهی از این موضوع شما باید به دفتر سفارشات صرافی مراجعه کنید. دفتر سفارش، جایی است که یک صرافی فهرست بزرگی از سفارشات محدود (Limit Orders) را نگهداری می‌کند. یک سفارش محدود، سفارشی است که بر خلاف سفارش بازار، به سرعت اجرا نمی‌شود و برای قیمت مورد نظری که تعیین شده، صبر می‌کند.

برای مثال، یک کاربر ممکن است سفارشی را در صرافی قرار دهد که در این سفارش گفته شده: سه بیت کوین من را زمانی که قیمت آن به ۱۵ هزار دلار رسید بفروش. سپس یک خریدار که به دنبال خرید بیت کوین با قیمت ۱۵ هزار دلار باشد، با قرار دادن سفارش بازار خود، صرافی او را به این فروشنده متصل می‌کند.

در این مثال، شما یک سفارش ایجاد نکرده‌اید، در عوض، یک سفارشی که از قبل وجود داشته را تکمیل کرده‌اید و با انجام معامله، این سفارش را از دفتر سفارشات ارز دیجیتال حذف می‌کنید. این باعث می‌شود شما به عنوان فرد گیرنده یا خریدار (Taker) شناخته شوید، چرا که شما بخشی از نقدینگی صرافی را گرفته‌اید. کاربر مقابل که سفارش خود را ثبت کرده بود، سازنده (Maker) نام دارد، چرا که او برای صرافی سود ایجاد کرده است.

معرفی انواع سفارشات ارز دیجیتال

چیزهایی که باید در مورد سفارشات ارز دیجیتال بدانید

پایه انواع سفارشات بازار، خرید و فروش‌ها هستند. شما در صرافی دستور خود را برای یک تراکنش ارز دیجیتال در بهترین قیمت ممکن ثبت می‌کنید. البته فراموش نکنید که بهترین قیمت ممکن، همیشه قیمتی نیست که شما در جداول قیمت‌ها مشاهده می‌کنید. بهترین قیمت‌ها همیشه به دفتر سفارشات بستگی دارند و ممکن است نرخ این قیمت با نرخ قیمت اعلام شده در سایت‌ها و اخبار متفاوت باشد.

سفارشات بازار، برای خرید فوری (یا نسبتا فوری) خوب هستند. در ادامه با انواع سفارشات رایج آشنا خواهیم شد.

سفارشات رایج ارز دیجیتال

ساده‌ترین سفارشات، سفارشات خرید بازار، سفارشات فروش بازار، سفارشات محدود خرید و سفارشات محدود فروش هستند. هرچند اگر فقط وابسته به این سفارشات باشید، خود را در یک تجربه محصور شده قرار داده‌اید. در عوض، می‌توانید روی این سفارشات کار کنید تا از مزایای شرایط بازار چه در مسئله خرید و فروش کوتاه مدت یا چه خرید و فروش بلند مدت بهره‌مند شوید.

سفارشات استاپ‌ لاس

یک سفارش استاپ لاس (Stop-loss Order) نوعی از سفارش بازار است که شامل یک دستورالعمل برای فروش ارز دیجیتال در یک قیمت مشخص می‌شود. همانطور که از نام آن شاید متوجه شده باشید، این ابزار طراحی شده تا از شما در برابر هر نوع ضرر خاصی محافظت کند. به ظاهر شاید این ابزار یک سفارش محدود باشد، چرا که شما برای فروش مورد نظر خود یک قمیت تعیین می‌کنید. هرچند، این سفارش در دفتر سفارشات اضافه نمی‌شود. پلتفرم خرید و فروش این نوع سفارش را فقط به یک سفارش بازار همراه با شروط مورد نظر شما برای قیمت تعیین شده، تبدیل می‌کند.

سفارش استاپ لیمیت

یک سفارش استاپ لیمیت (Stop-limit Order) یکی دیگر از ابزار خوبی است که ضرری را که ممکن است در یک ترید متحمل شوید، محدود می‌کند. این سفارشات کمی شبیه به سفارشات استاپ لاس هستند که پیش‌تر معرفی کردیم، اما سفارشات استاپ لیمید شامل یک مرحله اضافه هستند. برای مثال، اگر بیت کوین در قیمت ۱۰ هزار دلار در حال گردش در معاملات است و شما یک سفارش استاپ لاس در قیمت ۹٫۹۹۰ دلار تعیین کرده‌اید، این تضمین به وجود می‌آید که وقتی قیمت‌ بیت کوین در حال سقوط به پایین‌تر از ۱۰ هزار دلار بود، بین کوین‌های خود را بفروشید.

هرچند که ممکن است دقیقا قیمتی که می‌خواهید را به دست نیاورید. یک سفارش استاپ لیمیت شامل هر دو ویژگی ذکر شده است تا از ضرر کردن جلوگیری کنید. مثالی که در بالا در خصوص قیمت ۱۰ هزار دلاری بیت کوین بیان کردیم را دوباره فرض کنید. شما در این ابزار، دو پارامتر را تعیین می‌کنید: یک قیمت توقف و یک قیمت محدود. قیمت توقف شما ممکن است ۹٫۹۸۵ دلار باشد. این به صرافی می‌گوید که یک سفارش محدود با قیمت محدودی که تعیین کرده‌اید‌(۹/۹۹۰ دلار) ایجاد کند.

اگر قیمت این سطح را پوشش داد، پس شما دارایی خود را با قیمت ۹/۹۹۰ دلار یا بهتر می‌فروشید. اما به یاد داشته باشید که سفارش‌تان هنگامی در دفتر قرار می‌گیرد که قیمت بیت کوین به قیمت توقفی که تعیین کرده‌اید برخورد کرده باشد. شما همچنان در ریسک تحت پوشش قرار نگرفتن قیمت هستید، در این مسئله، هیچ محافظی ندارید اگر قیمت‌ها به پایین‌تر از ۹٫۹۸۵ دلار کاهش پیدا کنند.

سفارشات One Cancels the Other

این نوع سفارش، یک ابزار تصنعی است که اجازه می‌دهد دو سفارش شرطی را با هم ترکیب کنید. هر لحظه که یکی از سفارشات شما مورد هدف قرار گرفت، سفارش دیگر کنسل یا لغو می‌شود. اگر بیت کوین با قیمت ۱۰ هزار دلار را مثال قرار دهیم، می‌توانید از این نوع سفارش استفاده کنید تا بیت کوین را یا وقتی به قیمت ۹٫۹۰۰ دلار رسید بخرید یا هنگامی که قیمت‌ها به ۱۱ هزار دلار افزایش پیدا کرد، بیت کوین خود را بفروشید. یکی از این دو زودتر از دیگری اجرا خواهد شد و دومی به صورت خودکار لغو می‌شود.

Time in Force چیست؟

یکی دیگر از مفهوم‌های مهمی که خصوص سفارشات باید آگاه باشید، Time in Foce است. این پارامتری است که در هنگام باز کردن یک معامله، شرایط خاتمه و انقضای سفارش را مشخص می‌کنید.

Good ’til Canceled

GTC: یک دستور شرط‌گذاری است که یک معامله باید تا زمانی که یا اجرا شود یا به صورت دستی لغو شود، باز باقی بماند. به طور کلی، پلتفرم‌های تبادل رمزارز این اختیار سفارشات ارز دیجیتال را به صورت پیش فرض در اختیار کاربران قرار می‌دهند.

البته این اختیار در خصوص بازار سهام فرق می‌کند. از آن جایی که بازار ارزهای رمزنگاری شده به صورت ۲۴ ساعت شبانه‌روز فعال است، Good ’til Canceled مورد استفاده کاربران قرار می‌گیرد.

Immediate or Cancel

IOC: یک ابزار سفارش است که مشخص می‌کنید هر بخشی از سفارش که به سرعت تکمیل و انجام نشود، لغو شود. فرض کنید برای خرید ۱۰ بیت کوین در قیمت ۱۰ هزار دلار سفارش را ثبت کرده‌اید اما فقط می‌توانید ۵ بیت کوین را در قیمت اجرایی خریداری کنید. در این شرایط، شما آن ۵ بیت کوین را می‌خرید و باقی سفارشات شما لغو می‌شود.

Fill or Kill

FOK: این نوع سفارشات یا سریعا تکمیل می‌شوند یا سریعا لغو می‌شوند. اگر در صرافی سفارشی برای خرید ۱۰ بیت کوین در قیمت ۱۰ هزار دلار ثبت کردید و این سفارش تکمیل نشد و تمامی ۱۰ سفارش بیت کوین به سرعت در دسترس نبود، سفارش بسته می‌شود.

جمع‌بندی

استاد شدن در انواع سفارشات، برای داشتن معاملات موفق بسیار مفید است. از هر نوع سفارشی که می‌خواهید پلتفرم دقیقا به چه معناست؟ استفاده کنید،‌ آگاهی و استفاده درست از ابزار، برای موفقیت شما ضروری است.

شما در شرایط مختلف از کدام نوع سفارشات استفاده می‌کنید؟ دیدگاه خود را با کوین نیک به اشتراک بگذارید.

محبوب‌ترین پلتفرم‌ های بلاک‌ چین (قسمت اول)

در سال‌های اخیر، صحبت از دنیای رمزارزها و تکنولوژی بلاک‌چین نقل محافل است. در هر گوشه‌ای از دنیا کمپانی‌های بزرگ و کوچک در حال به‌کارگیری و استفاده از این تکنولوژی هستند. از به‌کارگیری در صنایع مختلف گرفته تا توییت‌های زیرکانه‌ی مدیرعامل کمپانی تسلا، برای اثر گذاری بر قیمت رمزارزهایی مثل بیت‌کوین. هرکس در هر جایگاهی در حال بهره‌گیری از این تکنولوژی و مزایای آن به نفع خودش است. اما شناخت بیت‌کوین، اتریوم، انواع ولت یا موارد دیگر بدون شناخت بلاک‌چین و پلتفرم‌‌های بلاک چین مثل شناختن ایمیل، وبلاگ و صفحات اجتماعی بدون شناخت مفهومی به نام اینترنت است. در این مجموعه مقالات از تترلند به بررسی محبوب ترین پلتفرم‌ های بلاک‌ چین می‌پردازیم.

پلتفرم‌ های بلاک‌ چین حکمرانی میکنند

هایپرلجر (Hyperledger)، اتریوم (Ethereum) و کوردا (corda) در حال حاضر سه پلتفرم از محبوب ترین پلتفرم‌ های بلاک‌چین هستند.‍‌ این سه پلتفرم کاربردهای بلاک‌چین را به نمایش می‌گذارند اما در زمینه‌ کاربردی، تفاوت‌های بسیاری دارند. در قسمت اول از این مجموعه به بررسی ساده اما مفهومی از پلتفرم اتریوم میپردازیم.

اتریوم، رمزارز یا پلتفرم؟

در قدم اول باید بدانیده اتریوم کاملا با بیت‌کوین متفاوت است. بیت‌کوین یک ارز دیجیتال بر بستر تکنولوژی بلاک‌چین است. به زبان ساده، نسبت بیت‌کوین و تکنولوژی بلاک‌چین مانند نسبت ایمیل و تکنولوژی اینترنت است. یعنی یک سرویس خاص مانند ایمیل با استفاده از بستری که تکنولوژی اینترنت فراهم کرده کار می‌کند. اما داستان اتریوم از بیت‌کوین کمی متفاوت‌تر است. اتریوم برخلاف بیت‌کوین که بنیان‌گذاری ناشناس دارد، توسط جوانی 19 ساله به نام ویتالیک بوترین ایجاد شد. اگر بخواهیم در یک خط اتریوم را تعریف کنیم، می‌توان گفت که اتریوم یک پلتفرم منبع باز (open source) جهانی برای نرم‌افزارهای غیرمتمرکز است.

اما این تعریف پیچیده به چه معناست؟

باید گفت که اتریوم برخلاف تصور بسیاری از ما یک رمزارز نیست، بلکه یک پلتفرم است. ارزی که برای این شبکه استفاده می‌شود اتر (ether) نام دارد.

هدف اتریوم غیرمتمرکز کردن اینترنت است. شاید در این لحظه برای شما سوال پیش آمده باشد؛ آیا اینترنت غیرمتمرکز نیست؟!

باید گفت که بر روی کاغذ می‌توان گفت درست است و اینترنت غیرمتمرکز است. اما در عمل چطور؟ اگر کمی دقت کنیم، اسم‌های آشنایی می‌بینیم. آمازون، گوگل، اوبر، نت فلیکس، فیس بوک و خیلی از اسامی بزرگ دیگر، همان‌طور که می‌دانیم این غول‌های تکنولوژی (اگر از سرویس‌های اطلاعاتی کشورهای توسعه یافته فاکتور بگیریم) بیشتر فضای اینترنت را کنترل می‌کنند. پس قانع شدن راجع به غیرمتمرکز بودن اینترنت کمی دشوار است. تقریبا هیچ فعالیتی بر روی اینترنت بدون حضور یک واسطه یا شخص سوم انجام نمی‌شود. اما به لطف حضور تکنولوژی بلاک‌چین حذف واسطه‌ امکان‌پذیر شده است.

اتریوم امکان برقراری ارتباط مستقیم مردم با یک‌دیگر را بدون یک هسته‌ی مرکزی که همه چیز را تحت کنترل دارد فراهم می‌کند. برای مثال مردم توانایی این را دارند که با حذف شرکتی مانند اوبر، کاملا دوطرفه برای تاکسی گرفتن اقدام کنند. یعنی شخصی که نیازمند تاکسی است مستقیم با راننده درارتباط خواهد بود، نه در پلتفرم دقیقا به چه معناست؟ بستر نرم‌افزاری با حق مالکیت کمپانی اوبر!

بسیار خب، حال که برای درک ساده‌ اتریوم توضیحاتی داده شد، به سراغ چگونگی انجام فرآیند‌ها توسط این پدیده خواهیم رفت.

تقریبا همه چیز بر عهده‌ی Solidity است!

زبان برنامه نویسی اتریوم solidity نام دارد که برای نوشتن قرارداد‌های هوشمند از آن استفاده می‌شود. درواقع این زبان برنامه‌نویسی همان زبانی است که از آن برای نوشتن برنامه‌ نرم‌افزار‌های غیرمتمرکز استفاده می‌شود. با یک مثال توضیح کامل‌تری ارائه می‌کنیم. در دنیای واقعی تمام قرارداد‌ها دارای شرایط و نتیجه‌ حاصل از انجام آن شرایط هستند. به‌طور مثال: اگر من اجاره‌‌ خانه‌ خود را به صاحب‌خانه پرداخت کنم، سپس امکان ادامه‌ سکونت در منزل را خواهم داشت. قرارداد‌های هوشمند در اتریوم دقیقا این‌گونه عمل می‌کنند. توسعه دهندگان اتریوم شرایط را برای نرم افزارهای غیرمتمرکز با برنامه نویسی از طریق solidity تعیین می‌کنند و شبکه‌ی اتریوم آن‌‌ها را به اجرا می‌گذارد. این فرآیند اولیه‌ی ایجاد قرارداد هوشمند است. دلیل این نام‌گذاری هم این است که تمام جنبه‌های قرارداد از قبیل اجرایی‌ شدن، مدیریت، کارایی قرارداد و پرداخت به عهده قرارداد هوشمند است.

اگر به مثال پرداخت اجاره، اما تحت یک قرار داد هوشمند برگردیم، نیازی به حضور صاحب‌خانه برای دریافت اجاره نیست. قرارداد هوشمند در صورت تایید پرداخت اجاره توسط مستاجر، اجازه ورود او به خانه را خواهد داد!

برای اطلاع از چگونگی عمل‌کرد قرارداد هوشمند مقاله‌ توضیح ساده در مورد قرارداد هوشمند را بخوانید.

چرا اتریوم در بین پلتفرم‌‌های بلاک چین محبوب است؟

تغییر ناپذیر بودن

هیچ شخصی امکان تغییر اطلاعات در نرم‌افزارهای بلاکچین اتریوم را ندارد.

امنیت

چون هسته‌ مرکزی برای کنترل کردن وجود ندارد، تمام نرم‌افزارهایی که برروی بلاک‌چین‌ اتریوم قرار دارند در برابر هک شدن بسیار امن هستند.

عدم امکان دست‌ بردن در محتوا

نرم‌افزارهایی که برروی شبکه اتریوم قراردارند همگی بر اساس توافقی پلتفرم دقیقا به چه معناست؟ مابین تمام اعضای شبکه شکل گرفته‌اند، بنابراین؛ هرگونه دخالت، اعمال تغییر و دست‌بردن در محتوا و جزئیات غیرممکن خواهد بود.

بدون توقف بودن

تجربه‌ از کارافتادن نرم‌افزارهای اتریوم غیرممکن است زیرا هیچ سرور مرکزی برای میزبانی از آن‌ها وجود ندارد.

سخن پایانی

در قسمت اول از این مقاله از تترلند،به عنوان مرجع تخصصی خرید و فروش تتر، سعی شد تا توضیحی ساده راجع‌به اتریوم و مزایای آن داشته باشیم. در قسمت بعدی از این مجموعه مقالات با ما همراه باشید تا بهترین پلتفرم های بلاک‌ چین‌ را مورد بررسی قرار دهیم.

بررسی ترجمه کتاب انقلاب شبکه‌های اجتماعی

اگر بخواهید در مود پلت‌فرم‌ها بیشتر بدانید یا یک پلت‌فرم راه بیندازید، بی‌شک کتاب Platform Revolution گزینه‌ی اصلی مطالعاتی‌تان باید باشد. اسنپ، بخشی از دیجیکالا، آپارات، کافه بازار و باسلام از نمونه پلت‌فرم‌های ایرانی هستند. پلت‌فرم‌ بستری است که ارتباط گروه‌های متنوع کاربران را ساده‌تر می‌کند و از این تسهیل ارتباط ارزش‌آفرینی می‌کند.

«اگر قرار باشد تنها یک کتاب درباره پلتفرم ها بخوانید، کدام کتاب بهترین گزینه است؟

تا این لحظه، با کمترین تردید می‌توان گفت کتاب انقلاب پلتفرم یا Platform Revolution ساختاریافته‌ترین کتابی است که در زمینه پلتفرم های دیجیتال منتشر شده است.»

در وبسایت بهترین پاسخ هم در مورد یکی از نویسندگان کتاب میخوانیم که:

جفری پارکر با نام کامل جفری جی پارکر (Geoffrey G. Parker) عضو هیات علمی دانشگاه تولین (Tulane)، مدرس دانشگاه MIT و نیز عضو مرکز مطالعات اقتصاد دیجیتال دانشگاه MIT است.

انتشارات سیته با عنوان «انقلاب شبکه‌های اجتماعی» و ترجمه‌ی احمد روستا این کتاب را وارد بازار کرده است. شکی نیست که «شبکه‌های اجتماعی» ترجمه‌ی اشتباهی برای Platform است. اما جالب است که فقط در عنوان از این ترجمه استفاده شده و در متن کتاب از «سکو» استفاده کرده‌اند که به نظر خودم ترجمه‌ی مناسبی است.

یکی از آشنایان مایل بود پلتفرمی راه بیندازد و پیشنهاد کردم که این کتاب را بخواند. از من خواست که ترجمه‌ی کتاب را بررسی کنم. ترجمه کتاب را که مقابله کردم، در بعضی موارد حذفیاتی داشت و بعضا ترجمه‌های انتخاب شده را اشتباه می‌دیدم. اما به قدری نبود که بگویم ترجمه به درد نخور است.

مثلا در ص۳۷ کتاب در متن انگلیسی، نویسندگان گفته‌اند دلایل شکست و موفقیت شرکت‌ها را بررسی کردیم و دلیل موفقیت فلان مورد است. ولی در ترجمه‌ی فارسی «دلیل موفقیت فلان مورد است» حذف شده! حدس میزنم که حذف سهوی بوده باشد، چون نه ترجمه‌ی سختی دارد و نه مورد منکراتی.

مشکل مهم کتاب حذف بخش مهمی از پانوشت‌ها و حذف کل ارجاعات است. اگر از آن‌هایی هستید که پی مقاله‌ی اصلی می‌روند و ارجاعات برایشان مهم است، دیدن این ترجمه اعصابتان را خورد می‌کند(:

بخش‌هایی از کتاب که ترجمه را مقابله کردم را ببینید:

متن اصلی:

Curious about what separated the successful companies from those that failed, we examined dozens of cases and found that the failures mostly relied on price or brand effects. By contrast, the successes hit on an idea that really worked— driving traffic from one user group in order to drive profits from another user group.

We described our findings in a paper that analyzed the mathematics of two-sided network effects. 10 Today, such successful platform businesses as eBay, Uber, Airbnb, Upwork, PayPal, and Google exhibit this model extensively. 11

ترجمه‌ی احمد روستا:

ما که درباره‌ی وجه تمایز شرکت‌های موفق و ناموفق کنجکاو شده بودیم، ده‌ها مورد را بررسی کردیم و دریافتیم که شکست‌ها عمدتا ناشی از تاثیرات برند یا قیمت بوده است. در مقابل، موفقیت‌ها متکی بر ایده‌ای بودند که ناگهان به ذهن خطور کرده و عملا موثر بوده است.\

ما یافته‌های خود را در مقاله‌ای تشریح کردیم که در آن به تجزیه‌وتحلیل ریاضیات تاثیرات شبکه‌ای دوسویه پرداخته‌ایم. شرکت‌های سکویی موفق نظیر ای‌بِی، اوبر، ایر‌بی‌ان‌بی، آپ‌ورک، پی‌پال و گوگل به طور گسترده از این مدل استفاده کرده‌اند.

بررسی من:

در پاراگراف اول نویسندگان می‌گویند شرکت‌های موفق را از شکست‌خورده جدا کردیم و موارد پلتفرم دقیقا به چه معناست؟ متعددی را بررسی کردیم. مشاهده کردیم که شکست‌ها بیشتر متکی به اثرات برند و قیمت بوند. اما موفقیت‌ها بر اساس ایده‌ای بودند که واقعا جواب داده بود «هدایت ترافیک از یک گروه کاربری برای به دست آوردن سود از گروه دیگر»

ولی در متن کتاب همین بخشی که قرمز کرده‌ام ترجمه نشده است. مثل فیلم‌های اصغرفرهادی، مترجمین ترجیح داده‌اند خوانندگان ایرانی خود دلیل موفقیت را حدس بزنند((:

متن اصلی:

In classic platform style, Uber performs a matching service. It helps riders find drivers, and vice versa. As drivers sign on and coverage density rises within a city, a number of striking growth dynamics are set in motion. Riders tell their friends about the service; some even start driving themselves in their spare time.

ترجمه‌ی احمد روستا:

در روش سکویی کلاسیک، اوبر به عنوان واسطه عمل می‌کند. بعد امضای قرارداد با رانندگان و افزایش تراکم پوشش در داخل شهر، پویش بسیار زیادی برای توسعه‌ی چشم‌گیر شرکت به راه انداخته شد. مسافران دوستان خود را از وجود این سرویس باخبر می‌کنند؛ برخی حتی خود نیز در زمان بیکاری به رانندگی مشغول می‌شوند.

بررسی من:

در صفحه‌ی ۲۸ برای کلمه‌ی Risk از ترجمه‌ی «خطر» استفاده شده و برای implied از «اشاره کرد». که ترجمه‌های خیلی پرتی نیستند، اما میشد انتخاب‌های بهتری داشت. به شخصه برای Risk همان «ریسک» را ترجیح می‌دهم. یا مثلا برای spreadsheet از ترجمه‌ی «برگه‌های محاسبات»‌استفاده شده است.

در همین بخشی که مقابله کرده‌ام، می‌بینید که باز جمله‌ی قرمز شده در متن فارسی نیست! و باز اهمیت بالایی دارد و ترجمه‌ش منکراتی یا سخت نیست. برای من که چنین حذفیاتی عجیب است.

به شخصه هم از ترجمه‌ی «واسطه» برای matching service خوشم نمی‌آید. مچ کردن کجا و واسطه‌گی کجا. یا برای spare time زمان بیکاری به نظرم ترجمه‌ی مناسبی نیست، ترجیح خودم «زمان اضافی» یا «اوقات فراغت» است.

در متن انگلیسی وقتی striking growth dynamics را می‌خوانیم به راحتی می‌شود متوجه شد که تراکم بیشتر در داخل شهر چطور باعث فعال شدن یک سری از دینامیک‌های رشد می‌شود. اما در فارسی که به شخصه «پویش بسیار زیاد برای توسعه چشم‌گیر»پلتفرم دقیقا به چه معناست؟ را نمی‌فهمم.

متن اصلی:

It’s just like 99designs, which lets graphic artists link up with consumers who want help with artistic projects, only in the B2B space instead of the B2C space .”

ترجمه‌ی روستا:

این دقیقا مانند طرح‌های ۹۹ است، که به هنرمندان هنرهای ترسیمی کمک می‌کند با مصرف‌کنندگانی که در پروژه‌های هنری به کمک نیاز دارند، فقط در فضای بنگاه به بنگاه ارتباط برقرار کنند.

بررسی من:

باز در این جمله بخش قرمز ترجمه نشده است. به فهم از کتاب صدمه نمی‌زند، اما نمی‌فهمم چرا حذف شده است.

متن اصلی:

Doing so would put terrible friction on entry into the ecosystem, discouraging many potential participants from becoming users. To charge for posting a پلتفرم دقیقا به چه معناست؟ deal simply means people post fewer deals. That’s bad. It reduces potential interaction volume, not to mention realized interactions. As a result, it also reduces the volume of data available to the platform— data desperately needed to enable the platform to forge powerful matches between consumers and producers.

In fact, rather than charging users to join the platform, the founders should be subsidizing their participation— perhaps by providing tools and services to make it easy, fast, and effective for them to complete their profiles.

ترجمه‌ی روستا:

با این کار مانع بزرگی برای ورود به اکوسیستم ایجاد می‌کردند و بسیاری از شرکت‌کنندگان محتمل را از پیوستن به سکو دلسرد می‌کردند. درخواست وجه در ازای اعلام معامله فقط به این معنا بود که مردم معاملات کمتری را در سکو اعلام کنند. این اتفاق بدی بود، که صرف‌نظر از تعاملات محقق شده، حجم تعاملات احتمالی را نیز کاهش می‌داد. در نتیجه، حجم داده‌های موجود در سکو نیز کاهش می‌یافت؛ داده‌هایی که برای برقراری ارتباط موثر بین مصرف‌کننده و تولیدکننده به شدت مورد نیاز بود.

در واقع، به جای مطالبه‌ی وجه از کاربران در ازای پیوستن به سکو بنیان‌گذاران باید برای مشارکت در سکو به آن‌ها کمک مالی می‌کردند. شاید با ایجاد ابزارها و خدماتی که به‌راحتی، به‌سرعت و به شکل موثری بتوانند پروفایل‌های خود را کامل کنند.

بررسی من:

کلمه‌ی friction برای من، یادآور اصطکاک است. به نظرم «مانع بزرگ» اجازه نمی‌دهد آن مدل ذهنی نویسندگان در ذهن خواننده شکل بگیرد.

یا در بخشی از متن انگلیسی که نوشته «حجم داده‌ی مورد نیاز برای پلتفرم» در متن فارسی ترجمه کرده‌اند «در پلتفرم». «برای» نشان از مدل ذهنی‌ای است که پلتفرم عامل است، اما «در» نشان از مدل‌ ذهنی‌ای که در آن پلتفرم صرفا بستر است و افراد از داده‌ها استفاده می‌کنند.

در متن انگلیسی نوشته شده «to enable the platform to forge powerful matches between consumers and producers» که یعنی «تا به پلتفرم توانایی ایجاد مچ‌های قدرتمند بین مصرف‌کنندگان و تولیدکنندگان» را بدهد. ولی در متن فارسی طوری ترجمه شده که انگار خود مصرف‌کننده و تولیدکننده‌ی به این داده‌ها نیاز دارند و خودشان ارتباط بین خودشان پلتفرم دقیقا به چه معناست؟ را ایجاد می‌کنند.

متن اصلی:

11 - POLICY - How Platforms Should (and Should Not) Be Regulated

ترجمه:

۱۱ - سیاست - سکوها را چگونه باید (نباید) اداره کرد؟

بررسی من:

گرچه «خط مشی» به policy به نظر من نزدیک‌تر است، ولی به دلیل ثقیل بودنش شاید «سیاست‌گذاری» مناسبت‌تر باشد. به هر حال، سیاست بار سنگین معنایی متفاوتی در بین خوانندگان ایرانی دارد و به نظرم انتخاب مفیدی نیست.

یا برای Regulated که بحث بزرگی و پرچالشی در دنیای پلت‌فرم‌هاست، اداره کردن به نظر اصلا مفید نیست.

متن اصلی:

A platform is a business based on enabling value-creating interactions between external producers and consumers. The platform provides an open, participative infrastructure for these interactions and sets governance conditions for them. The platform’s overarching purpose: to consummate matches among users and facilitate the exchange of goods, services, or social currency, thereby enabling value creation for all participants.

ترجمه:

بیایید با یک تعریف بنیادی شروع کنیم. سکو، کسب‌وکاری است که مبنای آن میسر کردن تعاملات ارزش‌آفرین بین تولیدکنندگان خارجی مصرف‌کنندگان است. سکو زیرساختی همگانی و مشارکتی برای این گونه تعاملات به وجود می‌آورد. و برای آن‌ها شرایط نظارت فراهم می‌کند. هدف اصلی سکو: ایجاد ارتباط میان کاربران و تسهیل تبادل کالا و خدمات یا رواج اجتماعی و به موجب آن امکان‌پذیر کردن ارزش‌آفرینی برای تمام شرکت‌کنندگان است.

بررسی من:

ترجمه‌ی مناسبی انجام شده. فقط هنوز فکر کنم برای «match» ارتباط مناسب نیست.